مجلّه سفینه تبریز

این فیلم داستانی، روایتی است از کتابخانه آستان قدس و مخطوطاتی که در دل آن نهفته است و از دل این مخطوطات که اغلب قرآن های خطی است، مجموعه اي از روایت های تاریخي در قالب داستانی به دست داده شده است. این فیلم دارای چندین داستان از قرن دوم و سوم و دوره های سلجوقی و بعد از آن است و البته محوریت فیلم، داستان گوهرشاد، ملکه ایران است و بعد تا دوره میر عمادِ خطاط هم می آید.
در اين فيلم، همه این داستان ها از چشم دختري است كه درباره نسخ خطي كتابخانه آستان قدس تحقيق مي كند؛ در واقع او از زمان حال به زمان گذشته می رود. بدين گونه، داستان سفر ذهنی این دختر به تاریخ است و تجربه ای است که او در مواجهه با نسخ خطي دارد و در نهایت به تحول می رسد.

این فیلم که به کارگردانی امین اصلانی و با فیلمنامه محمدرضا اصلانی و امین اصلانی تهیه شده است، با حضور امیر خضرایی منش(منتقد فیلم)، روز چهارشنبه، 25مهرماه 1397، ساعت 14 در موزه دانشگاه فردوسی مشهد به نمایش درخواهد آمد.

جهت شرکت در این برنامه مشخصات خود را به شماره 3000805613 پیامک کنید.
@mafakherferdowsi

تبریز مه آلود، رمان عاشقانه آذربایجانی است که توسط سعید اردوبادی نوشته شده است. داستان اصلی این رمان در تبریز، در شمال غرب ایران، و در طی انقلاب مشروطه در اوایل قرن بیستم اتفاق می افتد. عمده تمرکز کتاب شامل وقایع انقلاب مشروطه است و نه داستان اصلی. این رمان در اصل به آذربایجانی نوشته شده است و سپس دو بار به فارسی ترجمه شده یک بار توسط سعید منیری و پس از آن توسط رحیم ریسی نیا. در ترجمه ریسی نیا مترجم روایت داستان را با منابع معتبر تاریخی مقایسه کرده برخی از مطالب کتاب را مورد انتقاد قرار داده. به جز اغراق افراطی تاثیر انقلاب سرخ کمونیستی روسیه بقیه کتاب بیشتر با شواهد تاریخی برابری میکند. وقایع ان از سال های انقلاب مشروطه در تبریز حکایت دارد . مولف که خود یکی از آزادیخواهان بوده به خوبی از عهده توصیف و تعریف وقایع بر امده است او که با نام مستعار در انقلاب تبریز شرکت داشته نامش در میان کتابهای تاریخ دیده نمی شود . در پیشگفتار مترجم می خوانیم : اردوبادی در داستان تبریز مه الود علاوه بر اینکه عظمت انقلاب مشروطیت ایران را با عمق و وسعتش به خوانندگان القا کرده سیمای زشت و کریه دشمنان انقلاب را که در راس انان امثال محمد علی شاه قاجار ،میلر کنسول روسیه تزاری و فئودال ها و کلان سرمایه داران و عوامل سر سپرده انان قرار داشتند با همه رنگ و نیرنگهایشان به تصویر می کشد.

كتاب#رمان قصر
داستان از آنجایی آغاز می‌شود که ک. (K) شباهنگام وارد دهکده‌ای می‌شود که قصر در آن واقع است. به مهمانخانه‌ای پناه می‌برد تا استراحت کند اما می‌خواهند او را از آنجا برانند به این دلیل که می‌گویند هر کس بخواهد وارد دهکده شود یا در آنجا بماند می‌بایست از قصر اجازه گرفته باشد.

ک. مدعی می‌شود که شغلش مسّاحی است و با درخواست خودِ قصر به آنجا آمده‌است. پس از زنگ زدن ابتدا این ادعا تکذیب می‌شود و سپس تأیید می‌گردد و در واقع قصر ک. را به مسّاحی می‌پذیرد.

از فردا صبح که در پی آن است تا هر طور شده به قصر برود و (گویا) شرح وظایفش را بپرسد و مشغول کار شود ولی تا پایان کتاب در این کار کامیاب نمی‌شود.

ک. در روز دوم گرفتار عشق و عشوهٔ فریدا - دختری که در "مهمان خانهٔ آقایان" - می‌شود و با او رابطه برقرار می‌کند و قرار می‌شود که با هم ازدواج کنند. از اینجا به بعد، تک تک فصل‌های رمان این سو و آنسو رفتن‌ها و دویدن‌ها و بحث کردن‌های ک. است تا با اهالی دهکده، برخی آقایان یا سران قصر تا ارتباطی بیابد و از روزنه‌ای به قصر وارد شود.

