بزم قدسیان

از چند جهت قابل تأمل هست:
1- همانطور که در قرآن اشاره به دین واحدی به نام اسلام شده، از یهودیت و نصرانیت هم نام برده و در واقع با این تعبیر، آن شریعت ها هم به رسمیت شناخته است.
2- در حقیقت بحث ایشان در باب قرائات مختلف از یک دین مشترک است که باید توجه کرد آیا خلط موضوع نمی شود اگر یهودیت و مسیحیت را نیز یک قرائت از اسلام بدانیم؟
3- قرآن خود جلوی شریعت های غیر از اسلام را می گیرد و آن را تفکیک می کند.
و…

جریانی برای حمایت از علم در کشور فعال نیست

از قدیم می گفتند الناس علی دین ملوکهم و راست می گفتند. این را یعقوبی در رساله کوچکی که با عنوان مشاکلة الناس لزمانهم دارد، به خوبی روشن کرده است. او می گوید، عادت هر خلیفه ای، در هر عصری، هر چه بود، مردم زمانه هم به رنگ او در می آمدند. حالا من فکر می کنم چه قدر در امر تقویت فرهنگ پژوهش و علم، مردم به امرای خود رفته اند! البته در روزگار ما، الگوی مردم، دیگر پادشاهان و امیران فقط نیستند، بلکه بسیاری از نهادهای حکومتی، رسانه ها و به خصوص صد ا و سیما و امثال اینها هستند که مردم چشمشان به آنهاست. سوال این است: آنها مردم را به چه سمت و سویی تشویق می کنند؟ وقتی می خواهند مسیر را نشان دهند و تابلو نصب کنند، چه می کنند و چه تابلویی می گذارند؟ وقتی می خواهند مسیر وقف و کمک را به مردم نشان دهند، که نمی دهند و برنامه ای درست ندارند، چه راهی را نشان می دهند، علم و کتاب و پژوهش که مثل نان شب برای این ملت واجب است یا ...؟ واقعیت این است که اصلا روی این مسائل سرمایه گذاری نمی شود. مثلا جلسات خیّرین و صحبت هایی که در این مجالس می شود و جهت دادن به آنها و سوق دادن مردم به سمت حمایت از کارهای علمی، در صدا و سیما جایی ندارد، اما به عکس، تا دلتان بخواهد مسائل دیگری را که دوست دارند منعکس می کنند و هر چند کانال را به آن اختصاص می دهند، از صبح تا شب. اگر حکومتی ها، کتاب وقف می کردند، به طور سمبلک، چند میلیون به فلان مرکز پژوهشی می دادند، اگر به فلان سازمان پژوهشی در فلان کارخانه کمک می کردند، اگر برای حمایت از پژوهش های پزشکی، پولی می گذاشتند، مردم هم از آنها یاد می گرفتند. چطور ممکن است بنده در یک سال در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران باشم، جز دو مورد به صورت محدود، کسی کتابی وقف نکند و مراجعه هم نکند؟ حتی اگر کسی هم می آید، اطمینان نداشته باشد و ده جور شرط و شروط بگذارد. چرا کسی نمی آید بگوید من هزینه فلان پایگاه اطلاعاتی علمی را برای یک سال می دهم تا دانشجویان رشته علوم یا پزشکی یا فنی مهندسی استفاده کنند؟ در تمام این مدت، جز یک مورد، کسی از خیرین به فریاد ما نرسید و آن هم البته در حد وسع خودش بود که قابل تقدیر بود. به دهها نفر رو زدم. وقتی با یکی دو نفر از دوستان، که ثروتی دارد، صحبت کردم که اگر توانستید کمکی بکنید. گفت، فلانی، من این چند سال حسینیه ای در فلان نقطه شهر ساخته ام، تشریف بیاورید با هم گعده ای داشته باشیم. شب ها آنجا هستیم! به برخی از دوستان خارج نشین که ثروتی دارند، عرض کردم، دریغ از ریالی کمک. حالا ما مانده ایم با 48 هزار دانشجو، در مرکز شهر، که از اول سال تا به حال، جز هفت میلیون تومان، بودجه عمومی به ما تعلق نگرفته، و همه اش باید با درآمد اختصاصی که به انواع بهانه ها از دانشجویان و دیگر مشتریان می گیریم، باید آنجا را اداره کنیم. عرضم این است، اگر مردم به فکر علم و دانش نباشند، راه به جایی نخواهند برد. وقتی حمایت از علم نکنند، وقتی دانشگاهها بی پول باشند، نتیجه اش همین است که می بینیم وامروز اعلام شد که 92 درصد از دانشجویان دکتری ما که در امریکا درس می خوانند، به ایران بر نمی گردند. بروند یک نگاه بکنند ببینند بهترین دانشگاه های اروپا و امریکا با وقف می چرخد. نگاه کنند، ببینند از قرن شانزدهم به این طرف، چه کسی هزینه سفرهای دریایی اکتشافی را می داد؟ چه کسی سفرنامه های فرنگی ها را منتشر می کرد؟ جز همین پادشاهان و دربارهای بزرگ!
@jafarian1964

