آدرس جدید litera999@

شب دوشنبه و جمعه، قرآن ختم می فرمود. (هفته ی دوبار).

@libmazaheb

شرح حال ابن مفلح صیمری، استاد یحیی بن حسین در رساله مشایخ الشیعه

https://t.me/alhojjah/25350

المهدی المنتطر
للامام الحافظ؛ ابی الفضل عبدالله بن صدیق الغماری الحسن
انتشارات : جمعیة آل البیت و العلوم الشرعیه__فلسطین
زبان : عربی

https://t.me/joinchat/AAAAAEOyBh9fy0yRLS521w

با یاد و نام خدای متعال

آموزش زبان فارسی در دانشگاه تبریز

سلام علیکم

بیست و پنجمین جلسه انجمن ترویج زبان فارسی در اتحادیه دانشگاه های تفتاش، به معرفی و ارائه گزارشی از آموزش زبان فارسی در دانشگاه تبریز اختصاص یافته است.
در این جلسه که به صورت مجازی برگزار می شود، سردبیر مجله سفینه تبریز مطالبی عرض خواهد کرد.

مطالب در سه بخش کلی است:

الف) سابقه زبان فارسی در آذربایجان

ب) تحقیقات مربوط به زبان فارسی در دانشگاه تبریز؛ از زمان تأسیس تاکنون

ج) گزارشی از اقدامات مرکز آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبان دانشگاه تبریز

زمان :
دوشنبه ششم تیر ساعت ۱۲ ظهر

لینک حضور در مراسم:

https://vroom.um.ac.ir/iscm

ورود از گزینه مهمان

ضمنا فایل صوتی برنامه در کانال مرکز آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبان دانشگاه تبریز بارگذاری خواهد شد.

https://t.me/zabanehfarsi_tabriz


@safinehyetabriz

‍ 🔱🔱🔱

⚡️ «ابن مُقَفّع» ( روزبه دادویه)

ابن مقفّع نخستین کسی بود که منطق را برای ابوجعفر منصور ترجمه کرد. ترجمه اثر ارزشمندی به نام کلیله و دمنه از زبان پهلوی به عربی را از کارهای برجسته او می دانند. ترجمه کلیله و دمنه وی چندین بار در سرزمینهایی چون مصر، هندوستان و در قارۀ اروپا به چاپ رسیده است. در عصر حاضر نیز پژوهشگران غربی به نوشته های او و اظهاراتش تکیه کرده و آن را مستند می دانند.
از دیگر آثار ارزشمند او ترجمه عربی خداینامه از زبان پهلوی است که نه از اصل آن و نه از ترجمۀ ابن مقفّع چیزی در دست نیست.ابن مقفّع به اندازه ای در عرصه تاریخ نگاری و به ویژه در زمینۀ تاریخ ایران و ایرانیان خوش درخشیده است که چهره های برجسته تاریخ نگاری جهان اسلام مانند ابن الندیم ودیگران به او استناد کرده و از او نقل قول فراوان کرده اند. مورخان و دانشمندان پس از سدۀ دوم هجری- قمری که متّکی به پژوهشها و آثار ابن مقفّع بوده اند، اطلاعات گرانبهای خود را دربارۀ تاریخ عصر ساسانیان از وی اقتباس کرده اند. علیرغم تحقیقات و خدمات ارزنده این پژوهشگر، زبان شناس و مورخ ایرانی الاصل، فرجام تلخ و سهمگینی را به او نسبت داده اند. مرگ ابن مقفّع را برخی از علاقمندان و پیروان شیوه های پژوهشی او هولناک گزارش کرده اند. روایت شده است که منصور خلیفه عباسی که دوران خلافت او را بیست و دو سال یعنی از سال ۱۳۶ تا ۱۵۸ هجری- قمری نوشته اند، تحت تأثیر بدگویی های دشمنان ابن مقفّع قرار گرفت و چون خود خلیفه نیز طبعی سرکش و طینتی سفّاکانه داشت به سفیان حاکم دست نشاندۀ خود در بصره دستور داد تا ابن مقفّع را از میان بردارد و حاکم امتثال امر خلیفه را کرد و ابن مقفّع را کشت. روایتی دیگر نیز در دست است که حاسدان و مغرضان پیوسته بر آن بودند تا نتیجه تحقیقات، تتبعات و ترجمه های ارزشمند عبدالله بن مقفّع را موذیانه و زیرکانه از بین برده و به کلی منهدم نمایند. برخی گمان می کنند که سرنوشت خداینامه و ترجمه عربی آن از زبان پهلوی که توسط ابن مقفّع صورت گرفته است، به واقع چنین بوده است.