او در آغاز می‌فهمد که فریدا معشوقهٔ کلام (Klamm) است و اینکه او فریدا را از آن خود کرده به نوعی رقابت با کلام یا روی دست او بلند شدن است حال آنکه همین کلام رئیس دیوان عالی قصر است. ک. یکسره تلاش می‌کند با هر واسطه‌ای شده پیام خود را به کلام برساند یا از او قرار ملاقات بگیرد و یا سر راهش بایستد تا بتواند به نوعی خود را به قصر و سران اصلی آن برساند و یا حتا خود را بر آنها تحمیل کند. مردم دهکده هر چه به او می‌گویند که ادعای او مبنی بر ملاقات با کلام یا ورود به قصر بی اساس و نشدنی است به گوشش نمی‌رود و با منطق و اندیشهٔ او که بسیار با نگاه و منطق اهالی دهکده تفاوت دارد، جور در نمی‌آید.

در چندین فصل هر بار یک نفر می‌خواهد ک. را با دهکده، مردمش، تاریخچه اش، قصر، بزرگان آن، و ... آشنا کند و ک. مدام با آنها مشاجره و اختلاف دارد و به نظرش بسیاری از چیزهایی که آنها می‌گویند و می‌اندیشند به کلی نادرست و بی منطق است.

درنهایت می‌بینیم که گویی خود ک. هم مثل مردم دهکده شده و دارد همان باورهارا نسبت به قصر و آقایانش پیدا می‌کند.
@ketabkhaneh2015

كتاب «#میرامار» پانسیونی است که حوادث داستان در آن می گذرد. درواقع نقطه تلاقی تعدادی انسان، آرمان،احساس و طرز تفکر است. میرامار جایی است که سیاست با عشق، وطن با معشوق و مدارا با پیرزن پانسیون دار تعریف می شوند. میرامار در واقع یک داستان سیاسی -تاریخی در بطن یک رمان عشقی است. و دخترک خدمتکار بازیگر اصلی آن است. آدم های داستان هریک تعریف منحصر به فردی از دختر دارند. یکی پدرانه به او عشق می ورزد، یکی در پی لذتجویی است. دیگری او را برای بهره کشی و برقراری استبداد مردانه (تحت ظاهر موجه:خانواده) می خواهد. یکی هیچ توجهی به او ندارد. یکی او را با سواد می خواهد. دیگری بی سواد. دخترک خدمتکار از این بابت تنها یک سمبل است. سمبل واژه مقدسی به نام: وطن! و مردها سمبل نگاه های متکثر افراد به این واژه و آرمان های ناسیونالیستی شان. طبقه اجتماعی افراد به خوبی با طرز تفکرشان هم سواست. و داستان هوشمندانه تجربیات اجتماعی نویسنده را در قالب طرحی جذاب بیان می کند.
داستان چند راوی دارد. شاید «نجیب محفوظ» این مصراع ارزشمند مولوی را شنیده است: هرکسی از ظن خود شد یار من. . .
که برای بیان صادقانه قصه اش یک به یک و با دقت و حوصله به سراغ تعریف ماجرا از زبان تک تک افراد رفته است. و به سبک یک بازجو یا ژورنالیست هریک را واکاوی کرده است. البته تکرار مکرر داستان از زبان چندین راوی به هیچ وجه باعث کسالت و ملال خواننده نمی شود. چرا که آغاز و پایان روایت ها متفاوت است. هرکس داستان را از جایی که وارد پانسیون شده روایت می کند و تا جایی پیش می برد. نفر بعد زمان بیشتری جلو می رود تا در نهایت در واپسین فصول داستان، پرده از جنایتی برداشته شود که راوی های اولیه هیچ سخنی از آن نگفته بودند. این نشان دهنده نبوغ نویسنده در چینش برش های زمانی است. هرکس در ورای روایت داستان میرامار در واقع دنیای خودش را روایت می کند.
@ketabkhaneh2015

