گفتگوهای تراثی (آرشیو)

جامی در سلسلة الذهب و سایر آثارش ضمن مدح اهل بیت ع و حتی نقل قضیه ی فرزدق و مدح امام سجاد مواضع تند (و حتی نامنصفانه) نسبت به شیعیان (رافضه) دارد، مدح امام رضا (ع) نیز مرهون نفوذ فرهنگ صوفی-شیعی قرون 8 و 9 هست (که خود مرهون سقوط سلطه و حاکمیت مطلق اهل سنت است)، ضمن اینکه جامی چهره ی برجسته حرکت مخالف در برابر ادغام تصوف و تشیع (یعنی نقشبندیه) هست، عنایت هم بفرمایید که کلیه سلسله های طریقتی نسبت خرقه به امام علی (ع) می رسانند، چنانکه اوحدی مراغی سنی در جام جم می گوید:
خرقه ها گر چه می رسد به علی (ع)
کس نگردد به نام خرقه ولی
و امام رضا (ع) نیز یکی از حلقه های اصلی اتصال در سلاسل طریقتی به شمار می آیند (نسبت خرقه معروف کرخی به داوود طایی و نسبت فقر او به امام رضا (ع) می باشد)
لذا مدح امام رضا (ع) هم مدح شخصیتی مذهبی و قابل احترام برای دو مذهب شیعه و سنی هست با نگرشی صوفیانه، و هم اقدامی تاکتیکی در مقابله با نفوذ و گسترش شیعه هست (مدح اهل بیت و ذم شیعیان اهل بیت)

احسنت، بله، برای همین است که بنده می گویم یک غزل در مدح امام رضا (ع) دلیل تشیع نیست، بلگه همگامی با فضای جامعه است، و اگر شاعر شیعی می خواهیم در همان عصر جامی، بابا فغانی هست که دیوان زیبای او سراسر مدایح اهل بیت بخصوص امام علی ع و امام رضا خصوصا هست.

"به بديع الزمان فروزانفر كه نگاه منشوري به متن را هم از او آموختيم"
اين جمله اول يه كتاب از استاد شفيعي كدكني هست كه كتاب رو به استاد فروزانفر تقديم كرده و با اون به بقيه آموزش داده .
نگاه منشوري يعني نگاه چند وجهي . يعني اينكه به يه متن بايد از زواياي مختلف نگاه بشه ، اگر بر فرض مثال متن حاوي مطالب كذب باشه ، آيا قابل بررسي از لحاظ سبك شناسي در تاريخ تاليف يا كتابت متن نيست ؟ آيا هيچ اسم و اعلام و مكاني نميتونه توي اون متن باشه كه توي متن ديگه وجود نداشته باشه ؟ آيا ...

عجب، عجب، عجب، ???، آقا بنده صرفا منبع معرفی کردم، اون مبحث شیخیه رو با اون 1000 تا پست تبلیغی با عبارات گنده رو با بنده یکی می کنید؟ ایشون الان دارن جمع کثیری از شیعیان اهل بیت علیهم السلام رو با انگ از دایره تشیع بیرون می کنند (البته بزعم و خیال خودشان و برخی ظاهرا عظما، نه اهل بیت ع و خدا)، بعد کسی به ایشون چیزی و تذکری نمیگه، یه دفعه بفرمایید امام خمینی رو هم بگید ناصبی هست که در مورد ابن عربی اون حرفا رو میزنه، بگید مقام معظم رهبری و علامه طباطبایی و حسن زاده آملی و ... ناصبی ان، ...??? یکی گفت تبلیغ نکن، یکی تکفیر کرد، یکی ناصبی مون کرد، گویا تذکر هم فقط برای بنده هست، آقا ما هر چه هستیم و نیستیم به حساب خدا، حساب عظما و اهل تکفیر و خشکه مقدس ها هم با خدا، هر دو طرف خودشان را بُکُشند هم تا قیام قیامت همین هست که هست، موافق و مخالف داریم، و باندازه ای که طالب هدایت راه یابد، هست، و بحث شده، و السلام

