فراخوان مقاله برای یکصدمین سال با تأسیس حوزه علمیه قم.موضوعات و اخبار مربوطه را اینجا ببینید
@howzehoralhistory
@howzehoralhistory
وصف القناة
✅ کانالی برای مطالعات و مباحث روش شناختی (با رویکرد تراثی)
Forwarded From دفتر تاریخ شفاهی حوزه علمیه
جستاری در مباحث روش‌شناسی
raweshshenasiجستاری در مباحث روش‌شناسی
raweshshenasi✅ کتابی ارزشمند ...
Forwarded From جامع المخطوطات
جستاری در مباحث روش‌شناسی
raweshshenasiForwarded From ورجاوند ۳
جستاری در مباحث روش‌شناسی
raweshshenasiForwarded From عارفانه
جستاری در مباحث روش‌شناسی
raweshshenasiانا لله و انا الیه راجعون
صحنه ای ماندگار از تواضع آیت الله صافی گلپایگانی
@Arefane
صحنه ای ماندگار از تواضع آیت الله صافی گلپایگانی
@Arefane
Forwarded From Mozhgan
جستاری در مباحث روش‌شناسی
raweshshenasi👆👆
✒️نام کتاب : آیین مطالعه و یادگیری
نویسنده : مرتضی نصرت
🍁🍁🍁🍁🍁
توضیحات : در کتاب حاضر شیوه‌های یادگیری و مطالعه، طی مباحث زیر تشریح شده است : عوامل موثر بر یادگیری، شرایط مطالعه مطلوب، شیوه‌های تقویت حافظه، دلایل فراموشی از دیدگاه‌های مختلف، مراحل یادگیری موثر، روش‌های مطالعه، عواملی که باعث درک بهتر مطالب می‌شوند، شیوه فراگیری در کلاس درس و شیوه ارائه امتحان .در پایان هریک از مباحث احادیثی از امامان (علیهاالسلام) یا جملاتی از بزرگان نقل شده است.
✒️نام کتاب : آیین مطالعه و یادگیری
نویسنده : مرتضی نصرت
🍁🍁🍁🍁🍁
توضیحات : در کتاب حاضر شیوه‌های یادگیری و مطالعه، طی مباحث زیر تشریح شده است : عوامل موثر بر یادگیری، شرایط مطالعه مطلوب، شیوه‌های تقویت حافظه، دلایل فراموشی از دیدگاه‌های مختلف، مراحل یادگیری موثر، روش‌های مطالعه، عواملی که باعث درک بهتر مطالب می‌شوند، شیوه فراگیری در کلاس درس و شیوه ارائه امتحان .در پایان هریک از مباحث احادیثی از امامان (علیهاالسلام) یا جملاتی از بزرگان نقل شده است.
Forwarded From 🌎قانون توانگری🌎
جستاری در مباحث روش‌شناسی
raweshshenasi۱. قانون مورفی: از هرچی بیشتر بترسی، بیشتر اتفاق میافته!
۲. قانون کیدلین: اگر بتونی مشکلت رو روی کاغذ بنویسی، ۵۰٪ قضیه حل میشه!
۳. قانون گیلبرت: بزرگترین مشکل هنگام انجام یک کار اینه که کسی بهت نگه چیکار کنی!
۴. قانون ویلسون: اگر همیشه هوش و اطلاعات رو در اولویت قرار بدی، پول وارد زندگیت میشه!
۵. قانون فالکلند: وقتی هیچ تصمیمی برای انجام کاری نداری، تصمیمی نگیر!
۲. قانون کیدلین: اگر بتونی مشکلت رو روی کاغذ بنویسی، ۵۰٪ قضیه حل میشه!
۳. قانون گیلبرت: بزرگترین مشکل هنگام انجام یک کار اینه که کسی بهت نگه چیکار کنی!
۴. قانون ویلسون: اگر همیشه هوش و اطلاعات رو در اولویت قرار بدی، پول وارد زندگیت میشه!
۵. قانون فالکلند: وقتی هیچ تصمیمی برای انجام کاری نداری، تصمیمی نگیر!
جستاری در مباحث روش‌شناسی
raweshshenasi✅ سیگار، قاتلی خاموش و یک پیشنهاد!
امروز خبری توجهم را جلب کرد و هوش از سرم ربود: "مصرف سالانه سیگار کشور، ۷۰ میلیارد نخ سیگار است"!
از آنجا که از آخرین شیطنتم در لب زدن به سیگار، حدوداً ۴۷ سال گذشته (۱۳۵۳)، هیچوقت به آن فکر نکرده بودم، رویتِ آمار فوق، برایم خیلی تکان دهنده بود. با دستپاچگی و کنجکاوی خواستم ببینم اساساً امروزه در بازار، یک نخ سیگار چند تومان است؟ در همان سطر نخست صفحه گوگل، آماری دیدم مربوط به ۱۳خرداد سال ۱۳۹۷: "هر نخ سیگار از ۷۵ تا حدود ۱۱۵۰ تومان است"! دیگر جستجو را ادامه ندادم ببینم امسال قیمت‌ها چند و چون است، لابد حداقل ۲۰۰ یا حتی ۵۰۰ تومان شده باشد. با خود سرانگشتی حساب کردم، اگر هر نخ سیگار را به طور متوسط ۲۰۰ تومان حساب کنیم، ایرانیان، در طول سال ۱۴ هزار میلیارد تومان (حدود ۵۰۰ میلیون دلار) ثروت ملی کشور را، دود میکنند، ضمن اینکه هم خود را نابود و بیمار میکنند، هم خانواده خود را منزجر، هم محیط زیست را آلوده و هم با "بیمار شدن" خودشان و "بیمار کردن" دیگران، هزینه‌های دیگری را بر گُرده کشور، بار میکنند، آری ۵۰۰ میلیون دلار در سال، ثروتی گرانبهاست که فقط خدا می‌داند، مبلغ این ماده کشنده، چقدر میتوانست گره از کار نیازمندان باز کند، چه کارهای نابی را میتوانست شکل دهد ... امروز، سر انگشتی محاسبه‌ای کردم ببینم از باب نمونه، با این مبلغی که سالانه، اینگونه دود میشود، چه کارها می‌شد کرد:
الف) در تهران میتوان سالانه ۷۰۰۰ خانه دو میلیارد تومانی و در شهرستانها سالانه تا ۱۴۰۰۰ خانه یک میلیاردی ساخت و با فرایندی، با اقساط مدت بالا به نیازمندان داد.
ب) بر اساس بررسی‌های سازمان مجری ساختمان‌ها و تجهیزات دولتی و عمومی، هزینه تاسیس یک بیمارستان عمومی در شهرهای کوچک به ازای هر تخت بیمارستانی حدود ۵۰۰ میلیون تومان و در شهرهای بزرگ حدود ۱ میلیارد تومان برآورد میشود. البته با احتساب هزینه تجهیزات، این رقم به بیش از یک و نیم تا دو میلیارد تومان می‌رسد. به بیان بهتر برای تاسیس یک بیمارستان ۲۲ تخت‌خوابی که کمترین میزان تخت مجاز خواهد بود، باید ۴۵ میلیارد تومان سرمایه وجود داشته باشد. به دگر تعبیر شاید بتوان گفت، تنها و تنها با این مبلغی که شوربختانه فقط دود میشود، سالانه بیش از ۳۰۰ بیمارستان ۲۲ تخت خوابی تخصصی میتوان در شهرهای مختلف کشور ساخت.
ج) اگر بشود با حداکثر صرفه جویی‌ها، با متوسط دویست میلیون تومان، زوجی را همراه با جهیزیه معمولی در حد ضرورت، به خانه بخت فرستاد، با این مبلغی که فقط دود میشود، سالانه زمینه ازدواج ۷۰ هزار زوج را فراهم کرده و خوشبخت نمود.
د) با این مبلغی که فقط دود میشود، میتوان بیشتر نیازهای متنوع معلولان، روشندلان، ناشنوایان، ناگویا و عقب‌مانده‌های ذهنی و حتی بخشی از سالمندان را به نحو احسن مرتفع ساخت و مهمتر از همه انبوهی از ساختارها و زیرساخت‌های اجتماعی متناسب با نیازهای آنان را همچون تعبیه پل‌ها، راهروها، پیاده‌روها، پارکینگ‌ها، بانک‌ها، متروها و ... را همسان‌سازی کرد.