@litera9
کتاب در حقیقت مجموعه ای از داستان هایی است که هیچ گاه تمام نمی شوند . آقای خواننده روزی کتابی را می خرد و ما همراه با او مشغول خواندن داستان می شویم اما در جای پرهیجان ،کتاب تمام می شود و خواننده عصبانی از نیمه کاره بودن کتاب به کتاب فروشی می رود و در آنجا با خانم خواننده آشنا می شود . آنها نسخه درستی از کتاب را می گیرند که متوجه می شوند تماما داستان دیگری است که به علت بدی چاپ، ادامه اش قابل خواندن نیست و به همین ترتیب ما ۱۰داستان نیمه تمام را در ماجرای اصلی کتاب دنبال می کنیم .
به تعبیر ایتالو کالوینو، نویسنده‌ی آن، کتابی است که از اشتیاق خواندن زاده شده است. او می‌گوید: «من با اندیشیدن به کتاب‌هایی که دلم می‌خواست بخوانم شروع به نوشتن کردم و با خودم گفتم : بهترین وسیله‌ی داشتن چنین کتاب‌هایی، این است که خود آدم، آنها را بنویسد، نه یکی، بلکه ده تا، یکی به دنبال دیگری و همه در یک کتاب.»
کتاب شامل ده سرآغاز است و هر کدام از این سرفصل‌ها یک عنوان دارد؛ مثلا «با دور شدن از مالبورک» یا «خمیده بر لبه ساحلی پرتگاه»، که در واقع هر کدام داستانی جدید است. هر یک از این داستان‌ها چند صفحه ادامه پیدا می‌کند و بعد نیمه رها می‌شود، ولی این خاصیت نوعی فرم بدیع به داستان بخشیده‌ است و به عبارتی داستان را ساخته است؛ روایتی در روایتی دیگر خلق شده و همه در یک روایت اصلی قرار گرفته است.
داستانها در ژانر‌های مختلفی نوشته شده‌اند؛ عاشقانه، پلیسی، درام و غیره.
شروع داستان‌ها نیز جالب و متفاوت است:‌ «تو داری شروع به خواندن داستانِ جدید ایتالو کالوینو، اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری، می‌کنی. آرام بگیر! حواست را جمع کن. تمام افکار دیگر را از سر دور کن. بگذار دنیایی که تو را احاطه کرده است در پس ابر نهان شود. از آن سو مثل همیشه تلویزیون روشن است، پس بهتر است در را ببندی. فورا به همه بگو: نه، نمی خواهم تلویزیون تماشا کنم! اگر صدایت را نمی شنوند، بلندتر بگو.»
و به این شکل نویسنده در همان اول کتاب شروع به صحبت با خواننده‌اش می‌کند. داستان اول، ماجرای مسافری است که در یک شب زمستانی به یک ایستگاه قطار می‌رسد و در آنجا منتظر کسی است که آن شخص نمی‌آید.
آغاز این داستان زیباست و فضاسازی متفاوتی دارد. «لکوموتیوی سوت می‌کشد، بخار پیستون قطار شروع داستان فصل اول کتاب را می‌پوشاند.» این داستان یک فصل ادامه پیدا می‌کند و بعد نصفه رها می‌شود. در ادامه خواننده، (شخصیت اصلی رمان) متوجه می‌شود که داستانی که در فصل دوم کتاب شروع کرده، داستانی دیگر است. با عصبانیت به به کتابفروشی می‌رود و اعتراض می‌کند که کتابی ناقص را به او فروخته‌اند. کتابفروش عذرخواهی می‌کند و می‌گوید بله درست است، و این اشتباه از ناشر کتاب است که خودش موضوع را به ما هم اطلاع داده است. کتابفروش به خواننده می‌گوید فعلا این کتاب را نداریم. چند وقت دیگر کتاب «اگر شبی از شبهای زمستان مسافری را» می‌آوریم. وقتی خواننده سراغ داستان بعدی کتاب را می‌گیرد و می‌گوید آن داستان مال کدام کتاب است؟ . . .

@litera9

وقایع این داستان در انگلستان می‌گذرد و در واقع هسته اصلی داستان شرح سفر پرماجرای قهرمان داستان از سوئیندون به لندن است. داستان از زبان کریستوفر بون که پسری مبتلا به اوتیسم است، بیان می‌شود و از همین رو لحن ویژه و منحصربه‌فردی دارد. او به علت این بیماری خاص از درک مسائل عادی زندگی عاجز است، اما هوش فوق‌العاده‌ای دارد و دنیا را دیگرگونه می‌بیند. ماجرا با کشته شدن سگی در همسایگی آن‌ها آغاز می‌شود و کریستوفر سعی می‌کند قاتل سگ را با ابتکارات منحصربه فرد خویش بیابد. نام داستان برگرفته از یکی از داستان‌های شرلوک هلمز نوشته آرتور کانن دویل است. این کتاب برنده جایزه ادبی کاستا بوک برای بهترین رمان و جایزه بهترین کتاب کودک گاردین شده است.

@litera9

این رمان داستان سرزمین عقب مانده و خرافی ست، که در رویارویی با پدیده های زندگی مدرن، تعادل از دست وامی‌نهد. «شمس لنگرودی» برای سرایش این رمان، با واژگان زبان شاعرانه‌ی خویش، برخورد تجدد و سنت را با اسلوب رمانهای «رئالیسم جادویی» میسراید و تنهایی و رنج آدمی را، در جامعه ای منزوی، و گرفتار فرسایش و خشونت های سیاسی و اجتماعی را به طرزی نو می آراید. به عبارتی دیگر «رژه بر خاک پوک» داستان تخیلی سرزمینی بدوی و خرافی است که جز حاکمان اندک شمارش، همه در نکبت وهمی ترسبار غوطه‌ورند. این سرزمین به مرور وارد عرصه مدرنیته می‌شود، اما ورودی که به سبب سلطه خرافه‌ها، به رژه رفتن بر خاک پوک شباهت دارد.

@litera9
رمان بهره ور از تصویر، در جهان بی سابقه نیست و احتمالاْ چنین حرکتی به «رمان مولتی مدیا» خواهد انجامید در ایران نیز نویسنده این کتاب در تجربه قبلی خود، از عناصر بصری مانند شکل مهره های شطرنج و علائم ریاضی استفاده کرده است، و در رمان فلسفی«ژ» نیز از شکل های گوناگون که بداعت و نوآوری ویژه خود را دارد استفاده شده است.
ژ، برخلاف ظاهر غریبش داستان ساده ای را حکایت می کند. داستان زندگی انسان را. قهرمان این داستان هیچ انسان خاصی نیست و خواننده در این رمان نو بیشتر با انسان عام رودررو می شود اگر ضرورتی باشد تا یک نفر را قهرمان اصلی این داستان بنامیم شاید بتوان گفت: قهرمان کتاب خود خواننده است...

