نود و هشتمین شماره هفته‌نامه «کتاب هفته خبر» با مروری بر داستان‌های عاشقانه ایرانی منتشر شد.
«کتاب هفته خبر» مجله‌ای درباره ادبیات، فرهنگ، هنر و جامعه با پرونده‌ای درباره ادبیات عاشقانه ایرانی به دکه‌ها بازگشت. حسین واحدی‌پور مدیرمسئول این هفته‌نامه در یادداشت آغازین مجله از تغییراتی در اساس کار نشریه سخن گفته و سردبیری آن را به شورای نویسندگان محول کرده است. او درباره خط مشی نشریه می‌گوید: «خط مشی کلی نشریه همان موضوع ادبیات، فرهنگ و هنر، جامعه و... است اما قصد داریم در شماره‌هایی هم موضوع خاصی را در ادبیات مورد بررسی قرار دهیم و عقاید متفاوت نویسندگان آن موضوع را بدون هیچ موضعی از نظرتان بگذرانیم».
کنجکاوی‌هایی درباره گفتمان عشق در ادبیات داستانی ایران موضوع سرمقاله شماره جدید کتاب هفته است. در بخش‌هایی از این سرمقاله می‌خوانیم: «اغلب کسانی کـه در زمره اهالی دور و نزدیـک ادبیـات امـروز ایـران قـرار دارنـد (خاصـه نسـل) احتمـالا درگیـر شدنشـان بـا ایـن مقولـه از دوران ۶۰ و اوایـل تـا اواسـط دهـه ۵۰متولدیـن دهـه نوجوانـی آغـاز شـده و بـاز احتمـالا بـا خوانـدن رمان‌های جـواد فاضـل و بعـد لابـد نوبـت رسـیده بـه «دزیره»، «بـر بادرفتـه»، «پر»، «قصـه عشـق»، «پیمـان عشـق»، «غـرور و تعصـب»، «عشـق هرگـز نمی‌میـرد‌هایـی آغـاز کرده‌انـد کـه روزگاری در میـان خانواده هـا دست به دسـت می‌شـدند: رمان هـای جیبـی ر. اعتمـادی، نوولت هـای حسـینقلی مسـتعان، داسـتان» و امثالهـم. چیـزی کـه خیلی هـا را عاشـق ادبیـات کـرده، خـود عشـق بـوده».
«کتاب هفته خبر» مجله‌ای درباره ادبیات، فرهنگ، هنر و جامعه با پرونده‌ای درباره ادبیات عاشقانه ایرانی به دکه‌ها بازگشت. حسین واحدی‌پور مدیرمسئول این هفته‌نامه در یادداشت آغازین مجله از تغییراتی در اساس کار نشریه سخن گفته و سردبیری آن را به شورای نویسندگان محول کرده است. او درباره خط مشی نشریه می‌گوید: «خط مشی کلی نشریه همان موضوع ادبیات، فرهنگ و هنر، جامعه و... است اما قصد داریم در شماره‌هایی هم موضوع خاصی را در ادبیات مورد بررسی قرار دهیم و عقاید متفاوت نویسندگان آن موضوع را بدون هیچ موضعی از نظرتان بگذرانیم».
کنجکاوی‌هایی درباره گفتمان عشق در ادبیات داستانی ایران موضوع سرمقاله شماره جدید کتاب هفته است. در بخش‌هایی از این سرمقاله می‌خوانیم: «اغلب کسانی کـه در زمره اهالی دور و نزدیـک ادبیـات امـروز ایـران قـرار دارنـد (خاصـه نسـل) احتمـالا درگیـر شدنشـان بـا ایـن مقولـه از دوران ۶۰ و اوایـل تـا اواسـط دهـه ۵۰متولدیـن دهـه نوجوانـی آغـاز شـده و بـاز احتمـالا بـا خوانـدن رمان‌های جـواد فاضـل و بعـد لابـد نوبـت رسـیده بـه «دزیره»، «بـر بادرفتـه»، «پر»، «قصـه عشـق»، «پیمـان عشـق»، «غـرور و تعصـب»، «عشـق هرگـز نمی‌میـرد‌هایـی آغـاز کرده‌انـد کـه روزگاری در میـان خانواده هـا دست به دسـت می‌شـدند: رمان هـای جیبـی ر. اعتمـادی، نوولت هـای حسـینقلی مسـتعان، داسـتان» و امثالهـم. چیـزی کـه خیلی هـا را عاشـق ادبیـات کـرده، خـود عشـق بـوده».
