گفتگوهای تراثی (آرشیو)

کفعمی ارادتی ویژه به صحیفه داشت که از یکی از تعلیقاتش برکشف الغمه که به سال 894 نوشته، برمی‌آید. در آنجا با عباراتی مسجع و زیبا، به اهمیت صحیفه تذکر داده و ضرورت استفاده از آن و رجوع به آن را یادآوری می‌کند. دقت نظر‌های او در گزینش کلمات در مورد اختلاف نسخه‌ها، در کنار حواشی ارزشمند او بر صحیفه، اهمیت ویژه‌ای به نسخه‌های کفعمی داده که دانشوران بعدی مانند میرداماد، سید علی خان مدنی، مجلسی، قاضی یزدی و سید نعمت‌الله جزایری در شروح و نوشتار‌های خود، از آن بهره برده‌اند.
سومین نسخه را کفعمی در 29شوال 867 با اعراب کامل و خط زیبا و بهره‌گیری از رنگ‌های مختلف نوشته است. این نسخه در سال 1120 توسط رفیع‌الدین به فردی اهدا شد، محمد سعید جونپوری هندی به سال 1150 شش بیت شعر بر ابتدای نسخه نوشت و حواشی بر آن افزود، در سال 1277 به تملک سید اعجاز حسین کنتوری - برادر علامه میر حامد حسین که کتابشناس بود - درآمد و در سال‌های اخیر به مجموعه استاد سید جلال‌الدین یونسی در قم راه یافت.
این نسخه چند دهه در هند بود. لذا یادداشت‌هایی - عمدتاً از عالمان شیعی هندی مانند میر حامد حسین، سید اعجاز حسین، سید محمد لکهنوی، مفتی میر محمد عباس شوشتری - بر آن افزوده شده که 29 برگ می‌شود. این مجموعه، خود منبعی مهم در شناخت سرگذشت صحیفه سجادیه است. حاشیه‌های نسخه بیشتر در معنای واژه‌هاست. و به ضبط اختلاف نسخه‌ها اهمیت داده است. همچنین حواشی محمد سعید جونپوری به سال 1150 هجری بر ارزش آن می‌افزاید. نسخه افتادگی ندارد و از کاغذ و جلد مناسبی برخوردار است، گرچه رطوبت دیده و موریانه خوردگی دارد که ویژگی نسخه‌های هندی است.

دستخط مرحوم علّامه مجاهد "میـــــر حــــامد حســـــین":

بســـــــم اللّه الرحـــــمن الرحـــــیم

آنچــــه ما را به مشقــــت های فزون از قیــــاس حاصــــل شده،شما را به سهــــولت تمام حاصـــــل است.
اگر نبذی از مشقت های ما را در تحصیل یک یک کتاب،جزئی دریابید،خون از چشم بارید و قدر این نعــــمـــت بدانید.
دنـــیا گذران و نقـــش بر آب است و محـــض خیـــال و ســراب.
آنچه مقســـوم است،خود به خود میرسد،تضــیــیــع عمــر عـــزیز در ازاء آن نباید کرد و نام خــاندان خود از دســـت نباید داد و مـــردانه وار پا در مضمار کارزار اشـــرار باید نهاد.
"اهل خلاف" جا به جه مجمع ها ساخته اند و در فکر ردّ و نقض "اهل حق" خود را انداخته،غافل از کار خود نیستند و از این طـــرف کسی به نظر نمی آید...

بیانی زیبا و قابل تامل درباره اهمیت حفظ میراث شیعی از علامه میر حامد حسین صلوات الله و سلام الله علیه. @hkashani_com
این تصویر را بایستی همیشه جلوی چشمم بگذارم تا حقیقت ایثار را بهفمم...

برگهای از نسخه خطی

احیاء السنة سید دلدار

در دفاع اعتقاد شیعه در مقابل شبهات حدیثی- کلامی مخالفان شیعه.

به فارسی - عربی

آیا به خط میر حامد حسین رحمة الله علیه باشد.

بسم الله الرحمن الرحيم

آنچه ما را به مشقت هاى فزون از قياس حاصل شده، شما را به سهولت تمام حاصل است. اگر نَبْذى از مشقت هاى ما را در تحصيل يك يك كتاب جزيى دريابيد، خون از چشم باريد و قدر اين نعمت بدانيد. دنيا گذران و نقش بر آب است و محض خيال و سراب. آنچه مقسوم است خود به خود مى رسد، تضييع عمر عزيز در ازاء آن نبايد كرد و نام خاندان خود از دست نبايد داد و مردانه وار پا در مضمار كارزار اشرار بايد نهاد. اهل خلاف جا به جا مجمع ها ساخته اند و در فكر ردّ و نقض اهل حق خود را انداخته اند، غافل از كار خود نيستند و از اين طرف كسى به نظر نمى آيد.