مسؤولیت مدیریت حوزه علمیه در قبال افراد غیر مسوول در امور پزشکی

در شرایط فعلی، به رغم تلاشی که مراکز رسمی دولتی و به طور کل حاکمیتی در مسیر تأمین سلامت مردم بر اساس اصول علمی می کنند، همچنان مداخلاتی از سوی افراد غیر مسوول و از جمله کسانی که خود را حکیم سنتی از میان روحانیون و جز آنها می خواهند، صورت می گیرد.
بسیاری از این مدعیان طب سنتی، با استفاده از شرایط روحی مردم و نیازهای موجود، اظهارات فضل فروشانه اما غیر متخصصانه خود را در شبکه های عمومی بسط می دهند. البته که غالب مردم اینها را به چیزی نمی گیرند، اما در کل، برخی از دعوت های آنها برای ایستادگی در مقابل نهادهای رسمی پزشکی و بهداشتی، می تواند در میان اقشاری از مردم موثر باشد و اتحاد جامعه را در حفظ حریم هایی که لازمه رسیدن به سلامت و کنترل کامل بیماری است، از بین ببرد.
مشکل این است که این قبیل افراد از «دین» سوء استفاده کرده و نتیجه کار آنها در نهایت به ضرر دین و دینداری در جامعه تمام می شود. اینجاست که باید روحانیت به عنوان مدافع دین، موضع گیری و برخورد کند. این برخورد می تواند هم ارشادی و هم قانونی باشد.
به نظر می رسد، مدیریت حوزه می بایست با قدرت و قوت تمام، جلوی اظهار نظرهای پزشکی را از سوی روحانیونی که در دانش روز پزشکی تخصص ندارند بگیرد. مدیریت حوزه باید با استفاده از ابزارهایی که در اختیار دارد، در این زمینه اقدام کند. در واقع، این نوع مداخله بیجا، باید نوعی جرم تلقی شود، امری که مبنای شرعی هم دارد و آن متوجه کردن این افراد نسبت به مسوولیتی است که در قبال سلامت مردم دارند و اگر پیامدهای منفی داشته باشد آنها مسوول هستند.
وقتی دادستانی، علیه شخصی اعلام جرم می کند که بی دلیل از شربتی در صفحه اینستا گرام خود برای جلوگیری از کرونا تبلیغ کرده، در اینجا هم مدیریت حوزه می بایست با همکاری دستگاه قضایی این کار را انجام دهد.
بحث بر سر این است که اگر کسی با توصیه های این چنینی آلوده شده، یا بی توجهی به روند درمانی خود کرد و از بین رفت، مسوولیت آن به عهده این افراد بوده و ضامن هستند. پس چرا نباید از حقوق مردم دفاع کرد. دفاع از حق دین هم امری علاوه است که باز هم نهادهای رسمی دینی، در این زمینه مسوولیت دارند تا اجازه ندهند کسی در این زمینه سوء استفاده کرده و به اسم دین، توصیه های پزشکی کند.
حوزه علمیه باید در زمینه این مسأله و موارد مشابه، همان طور که در باره بلایای دیگر عمل می کند، رسالت عاطفی و اخلاقی و همدلی و همراهی با بیماران را دنبال کند. این کار با عیادت از مریضها ـ در صورت اجازه مسوولان ـ همراهی در توزیع کمکها میان مردم، و نیز تقویت روحی و اخلاقی مردم باید دنبال شود.
متدینین می توانند از ترویج آموزه های کلی برای صبر در برابر شدائد، کمک به همنوعان و رفع مشکلات مردم در این وقت حساس که موجی از فقر و ناداری مردم را خواهد گرفت، استفاده کنند. اما به هیچ روی، و به هیچ روی، نباید وارد عرصه پزشکی، بهداشت و اصول سلامت شوند، امری که به نظر می رسد، غالب متدینین و روحانیون قبول دارند، اما عده ای که بیش از همه طی این سالها، بازاری برای این قبیل کارها یافته اند، همچنان فضا را غبارآلود می کنند و اسباب طنز و تمسخر وطعنه می شوند.

