✍مقاله؛ فقه و گونههای بهرهوری از تکنولوژی هستهای
🔵پایگاه اطلاع رسانی وسائل ـ اگر اسلام، برتری رزمی و نظامی مسلمانان را در هر عصر و زمانی خواستار است و از مسلمانان می خواهد که با تلاش شبان و روزان و مایه گذاشتن از جان و مال، به این اوج برسند، نیرو و توان نظامی خود را با عقل و ایمان مهار کرده است، نه این که شمشیر را در کف زنگی مست بگذارد.
⚙آمریکا، در جریان جنگ جهانی دوم، از این پدیده به جای بهره وری در راه خیر و صلاح انسانها، برای نخستین بار، در راه نابودی بشر بهره برد و آن افکندن بمب اتمی بر شهر هیروشیما و ناکازاکی بود.
⚙امروزه با برخورداری کشورهای گوناگون و به ویژه دشمنان اسلام و مسلمانان از تکنولوژی هسته ای و برخورداری از زرّادخانه های تولید سلاحهای هسته ای، تکلیف مسلمانان و دولتهای اسلامی چیست؟
⚙سه محور بحث فقه تکنولوژی هسته ای:
۱) تلاش و تکاپو برای دستیابی به تکنولوژی هسته ای و بهره گیری غیر جنگی، به تعبیر امروز، صلح جویانه از آن.
۲) بهره گیری از تکنولوژی هسته ای برای ساخت سلاحهای هسته ای.
۳) به کارگیری سلاحهای هسته ای.
⚙ در نظام اسلامی، نهاد رهبری، پاک ترین، بی آلایش ترین و عادل ترین نهاد است و از هرگونه جاه طلبی به دور. در این نظام، هدایت گری و به کارگیری این نیروی بزرگ، ساز و برگ جنگی و رزم آوران، بر عهده رهبریِ پرهیزکار، خداباور، عادل، انسان دوست، صلح جو، خواهان جهانی به دور از تنش است.
⚙افزون بر آیه اعداد (لزوم آمادگی نظامی برای بازدارندگی دشمن) ده ها اصل و قاعده دیگر، به این راهبُرد اساسی و بنیادی دلالت می کنند، از جمله:
ـ اصل عزت مندی مسلمانان: العزة للّه وللرسول وللمؤمنین.
ـ اصل اعتلاء و برتری: الاسلام یعلو ولایعلی علیه.
ـ نفی سلطه، چیرگی و حاکمیت کافران و بیگانگان: لن یجعل اللّه للکافرین علی المؤمنین سبیلا.
ـ اصل مقابله به مثل: فمن اعتدی علیکم فاعتدوا مثل ما اعتدی علیکم.
⚙این قاعده ها و اصلها، هرکدام، به گونه ای از دلالتهای سه گانه: مطابقی، تضمنی و التزامی، بر واجب بودن آمادگی و فراهم ساختن ساز و برگ نظامی و داشتن و برخورداری از پیشرفته ترین سلاحهای عصر خویش، دلالت دارند. در این آمادگی و برخورداری از سلاح پیشرفته عصر خود، فرقی بین سلاحهای اتمی و سلاحهای دیگر نیست.
⚙اصل اولی در اسلام، ناروایی استفاده از سلاحهای کشتار جمعی است. امّا با همه تأکیدها و پافشاریها بر ناروا بودنِ کشتار غیر رزم آوران، مردمان عادی، زن و کودک، پیران و زمین گیران، فراریان، صلح جویان و خواستاران آشتی، تسلیم شدگان، بریدن و به آتش کشیدن درختان، کشتزارها، مسموم کردن آبها، ویران کردن و به آتش کشیدن خانه ها و… در دو صورت به کار گرفتن سلاحهای کشتار جمعی روا شمرده شده است:
۱) در صورتی که دشمن ابتداکننده باشد و این سلاحها را به کار بندد، مسلمانان حق مقابله به مثل دارند: فمن اعتدی علیکم فاعتدوا مثل ما اعتدی علیکم.
۲) پس از شعله ور شدن آتش جنگ (با توجه به این که جنگ در اسلام ماهیّت دفاعی دارد) در صورتی که پیروزی مسلمان، تنها و تنها، بستگی به استفاده از این گونه سلاحها باشد، در این جا نیز، این حق به مسلمانان داده شده است تا در دفاع از خود و گریز از سلطه و چیرگی بیگانگان و شکست و پیامدهای سخت خردکننده و زیانبار آن، از این گونه سلاحها استفاده کنند.
🖊محمد حسن نجفی