ه) طبق آمارهای رسمی سال ۹۹، قیمت ساخت یک کیلومتر مسیر مترو (در تهران) برابر با هزار میلیارد تومان میشود و قاعدتا در شهرهای دیگر به نصف و بلکه بیشتر تقلیل پیدا میکند. برای نمونه با همین مبلغی که ففط دود میشود در تهران میتوان سالانه ۱۴ کیلومتر و در شهرهای دیگر حداقل ۲۸ کیلومتر خط مترو افزود یا ساخت و مردم را از گرفتاری روزه ترافیکی رهانید.
و) خاطرم هست، در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ که مدتی در آلمان بودم، هر یورو معادل یکهزار تومان بود، برای یک آلمانی، با غض نظر از حقوق ماهیانه یک کارمند شاغل یا بازنشسته، حقوق از کارافتادگی ماهانه ۱۲۰۰ یورو و حقوق بیکاری نیز ۱۴۰۰ یورو تعیین شده بود. اکنون که فکر میکنم می‌بینم اگر چنین قانونی در کشور ما هم بود، با همین مبلغی که به هوا دود میشود، صرف نظر از مقوله بیمه، میتوان برای بیش از دویست هزار نفر افراد از کار افتاده یا بیکار، حقوق ماهانه ۵ میلیون تومانی و یا برای چهارصد هزار نفر حقوق حداقلی سه میلیون تومانی، پرداخت نمود.
ز) اگر ساخت و راه اندازی یک کارخانه تولیدی معمولی و کوچک به طور متوسط حداقل ۲۰ میلیارد تومان هزینه داشته باشد، با این مبلغ میتوان سالانه حداقل ۷۰۰ کارخانه تولیدی در کشور راه اندازی نمود و اگر هر کارخانه هم به طور متوسط ۱۰۰۰ نفر را به کار گیرد، سالانه ۷۰۰ هزار شغل و اشتغال ایجاد میشود!
دیگر کافی است، شاید تا صدها مورد هم فکر کرد و نوشت ... [ادامه👇]
🆔 @raweshshenasi
امروز خبری توجهم را جلب کرد و هوش از سرم ربود: "مصرف سالانه سیگار کشور، ۷۰ میلیارد نخ سیگار است"!
از آنجا که از آخرین شیطنتم در لب زدن به سیگار، حدوداً ۴۷ سال گذشته (۱۳۵۳)، هیچوقت به آن فکر نکرده بودم، رویتِ آمار فوق، برایم خیلی تکان دهنده بود. با دستپاچگی و کنجکاوی خواستم ببینم اساساً امروزه در بازار، یک نخ سیگار چند تومان است؟ در همان سطر نخست صفحه گوگل، آماری دیدم مربوط به ۱۳خرداد سال ۱۳۹۷: "هر نخ سیگار از ۷۵ تا حدود ۱۱۵۰ تومان است"! دیگر جستجو را ادامه ندادم ببینم امسال قیمت‌ها چند و چون است، لابد حداقل ۲۰۰ یا حتی ۵۰۰ تومان شده باشد. با خود سرانگشتی حساب کردم، اگر هر نخ سیگار را به طور متوسط ۲۰۰ تومان حساب کنیم، ایرانیان، در طول سال ۱۴ هزار میلیارد تومان (حدود ۵۰۰ میلیون دلار) ثروت ملی کشور را، دود میکنند، ضمن اینکه هم خود را نابود و بیمار میکنند، هم خانواده خود را منزجر، هم محیط زیست را آلوده و هم با "بیمار شدن" خودشان و "بیمار کردن" دیگران، هزینه‌های دیگری را بر گُرده کشور، بار میکنند، آری ۵۰۰ میلیون دلار در سال، ثروتی گرانبهاست که فقط خدا می‌داند، مبلغ این ماده کشنده، چقدر میتوانست گره از کار نیازمندان باز کند، چه کارهای نابی را میتوانست شکل دهد ... امروز، سر انگشتی محاسبه‌ای کردم ببینم از باب نمونه، با این مبلغی که سالانه، اینگونه دود میشود، چه کارها می‌شد کرد:
الف) در تهران میتوان سالانه ۷۰۰۰ خانه دو میلیارد تومانی و در شهرستانها سالانه تا ۱۴۰۰۰ خانه یک میلیاردی ساخت و با فرایندی، با اقساط مدت بالا به نیازمندان داد.
ب) بر اساس بررسی‌های سازمان مجری ساختمان‌ها و تجهیزات دولتی و عمومی، هزینه تاسیس یک بیمارستان عمومی در شهرهای کوچک به ازای هر تخت بیمارستانی حدود ۵۰۰ میلیون تومان و در شهرهای بزرگ حدود ۱ میلیارد تومان برآورد میشود. البته با احتساب هزینه تجهیزات، این رقم به بیش از یک و نیم تا دو میلیارد تومان می‌رسد. به بیان بهتر برای تاسیس یک بیمارستان ۲۲ تخت‌خوابی که کمترین میزان تخت مجاز خواهد بود، باید ۴۵ میلیارد تومان سرمایه وجود داشته باشد. به دگر تعبیر شاید بتوان گفت، تنها و تنها با این مبلغی که شوربختانه فقط دود میشود، سالانه بیش از ۳۰۰ بیمارستان ۲۲ تخت خوابی تخصصی میتوان در شهرهای مختلف کشور ساخت.
ج) اگر بشود با حداکثر صرفه جویی‌ها، با متوسط دویست میلیون تومان، زوجی را همراه با جهیزیه معمولی در حد ضرورت، به خانه بخت فرستاد، با این مبلغی که فقط دود میشود، سالانه زمینه ازدواج ۷۰ هزار زوج را فراهم کرده و خوشبخت نمود.
د) با این مبلغی که فقط دود میشود، میتوان بیشتر نیازهای متنوع معلولان، روشندلان، ناشنوایان، ناگویا و عقب‌مانده‌های ذهنی و حتی بخشی از سالمندان را به نحو احسن مرتفع ساخت و مهمتر از همه انبوهی از ساختارها و زیرساخت‌های اجتماعی متناسب با نیازهای آنان را همچون تعبیه پل‌ها، راهروها، پیاده‌روها، پارکینگ‌ها، بانک‌ها، متروها و ... را همسان‌سازی کرد.
ه) طبق آمارهای رسمی سال ۹۹، قیمت ساخت یک کیلومتر مسیر مترو (در تهران) برابر با هزار میلیارد تومان میشود و قاعدتا در شهرهای دیگر به نصف و بلکه بیشتر تقلیل پیدا میکند. برای نمونه با همین مبلغی که ففط دود میشود در تهران میتوان سالانه ۱۴ کیلومتر و در شهرهای دیگر حداقل ۲۸ کیلومتر خط مترو افزود یا ساخت و مردم را از گرفتاری روزه ترافیکی رهانید.
و) خاطرم هست، در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ که مدتی در آلمان بودم، هر یورو معادل یکهزار تومان بود، برای یک آلمانی، با غض نظر از حقوق ماهیانه یک کارمند شاغل یا بازنشسته، حقوق از کارافتادگی ماهانه ۱۲۰۰ یورو و حقوق بیکاری نیز ۱۴۰۰ یورو تعیین شده بود. اکنون که فکر میکنم می‌بینم اگر چنین قانونی در کشور ما هم بود، با همین مبلغی که به هوا دود میشود، صرف نظر از مقوله بیمه، میتوان برای بیش از دویست هزار نفر افراد از کار افتاده یا بیکار، حقوق ماهانه ۵ میلیون تومانی و یا برای چهارصد هزار نفر حقوق حداقلی سه میلیون تومانی، پرداخت نمود.
ز) اگر ساخت و راه اندازی یک کارخانه تولیدی معمولی و کوچک به طور متوسط حداقل ۲۰ میلیارد تومان هزینه داشته باشد، با این مبلغ میتوان سالانه حداقل ۷۰۰ کارخانه تولیدی در کشور راه اندازی نمود و اگر هر کارخانه هم به طور متوسط ۱۰۰۰ نفر را به کار گیرد، سالانه ۷۰۰ هزار شغل و اشتغال ایجاد میشود!