دیوان حافظ در قالی تبریز

قالیبافی که از کهن ترین هنرهای ایرانی به شمار می¬آید،از ظرافت کلام حافظ بی بهره نمانده است. ابیاتی از حافظ را می توان بر روی مشهورترین قالی های ایران به ویژه آذربایجان یافت. مضمون این ابیات بیشتر شامل توصیف باغ، بهار، گل و سبزه است. از جملة آنها این قالی ها و قالیچه هاست.
1- قالی اردبیل، معروفترین و قدیمی ترین قالی ایرانی است که بر آن شعر حافظ دیده می شود. این قالی در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت نگهداری می شود و این بیت بر آن نقش بسته است:
جز آستان توام در جهان پناهی نیست سر مرا به جز این در، حواله گاهی نیست
بافنده این قالی تاریخی،مقصود کاشانی، (936ق / 1530م) است. انتخاب این بیت، به دلیل وقف آن به بقعة شیخ صفی الدین اردبیلی و یا آستان قدس رضوی بوده است.
2- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق / 16م است.این قالی زیبا در موزة فرش تهران نگهداری می شود.
بیت زیر بر آن بافته شده است:
می خواه و گل افشان کن از دهر چه میجویی این گفت سحرگه گل، بلبل تو چه میگویی
3- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق، معروف به قالی سالتینگ (منسوب به جرج سالتینگ) است که در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت است. این قالی دیدنی، پنج بیت از همان غزل فوق را دارد.
4- قالی تبریز متعلق به نیمه دوم سدة 10ق است.این قالی در شهر فلورانس و در موزة باردینی آن شهر نگهداری می شود و 9 مصراع از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.
5- پنجمین قالی ابریشمی تبریز که منقش به شعر حافظ است، با طرح لچک ترنج متعلق به نیمه اول سدة 10 ق مضبوط در موزة هنرهای تزیینی پاریس است. این فرش شش بیت از غزل «ساقی برآمد ابر بهاران» را دارد.
6- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و متعلق به سدة 10ق، در موزه توپکاپی سرای ششمین فرش حافظانه تبریز است. این فرش،پنج بیت از غزل با مطلع «می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی» را دارد.
7- قالی بعدی متعلق به تبریز و دارای طرح لچک ترنج از سدة 10ق است که در لیون و موزة منسوجات آن نگهداری می شود.این فرش پنج بیت از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.
8- مورد بعدی قالی تبریز متعلق به سدة 11ق/17. است که در تهران و موزة فرش است و شش بیت از غزل «تا سایة مبارکت افتاد بر سرم» را دارد.
9- قالی هریس متعلق به سدة 13ق/19م در برلین و موزه اسلامی است. شش بیت از غزل «بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم» را دارد.
10- قالی ابریشم هریس با طرح باغی در سده 13ق/19م در پاریس در یک مجموعة خصوصی است. بیت «رواق منظر چشم من آشیانة توست /کرم نما و فرودآ که خانه خانة توست» بر آن کار شده است.
@safinehyetabriz

قيصر و همكارانش در تصويب كتاب براى نشر بسيار سختگير بودند و استانداردهاى نشر كتاب براى نوجوانان و بويژه داستان و قصه و شعر را بقدرى جدى مى گرفتند كه كمتر نويسنده اى موفق به انتشار اثرش در سروش مى شد، توصيه پذير هم نبودند. منظورم اين است كه من بعنوان مدير عامل آن مجموعه نه تنها سفارشى نكرده بودم بلكه از اينكه آنها از نويسنده همشهرى من اينهمه تعريف مى كردند بسيار خرسند بودم. البته من با جناب نجفى از سالهاى اقامتم در تبريز نه تنها آشنا و بلكه دوست بوديم، اما تا زمانيكه قراردادهاى انتشار آثارشان امضا نشده بود از اظهار إن خوددارى كردم... غرض از اين يادداشت كه بناى آن بر اجمال بود و به درازا كشيد، اينكه حدود سى سال از آن زمان گذشته و استاد عبدالمجيد نجفى اكنون قريب شصت سال سن داردبا دهها اثر نشر شده، كه در اين كسادى بازار نشر هر ناشرى در استاندارد كشورىبا ولع و افتخار كتابش را نشر مى كند...
اين جفا در حق تبريز و بزرگانش در عرصه داستان نويسى است كه مثلا دبير علمى كنگره اى بگويد مگر تبريز داستان نويس هم دارد؟ بايد گفت شاگردان استاد نجفى خود اكنون نويسندگان مبرزند و خودش، "جهانى است بنشسته در گوشه اى" در عرصه شعر هم اينگونه است

دیوان حافظ به روایت قالی تبریز
سیّد حبیب میرنسل
کارشناس میراث فرهنگی و صنایع دستی

