مكتبة المجلسي ودارالتراث

قرار است سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از تاریخ 4 تا 14 اردیبهشت 1398 برگزار شود.
دوستانی که قصد استفاده از بُن کتاب (در صورت تخصیص) را دارند، هم اکنون جهت ثبت نام در سایت (خانه کتاب) اقدام کنند. مطابق تجربه از سالهای گذشته ثبت نام در زمانهای منتهی به آغاز نمایشگاه، ترتیب اثر داده نمی شود و دریافت بُن به سال آینده و نمایشگاه بعدی موکول می گردد.

کتاب خنه?
@ketabkhene

@litera9
این کتاب متشکل از سه داستان کوتاه است:
1: زنبورک خانه: ماجرای پیرمردی با سه دختر دم بخت و پسر جوانی که به اصرار پیرمرد مهمان خانه می شود.
2: سایه به سایه: ماجرای مردی که به عنوان پادو پیش زنی زندگی می کند و پولی که به طور اتفاقی بدست می آورد و ماجراهایی که برایش رخ میدهد.
3: آشغالدونی: ماجرای پسر نوجوان و پدری بی خانمان است که در پی حادثه ای در نزدیکی بیمارستانی زندگی کرده و به تدریج وارد آن محیط می شوند . اتفاق هایی که در آنجا رخ می دهد و حوادثی که در پی آن است بقیه ماجرا را تشکیل می دهد.
در سال ۱۳۵۳ داریوش مهرجویی نیز بر اساس این داستان فیلم دایرۀ مینا را ساخت که پس از سه سال توقیف در ۱۳۵۶ پروانهٔ نمایش گرفت و در جشنواره پاریس در ۱۹۷۷ و سپس برلین به نمایش درآمد و جوایزی نیز از این دو جشنواره دریافت کرد. این فیلم پنجمین فیلم داریوش مهرجویی و نخستین فیلم رنگی او و دومین کار مشترک او و غلامحسین ساعدی است. فیلم به مدت سه سال توقیف بود و سرانجام در ۱۳۵۶ پروانهٔ نمایش گرفت و در جشنواره پاریس در ۱۹۷۷ (پاییز ۱۳۵۶) و سپس برلین به نمایش درآمد و جوایزی نیز از این دو جشنواره دریافت کرد. اکران عمومی آن در ایران در ۲۳ فروردین ۱۳۵۷ آغاز شد. توقیف چند ساله فیلم و موضوع متفاوت و جسورانه‌اش به همراه استفاده از ستاره‌های سینمای تجاری مانند فروزان، «دایرهٔ مینا» را به جنجالی‌ترین ساختهٔ مهرجویی تا آن زمان تبدیل کرد.

جشنواره امسال هر چند از نظر فیلمهای با کیفیت و فیلمهای متوسط قابل تحمل از بهترین جشنواره ها بود، اما از نظر داوری، متأسفانه نه تنها هیچ پیشرفت رو به جلویی نداشتیم، بلکه براحتی می توان گفت همان روشهای همیشگی ادامه پیدا کرد. هیأت داوران سعی کرد که جوایز را به نوعی بین همه فیلمهای مدعی، پخش کند. به این منظور از همان ابتدا، بهترین فیلم جشنوار یعنی «23 نفر» را به شکل محترمانه ای ذبح کردند تا جلوی دست و پا نباشد و در عین حال مدعی ادای دین هم شده باشند. با کنار رفتن این ملی ترین و انقلابی ترین و سینمایی ترین فیلم جشنواره امسال و یکی از بهترین فیلمهای سالهای اخیر سینمای ایران، جا باز شد تا جایزه های واقعی بین سایر فیلمها تقسیم شود که البته این تقسیم چندان هم بی مبنا نبود، جز این که ای کاش بخشهایی مانند نگاه نو، جایزه ویژه و ... را برمی داشتیم تا راحت تر تصمیم می گرفتیم و فیلمهایی مانند «مسخره باز» در این میان مدعی نمی شدند.
اما درباره فیلم «شبی که ماه کامل شد» و درو کردن جوایز توسط این فیلم، که قبلاً در همین کانال به اختصار درباره آن گفته شد و در برنامه هفت نیز چندین بار درباره آن گفتگو شد، باید نکته ای را آشکار کرد.
به هر حال ساختار این فیلم به شکلی است که بدون اجازه و صلاحدید نهادهای امنیتی و احتمالاً وزارت اطلاعات نمی توانست ساخته شود. اما دیدگاهی که در این فیلم ارائه و تثبیت می شود، دقیقاً همان دیدگاهی است که در بخش عمده ای از مدیران از جمله در جناح حاکم طرفدار دارد و آن ارائه تصویری منفعل، «صرفاً» مظلوم، به یک معنای محدود کلمه «زنانه» و بی خطر از ایران است. درافتادن به این نگاه، ایرانی را به جهان و به خود ملت معرفی می کند که فقط ظلم می پذیرد و براحتی سر او بریده می شود و باید به حال او گریست و افسوس خورد و هیچ فعلیتی برای نجات آن نداشت.
این نوع نگاه که کمابیش در فیلمهای دیگری هم حضور داشت، نه تنها به نفع تصمیم گیران و تصمیم سازان امنیت ملی نیست، بلکه به نفع هیچ ملتی نیست. این نگاه، بسیار خطرناک، بسیار ضدملی، بسیار نابودکننده، منفعلانه، بی ثمر و بی اثر و ترغیب کننده به تجاوزپذیری است. حداقل سه فیلم مهم این جشنواره با این نگاه ساخته شد که دولتی ترین آنها جایزه بهترین فیلم را از این جشنواره گرفت.
@sayyedmahdinazemi

یادم هست چند سال قبل که دفترچه ثبت دانشگاه را گرفتم در روی آن سخنی از امام خمینی نوشته بودند که اگر دانشگاه اصلاح شود مملکت اصلاح می شود. اصلا آن زمان معنای سخن امام خمینی را نمی فهمیدم چرا که در خانواده ای بزرگ شده ام و در مدارسی تحصیل کرده بودم و دوستانی داشته ام که مذهبی بوده اند و حداقل ها را رعایت می کردند اما در همان روز اولی که برای ثبت نام به دانشگاه رفتم معنای سخن ایشان را فهمیدم. و الان هم می گویم که بعید می دانم روزی دانشگاه اصلاح شود. مردم جامعه به سویی می روند و دانشگاه به سویی.

🇮🇷🇩🇪

دین در فیلم

سلسله نشست های علمی درباره تصویر دین در فیلم، در دانشگاه اوزنابروک برگزار می‌شود. در این سلسله نشست ها، اساتیدی از دانشگاه های مختلف از شاخه های الهیات و هنر (فیلم و سینما) به ابعاد مختلف دین در فیلم و سینما می پردازند.

@kultur

اطلاعات بیشتر در تصویر زیر

👇👇👇