✔️پاسخِ نقدی مغرضانه به مرحوم شیخ احمد اَحسائی (1)
▪️عبارت منتقد:
▪️...اين بود بحث شريف درباره حقيقت ولايت و عدم انفكاك آن از توحيد حضرت باری تعالی شأنه. و در اين مسأله دو طائفه به ضلالت و گمراهی رفته اند اوّل طايفه وهابيه، دوّم طائفه شيخيه!
▪️...اين بود مختصری راجع به مذهب وهّابيه. و اما طائفه شيخيه، آنان نهايت سير انسان را به ذات اقدس حق نمی دانند و وصول او را به مقام عزّ شامخ حضرت احديّت و فناء و اندكاك هستی او را در ذات او جلّ و عزّ، صريحاً انكار می كنند فبناءً علی هذا امكان عرفان الهی و معرفت ذات حق را درباره انسان منكرند و می گويند: نهايت سير عرفانی و كمالی انسان به سوی ولی اعظم است كه حجاب اقرب و واسطه فيض است».
▪️«سيد محمّد حسين حسينی طهرانی، کتاب امام شناسی، ج5،صص 142و 177»
?پاسخ:
?البته آنچه در مكتب استبصار شيخ اوحد احسائی اعلی اللّه مقامه به پيروی از قرآن و سنت و عقل مستنير به نور وحی، مسلّم و قطعی و بديهی شناخته شده و اثبات گرديده است اين كه هيچ يك از ممكنات حتی حضرات معصومين علیهم السلام در سير عرفانی و كمالی خود به ذات مقدس حق متعال نمی رسند. و هستی هيچ موجودی در ذات مقدس او فانی نشده و نمی شود و در آن ذات مقدس اندكاك نمی يابد.
?و باز مسلم و قطعی و بديهی اين مكتب است كه عرفان آن ذات مقدس برای احدی از ممكنات حتی حضرات معصومين علیهم السلام ممكن نبوده و از محالات است. و معرفتی كه در رتبه هر خلقی از طبقات خلايق نسبت به حق متعال ممكن است معرفت ظهور حق است برای آن خلق در آن رتبه.
?و خدای متعال هم از هيچ خلقی معرفت ذات خود را نخواسته است و معرفتی هم كه غايت و منظور از خلقت هر خلقی است همان معرفتی است كه در امكان خلق است و نظر به اينكه خلق حادثند و حادث با او واجب هيچ گونه سنخيّت ندارد گرچه آن حادث اسم و ظهور و تجلّی خدای متعال باشد.
?پس معرفت حق برای خلق منحصر است در معرفت ظهور حق. و معرفت ظهور حق برای هر ممكني، ممكن نيست مگر بعد از رفع تعيّن خود (وجداناً نه وجوداً و گرنه معدوم خواهد شد) كه از آن تعبير می آورند به كشف و فناء.
?و رفع تعيّن برای هر ممكنی آسان نيست و نيازمند به مجاهدات و رياضت هاست، از اين رو شناختن آن اشخاصی كه قطعاً رفع تعيّن خود را نموده اند و ظهور حق در آنان به طور كامل جلوه گر و آشكاراست به طوری كه از آنها اثری صادر نمی شود مگر آنكه آن اثر، از آن ظهور صادر می گردد و نسبت به خدای متعال دارد، شناختن خدای متعال است. و برای ضعفاء اين شناخت نهايت سير آنها است در معرفت.
?و باز آنچه در اين مكتب مسلّم و قطعی و بديهی است اين چنين اشخاصی كه معرفتشان به اين مقام نورانيت، معرفت خداوند است برای ضعفاء، در درجه اول محمّد و آل محمدند صلی اللّه عليهم و در درجه بعد انبياء و در درجه بعد نقباء و در درجه بعد نجباء. از اين رو امير المؤمنين علیه السلام به سلمان و جُندب (ابوذر) در حديث نورانيت فرموده اند:
«يا سلمان و يا جندب قالا لبيك يا امير المؤمنين قال علیه السلام معرفتي بالنورانية معرفة اللّه عزّ و جلّ و معرفة اللّه عزّ و جلّ معرفتي بالنورانية.»
?و باز آنچه در این مکتب مسلّم و قطعی و بديهی است، اين است همچنان كه برای وجود مراتب است و هيچ موجودی از مرتبه خود تجاوز نخواهد كرد و به مرتبه عالی تر از خود نخواهد رسيد برای ظهور حق تعالی هم مراتب است و هر مرتبه ای همان ظهور حق تعالي را در رتبه خود درك می كند نه ظهور مرتبه عالی تر از خود را.
?و مسلّم و قطعی و بديهی است كه مرتبه وجودی محمّد و آل محمّد صلی اللّه عليهم اشرف و اعلا و اكمل و اتمّ و اوّل مراتب وجودی است و ساير مراتب وجود اثر و اشعه وجود ايشان است كه به حسب مراتب خود از ايشان و به واسطه ايشان پيدايش يافته اند و از نظر سلسله نوريه بعد از ايشان مرتبه انبياء و بعد مرتبه اناسی است. و در افاضه فيوضات كه از جمله معرفت و كمالات وجودی تكوينی و تشريعی است اين وسايط در كارند و فيضی به ممكنی نمی رسد مگر به وساطت وسايط كه اقرب آن وسايط به حق متعال و اعظم آن وسايط محمّد و آل محمّد صلی اللّه عليهم هستند.