قالی¬بافی که از کهن¬ترین هنرهای ایرانی به شمار می¬آید،از ظرافت کلام حافظ بی¬بهره نمانده است. ابیاتی از حافظ را می¬توان بر روی مشهورترین قالی های ایران به ویژه آذربایجان یافت. مضمون این ابیات بیشتر شامل توصیف باغ، بهار، گل و سبزه است. از جملة آنها این قالی ها و قالیچه¬هاست.
1- قالی اردبیل، معروف¬ترین و قدیمی¬ترین قالی ایرانی است که بر آن شعر حافظ دیده می¬شود. این قالی در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت نگهداری می شود و این بیت بر آن نقش بسته است:
جز آستان توام در جهان پناهی نیست سر مرا به جز این در، حواله گاهی نیست
بافنده این قالی تاریخی،مقصود کاشانی، (936ق / 1530م) است. انتخاب این بیت، به دلیل وقف آن به بقعة شیخ صفی¬الدین اردبیلی و یا آستان قدس رضوی بوده است.
2- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق / 16م است.این قالی زیبا در موزة فرش تهران نگهداری می¬شود.
بیت زیر بر آن بافته شده است:
می خواه و گل افشان کن از دهر چه می¬جویی این گفت سحرگه گل، بلبل تو چه می¬گویی
3- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق، معروف به قالی سالتینگ (منسوب به جرج سالتینگ) است که در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت است. این قالی دیدنی، پنج بیت از همان غزل فوق را دارد.
4- قالی تبریز متعلق به نیمه دوم سدة 10ق است.این قالی در شهر فلورانس و در موزة باردینی آن شهر نگهداری می¬شود و 9 مصراع از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.
5- پنجمین قالی ابریشمی تبریز که منقش به شعر حافظ است، با طرح لچک ترنج متعلق به نیمه اول سدة 10 ق مضبوط در موزة هنرهای تزیینی پاریس است. این فرش شش بیت از غزل «ساقی برآمد ابر بهاران» را دارد.
6- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و متعلق به سدة 10ق، در موزه توپکاپی سرای ششمین فرش حافظانه تبریز است. این فرش،پنج بیت از غزل با مطلع «می خواه و گل افشان کن از دهر چه می¬جویی» را دارد.
7- قالی بعدی متعلق به تبریز و دارای طرح لچک ترنج از سدة 10ق است که در لیون و موزة منسوجات آن نگهداری می شود.این فرش پنج بیت از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.
8- مورد بعدی قالی تبریز متعلق به سدة 11ق/17. است که در تهران و موزة فرش است و شش بیت از غزل «تا سایة مبارکت افتاد بر سرم» را دارد.
9- قالی هریس متعلق به سدة 13ق/19م در برلین و موزه اسلامی است. شش بیت از غزل «بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم» را دارد.
10- قالی ابریشم هریس با طرح باغی در سده 13ق/19م در پاریس در یک مجموعة خصوصی است. بیت «رواق منظر چشم من آشیانة توست /کرم نما و فرودآ که خانه خانة توست» بر آن کار شده است.

@safinehyetabriz

دیوان حافظ و قالی تبریز


قالیبافی که از کهن ترین هنرهای ایرانی به شمار می آید،از ظرافت کلام حافظ بی بهره نمانده است.
ابیاتی از حافظ را می توان بر روی مشهورترین قالی های ایران به ویژه آذربایجان یافت. مضمون این ابیات بیشتر شامل توصیف باغ، بهار، گل و سبزه است. از جملة آنها این قالی ها و قالیچه هاست:

1- قالی اردبیل، معروفترین و قدیمی ترین قالی ایرانی است که بر آن شعر حافظ دیده می شود. این قالی در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت نگهداری می شود و این بیت بر آن نقش بسته است:
جز آستان توام در جهان پناهی نیست سر مرا به جز این در، حواله گاهی نیست
بافنده این قالی تاریخی،مقصود کاشانی، (936ق / 1530م) است. انتخاب این بیت، به دلیل وقف آن به بقعة شیخ صفی الدین اردبیلی و یا آستان قدس رضوی بوده است.

2- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق / 16م است.این قالی زیبا در موزة فرش تهران نگهداری می شود.
بیت زیر بر آن بافته شده است:
می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی این گفت سحرگه گل، بلبل تو چه می گویی

3- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق، معروف به قالی سالتینگ (منسوب به جرج سالتینگ) است که در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت است. این قالی دیدنی، پنج بیت از همان غزل فوق را دارد.

4- قالی تبریز متعلق به نیمه دوم سدة 10ق است.این قالی در شهر فلورانس و در موزة باردینی آن شهر نگهداری می شود و 9 مصراع از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.

5- پنجمین قالی ابریشمی تبریز که منقش به شعر حافظ است، با طرح لچک ترنج متعلق به نیمه اول سدة 10 ق مضبوط در موزة هنرهای تزیینی پاریس است. این فرش شش بیت از غزل «ساقی برآمد ابر بهاران» را دارد.

6- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و متعلق به سدة 10ق، در موزه توپکاپی سرای ششمین فرش حافظانه تبریز است. این فرش،پنج بیت از غزل با مطلع «می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی» را دارد.

7- قالی بعدی متعلق به تبریز و دارای طرح لچک ترنج از سدة 10ق است که در لیون و موزة منسوجات آن نگهداری می شود.این فرش پنج بیت از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.

