بزم قدسیان

# آثار تحلیلی ـ سیاسی و حماسی نهضت عاشورا
4- امام حسین علیه السلام از زبان استاد شهید مرتضی مطهری رحمه الله
عزیزی، عباس، قم، انتشارات صلاة، چاپ اول، 1381، 415 ص.
نویسنده كتاب با الهام از این سخن فقیه فرزانه حضرت امام خمینی رحمه اللهكه آثار استاد شهید مطهری را از مهمترین آثار اسلامی دانسته، استخراج نظرات آن استاد شهید و تدوین و تبویب مجموعه آثار ایشان درباره امام حسین علیه السلام را سرلوحه كار خویش قرار داده است. این اثر از بیست و پنج فصل تشكیل شده كه عناوین آن عبارت اند از :
فضایل امام حسین علیه السلام، فلسفه قیام امام حسین علیه السلام، آگاهی و اشتیاق امام حسین علیه السلام به جهاد و شهادت، شخصیت حماسی حسین علیه السلام، كربلا تجلی گاه فضائل اخلاقی، نماز و عبادت امام حسین علیه السلام، خصایص و فضایل اصحاب و یاران امام حسین علیه السلام، فضایل و مصایب خاندان ابی عبدالله الحسین علیه السلام، ویژگی های پیام و شعارهای نهضت حسینی، مقایسه شرایط زمانی امام حسن علیه السلام با امام حسین علیه السلام، مقایسه مقتضیات و شرایط زمان امام حسین علیه السلامبا سایر ائمه، مقایسه نهضت امام حسین علیه السلام با سایر نهضت ها، تحلیل ماهیت نهضت و حادثه عاشورا، ویژگی های مكتب حسینی، درس های نهضت عاشورا، رمز جاودانگی نهضت حسینی، فلسفه گریستن بر مصایب حسین علیه السلام، تأثیر خون در اشاعه نهضت حسین علیه السلام، تاثیر و نقش زنان در حادثه كربلا، نقش امام سجاد در تبلیغ نهضت عاشورا، جنبه های گوناگون تبلیغ در نهضت حسین، بررسی شخصیت پلید قاتلین حسین بن علی علیه السلام، آثار و نتایج نهضت حسین علیه السلام، تحریفات عاشورا و فلسفه احیاء فرهنگ عاشورا و اقامه سنّت عزاداری.

🔴امام موسی صدر:
قاتلان کربلا "کم خطرترین" دشمنان امام حسین(ع)


🌷امام حسین(ع) سه گروه دشمن دارد؛
1⃣دسته اول آنان که او را کشتند.
این دسته کم خطرترین دشمنان هستند، چون تنها جسم امام را که محدود بود، کشتند.
2⃣دسته دوم آنان که تلاش کردند آثار امام را محو کنند؛ قبر امام را ویران کردند و از آمدن زائران جلوگیری کردند و کسانی که در اطراف قبر آن حضرت زندگی می‌کنند را مورد آزار و اذیت قرار دادند. خطر این دسته بیشتر از دسته اول است، ولی نتوانستند کاری از پیش ببرند».

3⃣ولی دسته سوم که خطرناک‌ترین دشمنان آن حضرت هستند، آنانند که کوشیدند اهداف امام حسین(ع) و ابعاد انقلاب حسینی را تحریف کنند و آن را ابزار کسب و درآمد قرار دهند و بهره برداری‌های بی‌ارزش از آن کنند و یا آن را مورد سوء استفاده برای منافع شخصی قرار دهند. اینان تلاش کردند بالاترین بُعد حسینی یعنی هدف نهضت حسینی را از بین ببرند....

