مكتبة المجلسي ودارالتراث

نام کتاب: تسخیر شدگان (جن زدگان)
نویسنده: فئودور داستایوسکی (ترجمه:علی اصغر خبره زاده )

توضیحات:
موضوع اصلی داستان: یک توطئه سیاسی در یکی از شهرهای ایالات و معرفی قهرمانان با تعصبی زایدالوصف همچون موجوداتی پست و بی خیال که از همه خصایص بشری بی بهره اند. مسایلی که در این کتاب مطرح می شود به فرد بستگی ندارد بلکه منظورش تمام ملت است. قهرمانان کتاب واقعاً جن زده و تسخیر شده اند، زیرا زندانی یک قدرت مرموزند که آن ها را به ارتکاب اعمالی وادار می کند که لیاقت و سزاواری انجام آن را ندارند. شیاطینی نامشخص اند که قهرمان واقعی می باشند و انسان ها به منزله عروسک های خیمه شب بازی اند که به فرمان آن ها به جنب و جوش در می آیند. هیچ یک از کتاب های داستایوفسکی پیچیده تر از این کتاب نیست، زیرا ابهام و آشفتگی، همه قهرمانان را در هم می فشرد و وقایع با تعقید بیان می شود. این داستان با یک رشته حوادث مرموز که در ظاهر با وقایع دیگر ارتباط ندارد پایان می یابد.

ما ایرانیان در باره پادشاه چه اندیشه ای داشتیم.

در این باره متن های زیادی در متون سیاسی و اخلاقی قدیم ما هست. متن هایی از دبیران، ادبیان و عالمان. امروز یک تعریف شگفتی از یک عالم روحانی متوسط الحال در میانه قرن سیزدهم دیدم. راستش هنوز هم تصورات بچگی در خاطرم مانده، در دبستان، یادم هست، گوشه ای ایستاده بودم و فکر می کردم شاه مملکت یک پایش را این طرف دنیا و پای دیگرش را آن طرف دنیا می گذارد. حالا این متن را ملاحظه بفرمایید. این که در میان عامه مردم چه تصوری از قدرت و شوکت شاه و نیز موقعیت و امتیازات وی وجود داشته است:
مؤلف ذلک الکتاب عرض می نماید که پادشاهان و سلاطین، قبله ی عالم و عالمیان می باشند، و ظلّ الله هستند، یعنی سایه مرحمت الهی می باشند، و ایشان در عقل و فهم و فراست و استعداد، در مقابل کلّ محکومٌ علیه مملکت خود می باشند [استعداد پادشاه برابر همه مردم مملکت]، و از جانب خداوند حکیم ایشان گماشته بر بندگان پادشاه حقیقی هستند، و دعای ایشان بر کافّه ناس، ذکوراً و اناثاً، صغیراً و کبیراً لازم بل واجب است، بلکه باید دعای پادشاه را بر کلّ حاجات مشروعه خود مقدم دارند، به واسطه آن که تا وجود مبارک پادشاه در مملکت نباشد، آسایش و امنیت در آن کشور نمی باشد، و هیچ کس از این مقدمه امتناعی ندارد، مگر اشرار که طالب مفسده و اغتشاش می باشند، و پادشاهان به منزله پدرند، نسبت به کافّه خلق، چنانکه پدران هرگز بدخواه فرزند نیستند، اگر چه فرزند چنان بداند که پدر بدخواه او می باشد؛ مثل آن که هرگاه در قریه ای از قراء آخر مملکت پادشاه را، احدی تصرّف نماید که خارج از مملکت او باشد، به محض استماع لشکرها کشیده می شود، پول ها خرج می کنند، خزینه ها تمام می کنند که نگذارند چهار نفر رعیت آن ها به دست خارجی گرفتار شود تا آن که آن ها را از چنگ غیر در می آورند، در این صورت کدام پدر این گونه مهربانی در حق فرزند می تواند بکند؟ و در این حال، مهربانی پادشاه بر کافّه خلق بدیهی و روشن است، و دعای او بر جمیع مقاصد شرعیه خود لازم تر است. و دلیل دیگر آن که اگر در مملکت پادشاه نباشد، احدی مالک زن و فرزند و مال خود نیست، بلکه باید همه مملکت به دست اهل کفر و ضلالت باشد؛ پس خداوند حکیم او را بر بندگان خود سلطان می نماید که دایم در حراست و پاسبانی مملکت و بندگان خدا باشد که ایشان به فراغت و آسایش گردش کنند، و تحصیل کمال و معاش بکنند، و صرف خود و عیال بدارند، و آسوده شب ها در خانه های خود استراحت بخوابند، و دیگر هیچ اطلاعی از جایی نداشته باشند، سیّما در وقتی که پادشاه عادل و رؤف و مهربان باشد که دیگر نعمتی از این معظم تر از برای بندگان نیست. بلی هرگاه بندگان خدا قدری از مولای خود یاغی شدند، خداوند عالم بر قلب پادشاه اثر می اندازد که به آن ها به طریقه جزای آن ها رفتار نماید، و هرگاه بندگان به مولای خود تقرّب جویند و بندگی او را به اخلاص به جای آورند، البته خداوند قلب پادشاه را بر آن ها مهربان می سازد، پس در این صورت از قرار قاعده مرقومه، رأفت و مهربانی پادشاه و سخت و غضب او به واسطه کردار و رفتار خود بندگان است نسبت به خالق خود، از اطاعت و نافرمانی، پس در این مقام همه حالات بر اعمال و کردار خود بازگشت می نماید.
@jafarian1964

