مكتبة المجلسي ودارالتراث

در مورد اقای کیانی که سوال از فقها فرمودند.
خود خوب میدانید که اگر فقیهی مثل فقهای قدیمی ومثل علامه حلی و سردار کابلی و علامه شعرانی و علامه حسن زاده و خواجه نصیر و بوعلی سینا خود ذوالفنون باشد نظر تخصصی خود را میدهد و اگر غیر متخصص در امری باشد از نظرات متخصصین استفاده میکند و در نهایت با توجه به قواعد کلی در فقه و روایات مثلا لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام نظر خود را میدهد دقت فرمایید که بعد اخذ نظر متخصصین نظر خود را میدهد برای فهمیدن صعوبت اجتهاد و مرجعیت میتوانید به وصیتنامه علامه شعرانی مراجعه فرمایید

دست خط شریف علامه میر حامد حسین در رنجها و زحمات خود و پرکاری مخالفان
شایان ذکر است یافتن دست خط، خواندن، تصحیح و تولید پوستر زیر نظر استاد سیری نژاد بوده است.
@hkashani_com

‍ ? به مناسبت ۱۸ صفر المظفر، سالروز ارتحال مرزبان حريم ولایت، علامه ميرحامد حسين نیشابوری هند
‍
دست خط شریف علامه میر حامد حسین در رنجهای تحقیق علمای شیعه و پرکاری مخالفان


بسم الله الرحمن الرحیم
آنچه ما را به مشقت های فزون از قیاس حاصل شده، شما را به سهولت تمام حاصل است. اگر نبذی از مشقت های ما را در تحصیل یک یک کتاب جزئی در یابید، خون از چشم بارید و قدر این نعمت بدانید.
دنیا گذران و نقش بر آب است و محض خیال و سراب. آنچه مقسوم است خود به خود می رسد، تضییع عمر عزیز در ازا آن نباید کرد و نام خاندان خود از دست نباید داد و مردانه وار پا در مضمار کارزار اشرار باید نهاد. و اهل خلافت جا به جا مجمع ها ساخته اند و در فکر ردّ و نقص اهل حق خود را انداخته، غافل از کار خود نیستند و از این طرف کسی به نظر نمی آید.
و انا الذلیل حامد حسین عفا الله عنه
شایان ذکر است یافتن دست خط، خواندن، تصحیح و تولید پوستر زیر نظر استاد سیری نژاد بوده است.

@hkashani_com

ملزومات تالیف در روزگار ما


در تاریخ نسخه‌پردازی مسلمانان شاهد دستنویس‌هایی هستیم که به خط برخی مولفان و مصنفان و شاعران است (گرچه برخی هم مجعول است). اما نکته اینجاست که چرا ایشان خود به کتابت می‌پرداختند و این دستنویس‌ها چقدر صحت و سُقم دارند و برای ما چقدر اهمیت دارند؟

در سنّت استنساخ کتابها مُستَنسخین سعی می‌کرده‌اند که دستنویسی تهیه کنند نزدیک به خط مولف و یا بررسی‌شده توسط مولف. کاری به روشهای مختلف این امر و نیز نام‌های متعدد آن نزد اهل حدیث و سایر علوم ندارم. سخن این است که آنچه نزدیکتر به مولف بوده و یا خط خود او بوده است قابل‌ اطمینان‌تر بوده است.

اما در روزگار ما کار به جایی رسیده است که همان مقدار تلاشی را هم‌ که کسانی مانند محمد قزوینی و یا سعید نفیسی در استنساخ متن داشتند دیگر نمی‌بینیم!
قدمای ما از صفر تا صد کتاب را گاه خود فراهم می‌آورده‌اند! از تهیه‌ی طبق‌های کاغذ تا کرّاسه‌بندی و مسطربندی و کتابت تا دوخت و صحافی!
اما باید متاسفانه عرض کنم غالب مصححین و مولفین ما امروز از ورد و ایندیزاین و سایر نرم‌افزار‌های آماده‌سازی کتاب هیچ نمی‌دانند! اصلا گاهی تایپ نمی‌دانند و یا حاضر نیستند خود به استنساخ از روی یک دستنویس بپردازند!

شهد الله که آنچه یک آگاه به فن از روی دستنویس تایپ می‌کند هرگز با آنچه یک تایپیست از آن نسخه به صورت رقومی درمی‌آورد نیست!
حتی باید عرض کنم آنچه عالم به فن هم به متن رقومی درمی‌آورد همه‌ی اطلاعات نسخه نیست، ولی چندین پله به آن نزدیک‌تر است.
به نظر این بنده فرض است بر هر یک از مولفین و مصنفین و مصححین که کار با این نرم‌افزارها را بدانند و تا حد ممکن کارشان را خود انجام دهند و در پایان کار آن را به صفحه‌آرایی خوش‌ذوق و اهل بسپارند تا کار درست درآید، البته اگر مراد از تالیف و تصحیح کسب نمره و ارتقا و این حواشی برساخته‌ی روزگار ما نباشد!

