چالش خوانش نسخ خطی
https://t.me/dostdarannosakhekhatikerman
ابتدای کانال : https://t.me/dostdarannosakhekhatikerman/1
https://t.me/dostdarannosakhekhatikerman
ابتدای کانال : https://t.me/dostdarannosakhekhatikerman/1
سورآبادی و سانسور فضیلت حضرت زهرا(س)
الآن در کانال تلگرامی استاد حسن انصاری خواندم که ناسخان بی امانت کتاب الفاضل فی صفه الادب الکامل از ابو الطیب محمد بن احمد بن اسحاق بن یحیی الوشاء (د. ۳۲۵ ق)، خطبه حضرت زهرا(س) را که به فدکیه مشهور است، به دلائل به قول استاد شفیعی کدکنی " ایدئولوژیک" حذف کرده اند. من هم نمونه ای از سانسور فضایل حضرت زهرا (س) را در تفسیر سورآبادی دیدم که عرض می کنم.
یکی از فضایل حضرت زهرا(س) به آیه مباهله با نصارا برمی گردد:« فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَآءَنَا وَأَبْنَآءَكُمْ وَنِسَآءَنَا وَنِسَآءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لعْنَتَ ٱللَّهِ عَلَى ٱلْكَاذِبِينَ»(آل عمران:61). بیشتر مفسران اعم از شیعه و سنی نوشته اند که پیامبر اکرم در روز مباهله «دست حسن گرفته و حسین را در بر نشانده و فاطمه از پس می رفت و علی از پس ایشان»(برای نمونه در تفسیرهای فارسی: کشف الاسرار میبدی،ج2،ص147؛ بصائر یمینی، 346 ؛ تاج التراجم اسفراینی ،ج1،ص371. درتفسیرهای عربی هم این تفسیر شیوع بسیار دارد. فقط برای نمونه: بحرالعلوم سمرقندی، الكشف والبيان ثعلبي، النكت والعيون ماوردی، معالم التنزيل بغوی، زاد المسير في علم التفسير ابن جوزی، کشاف زمخشری، مفاتیح الغیب امام فخر رازی، انوار التنزیل بیضاوی). یعنی بیشتر مفسران مراد از «نِسَآءَنَا»را حضرت صدیقه طاهره(س) گرفته اند.
در برخی تفاسیر به دلایل " ایدئولوژیک" نام حضرت علی(ع) را انداخته اند و در تعیین مصداق کلمه « انفسنا» تشکیک و مناقشه کرده اند اما نام حضرت زهرا(س) حفظ شده است.( فی المثل در تفسیرهای فارسی: ترجمه تفسیر طبری، به کوشش حبیب یغمایی، ج1-2،ص 228 ).
در تفسیر سورآبادی( نوشته ابوبکر عتیق نیشابوری درگذشته به سال 494) که از مهمترین تفسیرهای قرآن به زبان فارسی است و بخشهایی از آن از نمونه های درخشان نثر فارسی است، تفسیری عجیب از آیه مباهله شده است؛ سورآبادی در تفسیرش هم نام حضرت علی(ع) را حذف کرده( که خب قابل فهم و مسبوق به سابقه است) و هم نام حضرت زهرا(س) را.(که در حدود جستجوهای ناقص من سابقه ندارد). بخوانید:
« فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَآءَنَا وَأَبْنَآءَكُمْ وَنِسَآءَنَا وَنِسَآءَكُمْ: بگو یا محمد بیایید تا ما بخوانیم پسران مارا و شما بخوانید پسران شما را و ما بخوانیم زنان ما را و شما بخوانید زنان شما را وَأَنْفُسَنَا وأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ: و ما حاضر آییم به تنهای ما و شما حاضر آیید به تنهای شما پس دعا و زاری کنیم. فَنَجْعَل لعْنَتَ ٱللَّهِ عَلَى ٱلْكَاذِبِينَ: کنیم نفرین خدا بر دروغ زنان تا هلاک شود.چون رسول این سخن بگفت و به نفس خود بیرون آمد[= حذف امیرالمؤمنین از تفسیر]، "دست حسن و حسین بگرفته"، وفد نجران در یکدگر می نگریستند و بیرون نیارستند رفت به مباهلت، از بهر آنکه دانستند که محمد بر حق است.( تفسیر سورآبادی، به کوشش سعیدی سیرجانی، ج1،صص289-290 ( نسخه بدل دیگری هم ندارد)و نیز: قصص قرآن سورآبادی، به اهتمام یحیی مهدوی،ص25 :« رسول از حجره بیرون آمد دست حسن و حسین گرفته، گفت: اگر هنوز به شک اید در حقی حق تا بیرون رویم به مباهلت تا بر که فرود آید لعنت»).
https://t.me/n00re30yah
