Basatin

✅ سالنامه «اِتهاس» [= به فارسی: تاریخ] به زبان انگلیسی از سوی «موسسه تحقیقاتی و آرشیو ایالت تِلنگانا» (Telangana State Archives and Research Institute) در حیدرآباد هندوستان منتشر می شود. درباره این موسسه نگاه کنید به: https://b2n.ir/s83345

در هر شماره این مجله مقاله ای درباره اسناد/ نسخه های خطی فارسیِ این موسسه منتشر می شود. در شماره 39 مجله «اِتّهاس» که در سال 2019 منتشر شده است. 

یکی از مقاله ها درباره نسخه خطی «رساله مقداریه» از میر مومن استرآبادی است. رساله شامل یک مقدمه، یک فصل و خاتمه است. در این کتاب 12 باب است که هر کدام یک وزن را توضیح داده است.  در ورق عنوان آمده است: «در اوزان تصنیف میر مومن پیشوا رحمة ؟ نسخه متبرکه به خط مصنف است». این نسخه خطی دارای مُهر محمد قطب شاه به تاریخ 1020 هجری و مُهر مشهور همین سلطان «مُهر سلیمان ز حق گشته میسر مرا» است. 

تهیه و تنظیم: لیلا عبدی خجسته

پی دی اف شماره 39 مجله «اِتهاس» : 🔽🔽🔽

✅ استفاده از برگ درخت 《نیم》 در نگهداری نسخه های خطی

《کتابخانه رضا رامپور》 در هندوستان در صفحه فیس بوک ِ خود، گاه گاهی درباره شیوه آفت زدایی، مرمت و نگهداری نسخه های خطی می نویسد که از گیاهان و مواد هندوستانی استفاده می شود. در سالهای پیش این مقاله های آموزنده به زبان انگلیسی نوشته می شد، در دو سال اخیر، این مطالب به زبان دیوناگری نوشته می شود.

تازه ترین مقاله درباره استفاده از برگهای درختِ "نیم" در نگهداری نسخه هایِ خطی است . متن مقاله 🔽
https://b2n.ir/f01747

🆔 @manuscript

✅«پروژه ملّیِ نسخه‌هایِ خطّیِ» (National Mission for Manuscript= NMM) برایِ حفاظت، نگهداری و دیجیتال کردنِ مدارک، اسناد و نسخه‌هایِ خطّی در دهلی هندوستان است. 

این اداره مجله «Kriti Rakshana» به زبان انگلیسی منتشر می کرد. 

در یکی از شماره هایش (تاریخ چاپ معلوم نیست) این دو مقاله آمده است:

☆ «تاثیر نور در نسخه هایِ خطی و راه های کنترل آن»

☆ «کتابخانه مرکزی دکتر ذاکر حسین»-
«جامعه ملیه اسلامیه» دانشگاهی در دهلی است که کتابخانه مرکزی آن به نام رئیس جمهور پیشینِ هندوستان- دکتر ذاکر حسین- نامگذاری شده است.

در زمان چاپ مقاله، کتابخانه دارای 1000 کتاب نادر؛ 400 هزار کتاب چاپ شده؛ 476 نشریات؛ 250 میکروفیلم؛ 200 میکروفیش است. این کتابخانه دارای نسخه های خطی است: 457 نسخه عربی؛ 1107 نسخه فارسی؛ 397 نسخه اردو؛ 3 نسخه پشتو؛ 13 نسخه هندی (با خط دیوناگری).

در این مقاله نسخه های خطیِ نفیسِ معرفی شده اند.

