بزم قدسیان

شمه ای از کرامات
حاج شیخ حسنعلی اصفهانی
محمد علی تولائی
@erfaneeslami1

شمه ای از کرامات
حاج شیخ حسنعلی اصفهانی
محمد علی تولائی
@erfaneeslami1

🔹تفکیکیان و تنقیص بزرگان

🔸حاج شیخ حسنعلی اصفهانی چهره پرفروغی است که روزگار مانند او را به خود ندیده است. شرح حالات و مقامات او و خدمتی که در عصر رواج مادی گری و بی دینی با اظهار کرامات انجام داد و توجه اذهان را به ماوراء طبیعت جلب نمود بر کسی پوشیده نیست.

🔹متاسفانه جریان تفکیک که پیشوایانشان سردمداران علوم غریبه بوده اند به علل نامشخصی سعی در تنقیص این چهره تابناک دارند. نحله قزوین مرحوم سید موسی زرآبادی را از قول مرتاض شهیر مرحوم حافظیان بر او ترجیح داده و شیخ را بی اهمیت جلوه می دهند! و نحله مشهد هم افاضاتی از این دست دارند:

🔸حجة الاسلام والمسلمین سید جعفر سیٓدان می فرمودند: مرحوم حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی در مسیری می رفته است. کسی به نام (دوائی) به ایشان می رسد و می گوید: این ڄه بساطی است که در مقابل امام رضا(ع) راه انداخته ای؟! هر کس مشهد می آید می گوید: برویم حاج شیخ حسنعلی را ببینیم! در حالی که حضرت رضا(ع) از هر هزار نفر،یکی یا بیشتر را شفا می دهند. حضرت با علم امامتِ خود از مصالح و منافع امور با خبرند اما ڃون تو با خبر نیستی تند تند همه را خوب می کنی! زحمتی و ریاضتی کشیده ای و عنایتی به تو شده است، اما نباید بی حساب و کتاب از آن استفاده کنی، ضمن این که باید بدانی داری از سرمایه خودت خرج می کنی، هرڃه این جا برداری، از آن جا -برزخ و قیامت-کم می شود!! در واقع داری با این کارها به خودت ضرر و ضربه وارد می کنی و از آخرتت کم می کنی! شیخ به فکر فرو می رود و می گوید: ڃه کنم؟ بساطی به قولِ شما پهن شده است، ڃگونه آن را جمع کنم؟! می گوید: از مشهد بیرون برو تا کمتر در دسترس باشی! ایشان هم به روستای (نخودک) -اطراف مشهد- می روند.

🔸ناگفته پیداست که اگر اظهار کرامات شیخ نادرست بود در نخودک نیز نباید ادامه می یافت اما اکثر گره گشایی های شیخ در همان نخودک انجام می شده و شیخ آن کار پرمشقت را به عنوان خدمت به خلق انجام می داده و به آن مفتخر بوده است.

🔹علاوه بر آن که انجام آن اعمال در آن برهه زمانی رواج افکار الحادی و مادی بزرگترین دلگرمی برای متدیّنین و حجّت قاطع در برابر مکاتب مادی بود.

🔸واقعا معلوم نیست این قصه بر چه اساسی ساخته شده و افاضات آن شخص مجهول الهویة بر چه مبنایی بیان شده است؟!

🔹وخنده دار این که در فضائل آن شخص مجهول الهوية نوشته اند که با نگاهش غنچه را باز می کرد!!

🔸این هنر کجا و هنرها و عبادات و خدمات حاج شیخ کجا؟!

🔹و اصلا آیا قابل تصور است که کسی چون شیخ بزرگوار که معرفت تام به مقام امام علیه السلام دارد و او را واسطه فیض در همه کارها و کرامات خود می داند بی اذن او کاری انجام دهد، آن هم یک عمر، نه یک روز و دو روز.

🔸فرحم الله امرء عرف قدره ولم یتعد طوره!

@bazmeghodsian

🔸شیخ اسدالله قاسمی خوئی

🔹شیخ حسن هاتفی نقل کرد: به مشهد مقدّس مشرّف شدم، با امام نجوا کردم که مولی جان! ما با این همه زحمت و مشقّت به خدمت شما می رسیم و شما حتی در خواب هم به ما عنایت نمی فرمایید!

