@bazmeghodsian
وصف القناة
تحقیقات و یادداشتهای رحیم قاسمی در تاریخ و حدیث و تراجم علما و عرفا با نگاهی به مسایل فرهنگی روز.
@bazmeghodsian
ارتباط با مدیر کانال ( رحیم قاسمی):
@RAHIM51
بزم قدسیان
bazmeghodsianبزم قدسیان
bazmeghodsianبزم قدسیان
bazmeghodsianبزم قدسیان
bazmeghodsianبزم قدسیان
bazmeghodsian🔸مؤلّف تحف العقول علی رغمِ ارتباط تنگاتنگ با فرهنگ غالیان، این کتاب را به مذاق عمومی شیعیان نوشته و عقاید اصلی خود را آشکار نکرده است.
🔹آقای علی عادل زاده در مقالات زیر نمونه های بسیار زیادی از جعل کلمات صوفیان و فلاسفه و... به نام ائمه (ع) در تحف العقول را نشان داده است. تکرار بسیار زیاد این الگو ها مؤلف تحف العقول را در مظانّ جعل و تحریف قرار می دهد.
alasar.blog.ir/tag/تحف%20العقول
🔹این دست نوشته ها به خوبی نشان می دهد که تسرّع برخی از متأخران در نشاندن کتابی چون تحف العقول با مؤلفی ناشناخته در کنار کتب معتبر امامیه چه آسیب هایی در بر دارد.
🔹آقای علی عادل زاده در مقالات زیر نمونه های بسیار زیادی از جعل کلمات صوفیان و فلاسفه و... به نام ائمه (ع) در تحف العقول را نشان داده است. تکرار بسیار زیاد این الگو ها مؤلف تحف العقول را در مظانّ جعل و تحریف قرار می دهد.
alasar.blog.ir/tag/تحف%20العقول
🔹این دست نوشته ها به خوبی نشان می دهد که تسرّع برخی از متأخران در نشاندن کتابی چون تحف العقول با مؤلفی ناشناخته در کنار کتب معتبر امامیه چه آسیب هایی در بر دارد.
بزم قدسیان
bazmeghodsianانتساب کلام عمر بن خطاب به امام سجاد (ع)
نامه امام سجّاد (ع) به زهری از متفرّدات تحف‌العقول است و از قرائن برمی‌آید که نویسنده اصلی آن ابوحازم اعرج است؛ نه امام سجّاد (ع).
در اواخر متن نامه به روایت ابن شعبة آمده:
... فاللَّهُ لنا ولک وهو المستعان أمّا بعد فأعرض عن کلِّ ما أَنت فیه...
کاربرد «امّا بعد» در اواخر نامه و پس از بیان اصل مطلب، چندان مناسبتی ندارد! این تعبیر بیشتر هنگامی به کار می‌رود که پس از بیان مقدمه‌ی نامه یا خطبه، وارد موضوع اصلی شوند.
با رجوع به روایت ابونعیم علّت این اضطراب و ناهمگونی روشن می‌شود.
در حقیقت این بخش از متن، نقل قول ابوحازم است از نامه عمر بن خطّاب به سعد بن ابی‌وقّاص:
... فهلا إذ عرضت لک فتنتها ذکرت أمیر المؤمنین عمر رضى اللّه تعالى عنه فى کتابه إلى سعد- حین خاف علیه مثل الذى وقعت فیه عند ما فتح اللّه على سعد-: أما بعد فاعرض عن...
در نقل ابونعیم «امّا بعد» دقیقاً در جای خود به کار رفته؛ امّا چون نویسنده تحف‌العقول توضیحات مربوط به نامه عمر را -به دلائلی که پوشیده نیست- انداخته متن نامه دچار اضطراب شده است.
http://alasar.blog.ir/1397/09/08/zohri2
نامه امام سجّاد (ع) به زهری از متفرّدات تحف‌العقول است و از قرائن برمی‌آید که نویسنده اصلی آن ابوحازم اعرج است؛ نه امام سجّاد (ع).
در اواخر متن نامه به روایت ابن شعبة آمده:
... فاللَّهُ لنا ولک وهو المستعان أمّا بعد فأعرض عن کلِّ ما أَنت فیه...
کاربرد «امّا بعد» در اواخر نامه و پس از بیان اصل مطلب، چندان مناسبتی ندارد! این تعبیر بیشتر هنگامی به کار می‌رود که پس از بیان مقدمه‌ی نامه یا خطبه، وارد موضوع اصلی شوند.
با رجوع به روایت ابونعیم علّت این اضطراب و ناهمگونی روشن می‌شود.
در حقیقت این بخش از متن، نقل قول ابوحازم است از نامه عمر بن خطّاب به سعد بن ابی‌وقّاص:
... فهلا إذ عرضت لک فتنتها ذکرت أمیر المؤمنین عمر رضى اللّه تعالى عنه فى کتابه إلى سعد- حین خاف علیه مثل الذى وقعت فیه عند ما فتح اللّه على سعد-: أما بعد فاعرض عن...
در نقل ابونعیم «امّا بعد» دقیقاً در جای خود به کار رفته؛ امّا چون نویسنده تحف‌العقول توضیحات مربوط به نامه عمر را -به دلائلی که پوشیده نیست- انداخته متن نامه دچار اضطراب شده است.
http://alasar.blog.ir/1397/09/08/zohri2
بزم قدسیان
bazmeghodsianعلامه آشتیانی: «امام خمینی در حکمت متعالیه بر روش صدر الحکماء و العرفاء آخوند ملاصدرا استاد مسلّم، و در حقیقت بدون مجامله باید گفت که آن جناب خاتم حکما و عرفا در عصر ما می باشند».
«خاتم الحکماء والعرفاء امام خمینی تصریح کردهاند که حکمت متعالیه ملاصدرا و افکار تلامیذ و پیروان او را حکمت یونانی دانستن، ناشی از جهل محض است».