و انا الذليل حامد حسين عفا الله عنه

ن خودش بشنويد:
‹‹ براي بانك ملي، خط روي اسكناس را من نوشتم. بعد گويا رئيس بانك گفته بود كه اين خوب نيست. بدهيد ديگران بنويسند.مسئول اين كار، پشت خط من علامتي گذاشته بود. ديگران هم آمدند و نوشتند اما رئيس بانك بي آنكه بداند، خط مرا انتخاب كرد و گفت اين خوب است.
مسئول تهية خط به رئيس بانك گفت آقا من كه از اول همين را آوردم به شما نشان دادم. اين خط فلان است. و از به بعد، كارهاي خطي بانك ملي به عهدة من گذاشته شد.››
در زماني كه چاپ سنگي معمول بود، كتابهاي فوائد الادب، احسن المراسلات و حساب موسي خان را نوشت. تا آنكه چاپ كليشه متداول شد، در زمان اعتمادالدوله، نخستين كارهاي استاد، با كليشة كتابهاي درسي منتشرشد. و بعدها، معمول شدن افست در صنعت چاپ كه در اين زمينه گام بزرگي به پيش بود، بيش از پيش جلوه و جلاي كارهاي او را در كتابهاي چاپي نمايان ساخت.
آخرين استاد او، مرحوم محمد حسين عماد الكتاب سيفي بود. زيرا استاد حسن زرين خط نمونه اي از آن انسان هاي جستجو گر است كه هرگز از آموختن دست نمي شويند، گرچه خود به مرز كمال دست يافته باشند. خود او مي گويد:
‹‹ اين اواخر براي تكميل خط رفتم پيش مرحوم محمد حسين عماد الكتاب سيفي، و تا اندازه اي به خط خودم سرو سامان دادم. پنج – شش سالي مي رفتم پهلوي ايشان. يعني در واقع تا وقتي در قيد حيات بودند، مي رفتم و از ايشان تعليم ميگرفتم.››
‹‹ حالال ده – پانزده سالي ميشود كه فوت كرده. خدايش بيامرزد››
كسان ديگري نيز كه همزمان با استاد حسن زرين خط نزد مرحوم عماد الكتاب سيفي مي رفته و تعلمي مي گرفته اند، اينها بودند: علي منظوري [فوت كرده است]، محمد كجوري (فرزيب) كه به عقيدة استاد زرين خط بهترين شاگران مرحوم عماد الكتاب سيفي بوده است. سيد ابوالفضل كجوري، محمود طباطبائي، علي اكبر كاوه و محمد ابراهيم بوذري سرآمد همه بودند. اينان استادان خط زمان حاضرند و بيشتر خطاطان و خوشنويسان امروز، شاگردان آنها بشمار مي روند. همة اينان به جز علي منظوري كه درگذشته است، اكنون نيز به كار خط مشغولند و هر يك از آنان در اين زمينه استاد هستند.
استاد زرين خط هرگز خود را نمي ستايد. حتي واقعيت را نيز در مورد خود به طور غير مستقيم بيان مي دارد. او آميزه اي از چيره دستي، كمال و فروتني است. اگر از او بپرسيد كه كدام يك از شاگردان مرحوم عماد الكتاب سيفي به مرحله استادي نائل آمدند. مي گويد: ‹‹ اين را بايد ديگران بگويند. ما نميتوانيم ادعائي بكنيم. علي اكبر كاوه خط مي نويسد. او استادخط است. در عين حال، مرحوم عماد الكتاب هر كاري داشتند، به من واگذار مي كردند من برايشان مي نوشتم.›› و بعد بيدرنگ مي افزايد كه: ‹‹ البته نبايد فراموش كنيم كه يكي از شاگردان ممتاز مرحوم عماد الكتاب سيفي، محمد كجوري (فرزيب) بود. او هم خط را به درجة عالي رسانيد. تا جائي كه مرحوم عماد الكتاب به او گفتند: حالا ديگر خوب مي نويسي. ديگر احتياجي به تعليم گرفتن نداري. اما افسوس كه حالا خط را كنار گذاشته است و ديگر نمي نويسد.››
استاد زرين خط، از ميان اقلام ششگانة اصلي خط، فقط نستعليق مي نويسد. و بيگمان، نرمش و قدرتي كه در كار او مشاهده ميشود، ناشي از همين است كه تمامي استعداد و نيروي ذهن فعال و جستجوگر خود را وقف اين يك قلم ساخته است. در اين باره مي گويد: ‹‹ حتي خواستم از مرحوم عماد الكتاب تعليم ثلث بگيرم. اما ايشان گفتند خطت بو مي گيرد. نه اين خوب مي شود، نه آن. تعليم نگير. اين بود كه فقط نستعليق را دنبال كردم.››
نام استاد حسن زرين خط را در شمار استادان مشهور زمان تجديد حيات نستعليق قرار مي دهند. به اين ترتيب: ميرزا عمو، ميرزا محمد رضا كلهر، ميرزا اسد الله شيرازي، عماد الكتاب، علي منظوري، علي اكبر كاوه، حسن زرين خط و محمد ابراهيم بوذري. در اينجا شايد به جا باشد كه نگاهي به تاريخچة مختصر خط نستعليق در ايران بيفكنيم:
اين خط كه مخترع و واضع آن مير علي تبريزي است، در قرن هفتم هجري به وجود آمد. مير علي تبريزي نستعليق را از تركيب نسخ و تعليق ايجاد كرد. سلطان علي مشهدي، استاد مسلم خط نستعليق در قرن نهم، كه طبع شعر نيز داشته است، دربارة مير علي تبريزي مي گويد:
واضع اصل خواجه مير علي است
نسخ و تعليق اگر خفي و جلي است
هرگز اين خط نبوده در عالم
تا كه بوده است عالم و آدم
  از خط نسخ و ز خط تعليق
وضع فرمود او به ذهن دقيق
كاصلش از خاك پاك تبريز است
ني كلكش از آن شكر ريز است
از آن زمان، خطاطان و خوشنويسان بسياري در زمينة خط نستعليق پديد آمدند. اما از آغاز اختراع آن، از زمان تيمور و شاهرخ و اولاد او تا مدت صد و پنجاه سال، هرگز كسي به چيره دستي و استاد مير علي هروي در نوشتن اين خط نرسيد. مير علي هروي در خوشنويسي نستعليق استادي يكتا بود. در زمان اين خوشنويس ارجمند (قرن دهم)، خط نستعليق چنان ترقي كرد كه مافوقي بر آن متصور نبود. چنانكه بيش از سه چهارم كتابت ايران با اين قلم بود.
ساير خوشنويسان خ