دیگر کافی است، شاید تا صدها مورد هم فکر کرد و نوشت ... [ادامه👇]
🆔 @raweshshenasi
جستاری در مباحث روش‌شناسی
raweshshenasiو اما پیشنهاد مشخص من این است، صندوقی حقوقی در یکی از بانک‌های کشور، با نظارت نمایندگانی از شخصیت‌های حقیقی و حقوقی، اختصاصاً با تولی‌گری تیمی از چهره‌های برتر دانشگاهی، علمی، سینمایی و ... که خود سابقه اعتیاد به سیگار داشته‌اند، ولی با یک تصمیم کبری، آن را برای همیشه کنار انداخته‌اند، تاسیس شود و با توجه به جایگاه و نفوذ خود، از مردم (سیگاری‌ها)، تقاضا کنند که به این #کمپین_ترک_سیگار، بپیوندند و یکسال مبلغی را که برای این ماده کشنده هزینه می‌کردند، به این صندوق واریز نمایند تا در زمینه‌های خیری که شورای عالی این نهاد صلاح می‌داند، به مصرف برسد.
الهی چنین باد🍃🤲🍃
#روش_زندگی_سالم
#کمپین_ترک_سیگار
🆔 @raweshshenasi
الهی چنین باد🍃🤲🍃
#روش_زندگی_سالم
#کمپین_ترک_سیگار
🆔 @raweshshenasi
Forwarded From خرمگس
جستاری در مباحث روش‌شناسی
raweshshenasiیادداشت محمدرضا شفیعی کدکنی دربارهٔ عباس زریاب خویی (اندیشمند، نویسنده، مترجم، ادیب، نسخه‌شناس و استاد دانشگاه تهران)
بخارا، شمارهٔ ۱۰۴، بهمن-اسفند ۱۳۹۳
اَرَایت مَن حملوا علی الاعواد؟
اَرَایت کیف خبا ضیاءُ النادی؟
شریف رضی
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی! جز این چه می‌توانم گفت، در این راسته بازار مدرک‌فروشان با ارزِ شناور. در این سیاهی لشگر انبوه استاد و دانشجو. سیاهی لشگری از خیل دانشجویان و استادان چیزی برابر تمام دانشگاه‌های فرانسه و آلمان و انگلستان و شاید هم چندین کشور پیشرفته دیگر و جهل مرکّب مدیرانی که این سیاهی لشگر را افتخاری از برای زمانه خویش می‌دانند. کفاهُم جَهلُهُم!
اگر از همه رشته‌های دانش زمان بی‌خبرم، اما، در کار خویش خبره‌ام و می‌دانم که محیط دانشگاهیِ ما، در چه سکراتی به سر می‌برد. در هیچ جای جهان کار دانشگاه و تحقیقات دانشگاهی از اینگونه که ما داریم نیست، در عصر معرکه‌گیران و منکران «حُسن و قبح عقلی» در پایان قرن بیستم. دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصری که «تحقیقات» دانشگاهی ما از یک سوی در شکل اوراد و عزایم خود را نشان می‌دهد و از سوی دیگر نسخه‌برداری کمرنگی از فرهنگ ژورنالیستی زمانه است، چه میتوان گفت، جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصر «محققانی» که اگر از تألیفات خودشان امتحانشان کنند از عهده قرائت متن «تحقیقات» خویش برنمی‌آیند و دولت، با ساده‌لوحی، به فهرست انبوه استادان و دانشیارانش مباهات میکند و چندان بی‌خبر است که این رتبه‌های کاملاً «اداری» را ملاک پیشرفت علم و تحقیق تلقی میکند، چه می‌توانم گفت، جز اینکه بگویم: دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
نمی‌گویم او واپسین بود، ولی در میان واپسین‌ها، بی‌گمان، برجسته‌ترین بود، برجسته‌ترین چهره از آخرین پژوهندگانی که بر مجموعه فرهنگ و مدنیت ایرانی احاطه ژرف و اشراف کامل دارند و بدان عشق می‌ورزند: از فلسفه و کلام و تفسیر و حدیث و فقه و اصول تا ادبیات فارسی و عربی و تاریخ و جغرافیای تاریخی تا آنچه در مغرب‌زمین می‌گذرد در حوزه پژوهش‌های ایرانی و اسلامی تا آگاهی درست و سنجیده از مجموعه میراث خردمندان غرب، از افلاطون تا هگل و مارکس و ناقدان معاصرش.
زریاب در شرایط فرهنگی عصر ما، شاید، والاترین مصداق کلمه «حکیم» بود یعنی فرزانه‌ای که بسیار خوانده است و بسیار آموخته و بسیار اندیشیده و از انبوه خوانده‌ها و دانسته‌های خویش، منظومه‌ای عقلانی برای تبیین جهان و فرهنگ ملی خویش تدارک دیده است و براساس این منظومه عقلانی و فرهنگی است که نگران پیرامون خویش است.
به راستی دیگر، در کجای ایران باید جست مردی را که بتواند «شفاء» و «اشارات» ابن‌سینا و «اسفار» صدرالمتالهین و «شاهنامه فردوسی» و «صیدنه» ابوریحان بیرونی و «دیوان خاقانی» و فلسفه تاریخ ایران و تاریخ فلسفه ایران را در عالی‌ترین سطوح ممکن تدریس و تحقیق کند و آنگاه که درباره گوته، شیلر، کانت، هگل، صادق هدایت و مهدی اخوان ثالث سخن می‌گوید سخنش از ژرف‌ترین سخن‌ها باشد؟
به راستی دیگر، در کجای ایران میتوان یافت مردی چون او که این چنین ترکیب متناقضی از کهنه و نو و شرق و غرب و عقل و نقل باشد با آن‌چنان حضور ذهن شگفت‌آور و هوشیاری و طنز و خاکساری و فروتنی اعجاب‌انگیز؟ به‌راستی که درمانده‌ام، چه بگویم جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
@kharmagaas
بخارا، شمارهٔ ۱۰۴، بهمن-اسفند ۱۳۹۳
اَرَایت مَن حملوا علی الاعواد؟
اَرَایت کیف خبا ضیاءُ النادی؟
شریف رضی
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی! جز این چه می‌توانم گفت، در این راسته بازار مدرک‌فروشان با ارزِ شناور. در این سیاهی لشگر انبوه استاد و دانشجو. سیاهی لشگری از خیل دانشجویان و استادان چیزی برابر تمام دانشگاه‌های فرانسه و آلمان و انگلستان و شاید هم چندین کشور پیشرفته دیگر و جهل مرکّب مدیرانی که این سیاهی لشگر را افتخاری از برای زمانه خویش می‌دانند. کفاهُم جَهلُهُم!
اگر از همه رشته‌های دانش زمان بی‌خبرم، اما، در کار خویش خبره‌ام و می‌دانم که محیط دانشگاهیِ ما، در چه سکراتی به سر می‌برد. در هیچ جای جهان کار دانشگاه و تحقیقات دانشگاهی از اینگونه که ما داریم نیست، در عصر معرکه‌گیران و منکران «حُسن و قبح عقلی» در پایان قرن بیستم. دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصری که «تحقیقات» دانشگاهی ما از یک سوی در شکل اوراد و عزایم خود را نشان می‌دهد و از سوی دیگر نسخه‌برداری کمرنگی از فرهنگ ژورنالیستی زمانه است، چه میتوان گفت، جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصر «محققانی» که اگر از تألیفات خودشان امتحانشان کنند از عهده قرائت متن «تحقیقات» خویش برنمی‌آیند و دولت، با ساده‌لوحی، به فهرست انبوه استادان و دانشیارانش مباهات میکند و چندان بی‌خبر است که این رتبه‌های کاملاً «اداری» را ملاک پیشرفت علم و تحقیق تلقی میکند، چه می‌توانم گفت، جز اینکه بگویم: دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
نمی‌گویم او واپسین بود، ولی در میان واپسین‌ها، بی‌گمان، برجسته‌ترین بود، برجسته‌ترین چهره از آخرین پژوهندگانی که بر مجموعه فرهنگ و مدنیت ایرانی احاطه ژرف و اشراف کامل دارند و بدان عشق می‌ورزند: از فلسفه و کلام و تفسیر و حدیث و فقه و اصول تا ادبیات فارسی و عربی و تاریخ و جغرافیای تاریخی تا آنچه در مغرب‌زمین می‌گذرد در حوزه پژوهش‌های ایرانی و اسلامی تا آگاهی درست و سنجیده از مجموعه میراث خردمندان غرب، از افلاطون تا هگل و مارکس و ناقدان معاصرش.