«استاد نامدار و وحيد ما در علوم نقليه و عقليه و مآرب ذوقيه، امام عارف حضرت آيةالله العظمى آقای خمينى تصريح فرموده اند...».
«یکی از آثار نفیس در مبحث نبوت و ولایت، به طریقۀ محققان از عرفا و کمّل از حکمای اسلامی، رسالۀ مصباح‌الهدایه الی الخلافه و الولایه اثر سید سادات أمجدالعرفاء و الفقهاء، قدوه الحکماء المتألهین، استاد محقق در حکمت متعالیه، مرحوم مبرور، حضرت امام خمینی سقی الله تربته می‌‌باشد. مرحوم امام خمینی کتاب سرّالصلاة که به حق اثری است بی‌نظیر و شرح دعاء‌السحر و اثر حاضر را به زبان عرفا که لسان خاص این قبیل از آثار است و جز خامۀ کمّل از ارباب عرفان هیچ قلمی را توانایی آن نیست که اثری قابل دوام و کتابی که حق مطلب عرفانی را ادا نماید به وجود آورد، تصنیف فرموده‌اند»
@bazmeghodsian
«خاتم الحکماء والعرفاء امام خمینی تصریح کردهاند که حکمت متعالیه ملاصدرا و افکار تلامیذ و پیروان او را حکمت یونانی دانستن، ناشی از جهل محض است».
«استاد نامدار و وحيد ما در علوم نقليه و عقليه و مآرب ذوقيه، امام عارف حضرت آيةالله العظمى آقای خمينى تصريح فرموده اند...».
«یکی از آثار نفیس در مبحث نبوت و ولایت، به طریقۀ محققان از عرفا و کمّل از حکمای اسلامی، رسالۀ مصباح‌الهدایه الی الخلافه و الولایه اثر سید سادات أمجدالعرفاء و الفقهاء، قدوه الحکماء المتألهین، استاد محقق در حکمت متعالیه، مرحوم مبرور، حضرت امام خمینی سقی الله تربته می‌‌باشد. مرحوم امام خمینی کتاب سرّالصلاة که به حق اثری است بی‌نظیر و شرح دعاء‌السحر و اثر حاضر را به زبان عرفا که لسان خاص این قبیل از آثار است و جز خامۀ کمّل از ارباب عرفان هیچ قلمی را توانایی آن نیست که اثری قابل دوام و کتابی که حق مطلب عرفانی را ادا نماید به وجود آورد، تصنیف فرموده‌اند»
@bazmeghodsian
بزم قدسیان
bazmeghodsianعلامه سید جلال الدین آشتیانی:
این بندۀ حقیر قدری بعد از شهریور 1320 خورشیدی که برای تحصیل به قم مشرف شدم، حضرت امام سقی الله تربته را در مدرس زیر کتابخانۀ مدرسۀ فیضیه در حالیکه مشغول تدریس بودند زیارت کردم و تمام مطالبی را که آن روز تقریباً در یک ساعت افاضه فرمودند، به حافظه سپردم. عباراتی که ایشان با زبان روشن و بیان محکم تقریر می فرمودند از جاذبهای حیرتآور برخوردار بود که در بیان و تقریر و تحریر و عبارات نمی گنجد. آن روزگار، ایشان جوان و فوق العاده با نشاط بود و سعی داشت معضلات تفهیم شود و الحق در مستمع صاحب ذوق یک نوع اهتزاز روحانی و طرب قدسی و ملکوتی ایجاد می کرد. زبان موعظۀ امام، دومی نداشت یا ما ندیدیم.
زمانی که بنده به قصد تحصیل به شهر قم مشرف شدم، آن مرد بزرگ استاد مسلم در حکمت متعالیه و از اساتید مسلم در کتب عالیۀ سطوح در علوم منقول بودند. متجاوز از بیست سال «شرح منظومه» و «اسفار» تدریس کردند و یگانه مشعل فروزان علم توحید و معرفت ربوبی و استاد یگانه در علم عرفان، یعنی معرفت اسماء الله و نفیس ترین دانش بشری موروث از اولیا، علم توحید و ولایت و نبوت و شئون آن، محسوب می شدند.
@bazmeghodsian
این بندۀ حقیر قدری بعد از شهریور 1320 خورشیدی که برای تحصیل به قم مشرف شدم، حضرت امام سقی الله تربته را در مدرس زیر کتابخانۀ مدرسۀ فیضیه در حالیکه مشغول تدریس بودند زیارت کردم و تمام مطالبی را که آن روز تقریباً در یک ساعت افاضه فرمودند، به حافظه سپردم. عباراتی که ایشان با زبان روشن و بیان محکم تقریر می فرمودند از جاذبهای حیرتآور برخوردار بود که در بیان و تقریر و تحریر و عبارات نمی گنجد. آن روزگار، ایشان جوان و فوق العاده با نشاط بود و سعی داشت معضلات تفهیم شود و الحق در مستمع صاحب ذوق یک نوع اهتزاز روحانی و طرب قدسی و ملکوتی ایجاد می کرد. زبان موعظۀ امام، دومی نداشت یا ما ندیدیم.
زمانی که بنده به قصد تحصیل به شهر قم مشرف شدم، آن مرد بزرگ استاد مسلم در حکمت متعالیه و از اساتید مسلم در کتب عالیۀ سطوح در علوم منقول بودند. متجاوز از بیست سال «شرح منظومه» و «اسفار» تدریس کردند و یگانه مشعل فروزان علم توحید و معرفت ربوبی و استاد یگانه در علم عرفان، یعنی معرفت اسماء الله و نفیس ترین دانش بشری موروث از اولیا، علم توحید و ولایت و نبوت و شئون آن، محسوب می شدند.