@AghayedNet
▪️عبارت منتقد:
▪️...اين بود بحث شريف درباره حقيقت ولايت و عدم انفكاك آن از توحيد حضرت باری تعالی شأنه. و در اين مسأله دو طائفه به ضلالت و گمراهی رفته اند اوّل طايفه وهابيه، دوّم طائفه شيخيه!
▪️...اين بود مختصری راجع به مذهب وهّابيه. و اما طائفه شيخيه، آنان نهايت سير انسان را به ذات اقدس حق نمی دانند و وصول او را به مقام عزّ شامخ حضرت احديّت و فناء و اندكاك هستی او را در ذات او جلّ و عزّ، صريحاً انكار می كنند فبناءً علی هذا امكان عرفان الهی و معرفت ذات حق را درباره انسان منكرند و می گويند: نهايت سير عرفانی و كمالی انسان به سوی ولی اعظم است كه حجاب اقرب و واسطه فيض است».
▪️«سيد محمّد حسين حسينی طهرانی، کتاب امام شناسی، ج5،صص 142و 177»
?پاسخ:
?البته آنچه در مكتب استبصار شيخ اوحد احسائی اعلی اللّه مقامه به پيروی از قرآن و سنت و عقل مستنير به نور وحی، مسلّم و قطعی و بديهی شناخته شده و اثبات گرديده است اين كه هيچ يك از ممكنات حتی حضرات معصومين علیهم السلام در سير عرفانی و كمالی خود به ذات مقدس حق متعال نمی رسند. و هستی هيچ موجودی در ذات مقدس او فانی نشده و نمی شود و در آن ذات مقدس اندكاك نمی يابد.
?و باز مسلم و قطعی و بديهی اين مكتب است كه عرفان آن ذات مقدس برای احدی از ممكنات حتی حضرات معصومين علیهم السلام ممكن نبوده و از محالات است. و معرفتی كه در رتبه هر خلقی از طبقات خلايق نسبت به حق متعال ممكن است معرفت ظهور حق است برای آن خلق در آن رتبه.
?و خدای متعال هم از هيچ خلقی معرفت ذات خود را نخواسته است و معرفتی هم كه غايت و منظور از خلقت هر خلقی است همان معرفتی است كه در امكان خلق است و نظر به اينكه خلق حادثند و حادث با او واجب هيچ گونه سنخيّت ندارد گرچه آن حادث اسم و ظهور و تجلّی خدای متعال باشد.
?پس معرفت حق برای خلق منحصر است در معرفت ظهور حق. و معرفت ظهور حق برای هر ممكني، ممكن نيست مگر بعد از رفع تعيّن خود (وجداناً نه وجوداً و گرنه معدوم خواهد شد) كه از آن تعبير می آورند به كشف و فناء.
?و رفع تعيّن برای هر ممكنی آسان نيست و نيازمند به مجاهدات و رياضت هاست، از اين رو شناختن آن اشخاصی كه قطعاً رفع تعيّن خود را نموده اند و ظهور حق در آنان به طور كامل جلوه گر و آشكاراست به طوری كه از آنها اثری صادر نمی شود مگر آنكه آن اثر، از آن ظهور صادر می گردد و نسبت به خدای متعال دارد، شناختن خدای متعال است. و برای ضعفاء اين شناخت نهايت سير آنها است در معرفت.
?و باز آنچه در اين مكتب مسلّم و قطعی و بديهی است اين چنين اشخاصی كه معرفتشان به اين مقام نورانيت، معرفت خداوند است برای ضعفاء، در درجه اول محمّد و آل محمدند صلی اللّه عليهم و در درجه بعد انبياء و در درجه بعد نقباء و در درجه بعد نجباء. از اين رو امير المؤمنين علیه السلام به سلمان و جُندب (ابوذر) در حديث نورانيت فرموده اند:
«يا سلمان و يا جندب قالا لبيك يا امير المؤمنين قال علیه السلام معرفتي بالنورانية معرفة اللّه عزّ و جلّ و معرفة اللّه عزّ و جلّ معرفتي بالنورانية.»
?و باز آنچه در این مکتب مسلّم و قطعی و بديهی است، اين است همچنان كه برای وجود مراتب است و هيچ موجودی از مرتبه خود تجاوز نخواهد كرد و به مرتبه عالی تر از خود نخواهد رسيد برای ظهور حق تعالی هم مراتب است و هر مرتبه ای همان ظهور حق تعالي را در رتبه خود درك می كند نه ظهور مرتبه عالی تر از خود را.
?و مسلّم و قطعی و بديهی است كه مرتبه وجودی محمّد و آل محمّد صلی اللّه عليهم اشرف و اعلا و اكمل و اتمّ و اوّل مراتب وجودی است و ساير مراتب وجود اثر و اشعه وجود ايشان است كه به حسب مراتب خود از ايشان و به واسطه ايشان پيدايش يافته اند و از نظر سلسله نوريه بعد از ايشان مرتبه انبياء و بعد مرتبه اناسی است. و در افاضه فيوضات كه از جمله معرفت و كمالات وجودی تكوينی و تشريعی است اين وسايط در كارند و فيضی به ممكنی نمی رسد مگر به وساطت وسايط كه اقرب آن وسايط به حق متعال و اعظم آن وسايط محمّد و آل محمّد صلی اللّه عليهم هستند.
@AghayedNet