زریاب در شرایط فرهنگی عصر ما، شاید، والاترین مصداق کلمه «حکیم» بود یعنی فرزانه‌ای که بسیار خوانده است و بسیار آموخته و بسیار اندیشیده و از انبوه خوانده‌ها و دانسته‌های خویش، منظومه‌ای عقلانی برای تبیین جهان و فرهنگ ملی خویش تدارک دیده است و براساس این منظومه عقلانی و فرهنگی است که نگران پیرامون خویش است.
به راستی دیگر، در کجای ایران باید جست مردی را که بتواند «شفاء» و «اشارات» ابن‌سینا و «اسفار» صدرالمتالهین و «شاهنامه فردوسی» و «صیدنه» ابوریحان بیرونی و «دیوان خاقانی» و فلسفه تاریخ ایران و تاریخ فلسفه ایران را در عالی‌ترین سطوح ممکن تدریس و تحقیق کند و آنگاه که درباره گوته، شیلر، کانت، هگل، صادق هدایت و مهدی اخوان ثالث سخن می‌گوید سخنش از ژرف‌ترین سخن‌ها باشد؟
به راستی دیگر، در کجای ایران میتوان یافت مردی چون او که این چنین ترکیب متناقضی از کهنه و نو و شرق و غرب و عقل و نقل باشد با آن‌چنان حضور ذهن شگفت‌آور و هوشیاری و طنز و خاکساری و فروتنی اعجاب‌انگیز؟ به‌راستی که درمانده‌ام، چه بگویم جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
@kharmagaas
?سیگار و کتاب!
کل کتب منتشره در سال 1373، 9400 عنوان بود که اگر تیراژ متوسط هر کتابی را سه هزار نسخه و متوسط قیمت هر جلد کتاب را 500 تومان بگیریم به رقم چهارده میلیارد تومان میرسیم که قیمت کل کتاب‌های چاپ شده در سال 1373 است... مردم ما روزانه یک میلیارد و در سال 360 میلیارد تومان صرف خرید سیگار میکنند... اگر فرض محال بر این باشد که تمامی کتاب‌های منتشر شده در سال 1373 به فروش رفته باشد تازه می‌توانیم ادعا کنیم که مردم حدود 4 درصد پول سیگارشان را در کشور ما صرف خریدن یک کتاب میکنند.
منبع: روزنامۀ سلام، 30 مهر 1374
@Ketabpazhohi✅ دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!/ محمدرضا شفیعی کدکنی
اَرَایت مَن حملوا علی الاعواد؟
اَرَایت کیف خبا ضیاءُ النادی؟ (شریف رضی)
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی! جز این چه می‌توانم گفت، در این راسته بازار مدرک‌فروشان با ارزِ شناور. در این سیاهی لشکر استاد و دانشجو. سیاهی لشگری از خیل دانشجویان و استادان چیزی برابر تمام دانشگاه‌های فرانسه و آلمان و انگلستان و شاید هم چندین کشور پیشرفته دیگر و جهل مرکّب مدیرانی که این سیاهی لشگر را افتخاری از برای زمانه خویش می‌دانند. کفاهُم جَهلُهُم!
اگر از همه رشته‌های دانش زمان بی‌خبرم، اما، در کار خویش خبره‌ام و می‌دانم که محیط دانشگاهیِ ما، در چه سکراتی به سر می‌برد. در هیچ جای جهان کار دانشگاه و تحقیقات دانشگاهی از اینگونه که ما داریم نیست، در عصر معرکه‌گیران و منکران «حُسن و قبح عقلی» در پایان قرن بیستم.
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصری که «تحقیقات» دانشگاهی ما از یک سوی در شکل اوراد و عزایم خود را نشان می‌دهد و از سوی دیگر نسخه‌برداری کمرنگی از فرهنگ ژورنالیستی زمانه است، چه میتوان گفت، جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصر «محققانی» که اگر از تألیفات خودشان امتحانشان کنند از عهده قرائت متن «تحقیقات» خویش برنمی‌آیند و دولت، با ساده‌لوحی، به فهرست انبوه استادان و دانشیارانش مباهات میکند و چندان بی‌خبر است که این رتبه‌های کاملاً «اداری» را ملاک پیشرفت علم و تحقیق تلقی میکند، چه می‌توانم گفت، جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی! http://yon.ir/2F0K
@manuscriptمیراث بانی ناتوان برای فرهنگ کشورمان بودیم....
بخشی از مصاحبه با فارس نیوز
***
تنها چیزی که به ذهنم می‌رسد این است که لازم است از خودمان بپرسیم، چرا در ارتباط با محیط فرهنگی خارج از ایران موفقیتهای شایانی را کمتر به دست آوردیم؟ به این معنا که انتظار می‌رود ایران، کشوری با فرهنگ، تمدن، تاریخ و زبان و گستره هویتی، تمدنی فرامرزی و فراسرزمینی نقش موثرتری را داشته باشد و اینگونه نباشد که گاه در دسته برخی کشورهای درجه دوم طبقهبندی شود. زیرا به لحاظ هویت و فرهنگی، هزار سال تولید و انباشت ادبیاتی در تمام شاخههای علوم را به زبان فارسی داریم که یک گنجینه با ارزشی را برای ما گذاشته است و این فرصت را به مردم ما می‌دهد.
اگر چه ۱ هزار سال بعد از فردوسی متولد شدیم، بتوانیم همانگونه که فردوسی شاهنامه را سروده و فهمیده، آن را بخوانیم و مضامینش را درک کنیم. در حالی که در یک کشوری مانند آلمان این ویژگی وجود ندارد؛ یعنی اگر الان شما آثار گوته، متعلق به دو سده پیش را در مقابل یک جوان معاصر آلمانی قرار بدهید، او در خوانش و درک مفاهیمش دچار اشکال اساسی است. زبان تا حدی تغییر پیدا کرده است. اما با این حال سهم فرهنگ آلمان، سهم فرهنگ فرانسه، سهم فرهنگ کشور کوچکی مانند پرتغال در میراث ادبیات جهانی اگرچه به میزان مضامین و تولیدات ادبی ما نیست، اما با همین دارایی خود در دنیای معاصر گاهی اوقات به سهم و موقعیت فرهنگی ما طعنه میزنند. این برای ما دردآور است که میراث‌بان شایسته و مروج مناسبی برای فرهنگ و هویت و سرمایه نیاکان خود نبوده‌ایم.
از این رو به نظرم می‌رسد به عنوان یک رایزن فرهنگی یا به عنوان کسی که در محیط فرهنگی کار کرده است لازم است ببینیم اشکال از کجاست؟ اشکال از نوع و ویژگیها و شاخصها و مؤلفههای فرهنگی است یا از عملکرد، برنامهریزی اجرایی و رفتار عملیاتی ما؟ از این باب است که معتقدم رسانهها فرصت بسیار خوبی را میتوانند در مقابل افکار عمومی بگذارند که درک کنند چه اتفاقی میافتد؟ دنیای امروز به کدام سمت می‌رود و ما باید از چه سیاستها و برنامههای فرهنگیای برای تأثیرگذاری مستقیم استفاده کنیم. برای اینکه مخاطبان بیشتری داشته باشیم. برای اینکه با هجمه سیاسی رسانه یا مواضع آدمهایی که قواعد را رعایت نمیکنند مانند ترامپ اینگونه فشار در اطراف ما شکل نگیرد.