@bazmeghodsian
بزم قدسیان
bazmeghodsianبزم قدسیان
bazmeghodsian🔸قضاوت علامه سید جلال الدین آشتیانی درباره مقام فلسفی و عرفانی حضرت امام خمینی، در بی پایگی قضاوت موهن مؤلف «اقیانوس علم و معرفت» کافی و مشت نمونه خروار است.
🔹نویسنده کتاب اقیانوس که نه نزد علامه درس فلسفه خوانده و نه درس امام را دیده، با عباراتی موهن همچون: «کسانی که در فلسفه بضاعتشان یک «شرح منظومه» خواندن است» و «کسی که مطالب اسفار را پیش استاد نخوانده و آنها را تصور صحیح نمی تواند بکند فضلاً از تصدیق آنها» مقام علمی حضرت امام را - البته بدون ذکر نام شریف ایشان- انکار و به خیال خود از علامه دفاع کرده و شاگردان مشترک امام و علامه طباطبائی را که قائل به برتری علمی امام بر علامه اند بی سر و پا و جاهل خوانده است!!
🔸هرچند حضرت امام به تفوّق علامه میرزا مهدی آشتیانی در فلسفه بر خود اذعان داشت، اما بیست سال تدریس منظومه و اسفار و عرفان، و تربیت شاگردانی با فضیلت، و اذعان اساطینی چون آیة الله سید رضا صدر، دکتر مهدی حائری و علامه سید جلال الدین آشتیانی به تبحر و استادی امام در فلسفه و عرفان، بل تفوّق ایشان، مجالی برای اظهار نظر امثال نویسنده اقیانوس باقی نمی گذارد.
«رحم الله امرء عرف قدره ولم یتعدّ طوره».
بزرگش نخوانند اهل خرد
که نام بزرگان به زشتی برد
@bazmeghodsian
🔹نویسنده کتاب اقیانوس که نه نزد علامه درس فلسفه خوانده و نه درس امام را دیده، با عباراتی موهن همچون: «کسانی که در فلسفه بضاعتشان یک «شرح منظومه» خواندن است» و «کسی که مطالب اسفار را پیش استاد نخوانده و آنها را تصور صحیح نمی تواند بکند فضلاً از تصدیق آنها» مقام علمی حضرت امام را - البته بدون ذکر نام شریف ایشان- انکار و به خیال خود از علامه دفاع کرده و شاگردان مشترک امام و علامه طباطبائی را که قائل به برتری علمی امام بر علامه اند بی سر و پا و جاهل خوانده است!!
🔸هرچند حضرت امام به تفوّق علامه میرزا مهدی آشتیانی در فلسفه بر خود اذعان داشت، اما بیست سال تدریس منظومه و اسفار و عرفان، و تربیت شاگردانی با فضیلت، و اذعان اساطینی چون آیة الله سید رضا صدر، دکتر مهدی حائری و علامه سید جلال الدین آشتیانی به تبحر و استادی امام در فلسفه و عرفان، بل تفوّق ایشان، مجالی برای اظهار نظر امثال نویسنده اقیانوس باقی نمی گذارد.
«رحم الله امرء عرف قدره ولم یتعدّ طوره».
بزرگش نخوانند اهل خرد
که نام بزرگان به زشتی برد
@bazmeghodsian
خسته نباشید
داشتم چند متن در مورد احمد سجادی آماده می کردم و در سایت ها می گشتم. که دیدم:
http://goethe.persianblog.ir/tag/%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84_%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86
این دیگه چیه؟
پایین همان صفحه:
* منبع اصل شعر، به زبان آلمانی:
http://gutenberg.spiegel.de/buch/mahomet-3675/1
این متن فارسی تقریبا مشخص است که جعلی است. چون سازنده سایت وانمود کرده آدم متشرعی است، و گفته سجادی را نمی شناختم. و حرف آقای جعفریان را باور کردم. اما بعد که متوجه می شود سجادی راست گفته، مخصوص او سایتی می زند!
این چندان معقول نیست. انسانی متشرع در سایتش به این همه ضروریات دین نپردازد، و برود سراغ سجادی ناشناس و گوته اش.
❓اما سوالم اینه که بالاخره متن آلمانیه چیه؟
یعنی خود سجادی نفوذ کرده در آنها؟ یا در این مورد دروغ نگفته است؟
با تشکراخیرا شخصی بنام منصور هاشمي خراساني كه مدعي آماده سازي ظهور و خراساني بودن است کتابی چاپ کرده که انحرافی است و مورد نقد قرار گرفته است اصل کتاب ایشان و وبلاگی که به نقد ایشان می پردازد ارسال می شود
https://alkhorasani.blog.ir/tag/%D9%86%D9%82%D8%AF%20%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%20%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DA%AF%D8%B4%D8%AA%20%D8%A8%D9%87%20%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85??????كتاب نقض از متون كهن فارسى در حوزه مناظرات كلامى و اعتقادى است كه حاوى اطلاعات فراوان تاريخى و جغرافيايى از قرن ششم است. اين سه ويژگى (فارسى بودن؛ كلام و عقايد؛ اطلاعات جغرافيايى و تاريخى) سبب شده است كه اين كتاب، مورد اقبال جدّى متخصصان و پژوهشگران اين سه عرصه قرار گيرد. در دوره معاصر، محقق كمنظير، سختكوش و فرزانه، مير جلال الدين محدّث اُرمَوى، با توصيه و مشاوره اساتيد بزرگ ادبيات فارسى (يعنى علامه محمد قزوينى و عبّاس اقبال آشتيانى)، به تصحيح و تحقيق و عرضه اين كتاب، همّت ورزيد. وى اين كتاب را دو بار به چاپ رساند: چاپ اول در سال ۱۳۷۱ق / ۱۳۳۱ش، با مقابله با پنج نسخه خطّى، كه در ۷۴۳ صفحه به زيور طبع، آراسته شد. در چاپ دوم كه در سال ۱۳۵۸ انجام شد، محدّث اُرمَوى كتاب را با هشت نسخه مقابله كرد و دو جلد نيز به عنوان تعليقات در توضيح، تكميل و شرح كتاب، به همراه نقض، منتشر نمود.