ادامه 👇👇
🔰@Asefchannel

‍ 🔱🔱🔱

⚡️ «ابن مُقَفّع» ( روزبه دادویه)

ابن مقفّع نخستین کسی بود که منطق را برای ابوجعفر منصور ترجمه کرد. ترجمه اثر ارزشمندی به نام کلیله و دمنه از زبان پهلوی به عربی را از کارهای برجسته او می دانند. ترجمه کلیله و دمنه وی چندین بار در سرزمینهایی چون مصر، هندوستان و در قارۀ اروپا به چاپ رسیده است. در عصر حاضر نیز پژوهشگران غربی به نوشته های او و اظهاراتش تکیه کرده و آن را مستند می دانند.
از دیگر آثار ارزشمند او ترجمه عربی خداینامه از زبان پهلوی است که نه از اصل آن و نه از ترجمۀ ابن مقفّع چیزی در دست نیست.ابن مقفّع به اندازه ای در عرصه تاریخ نگاری و به ویژه در زمینۀ تاریخ ایران و ایرانیان خوش درخشیده است که چهره های برجسته تاریخ نگاری جهان اسلام مانند ابن الندیم ودیگران به او استناد کرده و از او نقل قول فراوان کرده اند. مورخان و دانشمندان پس از سدۀ دوم هجری- قمری که متّکی به پژوهشها و آثار ابن مقفّع بوده اند، اطلاعات گرانبهای خود را دربارۀ تاریخ عصر ساسانیان از وی اقتباس کرده اند. علیرغم تحقیقات و خدمات ارزنده این پژوهشگر، زبان شناس و مورخ ایرانی الاصل، فرجام تلخ و سهمگینی را به او نسبت داده اند. مرگ ابن مقفّع را برخی از علاقمندان و پیروان شیوه های پژوهشی او هولناک گزارش کرده اند. روایت شده است که منصور خلیفه عباسی که دوران خلافت او را بیست و دو سال یعنی از سال ۱۳۶ تا ۱۵۸ هجری- قمری نوشته اند، تحت تأثیر بدگویی های دشمنان ابن مقفّع قرار گرفت و چون خود خلیفه نیز طبعی سرکش و طینتی سفّاکانه داشت به سفیان حاکم دست نشاندۀ خود در بصره دستور داد تا ابن مقفّع را از میان بردارد و حاکم امتثال امر خلیفه را کرد و ابن مقفّع را کشت. روایتی دیگر نیز در دست است که حاسدان و مغرضان پیوسته بر آن بودند تا نتیجه تحقیقات، تتبعات و ترجمه های ارزشمند عبدالله بن مقفّع را موذیانه و زیرکانه از بین برده و به کلی منهدم نمایند. برخی گمان می کنند که سرنوشت خداینامه و ترجمه عربی آن از زبان پهلوی که توسط ابن مقفّع صورت گرفته است، به واقع چنین بوده است.

ادامه 👇👇
🔰@Asefchannel

‍ 🔱🔱🔱

📜 ابن مقفّع به روایت احسان طبری

اى خانه ى دلدار كه از بيم بدانديش
روى از تو همى تافته و دل بتو دارم

رو تافتنم را منگر زانكه به هر حال
جان بهر تو مى بازم و منزل بتو دارم


اندکی بيش از ١٢٥٠ سال پيش از اين ، در يك خاندان ايرانى زرتشتى از اهالى شهر جور (فيروزآباد فارس) كه در شهر بصره اقامت گزيده بود فرزندى تولد يافت كه تا امروز نيز استاد بى همتاى نثر عربى بشمار است و از بنيادگزاران بزرگ فرهنگ درخشان دوران خلافت عباسى است. مورخين عرب او را از بزرگترین مترجمین و "نقله ی حکمت" دانسته اند و ابن ندیم او را از "بلغاء عشره ی ناس" شمرده است.

دادویه " عامل خراج " یا پیشکار دارائی امویان در عراق بود و فرزندی که در سال 106 یا 109 هجری قمری در خاندانش تولد یافت روزبه نام گرفت که بعدها اسلام آورده و عبدالله نامیده شد و به ابن مقفّع شهرت یافت. زندگی عبدالله بن مفقع کوتاه بود. وى که بنا به تصريح فيلسوف و نويسنده ی شهير عرب "جاحظ" جوانى زيبا، سوارى توانا، مردى كريم و سخى بوده به دست دشمنان كين جوى خود در سال ١٤٥ هجرى در سن ٣٦ سالگى در عين شگفتگى و جوش زندگى كشته شد.