📚کتاب سفر شهادت،گفتارهای امام موسی صدر دربارۀ قیام عاشورا و ابعاد و نتایج و پیامدهای این نهضت
⚜⚜⚜⚜⚜

امام موسی صدر: قاتلان کربلا "کم خطرترین" دشمنان امام حسین(ع)

امام حسین(ع) سه گروه دشمن دارد؛ دسته اول آنان که او را کشتند. این دسته کم خطرترین دشمنان هستند، چون تنها جسم امام را که محدود بود، کشتند. دسته دوم آنان که تلاش کردند آثار امام را محو کنند؛ قبر امام را ویران کردند و از آمدن زائران جلوگیری کردند و کسانی که در اطراف قبر آن حضرت زندگی می‌کنند را مورد آزار و اذیت قرار دادند. خطر این دسته بیشتر از دسته اول است، ولی نتوانستند کاری از پیش ببرند».
▪️«ولی دسته سوم که خطرناک‌ترین دشمنان آن حضرت هستند، آنانند که کوشیدند اهداف امام حسین(ع) و ابعاد انقلاب حسینی را تحریف کنند و آن را ابزار کسب و درآمد قرار دهند و بهره برداری‌های بی‌ارزش از آن کنند و یا آن را مورد سوء استفاده برای منافع شخصی قرار دهند. اینان تلاش کردند بالاترین بُعد حسینی یعنی هدف نهضت حسینی را از بین ببرند.

من از خودم و شما سؤال می‌کنم ما از روز عاشورا چه بهره ای برده‌ایم؟ چه سودی به دست آورده‌ایم؟ چه استفاده‌ای در عرصه عمومی و چه استفاده‌ای در زمینه فردی برده‌ایم؟ اگر استفاده نبرده باشیم و تنها گریه کرده باشیم من به شما خبر می دهم که این کار سودی ندارد؛ ما از کدام دسته هستیم؟ از کسانی که گریه می‌کنند و حسین را می‌کشند؟»

«روشن است که امام حسین(ع) الان نیست تا کسی او را بکشد، ولی چیزی گرانبهاتر و مهم‌تر از خود امام حسین(ع) در دستان ماست: کرامت امت حسین، مقدسات حسین. اگر ما گریه کنیم ولی در عین حال برای تضعیف اهداف امام حسین(ع) تلاش کنیم؛ اگر گریه کنیم و در صف باطل باشیم؛ اگر گریه کنیم ولی گواهی دروغ بدهیم؛ اگر گریه کنیم ولی به دشمنان کمک کنیم و به اختلاف و تفرقه در جامعه خود دامن بزنیم؛ اگر گریه کنیم ولی گناهانمان بیشتر شود، در این صورت ما گریه می‌کنیم ولی در عین حال حسین را نیز می‌کشیم زیرا تلاش می‌کنیم هدف حسین را از بین ببریم که گرانبهاتر از خود اوست. ان شاء الله که ما از این دسته نیستیم».

منبع: کتاب سفر شهادت،گفتارهای امام موسی صدر دربارۀ قیام عاشورا و ابعاد و نتایج و پیامدهای این نهضت

👌4 اشتباه رایج در روایت وقایع عاشورا:

▫️استاد مرتضی مطهری

👈اشتباه اول:
اوج عزاداری امام حسین(ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است. بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می کنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می دهند. همین قرار داد بین مداحان و منبری ها باعث شده است که عده ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می کنندحضرت ابالفضل(ع) در روز تاسوعا به شهادت رسیده است.

اما حقیقت این است که تمام شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیده اند و حضرات اباالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده اند. حضرت رقیه(س) نیز پس از شهادت پدرش در شام از دنیا رفته است.

👈اشتباه دوم:
باور عمومی این است که حضرت حسین بن علی(ع) و اهل بیت و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند؛ اما حقیقت این است که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمروبن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند. اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است.

در کتاب ارشاد نوشته شیخ مفید(ره) آمده است: « در شب عاشورا زینب...دست بر گریبان برده...و بیهوش بر زمین افتاد. حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و...» این نقل معتبر نشان می دهد که تا شب عاشورا هنوز آب در خیمه ها بوده واصل تشنه کامی به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است.