8- مورد بعدی قالی تبریز متعلق به سدة 11ق/17. است که در تهران و موزة فرش است و شش بیت از غزل «تا سایة مبارکت افتاد بر سرم» را دارد.

9- قالی هریس متعلق به سدة 13ق/19م در برلین و موزه اسلامی است. شش بیت از غزل «بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم» را دارد.

10- قالی ابریشم هریس با طرح باغی در سده 13ق/19م در پاریس در یک مجموعة خصوصی است. بیت «رواق منظر چشم من آشیانة توست /کرم نما و فرودآ که خانه خانة توست» بر آن کار شده است.

@safinehyetabriz

دیوان حافظ و قالی تبریز


قالیبافی که از کهن ترین هنرهای ایرانی به شمار می آید،از ظرافت کلام حافظ بی بهره نمانده است.
ابیاتی از حافظ را می توان بر روی مشهورترین قالی های ایران به ویژه آذربایجان یافت. مضمون این ابیات بیشتر شامل توصیف باغ، بهار، گل و سبزه است. از جملة آنها این قالی ها و قالیچه هاست:

1- قالی اردبیل، معروفترین و قدیمی ترین قالی ایرانی است که بر آن شعر حافظ دیده می شود. این قالی در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت نگهداری می شود و این بیت بر آن نقش بسته است:
جز آستان توام در جهان پناهی نیست سر مرا به جز این در، حواله گاهی نیست
بافنده این قالی تاریخی،مقصود کاشانی، (936ق / 1530م) است. انتخاب این بیت، به دلیل وقف آن به بقعة شیخ صفی الدین اردبیلی و یا آستان قدس رضوی بوده است.

2- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق / 16م است.این قالی زیبا در موزة فرش تهران نگهداری می شود.
بیت زیر بر آن بافته شده است:
می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی این گفت سحرگه گل، بلبل تو چه می گویی

3- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق، معروف به قالی سالتینگ (منسوب به جرج سالتینگ) است که در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت است. این قالی دیدنی، پنج بیت از همان غزل فوق را دارد.

4- قالی تبریز متعلق به نیمه دوم سدة 10ق است.این قالی در شهر فلورانس و در موزة باردینی آن شهر نگهداری می شود و 9 مصراع از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.

5- پنجمین قالی ابریشمی تبریز که منقش به شعر حافظ است، با طرح لچک ترنج متعلق به نیمه اول سدة 10 ق مضبوط در موزة هنرهای تزیینی پاریس است. این فرش شش بیت از غزل «ساقی برآمد ابر بهاران» را دارد.

6- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و متعلق به سدة 10ق، در موزه توپکاپی سرای ششمین فرش حافظانه تبریز است. این فرش،پنج بیت از غزل با مطلع «می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی» را دارد.

7- قالی بعدی متعلق به تبریز و دارای طرح لچک ترنج از سدة 10ق است که در لیون و موزة منسوجات آن نگهداری می شود.این فرش پنج بیت از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.

8- مورد بعدی قالی تبریز متعلق به سدة 11ق/17. است که در تهران و موزة فرش است و شش بیت از غزل «تا سایة مبارکت افتاد بر سرم» را دارد.

9- قالی هریس متعلق به سدة 13ق/19م در برلین و موزه اسلامی است. شش بیت از غزل «بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم» را دارد.

10- قالی ابریشم هریس با طرح باغی در سده 13ق/19م در پاریس در یک مجموعة خصوصی است. بیت «رواق منظر چشم من آشیانة توست /کرم نما و فرودآ که خانه خانة توست» بر آن کار شده است.

@safinehyetabriz

دیوان حافظ و قالی تبریز


قالیبافی که از کهن ترین هنرهای ایرانی به شمار می آید،از ظرافت کلام حافظ بی بهره نمانده است.
ابیاتی از حافظ را می توان بر روی مشهورترین قالی های ایران به ویژه آذربایجان یافت. مضمون این ابیات بیشتر شامل توصیف باغ، بهار، گل و سبزه است. از جملة آنها این قالی ها و قالیچه هاست:

1- قالی اردبیل، معروفترین و قدیمی ترین قالی ایرانی است که بر آن شعر حافظ دیده می شود. این قالی در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت نگهداری می شود و این بیت بر آن نقش بسته است:
جز آستان توام در جهان پناهی نیست سر مرا به جز این در، حواله گاهی نیست
بافنده این قالی تاریخی،مقصود کاشانی، (936ق / 1530م) است. انتخاب این بیت، به دلیل وقف آن به بقعة شیخ صفی الدین اردبیلی و یا آستان قدس رضوی بوده است.

2- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق / 16م است.این قالی زیبا در موزة فرش تهران نگهداری می شود.
بیت زیر بر آن بافته شده است:
می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی این گفت سحرگه گل، بلبل تو چه می گویی

3- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق، معروف به قالی سالتینگ (منسوب به جرج سالتینگ) است که در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت است. این قالی دیدنی، پنج بیت از همان غزل فوق را دارد.