⚡️برگزار کردن عزاداری با حفظ نفس نه تعارض دارد و نه تزاحم
⚡️می‌خواهند مراجع تقلید را در مقابل مردم قرار دهند

✔️محمد جواد فاضل لنکرانی در نشست «پرسش های فقهی عزاداری در دوران کرونا» در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)🔻

🔹بین علم و دین تعارضی نیست و واقعیت های علمی را بزرگان دینی می پذیرند و با واقعیت علمی، مناسک علمی هم تنظیم می شود؛ این مسئله در این چند ماه به خوبی برای مراکز علمی و سیاست مداران ثابت شده که حوزه های علمیه واقعیت های علمی را انکار نکرده؛ بلکه به مقتضای آن مناسک و اجتماعات دینی مردم را تنظیم می نمایند.

🔹نباید این حرف زده شود که کرونا دروغ است و یا بیش از حد خود مطرح شده است؛ امروز کرونا در واقعیت دیده می شود. کسی نباید بگوید که کرونا در دایره خاصی از محافل است و در حرم ها، مجالس امام حسین و... نمی رود؛ البته این نوع سخنان نادر است؛ اما متأسفانه به نام حوزه و روحانیت ثبت می شود. بعضی در فضای مجازی حرفهایی زدند و گفتند« امام حسین آقا بالاسر نمی خواهد»، این دسته از افراد با این نوع سخن گفتن می خواهند مردم را علیه مراجع شیعه تحریک کنند؛ باید بگوییم مراجع نوکر دین هستند؛ مرجعی نداریم که عزاداری برای سالار شهیدان جزو تاروپود وجود او نباشد.

🔹از روایات متعددی که در باب زیارت امام حسین نقل شده، تأکد استحباب بدست می آید و در این رابطه دلایلی چون عزاداری از شعائر و مصادیق احیای امر اهل بیت می باشد و عزاداری از مصادیق وفای به عهد با امام حسین است، نیز وجود دارد. به حسب عنوان اولی نمی توانیم بگوییم اگر کسی عزاداری نرفت، پس واجبی ترک کرده اما به حسب عنوان ثانوی بعضی از شعائر لازم است. الان قوام و هویت شیعه به این عزاداری ها است، به این عنوان وجوب کفایی پیدا می کند.

🔹عزاداری مستحب مؤکد است در اینجا باید روی همه فروض ها بحث کرد. نهایت اینکه دین اسلام براساس ضوابط و معیار عقل عمل می کند و حفظ نفس را واجب می داند. اصل حفظ نفس یک حکم است که حفظ آن واجب است و از سویی بحثی با عنوان نفی ضرر و قاعده لاضرر داریم که بعضی می گویند اگر شما احتمال عقلایی می دهید که با رفتن به مجالس جان به خطر می افتد، نباید وارد شد.

🔹اما باید گفت این قاعده اگرچه فقهی است اما ربطی به موضوع ما ندارد و این قاعده لاضرر مبنا دارد و مبنای مشهور این است اگر حکمی از احکام الهی مستلزم ضرر شد،آن حکم برداشته می شود ولی در اینجا ارتباطی با بحث ویروس ندارد. اما لا ضرار را برخی می گویند اضرار به غیر نمی تواند برساند، روی این جهت ارتباط پیدا می کند و اگر کسی گرفتار مرض مسری است نباید وارد جمعی شود تا دیگران هم گرفتار نشوند.

