در اخبار مصادر متقدم امامیه سخن از برخی از کتب امامان معصوم علیهم السلام مانند «کتاب علی» و «مصحف فاطمه» و... است. (نمونه نک: مدرسی، میراث مکتوب شیعه در سه قرن نخست، فصل اول، نمونه ای از عامه: حياة الحيوان الكبرى، دميرى، ج1، ص: 283) که گرچه در میان ایشان رایج بوده، اما نسخه های آن را در میان اصحابشان نشر نمی دادند.
در حالی که در سنت روایی سلف امامیه کمتر مواردی از نسبت نشر آثار تالیف امامان ع دیده می شود. و حتی عالمی چون نجاشی آثار شناخته شده به قلم امامان را به غایت محدود تصویر نموده است. (نجاشی، رجال، ص101) با این وجود در منابع پر آسیب صوفیان و نصیریان آثار نشر یافته بسیار بیشتری به امامان نسبت داده شده و البته اکثر این موارد سندی هر چند ضعیف هم ندارد.
نمونه نک. مقاله آقای ضیایی:
ensani.ir/fa/article/102292/معرفی-برخی-آثار-منسوب-به-امام-صادق-ع-
و مقاله آقای خدایاری، آثار منسوب به امام صادق (ع)، yon.ir/5oKB
هم چنین در میان برخی از جریان های صوفیانه نسخه های متعددی در علوم غریبه، تعبیر خواب و... به امامان ع منسوب می شود.
اما برای نمونه هایی از اصالت سنجی این آثار که در قرون اخیر در میان امامیه نیز شهرت یافته؛
در مورد توحید مفضل و اهلیلجه ببینید: رحمتی، مفضل بن عمر و کتاب التوحید منسوب به او؛ صالحی، توحيد مفضل بن عمر جعفی در ترازوی نقد، دو فصلنامه علمی پژوهشی كتاب قیّم، س7 (1396)، ش16: t.me/gholow2/1246
در مورد مصباح الشریعة: محمدی، تبارشناسی کتاب مصباح الشریعه، نشریه مطالعات عرفانی، ش25، بهار و تابستان 1396. مقاله نقد مصباح الشریعة در کانال غلوپژوهی: t.me/gholow2/646 و سخنرانی دکتر احمد پاکتچی، تهران، دانشگاه امام صادق ع، 6بهمن1384،
در مورد رساله ذهبیه نک:
t.me/gholow2/389 و t.me/gholow2/390
گفتنی است در مورد علت کم رغبتی امامان به نشر کتبی از خود در برخی از اخبار مطالبی ذکر شده است. (نک: بحار الأنوار، ط - بيروت، ج2، ص: 212 باب 27 العلة التي من أجلها كتم الأئمة عليهم السلام بعض العلوم و الأحكام) و البته این اخبار منافات روشنی با روایات ترغیب اصحاب به تالیف کتب ندارد.
غلوپژوهی
@gholow2