برای این کار باید محیط بینالملل را پایش کنیم و تقویم فرهنگیای را داشته باشیم که به همان میزانی که الزامات و ویژگیهای فرهنگی خودمان را دارا باشد، با نظام بینالملل هم همسان باشد. مثلاً برنامهای به نام نوروز داریم، همه ساله سازمانهای فرهنگی و سفارتخانهها برای نوروز برنامهای دارند و در تمام این برنامههای ویژگیهای مشترکی وجود دارد سفره هفتسین، پیام نوروزی سفیر و رایزن و ... ، سخنرانی فلان شخصیت در آداب نوروز، دید و بازدید، گفت‌وگو، پذیرایی و اجرای یک موسیقی. در نگاه این بنده این محدود عمل کردن و ساده‌سازی مسائل گاه برای رفع تکلیف و مسئولیت است. از خودمان سؤال کنیم آیا نوروز یک پدیده ایرانی صرف است که میخواهیم آن را در بسته محدود ایرانیان مقیم یک کشور آن هم مرتبطین با نهادهای فرهنگی، اسلامی و سیاسی خود برگرار کنیم یا نوروز که امروز برای ۱۱ کشور ثبت جهانی شده است. اجازه می‌دهد ما هدایت فرهنگی لااقل بخشی از این ۱۱ کشوری که روزی در قلمرو سیاسی و قرن‌ها در اقلیم فرهنگی ما جای دارند را عهده‌دار شویم؟ اگر ما واقعاً به ابعاد متعدد فرهنگ ایرانی اعتقاد داریم، باید از ظرف و از قوه ۱۱ کشور و یک نگاه بینالمللی برای معرفی نوروز استفاده کنیم.
از نگاه بنده، پدیدههای ما که در تقویممان است، بعضی از آنها ابعاد جهانی دارند. ولی قدرش را نمیدانیم چرا که سازمانها و نهادهای برنامهریز و مؤثر در حوزه فرهنگ به سادهترین وجه اجرایی آن بیشتر توجه نشان می‌دهد، این آن چیزی است که من و همکارانم لااقل در دوران مسئولیت در برلین سعی کردیم از آن فرار کنیمخبر کمک یک امریکایی به مبلغ شش میلیون دلار به یک موسسه دانشگاهی در سال 1918 در یکی از مطبوعات ایران و گفتن این که این مبلغ معادل مبلغی است که در ایران، ده سال برای کل معارف مملکت اختصاص می یابد.
دریغا زریاب
محمدرضا شفیعی‌کدکنی
و دریغا فرهنگ ایرانی!
اَرَایت مَن حملوا علی الاعواد؟
اَرَایت کیف خبا ضیاءُ النادی؟ (شریف رضی)
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی! جز این چه می‌توانم گفت، در این راسته بازار مدرک‌فروشان با ارزِ شناور. در این سیاه دانشجو. سیاهی لشگری از خیل دانشجویان و استادان چیزی برابر تمام دانشگاه‌های فرانسه و آلمان و انگلستان و شاید هم چندین کشور پیشرفته دیگر و جهل مرکّب مدیرانی که این سیاهی لشگر را افتخاری از برای زمانه خویش می‌دانند. کفاهُم جَهلُهُم!
اگر از همه رشته‌های دانش زمان بی‌خبرم، اما، در کار خویش خبره‌ام و می‌دانم که محیط دانشگاهیِ ما، در چه سکراتی به سر می‌برد. در هیچ جای جهان کار دانشگاه و تحقیقات دانشگاهی از اینگونه که ما داریم نیست، در عصر معرکه‌گیران و منکران «حُسن و قبح عقلی» در پایان قرن بیستم. دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصری که «تحقیقات» دانشگاهی ما از یک سوی در شکل اوراد و عزایم خود را نشان می‌دهد و از سوی دیگر نسخه‌برداری کمرنگی از فرهنگ ژورنالیستی زمانه است، چه میتوان گفت، جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصر «محققانی» که اگر از تألیفات خودشان امتحانشان کنند از عهده قرائت متن «تحقیقات» خویش برنمی‌آیند و دولت، با ساده‌لوحی، به فهرست انبوه استادان و دانشیارانش مباهات میکند و چندان بی‌خبر است که این رتبه‌های کاملاً «اداری» را ملاک پیشرفت علم و تحقیق تلقی میکند، چه می‌توانم گفت، جز اینکه بگویم: دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
نمی‌گویم او واپسین بود، ولی در میان واپسین‌ها، بی‌گمان، برجسته‌ترین بود، برجسته‌ترین چهره از آخرین پژوهندگانی که بر مجموعه فرهنگ و مدنیت ایرانی احاطه ژرف و اشراف کامل دارند و بدان عشق می‌ورزند: از فلسفه و کلام و تفسیر و حدیث و فقه و اصول تا ادبیات فارسی و عربی و تاریخ و جغرافیای تاریخی تا آنچه در مغرب‌زمین می‌گذرد در حوزه پژوهش‌های ایرانی و اسلامی تا آگاهی درست و سنجیده از مجموعه میراث خردمندان غرب، از افلاطون تا هگل و مارکس و ناقدان معاصرش.
زریاب در شرایط فرهنگی عصر ما، شاید، والاترین مصداق کلمه «حکیم» بود یعنی فرزانه‌ای که بسیار خوانده است و بسیار آموخته و بسیار اندیشیده و از انبوه خوانده‌ها و دانسته‌های خویش، منظومه‌ای عقلانی برای تبیین جهان و فرهنگ ملی خویش تدارک دیده است و براساس این منظومه عقلانی و فرهنگی است که نگران پیرامون خویش است.
به راستی دیگر، در کجای ایران باید جست مردی را که بتواند «شفاء» و «اشارات» ابن‌سینا و «اسفار» صدرالمتالهین و «شاهنامه فردوسی» و «صیدنه» ابوریحان بیرونی و «دیوان خاقانی» و فلسفه تاریخ ایران و تاریخ فلسفه ایران را در عالی‌ترین سطوح ممکن تدریس و تحقیق کند و آنگاه که درباره گوته، شیلر، کانت، هگل، صادق هدایت و مهدی اخوان ثالث سخن می‌گوید سخنش از ژرف‌ترین سخن‌ها باشد؟
به راستی دیگر، در کجای ایران میتوان یافت مردی چون او که این چنین ترکیب متناقضی از کهنه و نو و شرق و غرب و عقل و نقل باشد با آن‌چنان حضور ذهن شگفت‌آور و هوشیاری و طنز و خاکساری و فروتنی اعجاب‌انگیز؟ به‌راستی که درمانده‌ام، چه بگویم جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!یادداشت محمدرضا شفیعی کدکنی دربارهٔ عباس زریاب خویی (اندیشمند، نویسنده، مترجم، ادیب، نسخه‌شناس و استاد دانشگاه تهران)
بخارا، شمارهٔ ۱۰۴، بهمن-اسفند ۱۳۹۳
اَرَایت مَن حملوا علی الاعواد؟
اَرَایت کیف خبا ضیاءُ النادی؟
شریف رضی
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی! جز این چه می‌توانم گفت، در این راسته بازار مدرک‌فروشان با ارزِ شناور. در این سیاهی لشگر انبوه استاد و دانشجو. سیاهی لشگری از خیل دانشجویان و استادان چیزی برابر تمام دانشگاه‌های فرانسه و آلمان و انگلستان و شاید هم چندین کشور پیشرفته دیگر و جهل مرکّب مدیرانی که این سیاهی لشگر را افتخاری از برای زمانه خویش می‌دانند. کفاهُم جَهلُهُم!
اگر از همه رشته‌های دانش زمان بی‌خبرم، اما، در کار خویش خبره‌ام و می‌دانم که محیط دانشگاهیِ ما، در چه سکراتی به سر می‌برد. در هیچ جای جهان کار دانشگاه و تحقیقات دانشگاهی از اینگونه که ما داریم نیست، در عصر معرکه‌گیران و منکران «حُسن و قبح عقلی» در پایان قرن بیستم. دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصری که «تحقیقات» دانشگاهی ما از یک سوی در شکل اوراد و عزایم خود را نشان می‌دهد و از سوی دیگر نسخه‌برداری کمرنگی از فرهنگ ژورنالیستی زمانه است، چه میتوان گفت، جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصر «محققانی» که اگر از تألیفات خودشان امتحانشان کنند از عهده قرائت متن «تحقیقات» خویش برنمی‌آیند و دولت، با ساده‌لوحی، به فهرست انبوه استادان و دانشیارانش مباهات میکند و چندان بی‌خبر است که این رتبه‌های کاملاً «اداری» را ملاک پیشرفت علم و تحقیق تلقی میکند، چه می‌توانم گفت، جز اینکه بگویم: دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
نمی‌گویم او واپسین بود، ولی در میان واپسین‌ها، بی‌گمان، برجسته‌ترین بود، برجسته‌ترین چهره از آخرین پژوهندگانی که بر مجموعه فرهنگ و مدنیت ایرانی احاطه ژرف و اشراف کامل دارند و بدان عشق می‌ورزند: از فلسفه و کلام و تفسیر و حدیث و فقه و اصول تا ادبیات فارسی و عربی و تاریخ و جغرافیای تاریخی تا آنچه در مغرب‌زمین می‌گذرد در حوزه پژوهش‌های ایرانی و اسلامی تا آگاهی درست و سنجیده از مجموعه میراث خردمندان غرب، از افلاطون تا هگل و مارکس و ناقدان معاصرش.