🔹در مسئله لا ضرر آیا علم به وقوع، یا ظن ... و یا خوف ضرر مطرح است. باید بگوییم که مسئله خوف ضرر عنوان مستقلی است. اگر شما غذایی دارید که احتمال می دهید در آن سم است، عقل و شرع می گوید حفظ لازم است. لازم نیست علم و ظن به وجود ضرر داشته باشید. سخن این است افرادی که در فقه پژوهش دارند باید بدانند چه قدر جای عناوین خلط می شود. از فقیه سوال می کنند جایی که احتمال عقلایی ویروس است شرکت در آن جلسه جایز است یا نه، پاسخ این است جایز نیست اما اگر ضوابط بهداشتی را رعایت شود، احتمال ضرر برداشته می شود. وقتی سخن از رعایت بهداشت می شود، براین اساس است. اسلام هم می گوید اگر خوف جانی و... عقلا و شرعا است، باید از آن ورود به آن جلسه اجتناب کرد.

🔹الان از یک طرفی ادله ای می گوید عزاداری برای امام حسین مستحب مؤکد است و از طرفی حفظ نفس هم واجب است؛ اینجا بعضی قائل به تزاحم شدند. سوال این است آیا واقعا اینجا جای تزاحم است. باید بگویم تزاحم در جایی است که بین دو مسئله امکان نداشته باشد ولی اینجا جمع بین دو مسئله ممکن است. جای تعارض هم نیست چون تنافی در عالم جهل ندارد. باز سوالی مطرح است کسی احتمال عقلایی می دهد اگر وارد مجلس شود ویروس می گیرد، اینجا چه باید کرد، باید پاسخ داد که اینجا شخص گناه کرده ولی ثواب عزاداری را برده است.

@namehayehawzavi

اینهمه تو دنیا مشاهده می شود که مسلمانها با کفار دست نمی دهند و به نشانه احترام دستها را روی سینه می گذارند ، کجایش هتک آنها محسوب می شود ؟!! مضافا اگر هم هتک محسوب می شد هتک کافر که ایرادی ندارد چون لا کرامه له .
مسئله وهن هم باید در میان عرف رایج مسلمانها باشد نه اینکه برای کفار هم باعث وهن شود موجب حرمت یا جواز عمل بشود ، که اگر اینگونه باشد باید از خیلی از اعمالمان دست برداریم و خیلی چیزها را هم مرتکب شویم ، مضافا که نتنها باعث وهن اسلام نمی شود بلکه موجب اعتلای دین اسلام نیز می باشد ، فافهم و تامل جیدا .
انسان نمی فهمد این حرفها از کجا در می آید و به چه مقصودی زده می شود و در حد گسترده ای هم ترویج می شود ؟!!!

✅ حجت‌الاسلام رفیعی: رهبری از من خواستند در منابر درباره افزایش جمعیت صحبت کنیم، به ایشان گفتم حریف مردم نمی‌شویم نه برای ازدواج کردن نه فرزندآوری.

🔺پ ن: خب بود به ایشان عرض می کردید که این سیاستها و مدیریت درست است که منجر به رشد و پیشرفت اقتصادی و آرامش در جامعه شده و موجب افزایش ازدواج و فرزند آوری می شود و نه سخنرانی.

🔺و نیز خوب بود می گفتید با فرض این که فرزند آوری زیاد شود اما نخبگان آنها اغلب در پی مهاجرت و کوچ به سرزمین دیگر باشند، عایدی این فرزند آوری برای کشور چیست؟ فقط تامین نیروی ساده کار که آن هم اغلب بیکارند و تامین سرباز و بسیجی برای جنگیدن؟!

@kherad_jensi
@nasiri42

🔸4 محرم سالروز رحلت عالم اخلاقی آیة الله مجتهدی تهرانی.

🔹من از اول فکر نکردم که آخر چه می شود و به کجا می رسم؟ با نان خالی درس خواندیم اما رها نکردیم، فقط نیتم این بود که اول خودم با دین آشنا شوم، و اگر شد بعد از آن هم عده ای را با خدا و دین آشنا کنم.

🔹خدا را شکر که این ساختمان های چندطبقه و ماشین های گران قیمت برای ما نیست، اگر بود غصه داشتیم. میتوانستم بهترین منزل را بخرم اما به همین منزل قناعت کردم. اگر این کار را می کردم شما طلبه ها نورانی نمی شدید.