کفعمی ارادتی ویژه به صحیفه داشت که از یکی از تعلیقاتش برکشف الغمه که به سال 894 نوشته، برمی‌آید. در آنجا با عباراتی مسجع و زیبا، به اهمیت صحیفه تذکر داده و ضرورت استفاده از آن و رجوع به آن را یادآوری می‌کند. دقت نظر‌های او در گزینش کلمات در مورد اختلاف نسخه‌ها، در کنار حواشی ارزشمند او بر صحیفه، اهمیت ویژه‌ای به نسخه‌های کفعمی داده که دانشوران بعدی مانند میرداماد، سید علی خان مدنی، مجلسی، قاضی یزدی و سید نعمت‌الله جزایری در شروح و نوشتار‌های خود، از آن بهره برده‌اند.
سومین نسخه را کفعمی در 29شوال 867 با اعراب کامل و خط زیبا و بهره‌گیری از رنگ‌های مختلف نوشته است. این نسخه در سال 1120 توسط رفیع‌الدین به فردی اهدا شد، محمد سعید جونپوری هندی به سال 1150 شش بیت شعر بر ابتدای نسخه نوشت و حواشی بر آن افزود، در سال 1277 به تملک سید اعجاز حسین کنتوری - برادر علامه میر حامد حسین که کتابشناس بود - درآمد و در سال‌های اخیر به مجموعه استاد سید جلال‌الدین یونسی در قم راه یافت.
این نسخه چند دهه در هند بود. لذا یادداشت‌هایی - عمدتاً از عالمان شیعی هندی مانند میر حامد حسین، سید اعجاز حسین، سید محمد لکهنوی، مفتی میر محمد عباس شوشتری - بر آن افزوده شده که 29 برگ می‌شود. این مجموعه، خود منبعی مهم در شناخت سرگذشت صحیفه سجادیه است. حاشیه‌های نسخه بیشتر در معنای واژه‌هاست. و به ضبط اختلاف نسخه‌ها اهمیت داده است. همچنین حواشی محمد سعید جونپوری به سال 1150 هجری بر ارزش آن می‌افزاید. نسخه افتادگی ندارد و از کاغذ و جلد مناسبی برخوردار است، گرچه رطوبت دیده و موریانه خوردگی دارد که ویژگی نسخه‌های هندی است.

👆مراجعه کنید به برداشت دیگران از حرف شما
متاسفانه نقد های شما ادب علمای سلف شیعه را ندارد
و به مخالفان نزدیک تر است نگاه تکفیری شما در رمی نظر مخالفان که از قضا از شما بسیار حلم و ادب بیشتری دارند .
حرف های بنده بیشتر شما را مصر در دفاع از خودتان می کند لذا ادامه ندهم مفید تر است .
ان شاالله که اصلاح کنید رویه خود را در این گروه

دستخط ودرد دل علامه مجاهد مدافع حریم امامت و ولایت میرحامدحسین هندی رضوان الله تعالی علیه صاحب عبقات الانوار

بسم الله الرحمن الرحیم
آنچه ما را به مشقت های فزون از قیاس حاصل شده، شمارا به سهولت تمام حاصل است.
اگر نبذی از مشقت های ما را در تحصیل یک یک کتاب جزئی دریابید ، خون از چشم بارید و قدراین نعمت بدانید.
دنیا گذران ونقش بر آب است و محض خیال و سراب.
آنچه مقسوم است خود به خود میرسد ، تضییع عمر عزیز در ازاء آن نباید کرد و نام خاندان خود از دست نباید داد و مردانه وار پا در مضمار کارزار اشرار باید نهاد.
و اهل خلافت ، جابه جا مجمع ها ساخته اند و در فکر رد و نقص اهل حق خود را انداخته ، غافل از کار خود نیستند واز این طرف کسی به نظر نمی آید.
وانا الذلیل حامدحسین عفاالله عنه