یک سوم درس روش تحقیق، آموزش جستجو در منابع دیجیتال باشد

چند روز قبل همراه دو سه نفر از دوستان، مشغول جستجو در وبسایت هایی بودیم که کتابخانه های دیجیتال عرضه می کنند. این مسأله از زوایای مختلف قابل بررسی است. آنچه مسلم است، وبسایت های یاد شده، نیاز قابل توجهی از مشتریان را برطرف می کنند. این که با چه کیفیتی و با چه فرمتی گذاشته باشند، طبقه بندی آنها چگونه باشد، حوزه مورد علاقه آنها چه باشد، تبلیغی باشند یا تحقیقی و بسیاری از مسائل دیگر، همه قابل بحث است. برخی کتابخانه ها سرمایه های خود را ارائه کرده اند و برخی هم از این طرف و آن طرف اسکن کرده یا از منابع وبسایتی دیگر برداشته و در وبسایت خود گذاشته اند. گاهی هم منازعاتی وجود دارد، دزد به دزد می زند، و شاه دزد و این مطالب.... که خود جالب است.
اما آنچه اکنون می خواهم عرض کنم این است که دانشجویان ما در این زمینه، یعنی آشنایی با این قبیل وبسایت ها دو دسته اند، گروهی که بسیار اندک اند، آشنایی با این وبسایت ها دارند و راه استفاده از آنها را می دانند، اما اغلب دانشجویان، نه تنها این وبسایت ها را نمی شناسند، که راه سرچ درست را هم نمی دانند. در واقع، حتی اگر زحمت جستجو به خود بدهند، نهایت در گوگل یک سرچ کلی می کنند. فرضا کلمه دانلود را هم می زنند، اما بیش از این نه همت دارند و نه آشنایی. بسیاری از آنها، وقتی وارد آرکایو یا فورشر می شوند، راه جستجو در داخل آن را هم نمی دانند. علاوه بر این که با تنوع این وبسایت ها آشنا نیستند. مواردی وجود دارد که شاهد وجود هزاران کتاب در آنها هستیم که به هیچ روی برای دانشجویان و حتی استادان ما شناخته شده نیست.
به نظرم، ما نیاز به یک تخصص و آموزش ویژه در زمینه سرچ داریم. ما باید مراکزی را برای آموزش جستجو و سرچ ایجاد کنیم. در هر دانشکده ای دفتری با این عنوان باشد. شاید در کتابخانه های مرکزی دانشگاه ها یا کتابخانه های دانشکده ها. به هر حال باید جایی باشد که عده ای متخصص و آشنا با وبسایت ها، بتوانند دانشجویان را آموزش دهند. می دانم که این قبیل پیشنهادها هم وقتی عملی شود، باز اسباب دست مشتی آدم سودجو می شود که عده ای آدم ناآشنا را به این کار می گمارند، اما اگر واقعا در این زمینه دقت شود، کمک بزرگی به دانشجویان خواهد بود.
برای مثلا در تحقیقات ایرانی، وبسایت های مربوط به مرکز نور، مسلما نیاز به آموزش دارد. آنها امکانات و استعداد بالایی را در وبسایت های خود و یا روی سی دی ها دارند، اما کسی از آنها آگاه نیست. مع الاسف استادان هم اغلب از این زمینه ها دور هستند، و نمی توانند دانشجویان را راهنمایی کنند. من فکر می کنم در زمینه های علمی مختلف، این مشکل وجود دارد.
یکی از کارهای دیگر این است که دست کم یک سوم درس روش تحقیق باید روی یادگیری سرچ باشد. اگر استاد این توانایی را داشته باشد و سایت دانشگاه هم اجازه دهد و این کار با دقت و پشتکار انجام شود، مسلما کار دانشجو آسان تر خواهد بود. در حال حاضر، از بخش کمی از این امکانات استفاده می شود وطبیعی است که وقتی درست استفاده نشود، مراکزی هم که در صدد توسعه کارهای دیجیتالی هستند، سست خواهند شد.
@jafarian1964

