گفتگوهای تراثی (آرشیو)

و به نظرم اینجا خوانش مصراع دوم اینگونه باشد
نیست اینجا کله تا چشم تمنا باز است
شاعر با کلمه باز ایهام تناسب ساخته
با توجه به اینکه در گذشته برای تربیت باز پرنده شکاری کلاه بر سر او می گذاشتند
میگوید تا زمانی که چشم ارزوهاو هوس خود را فرو نبندی پس کلاهی نیست که بر دیدگان خود کشی و بدینوسیله از مجذوبات دنیا خودرابرهانی

وزن مصراع دوم در بیت مربوط به سرو ناقص است.می توانید مصراع را تقطیع بفرمایید.

در مصراع دوم اگر هر دو چه ها را چه بخوانیم معنادارست؟

دوستان مفهوم مصراع در ستایش رستم و ابیات بعد سخن از این است که باید از او هنر آموخت نه اینکه به او هنر یاد داد. احتمال میدهم مصراع اول چنین است: که این را هنر بند کرده است و چیر. یعنی این پهلوان خود همه هنرها را به بند کشیده و خود بر آنها چیره شده. الله اعلم

شاید ضبط چنین بوده: بجوشید ز آواز او کوه و دشت... اما باز هم در مصراع دوم مرجع ضمیر شین را نمیدانم

درود. مصراع دوم چیست؟ به مردی نگه داشت خود را به زین\ شده کوته از روی اندوهگین

در مقام راد رادان بوده او را داوری

درود بر شما درست فرمودید در مصراع دوم هم قوس قزح به معنی رنگین کمان ایهام تناسب دارد با کمان نقاشی شده در مصراع اول

صورت مصراع دوم هرچه باشد معنای آن با توجه به مصراع نخست روشن است؛
خاک زمین را به منزله ی گل حکمت بر گرد معادن قرار داده و گرمای خورشید را در حکم آتش چنین کوره ای.

بله مصراع اول به این صورت است:
بر لک‌لک اماره در این مطمئن خاک
اما مشکل سر مصراع دوم و معنای تمام بیت است

درود بر شما.
با توجه به مصراع دوم (شور محشر را در همین عالم دیدن، آنچه در آینده محقق خواهد شد را اکنون دیدن) به نظر "پیش‌بینان" درست‌تر باشد.

دوستان گرامی، سلام. آخرین کلمه مصراع اول بیت دوم را چه می خوانید؟ همچنین کلمه بعد از فضل الله در مصراع آخر را چطور؟

درود بر شما، جای مصراع دوم و سوم عوض شود.
در مصراع پایانی هم آیا به جای اما بهتر است.

سلام بر دوستان ارجمند.
در مصراع دوم بیت دوم ، نخستین کلمه را چه می خوانید؟
ممیزی ؟ مغیّری؟ مخمّری؟ مهمّزی؟

سلام بر دوستان.
نخستین کلمه ی مصراع دوم بیت دوم را « وهم ها» می خوانم. درست است؟

تکرار قافیه گرچه ضعف تألیف محسوب می شود ، اما در قدیم بعضاً معمول بوده. چنانکه صائب نیز قافیه ی مصراع نخست برخی از غزلهایش را در مصراع دوم بیت دوم نیز تکرار کرده است.

ضمن تشکر از تامل عالمانه ی جناب لوامع و
وقدردانی از مشارکت جدی جنابعالی در این گفتگو،
خوانش dowr را در مصراع دوم قابل پذیرش نمی بینم.ازجمله به این دلیل که شعر
را از بلاغت وشاعر را از شعور منطقی ساقط می کند. زیرا مثل این می شود که شاعر در مصراع اول بگوید " این جانور شیر است"
ودر مصراع دوم بگوید "منظورم این است
که اسب نیست" . مقام شاعر اجل از سرودن
این بدیهیات است.(مگر در مقام طنز وشوخ طبعی) باسپاس و پوزش🌻🌹🌻

سلام بر دوستان ارجمند.
کلمات ابتدای مصراع دوم بیت دوم را چه تشخیص می‌فرمایید ؟
حیدر صفدر برانگیزد چو مرکب در نبرد
[ .......] از دل گردون غبار

ممکن است که مصراع دوم چنین بوده باشد:
هست به زیر آسمان رزق "اگر" نشانه را
بررسی بیشتری لازم است.
خوانِ هر نشانه ای در زیر آسمان، رزق مقسوم
و معلومی از تیر دارد.و تیر عاشق بر خوان
هرنشانه ی نا مرتبط و نامقدر نمی نشیند. (؟)

سلام. دوستان ارجمند، مصراع دوم بیت دوم را اینگونه می‌خوانم :
خط کافر بر رُخَت گویا که تبّت خوانده «وارون» .

درست است یا خطا ؟