بزم قدسیان - خزانة الفوائد

💠آیة الله طالقانی و قصه "شهید جاوید"

🍃درهمان جوي كه حق كشي‌ها اوج داشت، مرحوم آيةالله طالقاني هنگامی که وضعیت را می‌دید و یا می‌شنید روزی خیلی اظهار ناراحتی کرد و گفت: من می‌خواهم از شما دعوت کنم در مسجد هدایت منبر بروی! كه من هم قبول كردم. در روزنامه‌ها هم اطلاعيه‌اش چاپ شد.

🍂 آقای طالقانی مي‌گفت: «در اين موقعیّت حساس كه همگي به شما هجوم آورده و حمله مي‌ كنند مي ‌خواهم شما هم بياييد حرف‌هايتان را بزنيد و آن را علني و در روزنامه‌ها اعلام كنيم تا صدايش همه ‌جا بپيچد که هم از مظلوم دفاع کرده باشم و هم شما بتوانید مطالب خود را بیان کنید».

🍃 دهه صفر بود و من منبر را شروع كردم. روزی شهيدمطهري به من تلفن زد و گفت: در مسجد هدايت منبر می‌ روی؟ گفتم: بلي. گفت: «آقاي طالقاني كار بسيار خوبي كرد ، من از ايشان تقدير كرده ‌ام و ايشان را تشويق كردم،به ايشان مرحبا و بارك‌ الله گفته ‌ام؛ چون اين عمل ايشان تو دهني به اين‌ها ست كه جو سازي مي ‌كنند، به خودت هم مي ‌گويم منبرت را ادامه بده كه كار بسيار خوبي است».

🍂 منبر ما يك دهه ادامه يافت و وقتي تمام شد آقاي طالقاني مرا صدا زد و گفت: « آقاي صالحي! وسط دهه كه منبر مي‌رفتي پيغامي از قم ،از طرف آقایي به من رسيد كه نخواستم وسط منبرت بگويم تا نکند موجب رنجش شما شود ولي حالا كه دهه تمام شد مي‌گويم».
بعد ادامه داد: «شب پنجم يا ششم منبر شما بود كه از منزل آقایي ،یک روحانی از طرف ايشان آمد و پیغام داد: دعوتي كه از صالحي نجف‌آبادي كرده‌اي پس بگير و ما بقي دهه نگذار منبر برود و همين مقدار كافي است. ما به خاطر خودتان مي ‌گوييم و اگر اين منبر ادامه پيدا كند آبروي شما نزد علما قم مي ‌رود و به شما لطمه مي ‌خورد. براي این ‌که آبروي شما نزد علمای قم حفظ بشود ادامة مجلس صالحي را تعطيل كنيد».

🍃مرحوم آقاي طالقاني مي ‌گفت من جواب دادم، مي‌رويد پيش ایشان و از قول من به ايشان مي‌گوييد:
«كتابي نوشته شده است؛ كتابي كه مستند و مستدل است. كتابي است كه دست دانشگاهيان، دانشجويان و افراد محقق افتاده. اين كتاب را با هوچي‌ گري و جو سازي نمي‌ توان از صحنه اجتماع دور كرد. اگر شما منطق داريد منطق در مقابل منطق، قلم در مقابل قلم، دليل در مقابل دليل. اگرحرف حسابي داريد بنويسيد و به دليل‌ هاي كتاب شهيد جاويد مناقشه كنيد. اين حرف‌هاي بي‌ منطق و هوچي‌گري را كنار بگذاريد.
بروید به آن آقا بگویید: ما نسبت به آقاي بروجردي با آن عظمتش كه احترام برایش قائل بوديم، دقت نداشتيم كه آیا ايشان به ماعنايت دارد يا ندارد ،ما را بخواهد یا نخواهد. حالا شما مي‌گوييد نزد علمای قم آبروي من مي‌ رود؟! شما كه جاي خود را داريد و در آن حد و اندازه ایشان نیستید. من در باره آقاي بروجردي هم جوري نبود كه مقلد باشم ،اطاعت كنم و كاري كنم كه بخواهم توجه ايشان به من جلب شود يا از من برنجد. برای این ‌که ايشان به من احتياج داشت و من به ايشان احتياجي نداشتم».

📚منبع : کتاب شوکران اندیشه، خاطرات آیت الله صالحی نجف آبادی، به کوشش مجتبی لطفی ،نشر کویر)

https://t.me/bazmeghodsian/24541