🟣 شایان ذکر است که نسخه های خطی این "کتابخانه مرکزی دکتر ذاکر حسین" همگی از سوی "مرکز بین المللی میکروفیلم نور" اسکن شده اند. در این باره ⬅️
https://b2n.ir/x93422

♦️پی دی اف مجله نامبرده به پیوست فرسته بعد آمده است 🔽 🔽 🔽

🆔 @manuscript

✅ در مارس 2020 همایش بین المللی درباره نسخه هایِ خطیِ فارسیِ هندوستان در حیدرآباد هندوستان برگزار شد.
برای آگاهی بیشتر این لینک را بخوانید⬅️
 https://b2n.ir/x39312


برخی از این مقاله های این همایش، در شماره 2، جلد 59، سال 2021، ویژہ نامهء مجله 《ایران》 چاپ شده است. این مجله از سوی (British Institute of Persian Studies) به زبان انگلیسی در لندن منتشر می شود.

یکی از مقاله ها با عنوانِ «نسخه های خطیِ فارسی در هند» چاپ شده است:
Indo-Persian Manuscripts //A.C.S. Peacock 

نویسنده مقاله می نویسد که در قرن 19 میلادی، تالیفاتِ فارسی در شبه قاره هندوستان به مراتب بیشتر از ایران بود. در هندوستان، فارسی تنها به عنوان یک زبان نبود، بلکه منبعی بود که فرهنگِ هندوستان را به غرب می شناساند. با ورود ویلیام جونز به هندوستان و تاسیس «انجمن آسیایی بنگال» در کلکتّه، نسخه های خطی متون کلاسیکی فارسی شناسایی، تصحیح و منتشر می شدند. مثلاً شاهنامه سال نشر 1811. نسخه هایِ خطیِ فارسیِ زیادی از مسیرِ هندوستان یا از خودِ هندوستان به غرب رفت. دو سوم از حدودِ  ۱۱۰۰۰ نسخه هایِ خطیِِ فارسی، در از به منتقل شد. دست کم، نیمی از نسخه های خطی موجود در موزه قدیمی بریتانیا از هند به آنجا بُرده شده است. در مجموع، چهار پنجم نسخه های خطی فارسی در کتابخانه بریتانیا از هندوستان رفته است.

آشکار است که فقط برخی از نسخه های خطی در ایران نوشته شده بود، برخی دیگر در آسیای میانه نوشته یا استنساخ شده بودند. مسئله مهم نقشِ هندوستان در انتقال این نسخه های خطی به غرب است.

نکته ای که نویسنده مقاله (دکتر پیکاک) تاکید دارد این است که وقتی از نسخه هایِ خطیِ فارسی در هندوستان صحبت می کنیم، فقط ایران یا فقط متونِ ادبیِ فارسی نیست، بلکه آسیای میانه، نگارگری (مینیاتورها حتی در نسخه هایِ غیر فارسیِ تولید شده در هندوستان)، لهجه و زبان فارسیِ تولید شده در هندوستان، ارتباط هندوستانِ دوره فارسی با جهان، همه و همه مطالعاتِ فارسیِ هندوستان است.

مرحوم حافظ محمود شیرانی (1880-1946، نسخه شناس و سکه شناسِ هندوستانی) هم آسیایِ میانه را گهوارهء رشدِ آغازینِ ادبِ فارسی می دانست، نه ایران.

🟣 متن مقاله انگلیسی دکتر پیکاک به پیوستِ فرسته بعدی آمده است 🔽 🔽 🔽

🆔 @manuscript

✅ مجله «یادبودهایِ نوشتاریِ شرق»  (Written monuments of the Orient ) درباره میراث نوشتاریِ مشرق زمین، از «سوی موسسه نسخه های خطیِ شرقی» ( Institute of Oriental Manuscripts ) وابسته به «آکادمی علومِ روسیه» ( Russian Academy of Sciences ) منتشر می شود. این مجله دو بار در سال به زبان انگلیسی از سن پترزبوگ، روسیه چاپ می شود.  

 در شماره دوم سال 2015 این مقاله منتشر شده است:
 The St. Petersburg 19th c. Collection of Materials on the Babi and Baha’i Faiths: Primary and other //  Ioannesyan Y.   