🔸همان شب مرحوم شیخ اسدالله قاسمی خویی را در خواب دیدم. فرمود من به محضر امام هشتم مشرّف می شوم شما هم می آیید؟

🔹همراه ایشان راه افتادم. به صحرایی رسیدیم و مکانی باعظمت، وارد باغی سرسبز شدیم که بسیار ازدحام بود. حضرت در انتهای باغ تشریف داشتند. شیخ را به کنار خود دعوت فرمودند. او خدمت حضرت رفت و مطلبی به عرض رساند.

🔸بعد حضرت مرا دعوت فرمودند، شرفیاب شدم، دیدم انبارهایی است و مردم [زوّار] ظرفهایشان را پر می کنند. حضرت فرمودند: چه می خواهی؟ اظهار حاجت کردم. یک ریال مرحمت فرمودند. من توقع بیشتری داشتم اما حضرت فرمودند کافی است.

🔹مرحوم شیخ اسدالله بیماری قند داشت. دکتر سید مجید آیة اللهی از ارادتمندانش او را در بیمارستان بستری کرد، ولی بعد از مدتی ایشان با اصرار خود مرخص شد.

🔸شیخ حسن هاتفی نقل کرد: از ایشان علت را سؤال کردم فرمود: در عالم رؤیا خود را در باغ بسیار بزرگ و زیبایی دیدم. بسیار تشنه بودم، آب گوارایی بود، خواستم بخورم گفتند: شیخنا! سه روز دیگر. [و سه روز بعد از دنیا رفت].

🔹برادر حاج جلیل بادامچی نقل کرد: 15 سال بود مادرم وفات کرده بود و بسیار مشتاق دیدنش بودم و هرشب برنامه ای داشتم. تا شیخ اسدالله قاسمی تازه کندی فوت کرد.

🔸شام غریبان ایشان مادرم را در خواب دیدم، گفتم: مادر جان! 15 سال در آرزوی دیدار تو بودم! گفت: پسرجان! من بسیار گرفتار بودم تا این که امروز حاج شیخ را در قبرستان ما دفن کردند و به احترام او ما را نیز بخشیدند.

کرامات و حکایات پندآموز، ص 155.

مرحوم آیة الله مروارید می فرمود: در نوجوانی بخاطر ظلم یکی از ارحام نزد استادم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی گلایه کردم. فرمود: پدر شما شیخ محمد رضا 25 سال با من رفیق بود و حرف احدی را از او نشنیدم؛ شما هم برای خدا اینها را اظهار نکن.

@bazmeghodsian

🔸یک مرد!

🔹استاد حجت هاشمی در «مرآة الحجة» چاپ دوم در شرح حال جدّ مادری خود آیة الحق حاج شیخ حسنعلی اصفهانی نوشته است:

🔸«حاج شیخ می گفته: در تمام مدّت عمر، یک مرد دیدم و یک نیم مرد!

🔹مراد از مرد حاج محمد صادق [تخت فولادی] است، و مراد از نیم مرد، حاج شیخ مرتضای طالقانی».

♦️[جای حاج شیخ در عصر ما خالی! چه کسانی که ادعای مردی و عرفان نکرده و نمی کنند! از آن حضرت علامه! ای که خود را واجد صفات امیرالمؤمنین (ع) و دارای تسلّطی همچون تسلّط آن حضرت بر نفوس خلایق می دانست، تا عارف! متوهّمی که مدّعی بود در صحرای عرفات اگر به حضرت ولی عصر (عج) متوسل می شدم تمام توجّه حضرت به من معطوف می شد و حاجیان محروم می ماندند!! لذا متوسل نشدم! تا شیخ جوان بی مایه ای که خود را وارث آیات بهجت و سعادت پرور، و مقام خود را از حضرت سلمان فارسی برتر می داند!]

ونعوذ بالله من مضلاّت الفتن!

@bazmeghodsian

🔹 حجة الاسلام حاج شیخ علی ملازاده یکانی نقل کرد:

🔸من ختم «یا کاشف الکرب عن وجه الحسین (ع)» و دعای دیگری را ورد زبان نموده بودم و همیشه در همه حال قرائت می کردم.

🔹 شبی در عالم رؤیا حضرت سجاد علیه السلام را زیارت کردم. از ایشان سوال نمودم کدام یک از این ادعیه افضل است که من بیشتر بخوانم؟

🔸 فرمودند: «یا کاشف الکرب» را بیشتر بخوان.

کرامات و حکایات پندآموز، حاج شیخ حسن بصیری خوئی ص 243.