شیخ عباس قمی(ره) در منتهی الامال می گوید: «شب عاشورا امام حسین(ع)، حضرت علی اکبر(ع)را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و وضو بسازید و غسل کنید.»

👈اشتباه سوم:
یکی از معروف ترین تحریف ها ماجرای حضرت لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) است وچه روضه ها که در این زمینه خوانده نمی شود؛ در روضه ها ذکر می شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی می کرد، یا اینکه حضرت لیلی در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیه ها نیز شده است.

اما حقیقت این است که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی دهد. (به نقل از حماسه حسینی،جلد۱،مرتضی مطهری)

👈اشتباه چهارم:
مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه ها که پیرامون آن نساخته ایم؛ اما حقیقت این است که تمام مورخین نوشته اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می خواست، اگر می شد حضرت برایشان عذری می آورد ولی در مورد جناب علی اکبر گفته اند: «فاستأذن اباه،فأذن له» یعنی تا اجازه خواست گفت برو.

منبع: حماسه حسینی، جلد۱، استاد شهید مرتضی مطهری


🆔 @fardayeiran

کتاب «پدر، عشق، پسر» ماجرای نهضت عاشوراست با محوریت حضرت علی اکبر (ع) که از زبان یک اسب روایت شده است. جالب اینجاست که مخاطب اسب نیز در این کتاب لیلا، مادر بزرگوار حضرت علی اکبر است. «عقاب» اسبی است که در کودکی پیامبر به آن حضرت پیشکش می‌شود و پس از آن به ترتیب به امام علی، (ع) امام حسن (ع) و امام حسین (ع) می‌رسد و اکنون مرکب شبیه‌ترینِ امت به پیامبر (ص) است. حالا این اسب پس از سال‌ها که مرکبِ این کواکب بوده است، ماجرای خود و علی اکبر (ع) را برای مادر علی اکبر، لیلا که در واقعه کربلا نبوده است، روایت می‌کند.

👌چهار اشتباه رایج در روایت وقایع عاشورا

▫️استاد مرتضی مطهری



👈اشتباه اول: اوج عزاداری امام حسین(ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است. بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می کنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می دهند. همین قرار داد بین مداحان و منبری ها باعث شده است که عده ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می کنندحضرت ابالفضل(ع) در روز تاسوعا به شهادت رسیده است.

اما حقیقت این است که تمام شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیده اند و حضرات اباالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده اند. حضرت رقیه(س) نیز پس از شهادت پدرش در شام از دنیا رفته است.

👈اشتباه دوم: باور عمومی این است که حضرت حسین بن علی(ع) و اهل بیت و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند؛ اما حقیقت این است که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمروبن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند. اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است.

در کتاب ارشاد نوشته شیخ مفید(ره) آمده است: « در شب عاشورا زینب...دست بر گریبان برده...و بیهوش بر زمین افتاد. حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و...» این نقل معتبر نشان می دهد که تا شب عاشورا هنوز آب در خیمه ها بوده واصل تشنه کامی به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است.

شیخ عباس قمی(ره) در منتهی الامال می گوید: «شب عاشورا امام حسین(ع)، حضرت علی اکبر(ع)را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و وضو بسازید و غسل کنید.»

👈اشتباه سوم: یکی از معروف ترین تحریف ها ماجرای حضرت لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) است وچه روضه ها که در این زمینه خوانده نمی شود؛ در روضه ها ذکر می شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی می کرد، یا اینکه حضرت لیلی در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیه ها نیز شده است.

اما حقیقت این است که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی دهد. (به نقل از حماسه حسینی،جلد۱،مرتضی مطهری)

👈اشتباه چهارم: مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه ها که پیرامون آن نساخته ایم؛ اما حقیقت این است که تمام مورخین نوشته اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می خواست، اگر می شد حضرت برایشان عذری می آورد ولی در مورد جناب علی اکبر گفته اند: «فاستأذن اباه،فأذن له» یعنی تا اجازه خواست گفت برو.