🟣 لینک دریافت پی دی افِ مقاله 🔽
 https://journals.eco-vector.com/2410-0145/article/view/25792

♦️نویسنده مقاله در کتابنامه به ۴ کتاب و مقاله از اِدوارد براون در همین موضوع نامبرده است.
شایان ذکر است که اِدوارد براون کتابی از عبدالاحد زنجانی را به انگلیسی ترجمه کرده بود که در شماره اکتبر 1897 (از لندن) چاپ شده بود:

Personal Reminiscences of the Bābī Insurrection at Zanjān in 1850, Written in Persian // Āqā 'Abdu'l-Ahad-i-Zanjānī and Edward G. Browne,

The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland, October, 1897.

🆔 @manuscript

✅ مجله «یادبودهایِ نوشتاریِ شرق»  (Written monuments of the Orient ) درباره میراث نوشتاریِ مشرق زمین، از «سوی موسسه نسخه های خطیِ شرقی» ( Institute of Oriental Manuscripts ) وابسته به «آکادمی علومِ روسیه» ( Russian Academy of Sciences ) منتشر می شود. این مجله دو بار در سال به زبان انگلیسی از سن پترزبوگ، روسیه چاپ می شود. 

در شماره دوم سال 2019 مقاله ای درباره میناتورها و متن های فارسیِ آنها منتشر شده است. عنوان مقاله:

"The Miniatures and Texts in the Е28 Album from the IOM, RAS"

♦️خلاصه مقاله :
The E28 Album is composed of five stray sheets from an unknown Persian manuscript datable by circumstantial evidence to the 17th–18th cc. The texts contained therein are for the most parts accounts pertaining to the activities of the Sufi fraternities in Central Asia in the period from the 11th to the 15th c. The five miniature paintings illustrate the stories told.  

🟣 لینک دریافت پی دی اف ِ مقاله 🔽

https://journals.eco-vector.com/2410-0145/article/view/25894

🆔 @manuscript

✅ «جَرنَل» نشریه ای بود که  از «حضرت پیر محمد شاه درگاه شریف ترست احمدآباد» در گجرات هندوستان منتشر به زبان اردو و انگلیسی می شد.

در شماره 6، سال 2003 مقاله ای با این عنوان چاپ شده است:
«ترجمه و تفسیرهایِ قرآن کریم به زبان اردو (نسخه خطی و چاپ شده)» // محمد افضل خان

درباره نسخه های خطی و چاپ شده ترجمه های قرآن کریم به زبان اردو همچنین نگاه شود به کتاب تازه چاپ شده دکتر احمد خان در سال 2021 🔽
https://t.me/manuscript/10239


♦️پی دی اف مقاله محمد افضل خان به پیوست فرسته بعدی آمده است 🔽 🔽 🔽

🆔 @manuscript

✅«مجله کتابهای نادر،نسخه های خطی و میراث فرهنگی» ( A Journal of Rare Books, Manuscripts, and Cultural Heritage) با نام کوتاه شده  RBM معروف است. این مجله به زبان انگلیسی، دوبار در سال از سوی «انجمن کالج و پژوهش های کتابخانه ها»(Association of College and Research Libraries)
در شیکاگو، آمریکا منتشر می شود. 

در شماره دوم، جلد 17،  سال 2016 مقاله ای درباره حفظ میراث فرهنگی افغانستان در دوران جنگ منتشر شده است:
From Peshawar to Kabul: Preserving Afghanistan’s Cultural Heritage during Wartime//Laila Hussein Moustafa

♦️ لینک دریافت پی دی اف مقاله 🔽
https://rbm.acrl.org/index.php/rbm/article/view/9665

 🆔 @manuscript

✅ مجله «The Indian Antiquary» 
هر ماه به زبان انگلیسی بین سالهای 1872 تا 1933 از بمبئی در هندوستان منتشر می شد. در این مجله درباره موضوعاتِ مربوط به هندوستان (بیشتر) و شرق، مقاله های پرارزشی چاپ می شد.این مجله، بعدها با نامهایِ The New Indian Antiquary (1938-47در سالهای) and the Indian Antiquary (1964-71در سالهای) هم ادامه یافت.