با عرض معذرت از دوستانی که از عرض مطالب خارج از مباحث گروه مشکل دارند، چون در همینجا نسبت به حقیر ابراز نظری شده است، ناچارا همینجا باید پاسخ بدهم، و انتظار هم دارم خاتمه دهیم به اینگونه مباحث، بنده شروع کننده نیستم، یک منبع معرفی می کنم، یک عکس می گذارم، ... بنده رو تکفیر می کنند، از تشیع خارج می کنند، و قس علی هذا، :
دوست عزیز و گرانقدر و گرامی، نیاز به نظر کارشناسی و استخراج موشکافانه نیست، بله، بنده به تصوف به معنی عرفان بسیار علاقه مند و معتقدم و ترویج هم می کنم ولی مخالفین عرفان رو ایستاده ایستاده تکفیر و خارج از دایره تشیع نمی دانم، پناه بر خدا، من که باشم که به حساب اعتقادات مسلمین و بندگان خدا و دوستداران و شیعیان اهل بیت کرامت ع بپردازم، نقل قول زیر رو مغتنم و به عنوان حسن ختام تقدیم می دارم: مرحوم الهی قمشه ای:

شاید هم تا حدودی اینطور باشه؛ ولی نگاهی محتاطانه و مصلحتجویانه هست، متاسفانه حوزه ی این دو مقوله بسیار درهمپیچیده هست، البته شما و بنده اون هم در این عصر با نگاه درست و تمیز اگر نگاه کنیم در خوشبینانه ترین حالت همین فرموده شما رو میشه گفت، لکن برای حقیر با تتبع اندکی که دارم محرز و مسلم هست درهمتنیدگی این دو مقوله، گرچه به قول شما برای بسیاری تنها در حد استفاده از مصطلحات و تغزل هست در ادبیات، نه به معنای ورود عملی در مغازله جنسی

به طوری که مثلا 10 قصیده در مدح امام علی با عبارات امام، ولی، و ... دارند، ولی گاها شاید یکی دو بیت هم در مدح خلفا نداشته باشند

بزرگواران گروه، کتابی رو می شناسید که در اون فقط اشعار منظومه ی ملاهادی سبزواری اومده باشه؟ متن شرح و حواشی کتاب نباشه فقط اشعار در اون باشه. صرفا عنوان کتاب و ناشر برام کفایت می کنه بدونم ولی اگر فایلی هم داشته باشید و بفرستید که نور علی نور.

بله ممنون از شما ولی فرق این روایات با روایاتی که شما می فرمایید مثل فضیلت ابوبکر اینه که این فضایل رو شیعه و سنی هر دو نقل کردند و لی روایات ابوبکر فقط مختص منابع اهل سنت است و شیعه نقل نکرده.
لذا اهمیت فضیلت علی (ع) که در اینجا به اون استناد شده همینه که از طریق اهل سنت روایت شده .

البته بنده مطمءن نيستم اين فرق ها براي كساني كه دقت و تتبع لازم در این حوزه نداشتن خیلی واضح باشه، بنده هم ازین جهت تذکر دادم، اصلا اینکه اشمیتکه و غیرها من المستشرقین فاضل و دانشمندند امر مبهم و مشکوکی نیست و کسی تا حالا در اون تردید نکرده، اون امری که نیاز به تببین و تحلیل و تفسیر داره این است که ما چه قراءت و تبييني از این جمع فضلا داریم و تبیینی که از تفاوتهاشون داریم که گاهی باریک تر از موست، شما اگر تتتبع لازم رو دارید که حتما دارید لطفا برای دوستان به تبیین اون وجوه نامشخص و تمایزها بپردازید که استفاده کنیم، چون فضیلت اونها محل تردید نیست

دوست بزرگوارم
اگه در طول این مدت با بنده و مطالبی ک گذاشتم اشنا شده باشید این نکته رو هم متوجه شدید که من سعیم اینه که نظرات مختلف رو در گروه عرضه کنم…
اگ کتابی چون مکتب در فرایند تکامل بارگزاری میشه در کنارش نقدهای اون هم توسط دوستان خوبم گذاشته میشه…
دلیل نمیشه من مطلبی رو نقل کنم و همه انچه در اون متن گفته شده رو قبول داشته باشم…
از تعجب اون دوستمون هم تعجب نکنید…
بنده سال هاست در فضای رسانه ای کار میکنم و قلم میزنم فضای رسانه ای با همه کم و کاستی ها اینگونه که شما می فرمایید نیست..
ارادتمندم