@bazmeghodsian

🔹نوتفکیکیان و تنقیص بزرگان

🔸حاج شیخ حسنعلی اصفهانی چهره پرفروغی است که روزگار مانند او را به خود ندیده است. شرح حالات و مقامات او و خدمتی که در عصر رواج مادی گری و بی دینی با اظهار کرامات انجام داد و توجه اذهان را به ماوراء طبیعت جلب نمود بر کسی پوشیده نیست.

🔹متاسفانه جریان تفکیک که پیشوایانشان خود سردمدار علوم غریبه بوده اند به علل نامشخصی سعی در تنقیص این چهره تابناک دارند. نحله قزوین مرحوم سید موسی زرآبادی را از قول مرتاض شهیر مرحوم حافظیان بر او ترجیح داده و شیخ را بی اهمیت جلوه می دهند! و نحله مشهد هم افاضاتی از این دست دارند:

🔸(حجة الاسلام والمسلمین سید جعفر سیٓدان می فرمودند: مرحوم حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی در مسیری می رفته است. کسی به نام (دوائی) به ایشان می رسد و می گوید: این چه بساطی است که در مقابل امام رضا(ع) راه انداخته ای؟! هر کس مشهد می آید می گوید: برویم حاج شیخ حسنعلی را ببینیم! در حالی که حضرت رضا(ع) از هر هزار نفر،یکی یا بیشتر را شفا می دهند. حضرت با علم امامتِ خود از مصالح و منافع امور با خبرند اما چون تو با خبر نیستی تند تند همه را خوب می کنی! زحمتی و ریاضتی کشیده ای و عنایتی به تو شده است، اما نباید بی حساب و کتاب از آن استفاده کنی، ضمن این که باید بدانی داری از سرمایه خودت خرج می کنی، هرڃه این جا برداری، از آن جا -برزخ و قیامت-کم می شود!! در واقع داری با این کارها به خودت ضرر و ضربه وارد می کنی و از آخرتت کم می کنی! شیخ به فکر فرو می رود و می گوید: ڃه کنم؟ بساطی به قولِ شما پهن شده است، ڃگونه آن را جمع کنم؟! می گوید: از مشهد بیرون برو تا کمتر در دسترس باشی! ایشان هم به روستای (نخودک) -اطراف مشهد- می روند).

🔸حقیقت آن است که رفتن شیخ به روستای نخودک جهت رهایی از فشار مأمورین حکومت رضاخان بوده است. و ناگفته پیداست که اگر اظهار کرامات شیخ نادرست بود در نخودک نیز نباید ادامه می یافت، اما اکثر گره گشایی های شیخ در همان نخودک انجام می شده و او آن کار پرمشقت را به عنوان خدمت به خلق انجام می داده و به آن مفتخر بوده است.

🔹علاوه بر آن که انجام آن اعمال در آن برهه زمانیِ رواجِ افکار الحادی و مادی، بزرگترین دلگرمی برای متدیّنین و حجّت قاطع در برابر مکاتب مادی بود.

🔸واقعا معلوم نیست این قصه بر چه اساسی ساخته شده و افاضات آن شخص مجهول الهویة بر چه مبنایی بیان شده است؟! وخنده دار این که در فضائل آن شخص مجهول الهوية نوشته اند که با نگاهش غنچه را باز می کرد!! این هنر کجا و هنرها و عبادات و خدمات حاج شیخ کجا؟!

🔹و اصلا آیا کسی چون شیخ بزرگوار که معرفت تام به مقام امام علیه السلام دارد و او را واسطه فیض در همه کارها و کرامات خود می داند بی اذن او کاری انجام می دهد؟! آن هم یک عمر، نه یک روز و دو روز!

🔸فرحم الله امرء عرف قدره ولم یتعد طوره!

@bazmeghodsian

🔸«شمه ای از کرامات مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی»

🔹کتاب «شمه ای از کرامات مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی» نوشته آقای محمدعلی تولایی اثری خواندنی است که مؤلف آن را به درخواست آیةالله العظمی سید عزالدین زنجانی نگاشته و مشاهدات خود را در آن تشریح کرده است.