🔸حبّ الدنیا راس کلّ خطیئة. آقا شیخ حبیب الله گلپایگانی یک خانه سی چهل متری داشت. اگر عالمی به علمش عمل نکند حال مناجات را از او می گیرند.

🔹 آیةالله بروجردی می فرمودند: آقایان! عوام مردم دلیل وبرهان محکمی بر عقایدشان ندارند، اعمال ما را نگاه می کنند. دلیلشان همین است؛ اگر اعمال ما خوب باشد در عقیده شان محکم می شوند، و الا عقایدشان سست می شود.

🔸اشتباه ما این است که فکر می کنیم اگر گناه کنیم در آخرت عذاب می شویم؛ اما هیچ خاری در دست انسان نمی رود مگر به واسطه گناه...

@bazmeghodsian

🔸خدا را شکر که این ساختمان های چندطبقه و ماشین های گران قیمت برای ما نیست، اگر بود غصه داشتیم. میتوانستم بهترین منزل را بخرم اما به همین منزل قناعت کردم. اگر این کار را می کردم شما طلبه ها نورانی نمی شدید.

🔹 آیةالله بروجردی می فرمودند: آقایان! عوام مردم دلیل وبرهان محکمی بر عقایدشان ندارند، اعمال ما را نگاه می کنند. دلیلشان همین است؛ اگر اعمال ما خوب باشد در عقیده شان محکم می شوند، و الا عقایدشان سست می شود.

🔸من از اول فکر نکردم که آخر چه می شود و به کجا می رسم؟ با نان خالی درس خواندیم اما رها نکردیم، فقط نیتم این بود که اول خودم با دین آشنا شوم، و اگر شد بعد از آن هم عده ای را با خدا و دین آشنا کنم.

(مرحوم آیة الله مجتهدی تهرانی)

@bazmeghodsian

🔸4 محرم سالروز رحلت عالم اخلاقی آیة الله مجتهدی تهرانی.

🔹من از اول فکر نکردم که آخر چه می شود و به کجا می رسم؟ با نان خالی درس خواندیم اما رها نکردیم، فقط نیتم این بود که اول خودم با دین آشنا شوم، و اگر شد بعد از آن هم عده ای را با خدا و دین آشنا کنم.

🔹خدا را شکر که این ساختمان های چندطبقه و ماشین های گران قیمت برای ما نیست، اگر بود غصه داشتیم. میتوانستم بهترین منزل را بخرم اما به همین منزل قناعت کردم. اگر این کار را می کردم شما طلبه ها نورانی نمی شدید.

🔸حبّ الدنیا راس کلّ خطیئة. آقا شیخ حبیب الله گلپایگانی یک خانه سی چهل متری داشت. اگر عالمی به علمش عمل نکند حال مناجات را از او می گیرند.

🔹 آیةالله بروجردی می فرمودند: آقایان! عوام مردم دلیل وبرهان محکمی بر عقایدشان ندارند، اعمال ما را نگاه می کنند. دلیلشان همین است؛ اگر اعمال ما خوب باشد در عقیده شان محکم می شوند، و الا عقایدشان سست می شود.

🔸اشتباه ما این است که فکر می کنیم اگر گناه کنیم در آخرت عذاب می شویم؛ اما هیچ خاری در دست انسان نمی رود مگر به واسطه گناه...

(مرحوم حجة الاسلام حاج شیخ احمد مجتهدی تهرانی).

@bazmeghodsian

🔻همان دینی که نماز را ستون دین می‌داند، مردم را نیز ستون دین می‌داند.

🔻امیرالمؤمنین (ع) در عهدنامۀ مالک‌اشتر به این مطلب تصریح نموده است.

🔺با ستون دین نمی‌شود بدرفتاری کرد؛ بی‌وضو نمی‌شود نام این مردم را برد.

🔻همان‌طور که اگر کسی به نماز بی‌توجهی و بی‌احترامی کند معاوضه و عقاب می‌شود، اگر کسی به این ستون خیمۀ دین، یعنی مردم، نیز بی‌احترامی و بی‌توجهی کند گرفتار عذاب پروردگار خواهد شد.

@bazmeghodsian