فرازی از سخنرانی بهدخت رشدیه؛ نوۀ میرزا حسن رشدیه
در شب بزرگداشت رشدیه در مجلّه بخارا

مادرم می گوید که آقا در یکسال آخر عمرش یک وسیلۀ چوبی داشت که نابینایان را دعوت می کرد و می آمدند خانه و به اینها آموزش می داد. بعد در مدرسه ای هم که در قم بوده کلاسی برای این کار گذاشته بود. به رئیس مرکز معارف در این باب هم نامه ای نوشته که در دسترس است. در حقیقت این در خاطراتش هم می نویسد.
انگیزۀ اصلی این بوده که در یکی از دفعاتی که به مدرسۀ رشدیه در مشهد حمله می کنند و مدرسه خراب می شود و دست رشدیه را می شکنند و مدرسه را آتش می زنند، یکی از بچه ها کور می شود که رشدیه به ملاقات او رفته و از وضعیت پسربچه ناراحت می شود.
بچه گریه می کرده که من به خاطر کور شدن آنقدر ناراحت نیستم بلکه از این ناراحتم که دیگر نمی توانم مدرسه بروم و رشدیه به او قول می دهد که راهی پیدا کند و این کار را انجام دهد.

@safinehyetabriz

یک سوم درس روش تحقیق، آموزش جستجو در منابع دیجیتال باشد

چند روز قبل همراه دو سه نفر از دوستان، مشغول جستجو در وبسایت هایی بودیم که کتابخانه های دیجیتال عرضه می کنند. این مسأله از زوایای مختلف قابل بررسی است. آنچه مسلم است، وبسایت های یاد شده، نیاز قابل توجهی از مشتریان را برطرف می کنند. این که با چه کیفیتی و با چه فرمتی گذاشته باشند، طبقه بندی آنها چگونه باشد، حوزه مورد علاقه آنها چه باشد، تبلیغی باشند یا تحقیقی و بسیاری از مسائل دیگر، همه قابل بحث است. برخی کتابخانه ها سرمایه های خود را ارائه کرده اند و برخی هم از این طرف و آن طرف اسکن کرده یا از منابع وبسایتی دیگر برداشته و در وبسایت خود گذاشته اند. گاهی هم منازعاتی وجود دارد، دزد به دزد می زند، و شاه دزد و این مطالب.... که خود جالب است.
اما آنچه اکنون می خواهم عرض کنم این است که دانشجویان ما در این زمینه، یعنی آشنایی با این قبیل وبسایت ها دو دسته اند، گروهی که بسیار اندک اند، آشنایی با این وبسایت ها دارند و راه استفاده از آنها را می دانند، اما اغلب دانشجویان، نه تنها این وبسایت ها را نمی شناسند، که راه سرچ درست را هم نمی دانند. در واقع، حتی اگر زحمت جستجو به خود بدهند، نهایت در گوگل یک سرچ کلی می کنند. فرضا کلمه دانلود را هم می زنند، اما بیش از این نه همت دارند و نه آشنایی. بسیاری از آنها، وقتی وارد آرکایو یا فورشر می شوند، راه جستجو در داخل آن را هم نمی دانند. علاوه بر این که با تنوع این وبسایت ها آشنا نیستند. مواردی وجود دارد که شاهد وجود هزاران کتاب در آنها هستیم که به هیچ روی برای دانشجویان و حتی استادان ما شناخته شده نیست.