زریاب در شرایط فرهنگی عصر ما، شاید، والاترین مصداق کلمه «حکیم» بود یعنی فرزانه‌ای که بسیار خوانده است و بسیار آموخته و بسیار اندیشیده و از انبوه خوانده‌ها و دانسته‌های خویش، منظومه‌ای عقلانی برای تبیین جهان و فرهنگ ملی خویش تدارک دیده است و براساس این منظومه عقلانی و فرهنگی است که نگران پیرامون خویش است.
به راستی دیگر، در کجای ایران باید جست مردی را که بتواند «شفاء» و «اشارات» ابن‌سینا و «اسفار» صدرالمتالهین و «شاهنامه فردوسی» و «صیدنه» ابوریحان بیرونی و «دیوان خاقانی» و فلسفه تاریخ ایران و تاریخ فلسفه ایران را در عالی‌ترین سطوح ممکن تدریس و تحقیق کند و آنگاه که درباره گوته، شیلر، کانت، هگل، صادق هدایت و مهدی اخوان ثالث سخن می‌گوید سخنش از ژرف‌ترین سخن‌ها باشد؟
به راستی دیگر، در کجای ایران میتوان یافت مردی چون او که این چنین ترکیب متناقضی از کهنه و نو و شرق و غرب و عقل و نقل باشد با آن‌چنان حضور ذهن شگفت‌آور و هوشیاری و طنز و خاکساری و فروتنی اعجاب‌انگیز؟ به‌راستی که درمانده‌ام، چه بگویم جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
@kharmagaasسلام و درود
کمی روی زمین و با آمار واقعی پیش برویم.
مطابق احصاء عتبه حسینی حدود ۱۱ هزار موکب در عراق هر سال در ایام اربعین برپا میشود که حدود ۲ هزار موکب خارجی است. از این ۲ هزار موکب حدودا ۱۳۰۰ موکب ایرانی داریم که ۹۹ درصد آنها مردمی است و توسط مساجد و هیئت های مذهبی شهرهای مختلف ایران با بودجه مردمی برپا میشود. البته حتی آستان قدس رضوی و حضرت معصومه و مسجد جمکران و شاه عبدالعظیم حسنی هم رو باید مردمی حساب کرد چون پول اونها از نذورات مردم میباشد و تنها مواکب شهرداری و سپاه و چند ارگان معدود که کمتر از ۱۰ موکب هستند از بودجه فرهنگی تامین میشود.
خوب از این بخش بگذریم.
سالانه حدود ۳۰ میلیون زائر از اول صفر الخیر تا حدود ۲۵ صفر در این مسیر پیاده روی قدم میزنند. که نزدیک به ۲۳ میلیون نفر عراقی حدود ۵ میلیون نفر ایرانی و بقیه از سایر کشورهای جهان میباشند.
خاطرم هست سال ۹۳ از یکی از موکب داران که هنوز بسیاری از آشنایان در کربلا به سراغش میروند و دیگر دوست صمیمی هستیم و هر روز با هم در ارتباط سوال کردم در این ایام چقدر در موکبش هزینه میکند و او گفت ۹ میلیارد تومان که البته با ۷ برادرش این هزینه را تامین میکند.
خوب تا اینجا به کنار
خواستم ابتدا ۹ میلیارد رو در ۱۱ هزار موکب ضرب کنم گفتم طور دیگری حساب کنم اگر به این عدد رسیدم عدد معقولی است.
هر زائر پیاده در روز حدود ۶ وعده غذایی کم حجم و حدود ۵ بطری آب معدنی مصرف میکند که با احتساب کمترین قیمت در عراق میشود ۳۰۰ هزار تومان که اگر در ایام عادی بخواهد یک ایرانی یک پرس چلو کباب در عراق با نوشابه بخورد ۵۰۰ هزار تومان میشود و برابر با دو ساندویچ فلافل حساب کردم کل ۶ وعده را.
بگذریم
۳۰۰ هزار تومان روزانه اگر برای هر نفر حساب کنیم با توجه به اینکه اکثر زائران عراقی ۲۰ روز را در مسیر هستند و زائران ایرانی حداقل ۱۰ روز میشود برای عراقی ها ۱۶۰ هزار میلیارد تومان و برای ایرانی ها و سایر زوار ۲۵ هزار میلیارد تومان که جمعا میشود ۱۸۵ هزار میلیارد تومان تنها هزینه خوراک و آب آشامیدنی.
که تقسیم بر ۱۱ هزار موکب میشود ۱۷ میلیارد تومان برای هر موکب. که کل ۱۳۰۰ موکب ایرانی جمعا زیر ۲ هزار میلیارد هزینه میکنند. و بقیه را خود مردم عراق تقبل میکنند.
این هزینه ها شامل موارد زیر نیست:
۱. حمل و نقل صلواتی که هزینه بنزین را حساب نمیکنیم و هر ایرانی حتما یک یا دو بار مجانی مسیری حداقل ۲۰۰ کیلومتری را از دم مرز تا شهرهای مختلف نزدیک طی کرده است که برای ایرانی هایی که زمینی رفته اند حدود ۴ میلیون نفر میشود ۸۰۰ هزار کیلومتر .
۲. هزینه اسکان در مواکب که شامل شستشوی پتوها و نظافت و سرویس بهداشتی و حمام و تامین سرمایش و گرمایش و فرش و مواد شوینده و موتور برق گازوئیلی.
۳. پذیرایی میان وعده که به وفور یافت میشود از همین چای عراقی و قهوه عراقی و شربت و میوه و سینی های خرمای آغشته به ارده.
۴. خدمات مختلف مثل تعمیر وسایل و کفش و لباس و کالسکه و ویلچر و ماساژ و داروهای مختلف اورژانسی.
۵. خالی کردن خانه ها در شهرهای نجف و کربلا و العماره و بصره و ... اسکان مردم در اتاق های خود و کوچ صاحبخانه به روستاها و عشایر برای راحتی حال زوار.
چیزی که در عراق در این ایام صرف میشود برابر کل بودجه یک سال ایران است. و کدام عقلی میپذیرد که بگوییم ایران این بودجه را تامین میکند🧐☺️
و ما چه منتی سر مردمی داریم که خالصانه منتکش زائران بوعلی هستند و هلابیکم و خوش آمدگویان گریه شوق میریزند و خاک پای زائران را طوطیای چشم خود میکنند. و اگر نبود عنایت سیدالشهدا هیچ وقت این هزینه ها انجام نمیشد.
بارها عرض کردم هیچ وقت معصومین علیهم السلام زیر بار منت افراد حقیری مثل من ناچیز نمیروند که بخواهند منتی بر آنها برای زائرانشان بکشند.
در حج امسال دولت سعودی به یکباره هزینه ۵۰ میلیونی هر نفر را سه برابر کرد که داد همه حجاج عالم که پولداران جهان اسلام هستند درآمد.
ولی اینجا عشق به خاندان کرم در یک پذیرایی کاملا مردمی بدون برنامه ریزی دولتی کار را پیش می‌برد.
اتفاقا امسال دولت عراق میتوانست حداقل درآمد خوبی از ویزای یک میلیون و دویست هزار تومانی ۵ میلیون زائر ایرانی به جیب بزند که صفر شد. یعنی ۶ هزار میلیارد تومان. و وقتی این مبلغ را مقایسه میکنیم با ۲ هزار میلیارد تومانی که در مواکب ایرانی خرج میشود میبینیم باز هم بدهکاریم و ۳ برابرش را به ما بخشیدند.