دستخط مرحوم علّامه مجاهد "میـــــر حــــامد حســـــین":

بســـــــم اللّه الرحـــــمن الرحـــــیم

آنچــــه ما را به مشقــــت های فزون از قیــــاس حاصــــل شده،شما را به سهــــولت تمام حاصـــــل است.
اگر نبذی از مشقت های ما را در تحصیل یک یک کتاب،جزئی دریابید،خون از چشم بارید و قدر این نعــــمـــت بدانید.
دنـــیا گذران و نقـــش بر آب است و محـــض خیـــال و ســراب.
آنچه مقســـوم است،خود به خود میرسد،تضــیــیــع عمــر عـــزیز در ازاء آن نباید کرد و نام خــاندان خود از دســـت نباید داد و مـــردانه وار پا در مضمار کارزار اشـــرار باید نهاد.
"اهل خلاف" جا به جه مجمع ها ساخته اند و در فکر ردّ و نقض "اهل حق" خود را انداخته،غافل از کار خود نیستند و از این طـــرف کسی به نظر نمی آید...

به درستی گفته اند که انسان تنها موجود زمین است که دست دارد. ما با دست است که خراب می کنیم و آباد می کنیم. زدودن و زایاندن چیزها و انسان ها را به مدد دست انجام می دهیم. دست است که تصرف و تدبیر می کند. اگر منفعل و ضعیف باشیم، دست-خالی خوانده می شویم و نیازمند به دستگیری. اگر محدود و محصور شویم، دستمان کوتاه شده است و دستگیر شده ایم. آن را که ناتوان و رنجور است، دست و پا بسته خوانند و آن را که دستیاری می کند و همکاری، «دست» می خوانند. دست، ظهور اگزیستانس ما در جسمانیت ماست. گویی دست آمده است تا ما باشیم و «بودن» را تجربه کنیم و ساختن را. به همین خاطر است که خدایان هم دست دارند و با دست های خود تقدیر خاکیان را رقم می زنند و تاریخ را چارچوب می بخشند. آن را که به جایی رسد که مجری اراده خداوند شود، «دست خدا» می خوانند و آنجا که مردم برای تحقق اراده ای تجمیع کنند، «دست خدا» با آنها خواهد بود.
همچنان که با دست فیزیکی، خود را و نحوه بودن خود را به ظهور در می آوریم و به نوعی آینده خود را می سازیم (یا با خرابکاری می سوزانیم)، گاهی خود «دست» می شویم برای جمعی؛ و اگر چنین شدیم، ظهور آن جمع و بد و خوبش، تا حدی به دست ما خواهد افتاد. کسی که «دست» می شود، سازنده آینده و حیات قوم است و با این «دست بودن»، اهل مراعات می شود و مراقبت از مردمان را در دست می گیرد.
همچنان که از دست دادنِ دست، از دست دادن وجه عمده ای از (و برای عده ای همه وجوهِ) سازندگی و مراقبت و بودن است، از دست دادنِ این «دستِ» استعاری هم، از دست رفتن آینده یک قوم یا یک تاریخ است. چنین «دست»ی اگر از دست رفت، امیدها به ناامیدی و امکانات به محدودیتها تبدیل می شوند. پس تراژدی نه در از دست دادن دستها که در از دست رفتن «دست»هاست. «دستی» که با او، می شد بودن و شدن را تجربه کرد و بی او...؟
...باید در انتظار ماند.

اگر دسترسی به مجتهد حی یا فتاوی او نیست می توان به آنچه از مجتهد میت نقل شده عمل کرد. این را از عین دست خط فخرالمحققین پسر علامه نقل می کنم.
@jafarian1964

@litera9
علیرغم پیچیدگی جهان اجتماعی، که به نظر می‌رسد سدّ راه وجود تنظیماتی است که بتوان با مشاهده تجربی مشخص‌شان کرد، یک نظم فرضی هست که می‌توان آن را از دل گرایش‌ها، اعمال، و عقاید افراد استخراج کرد و این نظم قدرت توضیحی زیادی هم دارد. آنچه در نظریه نظم خودانگیخته بسیار مهم است این است که نهادها و ورزه‌هایی که این نظریه مورد پژوهش و بررسی قرار می‌دهد نوعی از الگوهای دارای اسکلت مناسب را از خود بروز می‌دهند که به نظر می‌رسد حاصل کار یک ذهن طراح توانای همه‌چیزدان است، درحالی‌که عملاً و درواقع حاصل جمع خودانگیخته عمل ذاتاً هماهنگ میلیون‌ها فردی است که اصلاً قصد نداشته‌اند به چنین نظم‌هایی در کل برسند. توضیح این‌گونه الگوهای اجتماعی، از زمان آدام اسمیت، نامی پیدا کرده است: «دست نامرئی». در این نظم، انسان به سمت یاری رساندن به تحقق اهدافی رانده می‌شود که اصلاً قصد و نیّتش را نداشته است. مدعای نظریه نظم خودانگیخته این است که ساختارهای کلی حاصل جمع اَعمال افراد است. ناشر

معرفی کتاب ” نقشبندیه “
پروفسور حامد الگار
انتشارات مولی

پروفسور حامد الگار ، زبان شناس و دین پژوه انگلیسی ، نه بعنوان مرید و معتقد بلکه بعنوان یک پژوهشگر به بررسی طریقت نقشبندی پرداخته است و اگر چه در متن کتاب آداب کتابت اهل طریقت رعایت نشده است اما نظر به وسعت تحقیقات در کشورهای مختلف ممکن است نکاتی از آن مورد استفاده اهل طریق نیز واقع شود.