منبع: حماسه حسینی، جلد۱، استاد شهید مرتضی مطهری

 یکی از اندیشمندان نوآور جهان اسلام که بخش قابل توجهی از اندیشه خود را به توضیح و تفسیر نهضت امام حسین (ع) اختصاص داده، علامه محمد رضا حکیمی است. حکیمی که علی رغم گوشه گیری عملی و اعتراضی خویش از مسائل سیاسی، مبلغ اندیشه‌ای کاملا" عدالتخواهانه بوده به نحوی که برخی از وی با عنوان پدر جریان عدالتخواهی کشور یاد می‌کنند، نهضت کربلا را نیز از دریچه عدالت مورد بررسی قرار می‌دهند.
در واقع عاشورا یکی از دغدغه‌های علامه محمدرضا حکیمی بوده است و آثار مستقلی در این‌باره به یادگار گذاشته‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان به کتاب‌های «قیام جاودانه»، «امام حسین(ع)»، «عاشورا مظلومیتی مضاعف»،«عاشورا و عدالت»و «عاشورا و غزه» اشاره کرد

در کتاب «عاشورا مظلومیتی مضاعف»
استاد حکیمی دو شعار اصلی دین الهی را نخست بندگی الهی و توحید و سپس عدل و میزان می‌دانند. عاشورا از منظر ایشان در دو بخش قیام و پیام خلاصه شده است، از بعد قیام، این نهضت بعد‌ها خود منجر به ده‌ها قیام دیگر شد، اما از منظر پیام، عبارت هیهات من الذله که بعد حماسی دارد جای خود را به بعد احساسی داده و جلوه گر نشد. استاد حکیمی از این حالت به مظلومیت مضاعف یاد می‌کنند. از نظر ایشان ما با دو نوع مظلومیت روبه رو هستیم، نخست مظلومیتی که به خود امام حسین در آن برهه تحمیل شد و دوم مظلومیت مضاعف که عبارت است از مظلومیت پیام عاشورا؛ پیام عاشورا که مبارزه با اتراف، اسراف و ظلم بود تبدیل معنویتی فردی می‌شود.

@negaristanvageristandarashoura

از عاشوراپژوه برجسته جناب استاد اسفندیاری درباره کتاب فوق که اخیرا با تبلیغ فراوان منتشر شده است سؤال کردم؛ ایشان آن را کتابی بسیار ضعیف و سست دانسته و از برخی مطالب و استدلال های آن اظهار شگفتی کردند. این که امام حسین (ع) اصلا قیام نکردند! و این که حضرت تا شب عاشورا احتمال بداء می دادند از آن جمله است.

@bazmeghodsian

قاسمعلی فراست، نویسنده‌ی ادبیات جنگ کتاب شماس شامی را تحسین کرده و آن را جزو انگشت شمار کارهای خوب و جذاب درباره حواشی عاشورا دانسته است.
شماس نام خدمت‌کار و محافظ مخصوص جالوت است که از روم به شام آمده است. جالوت از نوادگان حضرت داوود است که نزد مسیحیان روم و شام از احترام بالایی برخوردار است. جالوت در ابتدای داستان از حوادث مربوط به عاشورا بی‌اطلاع است ولی پس از تحقیق و تفحص به اصل ماجرا و حقانیت امام حسین (ع) پی می‌برد. او در درگاه یزید، که در آن زمان خلیفه‌ی مسلمانان بوده شکایت می‌کند و از قیام امام حسین (ع) دفاع می‌کند. یزید در کاخ خود جالوت را از یاران امام حسین (ع) می‌خواند و او را متهم می‌کند و به جلادانش دستور کشته شدن نماینده‌ی روم را می‌دهد.
@Beheshteketab

✅استاد مهدی پیشوایی: ماجرای انگشت و انگشتر صحت ندارد

*غارت انگشتر امام حسین(ع) و بریدن انگشت آن حضرت نادرست است. امام صادق(ع)در حدیثی این مسأله را تکذیب می کنند