با عرض سلام و احترام خدمت مدیر محترم کانال تلگرامی مدایح و مراثی
با سپاس و قدردانی از زحمات شما

این بیت فارسی اصلا از محمد اقبال (اندیشمند پاکستانی) نیست. بنده تمام اشعار مجموعه های فارسی اقبال را امروز نگاه کرد. در آنها نبود.

علامه محمد اقبال هرگز به عراق نرفته بود‌. به ایران هم هرگز نیامده بود. بسیار بسیار آرزوی زیارت قبر مطهر پیامبر اکرم ص و رفتن به حج را داشت که هرگز برآورده نشد.

اقبال در نامه هایش نوشته است که مایل نیست شاعر شمرده شود. که هزاران افسوس با تصور محض از شاعر بودن اقبال از اندیشه های بی اندازه مهم او درباره جهان و اسلام بی خبر مانده ایم. اندیشه های نابش که در نامه هایش و هفت سخنرانی او در هندوستان است.

لطف می فرمایید در کانال مفیدتان این تصحیح را مبذوب فرمایید که این بیت فارسی از علامه محمد اقبال نیست.
با سپاس فراوان و دعاگویی برای توفیقلت روزافزون شما.

عرض بنده هم برای عمل کردن کامل بود.
چون شما اصلا یک نکته رو در نظر نمی گیرید و اون اینه که هدف امام حسین و دیگر اهل بیت علیهم السلام و کارهاشون رو باید از خودشون گرفت.


شما در یک مساله ساده عزاداری رو می خوای با دلخواه خودتون به اسم هدف و... نظر بدید.

دیگه جایی برای معارف و بیابات و اهداف ائمه اطهار علیهم السلام نمی مونه.

چون فهمیدن کلام اهل بیت در فقه آسان تر از مباحث دیگه است. و وظیفه منو شما هم در عمل به فتوای مجتهدین عادل روشن هست.
وقتی این عمل نشه اون مباحثی که دنبالش هستید به طریق اولی لنگ می مونه و بهش رسیده نمی شود.

اگر خطابتان با بنده است، که بنده هم هيچگاه عموم اهل سنت را ناصبي نخوانده ام. البته در معناي ناصبي قدري با ظاهر فرمايش شما مخالفت دارم و آن را موسعتر مي دانم. ناصبي اولا و بالذات کسي است که به مخالفت با اهل بيت عصمت و طهارت بپردازد. اما در مرحله بعد آنانيکه با شيعيان و مواليان اهل بيت (از آن باب که تبعيت از اهل بيت نموده و حب ايشان را در دل دارند) مخالفند، را نيز ناصبي مي دانم و اين صريح فرمايش اهل بيت است. (ليس الناصب من نصب لنا ...). لذا مثلا داعشيان کنوني که به ظاهر حب اهل بيت را دارند ولي با شيعيان ايشان، به دليل محبت اهل بيت، مخالفند ناصبي مي دانم. ان شاء الله در کلي و جزئي تابع اهل بيت باشيم و نه بر ايشان مقدم شده و نه عقب بمانيم.

اصل این حساسیتی که در کلام شما هم هست که یک دهه ی عزاداری حتما باید سابقه در گزارش های تاریخی داشته باشه به نظر من خیلی به جا نیست..

یعنی مهم نیست..
کسی پایبند به سابقه ی رسومات نیست
تطبیر و مراسمات عید ربیع در سابق خیلی رسمی هم بوده ولی کسانی که دهه محسنیه رو انتقاد می کنند که سابقه نداشته به اونچه سابقه داشته هم اعتقاد ندارند..

