مكتبة المجلسي ودارالتراث

تعریف درستی از تصحیح متون کهن نداریم
اکبر راشدی نیا
http://www.manuscripts.ir/fa/component/content/article/88-news/%DA%AF%D9%81%D8%AA%DA%AF%D9%88/3958-%D8%AA%D8%B9%D8%B1%DB%8C%D9%81-%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D8%B5%D8%AD%DB%8C%D8%AD-%D9%85%D8%AA%D9%88%D9%86-%DA%A9%D9%87%D9%86-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85

ای کاش از جناب هاشمی سوال میشد این نفایس ارزشمند که سده هاست در گنجینه آستان نگهداری می شوند کی به زیور طبع آراسته میشوند؟ چند دهه دیگر باید منتظر بود این دریای بی نظیر نسخ خطی منتشر شوند و همه پژوهشگران بتوانند از آنها بهره مند شوند؟

مهدی باوری در میان کیسانیه از آغاز تا وفات محمد بن حنفیه
نعمت الله صفری فروشانی - رضا برادران

سیر تطور کاربرد شناسه‌های حضرت مهدی در منابع حدیثی اهل‌سنت تا قرن پنجم هجری
محمدکاظم رحمان ستایش - موسی جوان‌شیر

واکاوی تاریخی مفاهیم معناشناختی دوره غیبت صغری
مجید احمدی کچایی

کاوشی در چرایی اندک بودن داده‌های شرح‌حال نگاری سمری و تاثیر آن بر جایگاه وکالتی ایشان
حسین قاضی خانی

ماخذشناسی و بازشناسی محتوای کتاب الاوصیاء شلمغانی
محمد غفوری نژاد - محمدتقی ذاکری

شاخصه‌شناسی مواجهه ائمه (ع) با مدعیان دروغین مهدویت
امیرمحسن عرفان

🇵🇰 اعتصاب غذا برای عدالت - 69

در هشتاد و چهارمین روز اعتصاب غذا؛ دیدار وزیر کشور پاکستان با "علامه جعفری" در بیمارستان/ خواسته های شما را اجابت می کنیم

http://fa.abna24.com/service/asia-center/archive/2016/08/05/706937/story.html

🔺 تصويري قديمي از نماز جماعت مرجع بزرگ شيعه مرحوم آيت الله العظمي سيد محسن حکیم درصحن علوی نجف ٥٠ سال قبل. @MohsenSadr

ظاهرا این کتاب (إثبات الوصیة) كه به نام مسعودي صاحب مروج الذهب منتشر شده همان كتاب (الوصية) يا (الاوصياء) ابن ابی العزاقر شلمغاني باشد..
از آنجا كه متن هايي در منابع كهن قرن پنجم تا هشتم هجری آمده که اسانید آن به شلمغانی منتهی و در بعضی از مواضع صراحتا از کتاب او نقل شده است..
و ما تا قرن هشتم و حتی نهم از این کتاب نقل هایی با تصریح نسبت آن به شلمغانی داریم ولی از اثبات الوصیه به نام مسعودی نقلی نداریم..
بنده هم نسخه ای از این کتاب که متعلق به قرن ششم هجری بود نزد حضرت آقای مرعشی نجفی دیدم که البته ناقص الطرفین بود و هیچ نسبت کهنی بر آن نبود.
در دوره ی صفویه ناگهان این کتاب به مسعودی نسبت داده می شود. و مرحوم علامه ی مجلسی و شیخ حر و سید هاشم بحرانی و دیگر بزرگان از آن با نسبت به مسعودی نقل می کنند.
شاید این نسبت ناشی از آن باشد که علمای عهد صفوی که در حال جمع و ترتیب و حفاظت و انتشار وسیع میراث مکتوب و از هم پاشیده سده های قبل از دست دشمنان مکتب شیعه بودند با نسخه ای از کتاب الاوصیاء شلمغانی روبرو می شوند که فقط نام کتاب روی آن آمده بوده بدون اینکه تصریح به نام مؤلف شده باشد، و از آن رو با جستجو در منابع کتابشناسی مانند رجال نجاشی و در ترجمه علی بن حسین مسعودی صاحب مروج الذهب با نام این کتاب روبرو می شوند و آن را به این عالم مورخ خوش نام نسبت می دهند.
البته باید تصریح کنم نام کتاب شلمغانی (الوصیه) است بنابر این با نام (اثباث الوصیه) مسعودی بسیار نزدیک است. و این نسبت از قرب نام بوده است.

در پایان منابعی را که در یاد دارم از کتاب الوصیه شلمغانی نقل دارند از این کتابها یاد کرد:
دلائل الامامة طبري امامي صغير
فرحة الغري عبد الكريم ابن طاوس
آثار سيد ابن طاوس
مجموعه حسن بن سليمان حلي....
در پایان باید تصریح کنم که نسبت این کتاب به شلمغانی هیچ گاه باعث باطل بودن مطالب آن نیست.. از آنجا که این کتاب در دوره استقامت شلمغانی تألیف و منتشر شده است و مطالب آن در بیشتر منابع معتبر آمده است.. مگر اشکالاتی که هیچ اثری از آن مصون نیست.
نابعی که در

عالم ربانی شیخ علی زاهد قمی از شاگردان عارف کامل آخوند ملا حسینقلی همدانی رضوان الله علیهما.

مرحوم حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره) در مورد ایشان می فرمایند:

ایشان از کسانی بودند که خداوند متعال ایشان را به عمل به تمامی آداب و مستحبات شرعی،حتی مجاورت حرمین شریفین(مکه و مدینه) موفق گردانیده بود.ایشان جرثومه زهد و تقوا و ورع و نمونه پیشینان شایسته ما،برکتی از برکت دوران ما،مقید به آداب و مستحبات،فقیه،محدث،زاهد عابد و مجتهد شب زنده دار بود...

"جرثومه زهد"؟!؟