جستاری در اسناد کهن

👆👆👆
مراسم تعزیہ در شھر واراناسی (= بنارس) ۔ سال: 1831
نقاشی آبرنگ، ھنرمند جیمز پرنسپ۔
تعزیہ در قبرستان فاطمہ۔ مخصوص مسلمانان.

تصویر و زیر نوشته ارسالی،
از این‌سایت گرفته شده اند:
http://www.rarebooksocietyofindia.org/grid-layout.php?q=Muharram

👆👆👆
عکس از مراسم عزاداری محرم در شھر بَرودا‌ (= وَدودارا) در هندوستان.

تصویر و زیر نوشته ارسالی، از این‌ سایت گرفته شده اند:
http://www.rarebooksocietyofindia.org/grid-layout.php?q=Muharram

👆👆👆
برگزاری تعزیہ در محرم، سال: 1795، ھندوستان.

نقاشی آبرنگ بہ سبک شهر پَتنا، از ھنرمندی ناشناس.
پشت نقاشی نوشته شده است:

" شماره ۱۸، هدیه ای از: ای.ای. پوته الیزابت کولینز. تصویر بازگو کننده محرم است. مراسم عزاداری کشته شدن حسین و حسن دو قدیس که ده روز به طول انجامید.
شبیه حرم آنها به زیبایی تزیین و طلاکاری شده است و جلوی حاضرین است.
آخوند حادثه مرگ‌ آن‌دو قدیس را شرح می دهد که در کل تاثیر بسیار عمیقی بر حضار دارد.
آنها با گریه و شیون و فریاد، سینه زنی می کنند، بلند
" حسین، حسین" سر می دهند و خود را جلوی شبیه حرم
می اندازند و به این شکل جانثاری خود را در برابر آن دو قدیس نشان می دهند.
زیر آن چتر بلند، پرچم های رسمی مسلمانان است با تمثالی از براق، حیوانی خیالی به شکل زن، دم و پر طاووس و پاهای آهو.‌
به عقیده مسلمان ها، محمد با این براق از اتاقش به آسمان برده شد و ۷۰ هزار گفتگو با خداوند داشت.
سپس،
در فاصله زمانی کمی به همان اتاقش برگشت، به صورتی که کوزه آب افتاده شده روی زمین، آبش هنوز کامل خالی نشده بود.
جایی که این نمایش نامه اجرا می شود، بسیار وسیع و آراسته است.
مراسم عزاداری، سینه زنی، شیوه و حزن و ترس آنها، بر پیروان مسلمان تاثیر بسیار عمیقی دارد. "

در ادامه توضیحات پشت عکس نوشته شده است: " محرم، شماره ۱".

تصویر و زیر نوشته ارسالی، از این‌ سایت گرفته شده اند:
http://www.rarebooksocietyofindia.org/grid-layout.php?q=Muharram

👆👆👆
" امام بارا بزرگ، در شهر لکنو، هندوستان"( بہ ھندی: بَڑا امام باڑہ)

عکس از: جان ادوارد ساچی ( ۱۸۷۰).

به دستور نواب وقت سرزمین‌ اَوَد- آصف الدوله ( دوره حکومت: ۱۷۷۵_ ۱۷۹۷) توسط کفایت الله ( معمار) امام بارا را بزرگ در ۱۸۷۴ ساخته شد. برای برگزاری مراسم عزاداری امامان: علی، حسن، حسین.
🔹 " امام باڑہ" در زبان ھندی/ اردو بہ معنای: حسینیہ است.

تصویر و زیر نوشته ارسالی،
از این‌ سایت گرفته شده اند:
http://www.rarebooksocietyofindia.org/grid-layout.php?q=Muharram
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
📎
و یک توضیح از طرف ارسال کنندہ عکس:

در شھر لکنو، ھندوستان
" چھوٹا امام باڑہ" ( امام بارا کوچک) است کہ نام اصلی اش
" حسین آباد امام باڑہ" است و در 1838 بہ دستور محمد علی شاہ۔
نواب وقت سرزمین اَوَد۔ ساختہ شدہ بود.

🎥نوحه «جبرئیل» که گفته می‌شود شعرش منسوب به ناصرالدین‌شاه قاجار است، هرچند نوحه‌خوانش نامشخص است.

🔹این نوحه قدیمی در دستگاه همایون اجرا شده است.
@AkhbareFori

ظاهراً قدیمی ترین نوحه ضبط شده در ایران(دوره قاجار): نوحه جبرئیل، مداح: ناشناس، شعر:ناصرالدین شاه! سبک قدیمی و سنتی مداحی را در این فایل بشنوید.

🆔 @tssjahan

نگاهی بر تاریخچه تعزیه‌خوانی زنانه
http://aeinbavar.ir/?p=8620
تعزیه‌خوانی زنانه در برخی خانه‌ها متداول بود و چند تن روضه‌خوان زن مانند ملابلقیس، ملاصغرى و ملاشاه زینب از معروف‌ترین تعزیه‌خوانان زن سمنان بودند