ترجمان الاشواق،
مشتمل است بر دیوان اشعار عربی محیالدین عربی، در زمینه عرفان ادبی و نظری و مشتمل است بر غزلياتى عاشقانه و عارفانه و شرحى مبسوط و تا حدى دور از فهم از سوى نيكلسون!
در مکه در مجلس درس شیخ مکین الدین ابوشجاع زاهربن رستم بن ابی الرجاء اصفهانی (متوفی ۶۰۹) نِظام، دختر زیبا و پارسا و دانای شیخ، را دیده، زیباییهای ظاهری و معنوی نظام در وی اثر ژرف بخشیده، دلباخته او گشته و این دلباختگی الهام بخش او در سرودن اشعار عارفانه و عاشقانه ترجمان الاشواق شده است!
نیکلسون کتاب را به زبان انگلیسی ترجمه و شرح کرده ، بعضی از ابیات را با دید و سلیقه خاص خود ترجمه نموده و در بعضی از موارد فقط به مفهوم کلی شعر بسنده کرده است؛ ازاین رو، اگر شخص مطلع و خرده گیر و کنجکاو با کمال دقت به آن بنگرد، امکان دارد در تطابق ترجمه و متن اصلی، اختلافی را مشاهده کند. ترجمه و شرح مزبور، گرچه در پارهای موارد، شاید آشفته یا دارای نقصان است، ولی روی هم رفته، شیوا و رسا و گره گشاست.
نویسندهٔ عاشق در این اثر با واژههای زیبا و عبارات دلنشین به وصف فضائل نظام پرداخته! و او را چشمه نور و بها، یگانه دهر، نادره روزگار، دوشیزه فرزانه، درّ یگانه، افسانه گرانمایه و آیینه تمام نمای حکمت جاودانه دانسته و همه این توصیفات را جزئی از «ذخائر الاعلاق» خود دانسته که تقدیم مجلس نظام کرده است و این مطلب این را میرساند که نویسنده حسابی و دربست خِفتِ عشق نظام شده بوده و سیم آخرش همین کتاب است. خوانش کتاب تقدیم میشود به روح پرفتوح بانو نظام.
بیشتر:
http://wikinoor.ir/ترجمان_الاشواق_