اگر بگوییم هواپیما را دولت ارزان کرد خوب باید بگویم که مسافت هوایی تهران تا اهواز تقریبا برابر با مسافت تهران نجف است ولی هزینه بلیط تا اهواز ۸۰۰ هزار تومان و هزینه بلیط تا نجف را ۳ میلیون گرفتند. هواپیمایی ها چه منتی دارند بر سر زائران در حالی که مسافت طولانی تری یعنی تا دوبی را با دو میلیون برای هر مسافر طی میکنند و یا تا استانبول با دو برابر مسافت را کمتر از اینها.یادداشتی از استاد شفیعی کدکنی
درباره عباس زریاب خویی
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
اَرَایت مَن حملوا علی الاعواد؟
اَرَایت کیف خبا ضیاءُ النادی؟ (شریف رضی)
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی! جز این چه می‌توانم گفت، در این راسته بازار مدرک‌فروشان با ارزِ شناور. در این سیاهی لشکر استاد و دانشجو. سیاهی لشگری از خیل دانشجویان و استادان چیزی برابر تمام دانشگاه‌های فرانسه و آلمان و انگلستان و شاید هم چندین کشور پیشرفته دیگر و جهل مرکّب مدیرانی که این سیاهی لشگر را افتخاری از برای زمانه خویش می‌دانند. کفاهُم جَهلُهُم!
اگر از همه رشته‌های دانش زمان بی‌خبرم، اما، در کار خویش خبره‌ام و می‌دانم که محیط دانشگاهیِ ما، در چه سکراتی به سر می‌برد. در هیچ جای جهان کار دانشگاه و تحقیقات دانشگاهی از اینگونه که ما داریم نیست، در عصر معرکه‌گیران و منکران «حُسن و قبح عقلی» در پایان قرن بیستم.
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصری که «تحقیقات» دانشگاهی ما از یک سوی در شکل اوراد و عزایم خود را نشان می‌دهد و از سوی دیگر نسخه‌برداری کمرنگی از فرهنگ ژورنالیستی زمانه است، چه میتوان گفت، جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
در عصر «محققانی» که اگر از تألیفات خودشان امتحانشان کنند از عهده قرائت متن «تحقیقات» خویش برنمی‌آیند و دولت، با ساده‌لوحی، به فهرست انبوه استادان و دانشیارانش مباهات میکند و چندان بی‌خبر است که این رتبه‌های کاملاً «اداری» را ملاک پیشرفت علم و تحقیق تلقی میکند، چه می‌توانم گفت، جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
نمی‌گویم او واپسین بود، ولی در میان واپسین‌ها، بی‌گمان، برجسته‌ترین بود، برجسته‌ترین چهره از آخرین پژوهندگانی که بر مجموعه فرهنگ و مدنیت ایرانی احاطه ژرف و اشراف کامل دارند و بدان عشق می‌ورزند: از فلسفه و کلام و تفسیر و حدیث و فقه و اصول تا ادبیات فارسی و عربی و تاریخ و جغرافیای تاریخی تا آنچه در مغرب‌زمین می‌گذرد در حوزه پژوهش‌های ایرانی و اسلامی تا آگاهی درست و سنجیده از مجموعه میراث خردمندان غرب، از افلاطون تا هگل و مارکس و ناقدان معاصرش.
زریاب در شرایط فرهنگی عصر ما، شاید، والاترین مصداق کلمه «حکیم» بود یعنی فرزانه‌ای که بسیار خوانده است و بسیار آموخته و بسیار اندیشیده و از انبوه خوانده‌ها و دانسته‌های خویش، منظومه‌ای عقلانی برای تبیین جهان و فرهنگ ملی خویش تدارک دیده است و براساس این منظومه عقلانی و فرهنگی است که نگران پیرامون خویش است.
به راستی دیگر، در کجای ایران باید جست مردی را که بتواند «شفاء» و «اشارات» ابن‌سینا و «اسفار» صدرالمتالهین و «شاهنامه فردوسی» و «صیدنه» ابوریحان بیرونی و «دیوان خاقانی» و فلسفه تاریخ ایران و تاریخ فلسفه ایران را در عالی‌ترین سطوح ممکن تدریس و تحقیق کند و آنگاه که درباره گوته، شیلر، کانت، هگل، صادق هدایت و مهدی اخوان ثالث سخن می‌گوید سخنش از ژرف‌ترین سخن‌ها باشد؟
به راستی دیگر، در کجای ایران میتوان یافت مردی چون او که این چنین ترکیب متناقضی از کهنه و نو و شرق و غرب و عقل و نقل باشد با آن‌چنان حضور ذهن شگفت‌آور و هوشیاری و طنز و خاکساری و فروتنی اعجاب‌انگیز؟ به‌راستی که درمانده‌ام، چه بگویم جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
اکنون که او دیگر در میان ما نیست، لحظه به لحظه، زیان بزرگ غیاب او را از آفاق فرهنگ معاصر ایران، بیشتر و هولناک‌تر احساس میکنیم و به‌گونه‌ای ژرف‌تر درمی‌یابیم که چه غبن بزرگی بوده است محروم شدن دانشگاه تهران، در این پانزده ساله اخیر از وجود او. من از آنجا که هیچ‌گاه اهل سیاست و هیچ حزب و جماعت و دسته‌ای نبوده‌ام و نخواهم بود ندانستم و نتوانستم بدانم که چرا از یک سوی، دانشگاه تهران را از فیض دانش بیکران و بینش ژرف او، محروم کردند و از سوی دیگر با خواهش و تقاضا و اصرار او را به مؤسسات فرهنگی و تحقیقی دیگر، برای تدریس و تحقیق و تألیف و ترجمه، فراخواندند. جز اینکه خصومت‌های شخصی را عامل این کار بدانم موجب دیگری برای توجیه این غبن بزرگ تاریخی نمی‌توانم تصور کنم و با اینکه سی سال در محضر او شاگردی کردم و با او در «کتابخانه مجلس سنا» و «دایره‌المعارف فارسی» و «دانشگاه تهران» سالیان دراز افتخار همکاری داشتم، هرگز دلم بار نداد که در این‌باره از او پرسشی کنم. او نیز در این‌باره سکوتی حکیمانه داشت.
در این عصر، با محققان و استادان و فضلا و شبه فضلای بسیاری توفیق حشر و نشر داشته‌ام و آنها را در چند دسته دیده‌ام: گروهی می‌شناسم-و چه انبوه!- که «نخوانده»ها و «ندانسته»های خویش را به قلم می‌آورند و گاه با لعابی از اصطلاحات دهن پرکن شرقی و غربی، خیل عظیمی از «عوام روشنفکران» را نیز فریفته خویش میکنند؛ هم اینان‌اند که اگر کسی از «تحقیقات» و نوشته‌های خودشان امتحانشان کند از عهده پاسخ برنمی‌آیند. در نوشته‌هایRefaeei:
Far Zane:
😳براتون بگم از یکی دیگر از روش های سوء استفاده مدرن یا همون کلاهبرداری و دزدی از مردم بی فکر ایران زمین :
شنبه تو قرعه كشي برنامه دورهمي رييس اول ماركت اعلام كرد كه
يك ميليون و سيصد و هشتاد و نه هزار و هفتصد و ده (١٣٨٩٧١٠) كد قرعه كشی برای اونايی كه عدد يک رو فرستادن به ٣٠٨٠ و ده هزارتومان از شارژشون کسر شده ارسال کردند.
كه به عبارتی ميشود :
10000 * 1,389,710 = 13,897,100,000
مبلغ سیزده ميليارد و هشتصد و نود و هفت میلیون و یکصد هزار تومان جمع پرداخته شده توسط مردم عزیز ایران
—---------------—--—--—--—--—
و حالا میرسیم به جوايز این به اصطلاح مسابقه :
٨٠٠ عدد موبايل و تبلت كه ميانگين بگيريم هر کدام 1 ميليون تومان هزینه شود که میشود
هشتصد ميليون تومان / 800000000 تومان
٢ دستگاه خودروی ٣۲۰ ميليون تومانی كه ميشود ٦٤٠ ميليون تومان
—------------—--—--—--—--—
جمع مبلغ جوایز 800000000 + 640000000 = 1440000000
يک ميليارد و چهارصد و چهل ميليون تومان هزینهء جوایز این قرعه کشی در برنامه دورهمی
—------------------—--—--—--—
خوب پس از حدوده ١٤ ميليارد پولی كه مردم دادن 1 و نیم ميلياردش شد جوایز و حدود 12 و نیم ميليارد تومان اش چی ميشه پس !؟
—---------------------—--—-
آقای مهران مديری 12,500,000,000 تومان نوش جونه خودت و رفقای همراه اولی تون باشه و یه وقت فکر نکنی که حروم هستش نه بخور کاریت نباشه تا روز حساب کتاب فرا برسد.
