گفتگوهای تراثی (آرشیو)

مطلبی از جناب آقای دکتر مدرسی طباطبائی گذاشته بودید. احتراما نقد و نظری داشتم که تقدیم می نمایم:
۱- جنبه های اثباتی مطلب ایشان، آنجا که از دفائن عقول و مکارم اخلاق و معارج روح و لطائف حکم شیعی شاهد مثالهایی آوردند، عالی بود.
ولی اثبات شیء، نفی ما عدی نمی کند.
اینکه تشیع، مکتب "عقل، اخلاق، حکمت، معنویت، خرد، آرامش و انصاف و مدنیت" است، خیلی عالی و صحیح است. ولی تشیع، واجد پدیده های دیگری هم هست.

۲- اگر ناقه شتر از دل کوه بِدَر می آید و به نقل قرآن کریم، معجزتی آیت نشان است، هیچ ایرادی ندارد که شیر شرزه از پرده بیرون بپرد و معجزتی آیت نشان باشد امام راستین ما را.

۳- اگر واقعه ای به ظاهر کوچک در دل تاریخ مانند ساییده شدن پای یک کودک بر زمین از تشنگی و سپس دویدن مادرش به دنبال آب، به دلایل مختلف برای خداوند آنقدر ارزش دارد که بخشی از حج ابراهیمی به یادبود و یادکرد آن سعی بین صفا و مروه می شود، پس نمی توانیم به کلی منکر اهمیت قدسی و اهمیت ایمانی و اهمیت اسلامی و شیعی وقایع تاریخی شویم. ما اگرچه شیعه عقل و فکر هم هستیم، ولی شیعه ایام الله و عید الله و غدیر و عاشوراء و یوم مباهله و لیله المبیت و ... هم هستیم.

۴- اگرچه قرآن در فکر و معنا و بیان، معجزه ای درخور ذهن های معناطلب است، ولی انبیای خدا شکافتن دریا و اژدها بیرون آوردن از عصا و مرده را زنداندن و زنده را مرداندن و باز آن مرده را زنداندن داشته اند. پس امور شگفت و شگرف هم در دین هست و امور فکورانه و در وادی ذهن جسورانه هم هست.
پس کرامات ائمه (ع) و معجزات ایشان همانند بیانات و خطابات و ادعیه و آثارشان، آیات مبرهن هدایت الهی بوده و هست: مردمانمان هم امروز و همین زمانه، از ائمه (ع) شفای بیمار و گشودن گره از کار می گیرند. دستی که دست خدا شده و گره گشا شده، بخشی از دین مردمان و من و شماست و کیست که بتواند بگوید تقدس نذری حضرت اباالفضل از Golden Rule موجود در احادیث کمتر است که شاید بیشتر هم باشد.

به هر روی، یار ما این دارد و آن نیز هم...

با تشکر و تقدیم ادب و احترام
??????????

András Barati

محمدرضا بحری

مستخدم مجهول

András Barati

مستخدم مجهول

محمدرضا بحری

MR B

مستخدم مجهول

مستخدم مجهول

مستخدم مجهول