به نظرم، ما نیاز به یک تخصص و آموزش ویژه در زمینه سرچ داریم. ما باید مراکزی را برای آموزش جستجو و سرچ ایجاد کنیم. در هر دانشکده ای دفتری با این عنوان باشد. شاید در کتابخانه های مرکزی دانشگاه ها یا کتابخانه های دانشکده ها. به هر حال باید جایی باشد که عده ای متخصص و آشنا با وبسایت ها، بتوانند دانشجویان را آموزش دهند. می دانم که این قبیل پیشنهادها هم وقتی عملی شود، باز اسباب دست مشتی آدم سودجو می شود که عده ای آدم ناآشنا را به این کار می گمارند، اما اگر واقعا در این زمینه دقت شود، کمک بزرگی به دانشجویان خواهد بود.
برای مثلا در تحقیقات ایرانی، وبسایت های مربوط به مرکز نور، مسلما نیاز به آموزش دارد. آنها امکانات و استعداد بالایی را در وبسایت های خود و یا روی سی دی ها دارند، اما کسی از آنها آگاه نیست. مع الاسف استادان هم اغلب از این زمینه ها دور هستند، و نمی توانند دانشجویان را راهنمایی کنند. من فکر می کنم در زمینه های علمی مختلف، این مشکل وجود دارد.
یکی از کارهای دیگر این است که دست کم یک سوم درس روش تحقیق باید روی یادگیری سرچ باشد. اگر استاد این توانایی را داشته باشد و سایت دانشگاه هم اجازه دهد و این کار با دقت و پشتکار انجام شود، مسلما کار دانشجو آسان تر خواهد بود. در حال حاضر، از بخش کمی از این امکانات استفاده می شود وطبیعی است که وقتی درست استفاده نشود، مراکزی هم که در صدد توسعه کارهای دیجیتالی هستند، سست خواهند شد.
@jafarian1964

بسم الله الرحمن الرحیم
✔️ (رسانه) با مرجعیتی فراتر از مراجع!

بسی عجیب و مضحک است که با وجود حجت نبودن تقلید از مراجع تقلید در موضوعات خارجی (که حکم شرعی نیستند)، در چنین موضوعاتی از رسانه ها تقلید می شود!

در اطرافمان دائم افرادی می بینیم که در انواع و اقسام مسائل روز سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... صحبت می کنند و نظر می دهند.آیا واقعا ما این همه تحلیلگر سیاسی در جامعه داریم؟ یا همه ی اینها ضبط صوتهایی هستند که مطالب خورانده شده از طریق رسانه ها را تکرار می کنند؟

امتحانش بسیار آسان است، کافیست از تک تک افرادی که در مورد یک موضوع صحبت می کنند و بر نظر خود پافشاری می کنند، بپرسید طریق رسیدنشان به این موضوع چیست؟