🔸وی در آغاز این اثر که در سال 1369 نگاشته شده گفته است:

🔹از الطاف حضرت پروردگار، یکی توفیق زیارت مردان خدا و دیدن بزرگانی است که خود دیدارشان مزید تقویت ایمان بیننده می گردد، و به قول باباطاهر:

«خوشا آنان که هر شامان تو بینن
سخن با تو کرن با تو نشینن
مو که پایم نوی کایم تو بینم
شوم آنان بوینم که تو بینن

🔸حقیر محمد علی تولائی فرزند غلامرضا که فعلاً قدم در هفتاد و دومین سال عمر گذارده ام، و عمر خود را در طریق تعلیم و تربیت سپری ساخته، و اکنون دبیر بازنشسته آموزش و پرورش خراسانم، حاصل عمرم، نعمت ملاقات سه شخصیت بارز اسلامی که به حق هر یک از بعدی خاص از نوادر روزگار و آیت الهی بودند می باشند: مرحوم آیة الله آقا میرزا مهدی غروی اصفهانی، مرحوم قدوة السالکین حاج شیخ حسنعلی اصفهانی، و عالم ربانی مرحوم حاج آقا محمد فیّاض همدانی..

🔹باری گاهی روزهای جمعه در منزل آیة الله عزالدین زنجانی به مناسبتی برخی از مشاهدات خود را از کرامات مرحوم حاج شیخ حسنعلی نقل می کردم، حضرت آیة الله زنجانی فرمودند: اکنون که این وقایع در بایگانی حافظه شما مضبوط است، برای آن که باقی بماند و دیگران هم بدانند که چنین بزرگانی بوده اند و آثارشان دلیل روشنی است بر این که: ماوراء عبّادان قریه است، وظیفه شرعی است که این قضایا بر صفحه کاغذ منعکس گردد، تا اهلش از آن استفاده نمایند.

🔸باری امرشان را اطاعت کردم و تا آنجا که در حافظه داشتم نوشتم و تقدیم حضورشان نمودم، ولی متأسفانه آن یادداشت ها مفقود شده است؛ لذا ثانیاً امر به تجدید آن فرمودند، و اینک مجدداً آن خاطرات را طی شماره معروض می دارم. محمد علی بن غلامرضا تولائی بهار 1369.

در ذیل چند حکایت از این کتاب را نقل می کنیم.👇

🔸و امّا پدرت...

🔹آقای حاج علی امیر پور که فعلاً رئیس اطاق بازرگانی و مردی فاضل و متدین است می گفت: من در سرای ازبکها پائین خیابان اطاق تجارت داشتم. در مجاورت من جوانی مؤدب و خوش اخلاق که اهل شهرستان قوچان یا درگز بود، او هم اطاق تجارت داشت و گاهی با یکدیگر معاشرت می کردیم. من چنین احساس کردم که این جوان گرفتاری و اندوهی دارد.

🔸روزی مطلب را با او در میان گذاشتم خواستم اگر ممکن شود به او کمکی کرده باشم. او اظهار ناراحتی کرد و گفت: گرفتاری من یکی و دو تا نیست، خانوادگی است مگر خداوند لطفی کند.

🔹من گفتم:مرد زاهدی است بنام حاج شیخ حسنعلی ساکن سمرقند برو از او تقاضای دعا برای رفع گرفتاریت بنما.

🔸گفت: من غریب این شهرم و کسی مرا نمی شناسد بعلاوه آدرس او را هم ممکن است نتوانم پیدا کنم، اگر شما لطفی بکنید روز جمعه با هم برویم و مرا راهنمائی کنید.

🔹قبول کردم گفتم: شرح گرفتاری خود را در کاغذی بنویس در پاکت قرار ده و تقاضای دعا و راهنمائی کن.

🔸با یکدیگر رفتیم درب منزل مرحوم حاج شیخ او پاکت را رد کرد. پس از چند دقیقه عین پاکت که ظهر آن خطوطی نوشته شده بود برگردانیده شد.

🔹ناگاه دیدم این جوان شروع کرد به گریه کردن و گفت" این آقا کیست، آیا پیغمبر است یا امام؟

🔸مرحوم حاج شیخ در پشت پاکت دستوری به خود این جوان داده بودند و نوشته بودند و اما پدرت برود از آنها که دوست می دارد و عقیده مند است دعا بگیرد.

🔹آن جوان گفت: پدر من بهائی است و من مسلمان شدم و هیچکس از این جریان اطلاع ندارد. این مرد بزرگ از این گوشه خانه با چشم غیب بینش مثل اینکه همه عالم را می بیند! آری المؤمن ینظر بنورالله.

«شمه ای از کرامات مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی» نوشته آقای محمد علی تولایی.