http://www.ebookshia.com/books/view/128/%D9%86%D9%82%D8%B6%D8%9B+%D8%A8%D8%B9%D8%B6+%D9%85%D8%AB%D8%A7%D9%84%D8%A8+%D8%A7%D9%84%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B5%D8%A8+%D9%81%DB%8C+%D9%86%D9%82%D8%B6+%C2%AB%D8%A8%D8%B9%D8%B6+%D9%81%D8%B6%D8%A7%D8%A6%D8%AD+%D8%A7%D9%84%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%81%D8%B6%C2%BB??????معرّفى اجمالى
ذلك يوم الخروج دراسه حول ظهور الامام المهدى( ع) اثر سيدحسين مدرسى مىباشد.
اثر، تحليلى از اهداف، مبانى حكومت و قيام حضرت مهدى( عج) است.
در مقدمه، سوالاتى كه در بين مسلمانان درباره شخصيت امام عصر( عج)، نهضت و قيام او و سوالات ديگرى كه در اين زمينه وجود دارد، مطرح و اثر به هدف پاسخگويى به اين سوالات نگارش يافته است.
ساختار كتاب:
حقيقتى كه مكاتب الهى بر آن همواره تاكيد كرده و آن را تنها محدود به يك قوم و گوشهاى از جهان هستى مطرح ننمودهاند، عبارت از تحقق يافتن حكومتى است كه صالحان مديريت آن را بر عهده دارند.ولقد كتبنا فى الزبور من بعدالذكر انّ الارض يرثها عبادى الصالحون(انبياء/ 105) حكومتى كه در آن عدل و داد برترى دارد و حق بطور آشكار در تمامى جهان حكم مىراند. حال اين سوال مطرح است كه چطور و چه هنگام مىتوان بدين آرمان والاى بشرى جامه تحقق پوشاند؟ و مصلح و منجى و رهبرى كه اين وعده الهى را محقق خواهد كرد، چه كسى است و داراى چه ويژگىهايى مىباشد؟ مذاهب اسلامى تقريباً اتفاق نظر دارند كه اين منجى كه در آخرالزمان به امر خدا قيام مىكند، از نسل رسول خدا( ص) و فرزند فاطمه( ع) است. مولف در ضمن هفت فصل به شناسايى اين مصلح و منجى و چگونگى قيام و نشانههاى ظهور او در آخرالزمان مىپردازد.
روش مولف در مستندسازى مطالب اثر بر قرآن كريم و احاديث و روايات وارده از معصومين عليهم السلام كه در جوامع روايى نقل شده است، تكيه دارد.
گزارش محتوا:
نگارنده در فصل اوّل، با بررسى و تحليل محتوايى احاديث و آيات قرآن به معرّفى امام عصر( عج)، خصوصيات و ويژگىهاى اخلاقى ايشان مىپردازد. فصل دوم به بحث از مقام ولايت و امامت و ملاكات شناسايى امام( ع) ميثاق انبياء با امام مهدى( ع) پرداخته است. انديشه مهدويت در عقيده شيعه در جايگاه رفيعى قرار دارد و با مفاهيم ارزشمندى؛ مانند انتظار، ظهور قيام و عدالت پيوند خورده است. نويسنده در فصل سوم به تحليل جايگاه انتظار در فرهنگ شيعه در زواياى مختلف مىپردازد. فصل چهارم به انقلاب حتمى كه به دست امام عصر( عج) محقق خواهد شد و نشانههايى كه از اين انقلاب در روايات مطرح و بيان شده است، ولى زمان آن دقيقتاً مشخص نشده، پرداخته است. در فصلهاى بعدى به اهداف اين انقلاب و نهضت، ياران آن و موضعگيرىهاى مردم در زمان خروج امام زمان( ع) پرداخته مىشود.http://ebookshia.com/books/view/4848/%D8%B0%D9%84%DA%A9+%DB%8C%D9%88%D9%85+%D8%A7%D9%84%D8%AE%D8%B1%D9%88%D8%AC%3A+%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A9+%D8%AD%D9%88%D9%84+%D8%B8%D9%87%D9%88%D8%B1+%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85+%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C+%28%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87+%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%29??????مطالب عرضه شده در اين كتاب چنين است: احاديث امام حسين از پيامبر؛ زمان ولادت، نام، كنيه ، لقب، سخنان رسول خدا در حق حسنين و مواردى از توجه آن حضرت به ايشان، فضائل اهل كساء و نزول آيه تطهير در باره ايشان، مناقب و سخنان امام حسين (ع)، مناسبات حسنين (ع)، مكارم اخلاق امام و سرودههاى آن حضرت، پيشگويى شهادت امام او، گزارش بخشهايى از حادثه كربلا و مقتل امام حسين به روايت دينورى، گزارش حوادث غير طبيعى پس از شهادت آن حضرت، عقوبت قتله و مراثى كه در كتب ديگر نيامده است.
نقل روايات مناقب و فضايل امام سوم شيعيان پرداخته و همانند ديگر مقاتل به شرح واقعه كربلا مىپردازد.
سبك كتاب حديثى است و مؤلف، سلسله اسناد هر روايت را ذكر كرده و مجموع مطالب خود را در قالب 248 روايت (به شمارش محقق كتاب) آورده است. البته بخش اصلى مقتل و حوادث روز عاشورا را از كتاب اخبار الطوال دينورى نقل كرده است. منبع ديگر وى طبقات ابن سعد است.