♦️در شماره ژانویه 1912 مقاله ای است یا عنوانِ: "دستور فارسی به زبان سانسکریت" که درباره نسخه های خطی
دو رساله به نامهای Parasi-prakasa است که برای خوانندگانی است که درباره نجوم و اصطلاحات آن به سانسکریت می دانند ولی فارسی نمی دانند.

یکی از رساله ها تالیف ِ Vedangarya. تاربخ کتابت: ۱۶۴۳ میلادی.‌این رساله به شاهجهان - از پادشاه مغولان هندوستان- تقدیم شده است.

رساله دیگر تالیف ِ Vihari Sri Krishna dasa Misra است که برای اکبر شاه - از پادشاه مغولان هندوستان- تالیف کرده بود‌.

🟣 پی دی اف متن اصلی مقاله در این لینک است (صفحات ۴ تا ۷) 🔽
https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.207409

🆔 @manuscript

✅ مجله « Skhid» در دو بخش علوم فلسفی و علوم تاریخی به زبان انگلیسی 4 بار در سال از اوکراین منتشر می شود.   در شماره 6 سال2018 این مقاله منتشر شده است:

"Some Farmans and Inscriptions: A source of study for waqf in Indian subcontinent" //  Yaqub Ali Khan

♦️ لینک دریافت پی دی اف مقاله 🔽
http://skhid.kubg.edu.ua/article/view/155048

🆔 @manuscript

✅ مجله «أبعاد» از «دانشگاه وهران 2» به زبان عربی و یکبار در سال از کشور الجزایر منتشر می شود. در شماره 1، سال 2021 این مقاله چاپ شده است: 

«مصطلحات علم دراسة المخطوطات -مدخل تعريفي» // الباد نورالدين 

♦️لینک دریافت پی دی اف مقاله 🔽
https://www.asjp.cerist.dz/en/article/161578

🆔 @manuscript

✅«کتابخانه شرق شناسی و عمومی خدابخش» در شهر پَتنا در هندوستان قرار دارد. در این سایت کتابخانه
https://ur.kblpublications.com/

فهرست کتابهای تازه چاپ شده + پی دی اف برخی از کتابهای چاپ شده+ پی دی اف برخی از شماره های جدید مجله «جَرنَل»+ مشخصات نسخه های خطی شامل در فهرست های چاپ شده ی کتابخانه خدابخش قرار دارد. 

♦️شایان ذکر است که این سایت
  https://kblibrary.bih.nic.in/ 
قدیمی کتابخانه خدابخش است که سالهاست به روز رسانی نمی شود. 

🆔 @manuscript

✅ پی دی اف مقاله درباره کتابخانه کاخ سَرسوَتیِ مَهاراجا سیرفوجی»
(Thanjavur Maharaja Serfoji's Sarasvati Mahal ) 
در شهر تَنجور، ایالت تامیل نادو، هندوستان. 

درباره این کتابخانه  در همین کانال تلگرامی بساتین پیشتر کوتاه نوشته بودیم نگاه کنید به 🔽
https://t.me/manuscript/11196

سومین کنفرانس شرق شناسان سراسر هندوستان در 22، 23 و 24 دسامبر 1924 در شهر کلکتّه هندوستان برگزار شد که مجموعه مقالات آن در سال 1925 منتشر شد. مقاله ای بسیار جامع از آقای شاستری درباره کتابخانه به انگلیسی چاپ شده بود. 

The Tanjore Maharaja Sarfoji's Sarsvati Mahal Library, Tanjore// P.P.S.Sastrti.   

🆔 @manuscript

✅ خانم سوما گوش (با تلفظ ضمه بر "گ") از دانش آموختگان "دانشگاه عثمانیه" حیدرآبادِ هندوستان است. وی اکنون، کتابدار و مدیر بخش اطلاع رسانی "موزه و کتابخانه سالار جنگ" در حیدرآبادِ هندوستان است. برخی از مقاله های خانم سوما گوش 🔽

- نگارگری حیوانات در سرزمین دکن دوره مغولان هندوستان، سال چاپ مقاله: 2021.