@bazmeghodsian

🔸حاج شیخ حسنعلی و زیارت حضرت بقیة الله (عج)

🔹با آنکه خالی از مسؤولیت نیست دریغم آمد که این حکایت نورانی را بعنوان ختامه مسک نقل نکرده باشم . (زدیم بر صف رندان هر آنچه باداباد.)

🔸حدود ده سال قبل روزی منزل یکی از وعاظ معروف شهر مشهد به ناهار دعوت داشتم. دو نفر دیگر هم آن جا مهمان بودند؛ یکی از تجار محترم و متدین مشهد و دیگری مردی عالم و روحانی. آن واعظ محترم به آن عالم بزرگ گفت مجلس خالی از اغیار است و من کسی را دعوت نکرده ام تا بتوانم حد اعلای استفاده را از محضر مبارکتان ببریم.. ما وعاظ اهل منبر خودمان باید به آنجه می گوئیم یقین داشته باشیم بنابراین با کمال صراحت از حضرتعالی سؤال میکنم آیا خود جنابعالی حضرت بقیۀ الله (ع) را زیارت کرده اید یا نه؟..

🔹آن مرد عالم گفت.. چون شما می خواهید (لیطمئن قبلی) در این موضوع اطلاعی داشته باشید به عنوان امانت الهی می گویم که مرحوم حاج شیخ حسنعلی رحمة الله علیه دو مرتبه شرفیاب حضور حضرت شده است.

🔸مرحوم حاج شیخ می فرمودند: من وقتی مقدمات کارم تمام شد و بایستی از آن به بعد بوسیله دعا به رفع حوائج مردم بپردازم، دانستم که شرط اول تأثیر دعا خوردن غذای کاملاً حلال است و تهیه چنین غذائی که صد در صد مورد اطمینان باشد محال است و تنها یک راه دارد و آن این است که از دست مبارک ولی وقت سرمایه ای گرفته شود؛ زیرا آن حضرت به تملیک الهی مالک واقعی همه چیز است.

🔹لذا یکسال تمام به عبادت و ریاضت پرداختم و درخواست من این بود که شرفیات حضور آن حضرت شوم و سرمایه ای از آنحضرت بگیرم.

🔸پس از یکسال شبی به من الهام شد که فردا در بازار خربزه فروشان اصفهان اجازه ملاقات داده شد. در اصفهان بازارچه ای بود که تمام دکانهای اطراف آن خربزه فروشی بود و بعضی هم که دکان نداشتند خربزه را قظعه قطعه می کردند و در طبقی می گذاشتند و خورده فروشی می کردند.

🔹فردای آن شب پس از غسل کردن و لباس تمیز پوشیدن با حالت ادب روانه بازار شدم. وقتی داخل بازار شدم از یک طرف حرکت می کردم و اشخاص را زیر نظر می گرفتم، ناگهان دیدم آن درّ یگانه عالم امکان در کنار یکی از این کسبه فقیر که طبق خربزه فروشی دارد نزول اجلال فرموده است.

🔸مودّب جلو رفتم و سلام عرض کردم، جواب فرمودند و با نگاه چشم فرمودند: منظور چیست؟ عرض کردم استدعای سرمایه ای دارم. آنحضرت چند چندک (پول خورد آن زمان) خواستند به من عنایت کنند. من عرض کردم برای سرمایه می خواهم! از پرداخت آن خودداری فرمودند و مرا مرخص کردند.

🔹وقتی به حال طبیعی آمدم فهمیدم تصرف خود آن حضرت بود که من چنین سخنی بگویم و معلوم می شود هنوز قابل نیستم.

🔸لذا یک سال دیگر به عبادت و ریاضت به منظور رسیدن به مقصود مشغول شدم. پس از آن روز گاهی به دیدن آن مرد عامی خربزه فروش می رفتم و گاهی به او کمک می کردم. روزی از او پرسیدم آن آقا که فلان روز این جا نشسته بودند که هستند؟ گفت او را نمی شناسم، مرد بسیار خوبی است گاهگاهی این جا می آید و کنار من می نشیند و با من دوست شده، بعضی از اوقات که وضع مالی من خوب نیست به من کمک می کند.

🔹سال دوم تمام شد، باز به من اجازه ملاقات در همان محل عنایت فرمودند در این دفعه آدرس را می دانستم، مستقیماً به کنار طبق آن مرد رفتم و حضرتش روی کرسی کوچکی نزول اجلال فرموده بودند.

