سرنوشت عبرت انگیز کسانی که به جمع کتب همت می کردند و عمر و دارایی خود را در این راه می نهادند و به هیچ وجه راضی نبودند کتابهارا در اختیار کسی بگذارند, باید خواند و درس گرفت.
ابن ندیم در الفهرست یکی از این افراد را چنین معرفی می کند:
قال محمد بن اسحاق کان بمدینة الحديثة رجل يقال له محمد بن الحسين و يعرف بابن أبي بعرة جماعة للكتب له خزانة لم أر لأحد مثلها كثرة تحتوي على قطعة من الكتب الغريبة في النحو و اللغة و الأدب و الكتب القديمة, فلقيت هذا الرجل دفعات فانس به و كان نفورا ضنينا بما عنده و خائفا من بني حمدان فأخرج إلى قمطرا... ثم لما مات هذا الرجل فقدنا القمطرا و ما كان فيه , فما سمعنا له خبرا و لا رأيت منه غير المصحف...!
اين نكته را از مقاله دكتر رحمتى استفاده كردم.