*مشهور است آن حضرت حج خود را ناتمام گذاشت که این مسأله صحت ندارد و با بررسی های صورت گرفته، امام حسین(ع) برای حج تمتع اصلا مُحرِم نشده بود و عمره مفرده انجام داد

*دعای عرفه ای که آن حضرت خوانده اند، در یکی از سال های قبل بوده، نه در سالی که امام به کربلا رفتند

*در کتاب های غیر معتبر آمده که امام حسین(ع) دستور داد که چراغ خیمه را خاموش کردند و عده ای رفتند؛ در صورتی که پراکنده شدن از اطراف امام حسین(ع) زمانی بود که خبر شهادت حضرت مسلم(ع) را شنیدند، نه در شب عاشورا

* نه تنها حضور شهربانو در کربلا محل بحث است که اصلا ازدواج شهربانو و امام حسین(ع) محل اشکال است

* اینکه حضرت زینب(س) سر امام حسین(ع) را بالای نیزه دیده و از خود بی خود شده و سر به چوبه نیزه زده و خون از سر آن حضرت جاری شد نیز سندی ندارد

متن کامل این گفت و گو با در deabelnews.ir بخوانید

@bonyaddeabel

🔸دو کتاب تحقیقی و دقیق و بی نظیر در تبیین نهضت عاشورا، که باید با دقّت خواند و قدردان زحمات نویسنده آن محقق فرزانه استاد محمد اسفندیاری بود.

@bazmeghodsian

🔻کتاب «تحریف شناسی عاشورا» نوشته آقای صحّتی سردرودی اثری ارزشمند است که به تحریفات موجود در مقاتل پرداخته است. اما با کمال تأسف نویسنده در تحلیل واقعه عاشورا خود بزرگترین تحریف را ترویج کرده و ماهیت واقعه کربلا را از قیام و نهضت به تلاش برای حفظ جان تنزّل داده است! او این مبنای نادرست را به اصل امامت نیز تسرّی داده و پرداختن به حکومت را از شئون امام نمی داند!!

صرف نظر از استدلال های مفصل، متن زیارت عاشورا دلیلی متقن بر بطلان این نظر است؛ چرا که عبارت «لعن الله امة دفعتکم عن مقامکم وأزالتکم عن مراتبکم التی رتّبکم الله فیها» ناظر به غصب خلافت و حکومت از ائمه اطهار (ع) است. و بدیهی است که مراتب معنوی امامت و ولایت قابل دفع و ازاله به وسیله امّت نیست.

@bazmeghodsian

♦️اشتراک لفظ، دائم رهزن است!

دو کتاب متفاوت در تبیین نهضت عاشورا.

کتاب «عاشوراشناسی» استاد اسفندیاری پاسخی است عالمانه و مستدلّ به تحریفگران عاشورا که در قالب «عاشورا پژوهی» و تحریف شناسی! به تحریف ماهیت نهضت امام حسین (ع) پرداخته و قیام جاوید اباعبدالله (ع) را در حدّ فرار برای حفظ جان تنزّل داده و با تحریف مفهوم امامت، حکومت را در شأن امام نمی دانند.

علاوه بر استدلال ها و شواهد تاریخی، عباراتی همچون «لعن الله أمة دفعتکم عن مقامکم و ازالتکم عن مراتبکم التی رتّبکم الله فیها» در زیارت عاشورا ناظر به حق حاکمیت ائمه (ع) و احقّیت آنان به زمامداری امّت اسلامی است.
تلاش برای احقاق این حق، ماهیت نهضت آن حضرت را تشکیل می دهد و بدون آن، حرکت امام حرکتی بی محتوا خواهد بود.
درنگی در نامه حضرت به سران قبایل بصره به خوبی بیانگر تلاش امام برای همراه کردن مردم جهت احقاق حق و اعاده خلافت الهی خود است.

@bazmeghodsian