كتابهاى متاخر شيعه مانند شرح احقاق الحق مرعشى نجفى مواردى از تاريخ ابن عديم را كه مربوط به زندگانى ائمه مى شده استفاده كردهاند.
?http://ebookshia.com/books/view/1944/%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87+%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85+%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86+%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87+%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85http://chandradepa.blog.ir/page/%D9%85%D8%AD%D9%81%D9%84-%D8%AA%D8%B0%DA%A9%D8%B1%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C
تعدادی از تذکره‌ها را در این فضا به اشتراک گذاشته‌ام. اگرکتاب دیگری نیز مد نظرتان بود بفرمایید شاید در کشکول بنده یافت شود.طالقانی در عین حال که اعتقاد دارد قرآن کتاب هدایت است، می‌گوید که این هدایت و رها شدن از تعلقات دنیوی در مرحله اول در ذهن پایه‌ریزی می‌شود و سپس به مرحله عمل می‌رسد و این ربطی به نظریه رهایی مارکسیستی و طرفداران رهایی ندارد. سخن طالقانی آن است که ذهن انسان باید نسبت به مبدأ و معاد باز شود و وقتی باز شد باید در وضع درونی و بیرونی‌اش تحول ایجاد کند.
احمدی اظهار کرد: تفسیر صحیح از نظر طالقانی آن است که ما در نهایت تحولی در خودمان به وجود آوریم. اگر قرآن خواندن به تحولی در مسیر زندگی ما منجر نشود این چیز درستی نیست. در نظریه رهایی که طالقانی آن از قرآن استنباط می‌کند نوعی وحدت ارگانیک وجود دارد. وی معتقد است که قرآن یک نظریه دارد و قرآن به‌طور واحد عمل می‌کند و آن نظریه رهایی توحیدی است که قرآن آن را مطرح می‌کند. به بیان دیگر، تمام مطالبی که در قرآن است در خدمت بیان نظریه رهایی است.
احمدی گفت: بسیاری از مفسران وحدت چند آیه را می‌توانند توضیح دهند ولی وحدت آیات سوره‌های بزرگ را مانند بقره، آل‌عمران و کل آیات قرآن را نمی‌توانند توضیح بدهند، طالقانی این را بر عهده می‌گیرد که این وحدت را توضیح بدهد.
.......
http://iqna.ir/fa/news/3528917/%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AE-%D8%B7%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%86%D8%B8%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%A4%DB%8C%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84%D8%A7%D9%86%D9%87🌺🌺🌺کتابی که آیت الله سیستانی را زنده کرد 🌺🌺 کتاب علی نامه کهن ترین منظومه حماسی شیعی به تصحیح محمدرضا شفعی کدکنی و محمد امید سالار از سوی انتشارات میراث مکتوب منتشر شده است.
علی نامه، کهن ترین منظومه حماسی شیعی شناخته شده از نیمه دوم قرن پنجم هجری است و موضوع آن جنگ های جمل و صفین و مناقب و معجزات و کرامات حضرت علی علیه السلام است که شاعری شیعه اثنی عشری به نام ربیع، آن را در بیش از یازده هزار بیت در بحر متقارب مثمن محذوف (مقصور) سروده و در ماه ذی حجه سال 482 هجری به پایان آورده است. http://selm.ir/6946/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%D9%85%D9%86%D8%B8%D9%88%D9%85%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C-%D8%AA/کتاب محمد تقى بهلول ٢: از کوثر یک شنبه ها(کتاب احوالات حضرت زهرا سلام الله علیها)
«از کوثر یکشنبه‌ها» داستان زندگی حضرت زهرا(ع) است که مرحوم علامه شیخ محمد تقی بهلول در زمان اسارت خود در زندان‌های افغانستان و به نیت رهایی خود از زندان به شعر درآورده است. ایشان داستان سرودن این اشعار را این‌گونه بیان می‌کردند:
«شب تولد حضرت فاطمه الزهرا(ع) بود و من از طولانی شدن حبس انفرادی بسیار دلتنگ بودم. در آن شب نخوابیدم و مسدّس مفصّلی در مناقب و مصایب حضرت فاطمه الزهرا(ع) گفتم و رهایی خود را از خدا خواستم. بعد از نماز صبح که خوابیدم مادرم را در خواب دیدم که به زندان به دیدن من آمد و به من گفت :فرزند دلتنگ مباش، عرضت به حضرت زهرا(ع) رسیده و رها می‌شوی. ظهر همان روز از زندان انفرادی رها شدم و در زندان بیست و چهار نفری جای گرفتم.»
و باز هم پس از 31 سال اسارت و تبعید از سرچشمه کوثر سیراب می‌شود وخلاصی خود را از دامن مادرمان فاطمه(ع) می‌خواهد:
«مهمترین عامل خلاصی بنده از زندان توسل به بانوی دوعالم حضرت زهرا(ع) بود.»
جالب است بدانید که این اشعار به دستخط زندان‌بان افغانی بهلول که به واسطه ایشان شیعه گردیده بود کتابت شده و نسخه خطی این دیوان موجود است و این کتاب بر اساس این نسخه تنظیم گردیده است.
http://www.ketabkhon.ir/Book/2567/3040/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%20%D8%AA%D9%82%D9%89%20%D8%A8%D9%87%D9%84%D9%88%D9%84%20%D9%A2:%20%D8%A7%D8%B2%20%DA%A9%D9%88%D8%AB%D8%B1%20%DB%8C%DA%A9%20%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87%20%D9%87%D8%A7کتاب محمد تقى بهلول ٢: از کوثر یک شنبه ها(کتاب احوالات حضرت زهرا سلام الله علیها)
«از کوثر یکشنبه‌ها» داستان زندگی حضرت زهرا(ع) است که مرحوم علامه شیخ محمد تقی بهلول در زمان اسارت خود در زندان‌های افغانستان و به نیت رهایی خود از زندان به شعر درآورده است. ایشان داستان سرودن این اشعار را این‌گونه بیان می‌کردند:
«شب تولد حضرت فاطمه الزهرا(ع) بود و من از طولانی شدن حبس انفرادی بسیار دلتنگ بودم. در آن شب نخوابیدم و مسدّس مفصّلی در مناقب و مصایب حضرت فاطمه الزهرا(ع) گفتم و رهایی خود را از خدا خواستم. بعد از نماز صبح که خوابیدم مادرم را در خواب دیدم که به زندان به دیدن من آمد و به من گفت :فرزند دلتنگ مباش، عرضت به حضرت زهرا(ع) رسیده و رها می‌شوی. ظهر همان روز از زندان انفرادی رها شدم و در زندان بیست و چهار نفری جای گرفتم.»