4- قالی تبریز متعلق به نیمه دوم سدة 10ق است.این قالی در شهر فلورانس و در موزة باردینی آن شهر نگهداری می شود و 9 مصراع از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.

5- پنجمین قالی ابریشمی تبریز که منقش به شعر حافظ است، با طرح لچک ترنج متعلق به نیمه اول سدة 10 ق مضبوط در موزة هنرهای تزیینی پاریس است. این فرش شش بیت از غزل «ساقی برآمد ابر بهاران» را دارد.

6- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و متعلق به سدة 10ق، در موزه توپکاپی سرای ششمین فرش حافظانه تبریز است. این فرش،پنج بیت از غزل با مطلع «می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی» را دارد.

7- قالی بعدی متعلق به تبریز و دارای طرح لچک ترنج از سدة 10ق است که در لیون و موزة منسوجات آن نگهداری می شود.این فرش پنج بیت از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.

8- مورد بعدی قالی تبریز متعلق به سدة 11ق/17. است که در تهران و موزة فرش است و شش بیت از غزل «تا سایة مبارکت افتاد بر سرم» را دارد.

9- قالی هریس متعلق به سدة 13ق/19م در برلین و موزه اسلامی است. شش بیت از غزل «بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم» را دارد.

10- قالی ابریشم هریس با طرح باغی در سده 13ق/19م در پاریس در یک مجموعة خصوصی است. بیت «رواق منظر چشم من آشیانة توست /کرم نما و فرودآ که خانه خانة توست» بر آن کار شده است.

@safinehyetabriz

دیوان حافظ و قالی تبریز


قالیبافی که از کهن ترین هنرهای ایرانی به شمار می آید،از ظرافت کلام حافظ بی بهره نمانده است.
ابیاتی از حافظ را می توان بر روی مشهورترین قالی های ایران به ویژه آذربایجان یافت. مضمون این ابیات بیشتر شامل توصیف باغ، بهار، گل و سبزه است. از جملة آنها این قالی ها و قالیچه هاست:

1- قالی اردبیل، معروفترین و قدیمی ترین قالی ایرانی است که بر آن شعر حافظ دیده می شود. این قالی در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت نگهداری می شود و این بیت بر آن نقش بسته است:
جز آستان توام در جهان پناهی نیست سر مرا به جز این در، حواله گاهی نیست
بافنده این قالی تاریخی،مقصود کاشانی، (936ق / 1530م) است. انتخاب این بیت، به دلیل وقف آن به بقعة شیخ صفی الدین اردبیلی و یا آستان قدس رضوی بوده است.

2- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق / 16م است.این قالی زیبا در موزة فرش تهران نگهداری می شود.
بیت زیر بر آن بافته شده است:
می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی این گفت سحرگه گل، بلبل تو چه می گویی

3- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق، معروف به قالی سالتینگ (منسوب به جرج سالتینگ) است که در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت است. این قالی دیدنی، پنج بیت از همان غزل فوق را دارد.

4- قالی تبریز متعلق به نیمه دوم سدة 10ق است.این قالی در شهر فلورانس و در موزة باردینی آن شهر نگهداری می شود و 9 مصراع از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.

5- پنجمین قالی ابریشمی تبریز که منقش به شعر حافظ است، با طرح لچک ترنج متعلق به نیمه اول سدة 10 ق مضبوط در موزة هنرهای تزیینی پاریس است. این فرش شش بیت از غزل «ساقی برآمد ابر بهاران» را دارد.

6- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و متعلق به سدة 10ق، در موزه توپکاپی سرای ششمین فرش حافظانه تبریز است. این فرش،پنج بیت از غزل با مطلع «می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی» را دارد.

7- قالی بعدی متعلق به تبریز و دارای طرح لچک ترنج از سدة 10ق است که در لیون و موزة منسوجات آن نگهداری می شود.این فرش پنج بیت از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.

8- مورد بعدی قالی تبریز متعلق به سدة 11ق/17. است که در تهران و موزة فرش است و شش بیت از غزل «تا سایة مبارکت افتاد بر سرم» را دارد.

9- قالی هریس متعلق به سدة 13ق/19م در برلین و موزه اسلامی است. شش بیت از غزل «بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم» را دارد.

10- قالی ابریشم هریس با طرح باغی در سده 13ق/19م در پاریس در یک مجموعة خصوصی است. بیت «رواق منظر چشم من آشیانة توست /کرم نما و فرودآ که خانه خانة توست» بر آن کار شده است.