🔸سلام عرض کردم، جواب مرحمت فرمودند و باز همان چند چندک را مرحمت فرمودند و من گرفته سپاسگزاری کردم و مرخص شدم.

🔹با آن چند جندک مقداری پایه خریدم و در کیسه ای ریختم و چون فن مهرکنی را بلد بودم هر وقت به غذای حلال مطمئن دست نمی یافتم کنار بازار می نشستم و چند عدد مهر می کندم برای مشتریها، البته بقدر حداقل مایقنع و از آن کیسه که در جیبم بود پایه مهر برمی داشتم.. سالهای سال کار من موقع اضطرار استفاده از آن پایه مهرها بود و تمام نمی شد در سر سفره احسان آن بزرگوار مهمان بودم.

از خوانندگان معذرت می خواهم که نمی توانم و مجاز نیستم نام آن واعظ و عالم و شخص ثالث را عرض کنم.

«شمه ای از کرامات مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی» نوشته آقای محمد علی تولایی.

@bazmeghodsian

🔸حکایتی شگفت!

🔹برادر بزرگتر من مرحوم حاج ابوالقاسم تولائی می گفت: من غالباً وقتی برای خواندن فاتحه سر قبر مرحوم حاج شیخ می رفتم مردی را می دیدم که با عشق و علاقه بر مزار حاج شیخ نشسته و بوسیله اسید، اشک شمعهائی که روی قبر ریخته پاک می کند و سنگ قبر را می شوید و مدتها همانجا می نشیند، مثل اینکه با روح حاج شیخ راز و نیاز می کند.

🔸حس تجسّس مرا واداشت روزی از او بپرسم شما با این مرحوم چه آشنائی داشتید و آیا او را دیده اید؟

🔹گفت: من راننده اتوبوس بودم. روزی از تهران می آمدم نزدیک قدمگاه دو نفر شیخ پیرمرد از من خواستند که آنها را سوار کنم. من گفتم آخوند سوار نمی کنم چون ممکن است ماشینم خراب شود. مسافرین به من گفتند این حرفها چیست؟ دو نفر پیرمرد در بیابان مانده اند آنها را سوار کن.

🔸من با اکراه بی ادبانه گفتم خوب بروید آن عقب ماشین بنشینید. سوار شدند. نزدیکیهای خواجه اباصلت ماشین خاموش شد. من به خیال آنکه بنزین نمی کشد ساعتی ماشین را دستکاری کردم درست نشد، اوقاتم تلخ شد که چرا آخوند سوار کردم. دفعةً به ذهنم رسید که شاید بنزین تمام شده است مخزن بنزین را بررسی کردم دیدم ابداً بنزین ندارد، خیلی ناراحت شدم.

🔹یکی از آن دو شیخ پیرمرد از من پرسید چرا حرکت نمی کنید؟ گفتم: مگر شما مکانیک هستید که سؤال می کنید؟ با تغیّر به من گفت: از تو می پرسم که چرا معطل شده ای؟ گفتم: آشیخ بنزین ندارم.

🔸گفت: بنزین را کجا می ریزید؟ من باک ماشین را به او نشان دادم. کنار ماشین ایستاد مثل اینکه دعائی خواند و در باک دمید و به من گفت: ماشین را روشن کنید!

🔹من با تعجب پشت ماشین نشستم، روشن شد و آمدیم شهر و آن دو نفر رفتند.

🔸من فراموش کردم که ماشین بنزین ندارد، به مسافرت رفتم وقتی متوجه شدم با خود گفتم تا ماشین خاموش نشود بنزین نمی زنم. حدود شش ماه با آن ماشین به مسافرت رفتم و احتیاج به بنزین نداشتم. در نتیجه استفاده فراوان کردم و این راز را به کسی نگفتم.. ولی یک روز با خود گفتم باک ماشین را بررسی کنم ببینم آن شیخ چه کرده است؟ در باک را باز کردم دیدم بنزین ندارد و افسوس که از آن ساعت طبق معمول بنزین زدم.

🔹چند سالی از ازدواج من گذشته بود ولی اولاد نداشتم. به من گفتند شخصی در سمزقند هست بنام حاج شیخ حسنعلی دعای اولاد می دهد.

🔸من رفتم سمزقند، ناگاه دیدم این همان کسی است که در بیابان سوار ماشین من شد و موضوع بنزین را بوجود آورد. دعای اولاد به من داد و مهربانی ها کرد و من امروز چند فرزند به دعای او دارم ،و نذر کرده ام تا زنده هستم همه روزه بر مزار او بیایم و خدمت کنم و این عمل برای من خیرات و برکاتی در بر داشته است.