🔸 یک مثال ساده: در اتفاقات اخیر خیلی ها با شور و احساسات در مورد رشادت ها و حماسه آفرینی های مدافعان حریم سوریه صحبت می کردند و نظر می دادند، شما فقط از این افراد بپرسید: «ببخشید جناب! آیا شما در سوریه بوده اید و این قضایا را از نزدیک دیده اید؟ آیا با مقامات سیاسی دمخور بوده اید که چنین از پشت پرده ها خبر می دهید؟ منبع این اطلاعات شما در مورد داعش و دیگر قضایا چیست؟»
بی تردید شخص مورد نظر ناگهان یکه خورده و از این سؤال بیجا به هم می ریزد! -مخصوصا اگر شخصی معتمد علی السقفی باشد که مجلس گردان و نقل و بلبل مجلس است- اما شما خونسردی خود را حفظ کنید و با قساوت تمام اصرار ورزید، مطمئن باشید که این فرد در نهایت خاضع شده و اعتراف خواهد کرد که منبعی جز رسانه های داخلی ندارد! (قبول دارم صحنه ی سوزناکی است!😢)

بنده یقین دارم اگر از یک نظر سنجی منصفانه از تمام افراد تابع حزبهای سیاسی انجام شود، بی تردید - به جز تعداد نادری- بر اساس تبلیغات رسانه ای به آن حزب دل بسته اند.

🔸 کسانی که از انقلاب شکوهمند 57 دم می زنند، چه مقدار تاریخ منصفانه و بی شائبه انقلاب را مطالعه کرده اند؟؟
🔸کسانی که با افتخار شعار (مرگ بر ضد ولایت فقیه) سر می دهند، تا چه حد بحث علمی ولایت فقیه و اقوال مخالفین را دیده اند؟؟
🔸کسانی که تمام توطئه ها و کمکاری ها را به گردن آمریکا و اسرائیل می اندازند، اصلا از تاریخ این دو مملکت و مناسبات سیاسی آنان چه حد اطلاع دقیق دارند؟؟

بدیهی است تمام اطلاعات این دست افراد از رسانه ها تأمین می شده و در اکثر موارد غیر ممکن است منبع دیگری برای یک فرد عادی تصور شود...

تا زمانی که این حرف و حدیثها صرفا در حد گپ و گعده و شب نشینی باشد شاید زیان قابل توجهی نداشته باشد؛ اما دردآور است که همین رسانه ها، با همه ی فضاحتهای و رسوایی هایی که از دروغگویی ها بی شرمانه شان آشکار شده و میشود، منشأ حب و بغض ها و تصمیمات مذهبی و اجتماعی افراد می شوند.

🔸 شخصی که به عنوان محقق و دکتر شناخته می شود، برای من نوشت:

« اعتقاد قلبی حقیر است هر کس در مقابل این شهیدان والا مقام [مدافع سوریه] باشد‌ و‌ دارای تردید، بدون تردید در خط مقابل حسین (ع) است.»

هنگامی که تمام مراجع اتفاق دارند که اگر خودشان فردی را به عنوان برترین انسان دنیا هم معرفی کنند، به هیچ نحو الزام آور نیست و باز هم مقلد باید تابع علم شخصی خود باشد؛ من نمی دانم کدام قاعده عقلائی یا شرعی اقتضا کرده ما هر آنچه رسانه می گوید را وحی منزل بدانیم و منکرش را کافر مطلق!!

@hawzeh_notes

در میان حاکمان این مملکت یک نفر هم پیدا نمی شود که پاسخ دهد این گزمه ها به چه حقی و چرا اینگونه با قساوت دست روی زنان جامعه بلند می کنند؟
چرا طرف فکر می کند به خاطر کلفتی گردن و داشتن چماقی در دست می تواند هر رفتاری با زنان جامعه داشته باشد؟
پای کدام سفره بزرگ شده اید و از پستان کدام مادر شیر خورده اید که این رفتار را طریق و منش خود می دانید؟
گیریم این زنان اصلا در حال حمل بمب بودند، بر اساس کدام قانون و شریعت اینگونه با آنها رفتار می کنید؟
والله که یک مورد از این رفتارها با زنی در فلسطین انجام بگیرد فریاد وااسفای صداوسیما و محافظه کاران تا آسمان می رسد.
@kharmagaas
📚@nasiri42