@safinehyetabriz

دیوان حافظ در قالی تبریز

قالیبافی که از کهن ترین هنرهای ایرانی به شمار می¬آید،از ظرافت کلام حافظ بی بهره نمانده است. ابیاتی از حافظ را می توان بر روی مشهورترین قالی های ایران به ویژه آذربایجان یافت. مضمون این ابیات بیشتر شامل توصیف باغ، بهار، گل و سبزه است. از جملة آنها این قالی ها و قالیچه هاست.
1- قالی اردبیل، معروفترین و قدیمی ترین قالی ایرانی است که بر آن شعر حافظ دیده می شود. این قالی در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت نگهداری می شود و این بیت بر آن نقش بسته است:
جز آستان توام در جهان پناهی نیست سر مرا به جز این در، حواله گاهی نیست
بافنده این قالی تاریخی،مقصود کاشانی، (936ق / 1530م) است. انتخاب این بیت، به دلیل وقف آن به بقعة شیخ صفی الدین اردبیلی و یا آستان قدس رضوی بوده است.
2- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق / 16م است.این قالی زیبا در موزة فرش تهران نگهداری می شود.
بیت زیر بر آن بافته شده است:
می خواه و گل افشان کن از دهر چه میجویی این گفت سحرگه گل، بلبل تو چه میگویی
3- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و نقوش حیوانی متعلق به سدة 10ق، معروف به قالی سالتینگ (منسوب به جرج سالتینگ) است که در لندن، موزة ویکتوریا و آلبرت است. این قالی دیدنی، پنج بیت از همان غزل فوق را دارد.
4- قالی تبریز متعلق به نیمه دوم سدة 10ق است.این قالی در شهر فلورانس و در موزة باردینی آن شهر نگهداری می شود و 9 مصراع از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.
5- پنجمین قالی ابریشمی تبریز که منقش به شعر حافظ است، با طرح لچک ترنج متعلق به نیمه اول سدة 10 ق مضبوط در موزة هنرهای تزیینی پاریس است. این فرش شش بیت از غزل «ساقی برآمد ابر بهاران» را دارد.
6- قالی تبریز با طرح لچک ترنج و متعلق به سدة 10ق، در موزه توپکاپی سرای ششمین فرش حافظانه تبریز است. این فرش،پنج بیت از غزل با مطلع «می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی» را دارد.
7- قالی بعدی متعلق به تبریز و دارای طرح لچک ترنج از سدة 10ق است که در لیون و موزة منسوجات آن نگهداری می شود.این فرش پنج بیت از غزل «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» را دارد.
8- مورد بعدی قالی تبریز متعلق به سدة 11ق/17. است که در تهران و موزة فرش است و شش بیت از غزل «تا سایة مبارکت افتاد بر سرم» را دارد.
9- قالی هریس متعلق به سدة 13ق/19م در برلین و موزه اسلامی است. شش بیت از غزل «بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم» را دارد.
10- قالی ابریشم هریس با طرح باغی در سده 13ق/19م در پاریس در یک مجموعة خصوصی است. بیت «رواق منظر چشم من آشیانة توست /کرم نما و فرودآ که خانه خانة توست» بر آن کار شده است.
@safinehyetabriz

✅ از شایعات تا واقعیات یک شمایل

سالهاست که تصويري به عنوان تصوير نوجواني رسول خدا (ص) در ايران انتشار مي يابد. بسياري از مردم در عين نشان دادن علاقه شان به اين تصوير، اين پرسش را مطرح مي کنند که تصوير ياد شده از کجا آمده است؟ شنيده شده است که کساني در پاسخ مي گويند اين تصويري است که بحيراي راهب در سفري که حضرت به همراه عمويش ابوطالب به شام داشت، آن را کشيده است و اصل این تصویر هم اکنون در موزه روم قرار دارد اما در واقع درستي اين پاسخ در معرض ترديد قرار دارد !
به مناسبت سال روز فرخنده ولادت پیامبر اعظم اسلام، کانال مکتب نگارگری تبریز بر آن شده است تا به واقعیات این انتساب و دلایل رد آن بپردازد و سیر تحول این تصویر از عکس اولیه تا آنچه که ما هم اکنون شاهد آن هستیم را با تصاویر این تحولات به اشتراک علاقمندان و هنرمندان عزیز بگذارد که در ادامه می آید👇
@tabrizschoolofpersianpainting

اولین موزه کفش ایران در تبریز


بدون شک یکی از مهمترین جاذبه های شهر تبریز موزه های آن است، موزه هایی متنوع که هر کدام به موضوعاتی خاص اختصاص دارند و محل نمایش اشیای ارزشمند و جالب توجه اند. یکی از این موزه ها موزه کفش است، موزه ای که در مهر ۹۴ در تبریز افتتاح شد و اولین موزه کفش ایران و هفتمین موزه کفش جهان است.

موزه کفش تبریز در قسمت زیرزمین عمارت شهرداری تبریز قرار دارد و محل نمایش کفش هایی از اقوام و زمان های مختلف و همینطور تجهیزات کفاشی ست. این موزه امروز گردشگران زیادی از آن بازدید می کنند.
قدیمی ترین کفش چرمی کشف شده جهان که در تصویر دیده میشود در این موزه نگهداری میشود و از روستای بیرق در اطراف تبریز بدست آمده است.

اشیای این موزه از کفش های سنتی سراسر ایران هستند و در بخش دیگری از موزه هم تجهیزات و وسایل ساخت کفش جمع آوری شده است. به غیر از موزه کفش تبریز، در دیگر نقاط دنیا هم ۶ مورد از موزه های تخصصی کفش وجود دارند که از میان آن ها می توان به موزه رومنس فرانسه، موزه باتا تورنتو، موزه کلارک و موزه سرخپوستان ونکوور اشاره کرد.
@tiart