🔹بی مناسبت نیست عرض کنم آن دو نفر یکی حاج شیخ و دیگری آخوند ملا حسین یزدی بوده اند. آخوند هم مردی وارسته و صاحب دم و نفس و رفیق حاج شیخ بود. هروقت از یزد می آمد یا در منزل ما بود و یا منزل حاج شیخ، نورانی مردی دوست داشتنی بود و تخصص او در شناخت گیاهان طبیعی که از آنها برای معالجات استفاده می کنند بود.

🔸شخص ثالثی نقل می کرد که حاج شیخ با آخوند ملا حسین به کوههای خلج برای تهیه گیاهان دوائی می رفتند و او از حاج شیخ بیشتر اطلاعات داشت. من هم به همراه آنها برای کسب معلومات می رفتم. کوههای خلج کپچه مار که مانند افعی است زیاد دارد. این شخص گفت: مارها قد راست تا کمر ایستاده بودند و دهان باز کرده که پرنده های کوچک را شکار کنند. مرحوم حاج شیخ یک نگاه به آن مارها می کرد خشک می شدند و می افتادند و به من امر می فرمود که لاشه بعضی از آنها را که برای تهیه برخی دواها لازم بود در کیسه ای می کردم و با خود به شهر می آوردیم و به خانه حاج شیخ می بردم.

«شمه ای از کرامات مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی» نوشته آقای محمد علی تولایی.

@bazmeghodsian

🔸 تشرّف و وصول

🔹مرحوم حاج معين شيرازی:

🔸در یکی از اوقاتی که ایشان (حاج شیخ محمد جواد انصاری) از همدان به تهران تشریف آورده و شبی در منزل یکی از رفقا مهمان بودند جمعی از علما هم بودند. یکی از علما از ایشان سؤال کرد: آقا در این زمان کسی خدمت حضرت بقية الله امام زمان عج تشرّف حاصل می کند یا نه؟ آقا فرمود: بله. عرض کرد: کی؟ اشاره فرمودند به یکی از رفقایی که در مجلس تشریف داشتند.

🔹این مطلب گذشت و بعد از چندی آقای انصاری به همان آقا که اشاره فرموده بودند فرمودند: آقا شما درباره حدیث «من عرف نفسه فقد عرف ربه» چه می فرمایید و نظرتان چیست؟

🔸ایشان سرشان را به زیر انداختند و جوابی ندادند. آقا تکرار کردند و فرمودند: شما که این راه را پیموده اید معنی این حدیث چیست؟

🔹ایشان شروع کردند به صحبت کردن و مطالب زیادی را بیان کردند، امّا هرچه را که بیان کردند از اوصاف و از آثار نفس بود.

🔸بعد آقا فرمودند: آنچه را که شما بیان فرمودید این ها همه از آثار نفس است و از خصوصیات نفس. خود نفس چیست؟ ایشان سکوت کردند.

🔹بعد آقا آهسته به من فرمودند: خیلی فرق است بین آن کسی که این راه را یکجا طی کرده باشد و آن کسی که آن را به تدریج پیموده باشد.

🔸من این طور استنباط کردم که مقصود ایشان این است که این آقا (حاج اسماعیل دولابی) این راه را یکجا و یک مرتبه طی کرده اند. رزقنا الله.

سوخته ص 106 – 105.

@bazmeghodsian

🌺 آقای فهری زنجانی (قدس سره) می گفتند: ما گاهی اوقات که می رفتیم خدمت آقای قاضی ایشان به ما می فرمودند که اگر می خواهید حجت بر شما تمام بشود و معنای واقعی طلب را بفهمید به جناب آقای شیخ حسنعلی نگاه کنید که با تمام وجودش می آید. یعنی؛ تمام خواسته های شخصی را کنار می گذارد و به معنای واقعی "اَسْلَمَ وَجْهَهُ".

💠مرحوم آقای حاج شیخ عباس قوچانی هجده سال شاگرد مرحوم آقای قاضی و بعد هم وصی ایشان بودند. در مورد مرحوم آیت الله نجابت از ایشان نقل شد که: ما هجده سال اطراف آقای قاضی بودیم ولی آقای شیخ حسنعلی یک ساله آمد و گرفت و برد.

