امروز در مراسم تشییع با شکوهش، انتهای جمعیت هنوز از مسجد امام حسن عسگری ع خارج نشده بود ، ما در ابتدای جمعیت درپی تابوت وارد حرم میشدیم ، شعر های مناسب و نغمه دلنشین یک مداح هنرمند و موقر که از زیبایی و خوبی مهاجرت مومن به سوی خدا و پاداش خدمت ها و بشارت وعده امام رضا ع به آمدن به دیدار شان میگفت، دراین حال این بنده خاطرات چند دهه در یاسوج و شیراز و قم را در ذهنم مرور میکردم و در این میان این خاطره ناگفته را بیاد آوردم و اینجا نقل کردم ، تا نسل ما بدانند که در این دوره هجمه ها و بی انصافی ها ، و عقده گشایی ها، در میان روحانیت شیعه کم نیستند حائری گونه هایی که همه عمر و لحظه هایشان را وقف خدمت به مردم کردند و میکنند . وفقط آنگاه که از دستشان دادیم متوجه نعمت وجودشان میشویم که دیگر دیر شده است .
مصیبت در گذشت جانسوز این دانشمند الهی و خدوم، ثلمه ای بزرگ و جبران ناپذیر به اسلام و حوزهای علمیه و امت اسلامی وارد کرد و امت اسلامی از وجود پر خیر و برکت و سازنده یک عالم ربانی محروم شد .
این مصیبت و ثلمه سنگین را به محضر امام زمان عج و مقام معظم رهبری و مراجع عظام شیعه و امت اسلامی و بازماندگان آن خاندان علم و فضیلت و بخصوص برادران ارجمندم ، حجه الاسلام و المسلمین آقای نظام الدین حائری و استاد گرانقدر و دانشمند معزز ، آیت الله سید شرف الدین ملک حسینی نماینده ولی فقیه در کهگیلویه و بویراحمد تسلیت عرض میکنم و علو درجات و تعالی مقامات اخروی آن عالم ربانی عروج کرده را از خداوند متعال مسئلت دارم .
آیت پیمان مدیر مجمع جهانی شیعه شناسی. قم ۳۰ آذر ۹۶