و باز هم پس از 31 سال اسارت و تبعید از سرچشمه کوثر سیراب می‌شود وخلاصی خود را از دامن مادرمان فاطمه(ع) می‌خواهد:
«مهمترین عامل خلاصی بنده از زندان توسل به بانوی دوعالم حضرت زهرا(ع) بود.»
جالب است بدانید که این اشعار به دستخط زندان‌بان افغانی بهلول که به واسطه ایشان شیعه گردیده بود کتابت شده و نسخه خطی این دیوان موجود است و این کتاب بر اساس این نسخه تنظیم گردیده است.
http://www.ketabkhon.ir/Book/2567/3040/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%20%D8%AA%D9%82%D9%89%20%D8%A8%D9%87%D9%84%D9%88%D9%84%20%D9%A2:%20%D8%A7%D8%B2%20%DA%A9%D9%88%D8%AB%D8%B1%20%DB%8C%DA%A9%20%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87%20%D9%87%D8%A7http://alasar.blog.ir/tag/%D8%AA%D8%AD%D9%81%20%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%82%D9%88%D9%84
🔸مؤلّف تحف العقول علی رغمِ ارتباط تنگاتنگ با فرهنگ غالیان، این کتاب را به مذاق عمومی شیعیان نوشته و عقاید اصلی خود را آشکار نکرده است.
🔹آقای علی عادل زاده در مقالات زیر نمونه های بسیار زیادی از جعل کلمات صوفیان و فلاسفه و... به نام ائمه (ع) در تحف العقول را نشان داده است. تکرار بسیار زیاد این الگو ها مؤلف تحف العقول را در مظانّ جعل و تحریف قرار می دهد.
alasar.blog.ir/tag/تحف%20العقول
🔹این دست نوشته ها به خوبی نشان می دهد که تسرّع برخی از متأخران در نشاندن کتابی چون تحف العقول با مؤلفی ناشناخته در کنار کتب معتبر امامیه چه آسیب هایی در بر دارد.☘️کتاب شناسی حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام☘️
حضرت عبّاس(ع) فرزند امام علی(ع) و ام البنین است که در سال 26 هجری به دنیا آمد. حضرت سجاد (ع) در مقام ایشان می فرماید: عبّاس، نزد خدای تبارک و تعالی منزلتی دارد که همه ی شهدا در روز قیامت به او رشک می برند. کنیه ی آن حضرت ابوالفضل و ابو قِربه (صاحب مَشک) می باشد و از القابش سقّا و قمر بنی هاشم (ع) است.
در باره ی خصوصیات جسمی و بدنی حضرت گفته شده که ایشان دارای قامتی بلند، سینه ای ستبر، بازوانی توانمند و چهره ای بس زیبا بود و به همین سبب او را ماه بنی هاشم می گفتند. همچنین حضرت عبّاس (ع) در روایات به خصوصیاتی چون ایثار، تیزبینی و بصیرت زیاد، استواری در ایمان، جهاد عظیم، امتحان نیکو و جایگاه رشک آور در قیامت، توصیف شده است.
حضرت عباس(ع) از ابتدای مدینه تا کربلا با امام حسین(ع) بود و در کربلا وظیفه ی علمداری و آب رسانی به کودکان را بر عهده داشت. در شب عاشورا هنگامی که امام حسین (ع) از یارانش خواست که اگر می خواهند بروند، از تاریکی شب استفاده نمایند و راهی شوند؛ حضرت عباس(ع) با سخنانی پر صلابت، حضورِ خود را در صورتِ شهید شدن هم اعلام نمود. در شرح این واقعه امام سجاد(ع) می فرماید: وقتی شب (عاشورا) شد، (حسین (ع)) فرمود: این شب بر شما پرده انداخته است. از آن استفاده کنید و هر یک از شما، دست یکی از خاندان مرا بگیرد، در اجتماعات و شهرهایتان پراکنده شوید تا خدا گشایشی دهد. این جماعت، تنها به دنبال من هستند و اگر به من دست بیابند، از جستجوی بقیه دست می کشند. پس برادران و پسرانش و پسران برادرش و دو پسر عبدالله بن جعفر گفتند: چگونه این کار را بکنیم؟ و پس از تو باقی بمانیم؟! خدا نکند که چنین روزی را ببینیم! و اولین کسی که این سخنان را شروع کرد، عبّاس بن علی (ع) بود.
همچنین گفته شده زمانی که شمر بن ذی الجوشن برای او و سه برادرش امان نامه آورد گفت: نفرین خدا بر تو و امان نامه ات باد!. .. آیا به ما امان می دهی در حالی که پسر پیامبر خدا امان ندارد؟ حضرت عباس(ع) پس از جنگی نمایان که برای آب آوردن رفته بود، شهید شد و شهادت او به قدری بر امام (ع) سنگین آمد که امام حسین(ع) فرمود: اکنون پشتم شکست و چاره ام ناچار شد.