🔰 https://t.me/DivankadeAdabFarsi
https://t.me/joinchat/DhozBBFKBK9D87RyG3RHCA

‍ 🔱🔱🔱

⚡️ «ابن مُقَفّع» ( روزبه دادویه)

ابن مقفّع نخستین کسی بود که منطق را برای ابوجعفر منصور ترجمه کرد. ترجمه اثر ارزشمندی به نام کلیله و دمنه از زبان پهلوی به عربی را از کارهای برجسته او می دانند. ترجمه کلیله و دمنه وی چندین بار در سرزمینهایی چون مصر، هندوستان و در قارۀ اروپا به چاپ رسیده است. در عصر حاضر نیز پژوهشگران غربی به نوشته های او و اظهاراتش تکیه کرده و آن را مستند می دانند.
از دیگر آثار ارزشمند او ترجمه عربی خداینامه از زبان پهلوی است که نه از اصل آن و نه از ترجمۀ ابن مقفّع چیزی در دست نیست.ابن مقفّع به اندازه ای در عرصه تاریخ نگاری و به ویژه در زمینۀ تاریخ ایران و ایرانیان خوش درخشیده است که چهره های برجسته تاریخ نگاری جهان اسلام مانند ابن الندیم ودیگران به او استناد کرده و از او نقل قول فراوان کرده اند. مورخان و دانشمندان پس از سدۀ دوم هجری- قمری که متّکی به پژوهشها و آثار ابن مقفّع بوده اند، اطلاعات گرانبهای خود را دربارۀ تاریخ عصر ساسانیان از وی اقتباس کرده اند. علیرغم تحقیقات و خدمات ارزنده این پژوهشگر، زبان شناس و مورخ ایرانی الاصل، فرجام تلخ و سهمگینی را به او نسبت داده اند. مرگ ابن مقفّع را برخی از علاقمندان و پیروان شیوه های پژوهشی او هولناک گزارش کرده اند. روایت شده است که منصور خلیفه عباسی که دوران خلافت او را بیست و دو سال یعنی از سال ۱۳۶ تا ۱۵۸ هجری- قمری نوشته اند، تحت تأثیر بدگویی های دشمنان ابن مقفّع قرار گرفت و چون خود خلیفه نیز طبعی سرکش و طینتی سفّاکانه داشت به سفیان حاکم دست نشاندۀ خود در بصره دستور داد تا ابن مقفّع را از میان بردارد و حاکم امتثال امر خلیفه را کرد و ابن مقفّع را کشت. روایتی دیگر نیز در دست است که حاسدان و مغرضان پیوسته بر آن بودند تا نتیجه تحقیقات، تتبعات و ترجمه های ارزشمند عبدالله بن مقفّع را موذیانه و زیرکانه از بین برده و به کلی منهدم نمایند. برخی گمان می کنند که سرنوشت خداینامه و ترجمه عربی آن از زبان پهلوی که توسط ابن مقفّع صورت گرفته است، به واقع چنین بوده است.

ادامه 👇👇
🔰@Asefchannel

‍ 🔱🔱🔱

📜 ابن مقفّع به روایت احسان طبری

اى خانه ى دلدار كه از بيم بدانديش
روى از تو همى تافته و دل بتو دارم

رو تافتنم را منگر زانكه به هر حال
جان بهر تو مى بازم و منزل بتو دارم


اندکی بيش از ١٢٥٠ سال پيش از اين ، در يك خاندان ايرانى زرتشتى از اهالى شهر جور (فيروزآباد فارس) كه در شهر بصره اقامت گزيده بود فرزندى تولد يافت كه تا امروز نيز استاد بى همتاى نثر عربى بشمار است و از بنيادگزاران بزرگ فرهنگ درخشان دوران خلافت عباسى است. مورخين عرب او را از بزرگترین مترجمین و "نقله ی حکمت" دانسته اند و ابن ندیم او را از "بلغاء عشره ی ناس" شمرده است.

دادویه " عامل خراج " یا پیشکار دارائی امویان در عراق بود و فرزندی که در سال 106 یا 109 هجری قمری در خاندانش تولد یافت روزبه نام گرفت که بعدها اسلام آورده و عبدالله نامیده شد و به ابن مقفّع شهرت یافت. زندگی عبدالله بن مفقع کوتاه بود. وى که بنا به تصريح فيلسوف و نويسنده ی شهير عرب "جاحظ" جوانى زيبا، سوارى توانا، مردى كريم و سخى بوده به دست دشمنان كين جوى خود در سال ١٤٥ هجرى در سن ٣٦ سالگى در عين شگفتگى و جوش زندگى كشته شد.

🔰 https://t.me/DivankadeAdabFarsi
https://t.me/joinchat/DhozBBFKBK9D87RyG3RHCA

كتاب المنية و الأمل في شرح الملل و النحل - أحمد بن يحيى بن مرتضى الحسيني اليماني و دکتر محمدجواد مشکور
https://t.me/zabanehfarsi_tabriz