جناب استاد شریفی بزرگوار سلام عرض می کنم ببینید استاد این طور نیست که می فرمایید موضوع رساله بنده این نیست که بیام تعلیقیه بر تصحیح مورد نظر بنویسم استاد راهنمای بنده از چهار رساله فارسی صهبایی این رساله را بازخوانی و تایپ کنم و اصلا موضوع بنده تصحیح و تعلیقات نیست .بنده این طور نیست که به پخته خواری عادت کرده باشم .در مورد صهبایی 400صفحه از زبان انگلیسی و اردو ترجمه کردم به خصوص در ترجمه متون اردو دوستانی بودن که کمک حال بنده بودن و بنده مدیون کمکهای ایشان هستم و نمی خواهم از این بزرگواران نام ببرم و تعدادی از آنها در این گروه عضوند و این که شما می فرمایید پخته خواری نمی دانم به چه دلیل این سخن را می فرمایید به هر حال چون در مورد صهبایی این بزرگ مرد ادبی شبه قاره کار چندانی نشده و این شرح سه نثر ظهوری درکش واقعا سخته مجبورم از حضور اساتید بزرگوار استفاده کنم و دوستان این گروه هم بدون هیچ منتی کمک می کنند شما بزرگوار هم نظرتون برای بندهمحترم هست و بهش احترام می زارم .

"به بديع الزمان فروزانفر كه نگاه منشوري به متن را هم از او آموختيم"
اين جمله اول يه كتاب از استاد شفيعي كدكني هست كه كتاب رو به استاد فروزانفر تقديم كرده و با اون به بقيه آموزش داده .
نگاه منشوري يعني نگاه چند وجهي . يعني اينكه به يه متن بايد از زواياي مختلف نگاه بشه ، اگر بر فرض مثال متن حاوي مطالب كذب باشه ، آيا قابل بررسي از لحاظ سبك شناسي در تاريخ تاليف يا كتابت متن نيست ؟ آيا هيچ اسم و اعلام و مكاني نميتونه توي اون متن باشه كه توي متن ديگه وجود نداشته باشه ؟ آيا ...

سلام مجدّد. من مقالهٔ آقای امین رو خوندم.

ببخشید شما چجوری از کلام حاج آقا مهدی برداشت نفی کردید، اون هم قویّاً؟

بندهٔ خدا دوبار تصریح کرده که من چنین چیزی از پدرم نشنیده‌ام. نشنیدن به معنای نفی اساس قضیه نیست کما لا یخفی. در اثنای اون هم یه قضیه نقل کرده از شیخ انصاری که بعد از مرگ ما کراماتی به ما نسبت میدهند. باز در کلام منقول از حاج آقا مهدی تطبیقی از این کبری بر قضیهٔ مورد بحث نیامده. بله، چون اِشعار به استبعاد داشته آقای امین تعبیر به بوتهٔ / بقعهٔ امکان کرده‌اند.

ولی این خیلی فرق داره با نفی صریح و قویّ که اون هم ثابت نیست. قضاوت با خوانندگان مقاله.

موفق باشید.

✍️با سلام و عرض ادب... مطالب کانال شما واقعا قابل استفادست.. البته ممکنه کسی در بعضی جاها حرفهای شما رو قبول نکنه که اون هم باید با دلیل و منطق باشه... مطالبی برای بنده پیرامون بعض عرفا در این کانال جواب داده شد که معلوم نبود کی حل میشد... همین ابتنای بر عقل و استدلال و دوری از تعصب کورکورانه که در کانال شما و مطالبتون دیده میشه... جای بسی تقدیر داره. اجرکم عندالله.

🔸مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی به عطار نیشابوری علاقمند بود و به زیارت مرقد مطهرش می شتافت. او که قدرت شگرف روحی و چشم برزخی اش مورد انکار احدی نیست، با استجازه از روح مطهّر عطار، مدایح خلفا را که در شرایط تقیه سروده شده بود از کتاب او حذف کرده و اسرارنامه عطار را در سال 1316 در تهران به چاپ رساند. هرچند برتری سخن عطار در مدایح امام (ع) نسبت به مدایح سایر خلفا بر کسی پوشیده نیست.
🔹علامه بدیع الزمان فروزانفر نیز که به دقت در تحقیق مشهور است با استناد به دو شعر مسلّم الثبوت عطار معتقد است که علی رغم آن مدایح، عطار شیعه اثنی عشری است.

@bazmeghodsian