در لینک زیر فهرست توصیفی الفبایی کتاب هایی که پیرامون حضرت عباس(ع) نگاشته شده، آورده می شود:
https://hawzah.net/fa/Article/View/98369/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85محمدجواد دکامی
نقد و بررسی نظریه استقلال اخلاق کانت با تکیه بر مبانی اخلاق اسلامی در کلام امام علی(ع)
خبرگزاری فارس: نقد و بررسی نظریه استقلال اخلاق کانت با تکیه بر مبانی اخلاق اسلامی در کلام امام علی(ع)
اعتقاد به تعمیمپذیری و استقلال اخلاق که از اصول اساسی نظریه اخلاقی کانت است، قرنها قبل از او به بهترین نحو ممکن، به‌وسیله امام علی(ع) تبیین شده است.
چکیده
اعتقاد به تعمیمپذیری و استقلال اخلاق که از اصول اساسی نظریه اخلاقی کانت است، قرنها قبل از او به بهترین نحو ممکن، به‌وسیله امام علی(ع) تبیین شده است. با مطالعات توصیفی- تحلیلی و مقایسه سخنان امام علی(ع) با دیدگاه کانت اثبات می‌شود که میان این دو دیدگاه وجوه اشتراک و اختلاف زیادی وجود دارد؛ نقـصهای دیـدگاه کانت در این خصوص، در سخـنان حکیمانه امام علی(ع) دیده نمیشود: کـانت، اصل تعمـیمپذیری را صرفاً از بعد اثباتی مدنظر قرار می‌دهد؛ اما امام علی(ع) هر دو بعد اثباتی و سلبی را در نظر می‌گیرد. کانت در خصوص استقلال اخلاق از اموری مانند غایات، الگوها، امیال و امر و نهی الهی، بهشدت مطلقنگر است و در حقیقت مرتکب افراط می‌شود؛ اما امام علی(ع) از هرگونه افراط و تفریط در این خصوص مبرّا است. این وجه امتیاز به هدف این دو از اخلاق برمی‌گردد؛ کانت اخلاق را برای اخلاق می‌خواهد؛ اما امام علی(ع) اخلاق را برای تقرّب به کمال مطلق یعنی خدا. او وجود هرگونه الگوی کامل اخلاق را انکار می‌کند؛ اما امام علی(ع) آن را می‌پذیرد. این پژوهش ضمن اثبات فضیلت دیدگاه اخلاقی امام علی(ع) بر مکاتب بشری، الگویی برای پژوهشگران فلسفه اخلاق جهت بررسی اصول اخلاقی در کلام اولیای دین است.
متن کامل:
https://www.farsnews.com/news/13970413000023/%D9%86%D9%82%D8%AF-%D9%88-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%86%D8%B8%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%82%D9%84%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82-%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%AA-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%DA%A9%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D8%B1-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AF%D8%B1نگاهی دوباره به تفسیر «البیان»؛ اثری ناشناخته از علامه طباطبایی
گروه اندیشه ــ علامه طباطبایی در تفسیر «البیان» که پیش از نگارش تفسیر «المیزان» تألیف کرده و کمتر مورد توجه قرار گرفته است از روش تفسیر اجتهادی بهره برده است. علامه از این روش در سه شیوه تفسیر لغوی، ادبی و عقلی استفاده کرده است.
به گزارش ایکنا؛ «المیزان فی تفسیر القرآن» تألیف علامه طباطبایی از مشهورترین تفاسیر معاصر است. علامه پیش از به سامان رساندن آن، «تفسیر البیان فی الموافقه بین الحدیث و القرآن» را سامان داد که پایه‌ها و چارچوب اولیه تفسیر المیزان را شکل می‌دهد. از این روی معرفی این تفسیر امری ضروری می‌نماید.
حسین محققی و رسول محمدجعفری در مقاله «تفسیری ناشناخته از علامه طباطبایی: تفسیر البیان فی الموافقة بین الحدیث و القرآن» که در فصلنامه تخصّصی مطالعات قرآن و حديث سفينه شماره ۵۸ منتشر شده است به معرفی این اثر پرداخته‌اند.
متن کامل:
http://iqna.ir/fa/news/3737958/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%AF%D9%88%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%AB%D8%B1%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B7%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A8%D8%A7%DB%8C%DB%8Cبررسی نامه امام هادی(ع) به اهالی اهواز از دیدگاه روش‌شناسی کلامی - بخش دوم و پایانی
نامه امام هادی(ع) به اهالی اهواز
خبرگزاری فارس: نامه امام هادی(ع) به اهالی اهواز
در عصر امام هادی(ع) بسیاری از شکوک و اوهام پیرامون اصول عقاید اسلامی رایج گشته بود که آغاز پیدایش آنها از روزگاران حکومت بنی‌امیه بوده است.
د- اسناد بخش‌هایی از نامه در سایر منابع نقلی
درباره موضوع اعتقادی و مهم عدل الهی و احتجاج در خصوص جبر و اختیار در منابع مختلف روایی پرداخته شده است.[28] با این حال، با توجه به اینکه یکی از راه‌های بررسی اعتبار یک متن روایی، بررسی سندیِ بخش‌های مختلف آن است، به این مبحث هم به طور مختصر اشاره می‌کنیم.
https://www.farsnews.com/news/13961001001216/%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D9%87%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%B9-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B2🔸در حاشیه تقریرات
سخنرانی آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی در مراسم رونمایی از کتاب «تحریر الاصول» که حاوی تقریرات ایشان از جلسات درس اصول فقه امام خمینی در دهه سی شمسی است، مورد توجه برخی رسانه‌ها و گروه‌های مجازی قرار گرفته است. در این مراسم که برخی نواده‌های امام خمینی نیز حضور داشتند، آقای جوادی آملی با انتقاد از روش آخوند خراسانی در خلط میان حقیقت و اعتبار و دفاع از مسلک امام گفته است: «فرق بین حقیقت و اعتبار از مباحث بسیار مهم علم اصول است که متأسفانه آن را جدی نگرفتیم، لذا هزینه‌های گزافی مانند کتاب شهید جاوید را دادیم، اگر اصول فقه وظیفه خود را به درستی انجام می‌داد و متوجه فرق بین حقیقت و اعتبار می‌شد، شاهد آثاری مانند شهید جاوید در حوزه نمی‌بودیم».