🌹بنده خدمت آیت الله قوچانی عرض کردم از آقای نجابت چه می دانید و آقای قاضی نسبت به ایشان چه می فرمودند؟ فرمود:

🔸خداوند به آقای نجابت عنایتی فرموده که به هر شخص طالب می رسند آن شخص، مجذوب آقای نجابت می شود و این معنی بکرات ثابت شده است.

@Ayatollahnejabat

🔸تا ساحل فرات؛ خاطرات و کرامات شنیدنی حاج سید محمد دعایی یزدی از شاگردان حاج شیخ حسنعلی اصفهانی.

@bazmeghodsian

🔸«شمه ای از کرامات مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی» نوشته آقای محمدعلی تولایی اثری خواندنی است که مؤلف آن را به درخواست آیةالله العظمی سید عزالدین زنجانی نگاشته و مشاهدات خود را در آن تشریح کرده است.

@bazmeghodsian

🔸شفا با روضه حضرت زهرا (س)

🔹مرحوم آیةالله انصاری شیرازی می فرمودند:

🔸زمانی که من در دوران شاه در نائین اصفهان تبعید بودم دچار یک پادرد و زانودرد بسیار شدیدی شدم و به دلیل فقر زیاد و حصر شدید ما از طرف حکومت و از طرفی عدم دسترسی به پزشک متخصص در آن منطقه، مدت ها این درد را تحمل می کردم تا در نهایت از شدت درد زمین گیر شدم.

🔹در همان ایام خبر آمد که آقای کافی می خواهند از آن شهر عبور کنند و پیام دادند که می خواهند به منزل ماهم تشریف بیاورند. من بسیار شرمنده بودم و پیام دادم که با این اوضاع پایم نمیتوانم از مرحوم کافی پذیرایی کنم و مقابل ایشان بنشینم. ایشان فرموده بودند مشکلی نیست و ما خدمت میرسیم.

🔸وقتی مرحوم کافی آمدند با زحمت زیادی خدمت ایشان نشستم. ایشان فرمودند: چه شده آقای شیخ یحیی؟ گفتم: مدت هاست به یک پادردی مبتلا شدم و علت آنراهم نمی دانم.

🔹مرحوم کافی گفتند: اشکالی نداره ما الآن شفای شما را می گیریم! به نوجوانی که همراهشان بود و بعداً فهمیدیم حاج محسن طاهری از مداحان مشهور فعلی هستند فرمودند یک روضه حضرت زهرا بخوان. ایشان شروع به روضه خواندن کرد و هر سه گریه کردیم. سپس خود مرحوم کافی شروع کردند به روضه حضرت زهرا (س) و مفصل گریه کردیم. بعد ایشان اشک چشم خود را به زانوی من مالیدند و فرمودند انشا الله خوب می شود.

🔸از همان شب من احساس کردم درد از پای من کاملا رفته و تا الآن که در حدود ۳۰ سال از آن ماجرا میگذرد از آن درد خبری نیست.

🔹و می افزودند که از آن جلسه به بعد من عنایت خاصی به مرحوم کافی پیدا کردم و در رحلت ایشان بسیار گریه کردم و الآن سفری نیست که به مشهد بروم و برای زیارت، سر قبر آقای کافی نروم.

@sireolama
@bazmeghodsian

🔹حضرت آیةالله گرامی قمی: آقای بروجردی غیر از علم و مدیریت، معنویت عجیبی داشت. اجمالا مرحوم شیخ حسنعلی اصفهانی که همه او را به عنوان صاحب کرامت می شناختند خود از مریدان آقای بروجردی بود.

🔸آیةالله العظمی بهجت: آقای حلبی در نجف منزل ما آمد. آیة الله خوئی هم آمد. از او خواست از حالات شیخ حسنعلی اصفهانی بگوید. آقای حلبی گفت: شما به همین کارتان ادامه بدهید. شیخ خودش مرید یکی از شماها بود. مرادش آیةالله بروجردی بود.

🔹آیة الله محسنی ملایری: مرحوم شیخ حسنعلی اصفهانی سال‌ها قبل از رحلت آية الله سید ابوالحسن اصفهاني مقلد مرحوم آية الله بروجردي بود واظهار مي‌داشت من از راه علوم غريبه کشف کرده‌ام که ايشان اعلم است».

🔸حضرت آیة الله شبیری: کسانی که اهل سیر و سلوک معنوی بودند نیز آقای بروجردی را قبول داشتند. مرحوم آسید جمال گلپایگانی خیلی به ایشان معتقد بود.

@bazmeghodsian