با کسب اجازه از محضر استاد

می گفت : ما جا مانده ایم ، اما من می گویم :
از چه جا مانده ای ؟
جا ماندن از چه و از که ؟
آن کس که تعلقات زندگی دست و پای او را بسته است جا مانده !
آن کس که با دیدن ده ها دلیل و برهان ، باز هم چنان حیران و واله و سرگردان است جا مانده!
آن کس که هنوز علت خلقت خود را ندانسته و از خدای خود دور مانده ، جا مانده!
آن کس که در پی شناخت خود تلاش نمی کند جا مانده !
آن کس که راز بندگی را در نیافته جا مانده!
و آن کس که امام خود را نشناخته و از او دور افتاده ، جا مانده !
اگر آن روز مردم به حسین بن علی آزموده شدند ، امروز ما به فرزند او امتحان می شویم !
خون پاک قلب آن زینت دوش نبی برای آن بود که به حقانیت امام خود پی برده و راه را گم نکنیم !
نکند از شناخت آن یگانه دوران که فرید و وحید و طرید گشته است ، جا بمانیم !
براستی چه کسی جا مانده ؟!

بسم الله الرحمن الرحيم

آنچه ما را به مشقت هاى فزون از قياس حاصل شده، شما را به سهولت تمام حاصل است. اگر نَبْذى از مشقت هاى ما را در تحصيل يك يك كتاب جزيى دريابيد، خون از چشم باريد و قدر اين نعمت بدانيد. دنيا گذران و نقش بر آب است و محض خيال و سراب. آنچه مقسوم است خود به خود مى رسد، تضييع عمر عزيز در ازاء آن نبايد كرد و نام خاندان خود از دست نبايد داد و مردانه وار پا در مضمار كارزار اشرار بايد نهاد. اهل خلاف جا به جا مجمع ها ساخته اند و در فكر ردّ و نقض اهل حق خود را انداخته اند، غافل از كار خود نيستند و از اين طرف كسى به نظر نمى آيد.

و انا الذليل حامد حسين عفا الله عنه

سلام؛ به نظرم و ممکن است اینطور باشد:
... و آن آن است که سالک را در آمدن و رفتن در شهر و صحرا همه جا نظر بر پشت پا باشد تا نظر او پراکنده نشود و به جایی که نباید نیفتند زیرا که در اوایل سلوک دل تابع نظر است و از تشتت او تفرقه به دل راه می‌یابد...

رحمة الله علیه لرزش دست کاملا در خط هویداست.
استادجان چقدر این دو سخن مقرون به صحت است که گفته‌اند:
الف) در اواخر عمر شریف علامه طباطبایی، بیماری پارکینسون ایشان شدت گرفته و لرزش دست ایشان بسیار شده بود، یک وزنه نیم یا یک کیلویی به دست میبستند تا بتوانند مقداری بنویسند؟
ب) ایشان اساسا از میان سالی در نوشته‌های خود عموما نقطه نمیگذاشتند، متن که‌تمام میشد برمیگشتند، هم‌ متن را از نو میخواندند و‌ اگر نیازی به حک و اصلاح داشت انجام میدادند و ضمن آن هم، کلمات را نقطه گذاری میکردند، کسی علت را پرسیده بود، ایشان فرموده بودند، اینگونه حساب کردم، دیدم با نقطه نگذاشتن، یک ربع وقت اضافه می‌آورم غنیمت است!

دستخط ودرد دل علامه مجاهد مدافع حریم امامت و ولایت میرحامدحسین هندی رضوان الله تعالی علیه صاحب عبقات الانوار

بسم الله الرحمن الرحیم
آنچه ما را به مشقت های فزون از قیاس حاصل شده، شمارا به سهولت تمام حاصل است.
اگر نبذی از مشقت های ما را در تحصیل یک یک کتاب جزئی دریابید ، خون از چشم بارید و قدراین نعمت بدانید.
دنیا گذران ونقش بر آب است و محض خیال و سراب.
آنچه مقسوم است خود به خود میرسد ، تضییع عمر عزیز در ازاء آن نباید کرد و نام خاندان خود از دست نباید داد و مردانه وار پا در مضمار کارزار اشرار باید نهاد.
و اهل خلافت ، جابه جا مجمع ها ساخته اند و در فکر رد و نقص اهل حق خود را انداخته ، غافل از کار خود نیستند واز این طرف کسی به نظر نمی آید.
وانا الذلیل حامدحسین عفاالله عنه