البته هنوز متن کامل سخنرانی ایشان منتشر نشده و احتمال دارد که گزارش سایت‌های خبری حاوی خطاهایی باشد، ولی نه این نخستین باری است که آیت‌الله جوادی از شهید جاوید انتقاد می‌کند و نه اولین دفعه‌ای است که از مقایسه میان نظر آخوند خراسانی و امام خمینی در بحث حقیقت و اعتبار سخن گفته است. به یاد دارم که ایشان در خطبه نماز عید قربان در سال 85 از گرایش‌های شبه‌وهابی شهید جاوید سخن گفت. همچنین هم در سخنرانی در کنگره صدمین سالگرد رحلت آخوند خراسانی ده اختلاف نظر آخوند و امام درباره امور حقیقی و اعتباری اشاره کرده است. با این تفاوت که در سخنرانی کنگره، ایشان حق را به آخوند داده و نقد امام را وارد نمی‌داند.
اگر گزارش سایت‌های خبری از سخنرانی مراسم رونمایی درست باشد، آیت‌الله جوادی تحلیل مرحوم صالحی نجف‌آبادی از واقعه کربلا در کتاب شهید جاوید را ریشه در خلط آخوند بین امور حقیقی و اعتباری دانسته و گفته است: «یقینا امام می‌داند که در کربلا و مکه چه خبر است، اما باید بر اساس ظواهر عمل کند، لذا امام معصوم در محکمه بر اساس شاهد و مدرک حکم می‌کنند نه بر اساس دانش الهی خود». البته علامه طباطبایی نیز چنین نقدی بر شهید جاوید وارد کرده بود.
با این حال اینکه آیا واقعا آخوند خراسانی در کفایه، بین حقیقت و اعتبار خلط کرده یا نه، موضوعی است که طی صد سال گذشته مورد بحث فقها قآخوند با بهره‌گیری از فلسفه اسلامی در اصول فقه، به غنای دانش اصول کمک شایانی کرده است. خود آیت‌الله جوادی نیز در سخنرانی کنگره آخوند، دانش فلسفی صاحب کفایه را تحسین می‌کند.
آقای جوادی در سخنرانی دیروزش از رویکرد آخوند به مبحث حجیت ذاتی قطع نیز انتقاد کرده که البته جملات نقل‌شده از ایشان در سایت‌ها چندان روشن نیست. البته آخوند در کفایه، بحث قطع را عمدتا به علم کلام مرتبط دانسته و امام خمینی آن را اصولی می‌داند.
بنابر این باید منتظر ماند تا متن کامل سخنرانی منتشر شود و سپس درباره آن قضاوت کرد. ضمن اینکه سیاسی کردن این مباحث نیز فضا را غبارآلود می‌کند و امید می‌رود علاقه‌مندان به رقابت‌های سیاسی از ورود به چنین مباحثی خودداری کنند.
@taqriraatدرباره تحف العقول (6)
یکی از ویژگی های تأمل برانگیز تحف العقول، کثرت متفرّدات است. تفرّد یک روایت، وقتی مهمّ تر می شود که ببینیم همان روایت در منابع دیگر به غیر معصومین (ع) نسبت داده شده است. در تحف العقول با تعداد قابل ملاحظه ای از این گونه روایات روبرو هستیم.
یکی از این روایات، نامه امام سجاد علیه السلام به محمد بن مسلم بن شهاب زهری است. چه بسا خواننده شیعی، با توجّه به شناختی که از امام و سیره او دارد، متن این نامه را سؤال برانگیز و مبهم بیابد. این نامه ظاهراً در جای دیگری به امام سجّاد علیه السّلام نسبت داده نشده است. غزّالی آن را به یکی از برادران دینی زهری نسبت داده است. ابونعیم اصفهانی در حلیة الاولیاء آن را با سند روایت کرده و به «سلمة بن دینار» نسبت داده است. متن نامه با روحیّات سلمة بن دینار سازگار است؛ از نظر تاریخی نیز انتساب آن به سلمة بن دینار موجّه تر است. زیرا از متن نامه بر می آید که در هنگام نوشتن آن، زهری به سنّ پیری رسیده بوده است؛ در حالی که او هنگام وفات امام سجاد علیه السلام تنها 45 سال داشته است؛ ولی سلمة بن دینار سنّ پیری زهری را درک کرده و 16 سال پس از او از دنیا رفته است.
تفصیل مطلب را در این آدرس بخوانید: http://alasar.blog.ir/1396/05/17/zohri
@zecrahttps://eulim.ir/blog/tag/%D8%A7%D8%AF%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%85%D9%84pdf/
الكتب والمواضيع والآراء فيها لا تعبر عن رأي الموقع
تنبيه: جميع المحتويات والكتب في هذا الموقع جمعت من القنوات والمجموعات بواسطة بوتات في تطبيق تلغرام (برنامج Telegram) تلقائيا، فإذا شاهدت مادة مخالفة للعرف أو لقوانين النشر وحقوق المؤلفين فالرجاء إرسال المادة عبر هذا الإيميل حتى يحذف فورا:
alkhazanah.com@gmail.com
Disclaimer
All contents and books on this website are collected from Telegram channels and groups by bots automatically. if you detect a post that is culturally inappropriate or violates publishing law or copyright, please send the permanent link of the post to the email below so the message will be deleted immediately:
alkhazanah.com@gmail.com