- نسخه های خطی و کتابهایی که در دوره آصف جاهیان هندوستان (1724- 1948میلادی) از سوی شخصیت های مختلف امضا و نوشته شده و به "موزه و کتابخانه سالار جنگ" اهدا شده اند، سال چاپ مقاله: 2021.

- "موزه و کتابخانه سالار جنگ" دارای ۷۰۰ سفرنامه به انگلیسی است از قرن 17تا 20 میلادی. در مقاله ی خانم سوما گوش، پنج سفرنامه ازقرن 17 و 18میلادی معرفی شده است که مسافران به هندوستان سفر کرده بودند.، سال چاپ مقاله: 2021.

- نسخه خطی مصوری از "منطق الطیر" عطار نیشابوری در "موزه و کتابخانه سالار جنگ"، سال چاپ مقاله: 2021 .


- هنر جلد بندی کتاب در هندوستان، مصر، آسیای مرکزی و اروپا، سال چاپ مقاله: 2020 .

- نگاره ای از نسخه خطی اسلامی از سرزمین بیجاپورِ هندوستان مربوط به دوره عادلشاهیان (قرن 16 و 17 میلادی) که اکنون در کتابخانه چستر بیتی در کشور ایرلند نگهداری می شود،‌ سال چاپ مقاله: 2019.

- دنیای دیجیتال و موزه و کتابخانه سالار جنگ، سال چاپ مقاله: 2018.

- کتابی 200 صفحه ای و مصور درباره سلسله بهمنیانِ هندوستان.، سال چاپ مقاله: 2017۔

- تاریخچه موزه و کتابخانه سالار جنگ، سال چاپ مقاله: 2016.


🟣 پی دی اف این مقاله ها در لینک زیر در دسترس هستند:
https://independent.academia.edu/SomaGhosh15


🆔 @manuscript

✅ مجله "مُقرنس" با موضوع معماری و فرهنگ بصری در جهان اسلام، از سوی انتشارات "بریل" در هلند به زبان انگلیسی سالی یکبار منتشر می شود.‌

در سال 2021 مقاله ای درباره نسخه خطی مصور فرهنگ فارسی- فارسی "مفتاح الفضلاء" در کتابخانه بریتانیا (لندن) چاپ شده است.‌ پی دی اف مقاله در این فرسته آمده است.
محمد بن داود بن محمود شادآبادی در سال 873 هجری این فرهنگ را در هندوستان تالیف نمود. این نسخه خطی دارای 179 تصویر رنگی است:
"Images for Instruction: A
Multilingual Illustrated Dictionary in Fifteenth Century Sultanate India" // Vivek Gupta

♦️منبع 🔽
https://brill.com/view/journals/muqj/38/1/article-p77_3.xml

🟣 شایان ذکر است که پیشتر خلاصه ای از این مقاله به فارسی در "پایگاه خبری نسخ خطی بساتین" نوشته شده است. فرهنگ "مفتاح الفضلا" از سوی خانم دکتر داینا بوشتسکایته به عنوان رساله دکتری در دانشگاه تهران تصحیح و دفاع شد در سال 1398 شمسی. لینک "بساتین" 🔽
https://b2n.ir/b08298

🆔 @manuscript

✅ استفاده از برگ درخت 《نیم》 در نگهداری نسخه های خطی

《کتابخانه رضا رامپور》 در هندوستان در صفحه فیس بوک ِ خود، گاه گاهی درباره شیوه آفت زدایی، مرمت و نگهداری نسخه های خطی می نویسد که از گیاهان و مواد هندوستانی استفاده می شود. در سالهای پیش این مقاله های آموزنده به زبان انگلیسی نوشته می شد، در دو سال اخیر، این مطالب به زبان دیوناگری نوشته می شود.

تازه ترین مقاله درباره استفاده از برگهای درختِ "نیم" در نگهداری نسخه هایِ خطی است . متن مقاله 🔽
https://b2n.ir/f01747

🆔 @manuscript