شما با مجموعه هايی كه نيمه كاره ساختی و بصورت پخش سوپرماركتی به مردم فروختی و با وعدهء قرعه كشی بفروش خوبی هم دست پيدا كردی ، ديگه استاد شدی تو اين مدل كاسبی (دزدی مدرن)
هموطن التماس تفكر.
ايراد از مديری و امثال مديری نيست.
اين ماييم كه سواری دادن مون خوبه !
التماس تفكر...
💥لطفا ضمن عدم شرکت در این نوع قرعه کشیها این پیام رو برای دیگران هم ارسال کنید .Refaeei:
Far Zane:
😳براتون بگم از یکی دیگر از روش های سوء استفاده مدرن یا همون کلاهبرداری و دزدی از مردم بی فکر ایران زمین :
شنبه تو قرعه كشي برنامه دورهمي رييس اول ماركت اعلام كرد كه
يك ميليون و سيصد و هشتاد و نه هزار و هفتصد و ده (١٣٨٩٧١٠) كد قرعه كشی برای اونايی كه عدد يک رو فرستادن به ٣٠٨٠ و ده هزارتومان از شارژشون کسر شده ارسال کردند.
كه به عبارتی ميشود :
10000 * 1,389,710 = 13,897,100,000
مبلغ سیزده ميليارد و هشتصد و نود و هفت میلیون و یکصد هزار تومان جمع پرداخته شده توسط مردم عزیز ایران
—---------------—--—--—--—--—
و حالا میرسیم به جوايز این به اصطلاح مسابقه :
٨٠٠ عدد موبايل و تبلت كه ميانگين بگيريم هر کدام 1 ميليون تومان هزینه شود که میشود
هشتصد ميليون تومان / 800000000 تومان
٢ دستگاه خودروی ٣۲۰ ميليون تومانی كه ميشود ٦٤٠ ميليون تومان
—------------—--—--—--—--—
جمع مبلغ جوایز 800000000 + 640000000 = 1440000000
يک ميليارد و چهارصد و چهل ميليون تومان هزینهء جوایز این قرعه کشی در برنامه دورهمی
—------------------—--—--—--—
خوب پس از حدوده ١٤ ميليارد پولی كه مردم دادن 1 و نیم ميلياردش شد جوایز و حدود 12 و نیم ميليارد تومان اش چی ميشه پس !؟
—---------------------—--—-
آقای مهران مديری 12,500,000,000 تومان نوش جونه خودت و رفقای همراه اولی تون باشه و یه وقت فکر نکنی که حروم هستش نه بخور کاریت نباشه تا روز حساب کتاب فرا برسد.
شما با مجموعه هايی كه نيمه كاره ساختی و بصورت پخش سوپرماركتی به مردم فروختی و با وعدهء قرعه كشی بفروش خوبی هم دست پيدا كردی ، ديگه استاد شدی تو اين مدل كاسبی (دزدی مدرن)
هموطن التماس تفكر.
ايراد از مديری و امثال مديری نيست.
اين ماييم كه سواری دادن مون خوبه !
التماس تفكر...
💥لطفا ضمن عدم شرکت در این نوع قرعه کشیها این پیام رو برای دیگران هم ارسال کنید .Refaeei:
Far Zane:
😳براتون بگم از یکی دیگر از روش های سوء استفاده مدرن یا همون کلاهبرداری و دزدی از مردم بی فکر ایران زمین :
شنبه تو قرعه كشي برنامه دورهمي رييس اول ماركت اعلام كرد كه
يك ميليون و سيصد و هشتاد و نه هزار و هفتصد و ده (١٣٨٩٧١٠) كد قرعه كشی برای اونايی كه عدد يک رو فرستادن به ٣٠٨٠ و ده هزارتومان از شارژشون کسر شده ارسال کردند.
كه به عبارتی ميشود :
10000 * 1,389,710 = 13,897,100,000
مبلغ سیزده ميليارد و هشتصد و نود و هفت میلیون و یکصد هزار تومان جمع پرداخته شده توسط مردم عزیز ایران
—---------------—--—--—--—--—
و حالا میرسیم به جوايز این به اصطلاح مسابقه :
٨٠٠ عدد موبايل و تبلت كه ميانگين بگيريم هر کدام 1 ميليون تومان هزینه شود که میشود
هشتصد ميليون تومان / 800000000 تومان
٢ دستگاه خودروی ٣۲۰ ميليون تومانی كه ميشود ٦٤٠ ميليون تومان
—------------—--—--—--—--—
جمع مبلغ جوایز 800000000 + 640000000 = 1440000000
يک ميليارد و چهارصد و چهل ميليون تومان هزینهء جوایز این قرعه کشی در برنامه دورهمی
—------------------—--—--—--—
خوب پس از حدوده ١٤ ميليارد پولی كه مردم دادن 1 و نیم ميلياردش شد جوایز و حدود 12 و نیم ميليارد تومان اش چی ميشه پس !؟
—---------------------—--—-
آقای مهران مديری 12,500,000,000 تومان نوش جونه خودت و رفقای همراه اولی تون باشه و یه وقت فکر نکنی که حروم هستش نه بخور کاریت نباشه تا روز حساب کتاب فرا برسد.
شما با مجموعه هايی كه نيمه كاره ساختی و بصورت پخش سوپرماركتی به مردم فروختی و با وعدهء قرعه كشی بفروش خوبی هم دست پيدا كردی ، ديگه استاد شدی تو اين مدل كاسبی (دزدی مدرن)
هموطن التماس تفكر.
ايراد از مديری و امثال مديری نيست.
اين ماييم كه سواری دادن مون خوبه !
التماس تفكر...
💥لطفا ضمن عدم شرکت در این نوع قرعه کشیها این پیام رو برای دیگران هم ارسال کنید .اعلام شد هر ایرانی نزدیک به ۱۰۰۰ دلار در ترکیه خرج میکند و سالانه تا ۳ میلیون نفر به ترکیه سفر میکنند.
یعنی مجموعا ۳ میلیارد دلار در سال
معادل حدود ۱۵ هزار میلیارد توماندو جلد قرآن؛ 7 میلیارد تومان
حراج ملی ایران با فروش بیش از ۱۸ میلیارد تومان به کار خود پایان داد و دو جلد قرآن طلا و نقره با قیمت هفت میلیارد تومان عنوان گرانترین اثر را از آن خود کرد.
شب دوم حراج ملی ایران میزبان 70 اثر بود که در پایان به فروش 16 میلیارد و 344 میلیون تومان دست یافت که در مقایسه با شب اول با رشد چشمگیری همراه بوده است.
گران ترین اثر دومین شب حراج ملی ایران به دو جلد قرآن مجید طلا و نقره اختصاص داشت که با قیمت پایه چهار میلیارد تومان عرضه شدند و در رقابتی تنگاتنگ به قیمت هفت میلیارد تومان فروخته شد.
https://www.khabaronline.ir/detail/792869/culture/visual🇩🇪🇮🇷
فعالیتهای فرهنگی و رسانهای دولت فدرال آلمان
به نقل از رایزنی فرهنگی سفارت ج اا در آلمان
«بدون فرهنگ، هیچ پیشرفتی در جامعه ایجاد نمیشود و بدون رسانههای آزاد، دمکراسی در هیچ کشوری دوام نمیآورد.»
این جمله بخشی از سخنرانی آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در بیستمین سالگرد تاسیس اداره فرهنگ و رسانه این کشور بود. او در این سخنرانی که چندی پیش با حضور صدها نفر از فعالان عرصه فرهنگ و هنر آلمان برگزار شد، بارها بر اهمیت سیاستگذاریهای فرهنگی و رسانهای در آلمان تاکید کرد و تاسیس اداره فرهنگ و رسانه آلمان را گامی در راستای این سیاستها دانست.
اگر تا به حال با عنوان “ اداره فرهنگ و هنر دولت فدرال” برخورد نداشتهاید، مناسب است بدانیم که آلمان مانند بسیاری از کشورها وزارت فرهنگ ندارد و اداره فرهنگ و رسانه دولت فدرال مسئول امور فرهنگی و رسانه این کشور است. این اداره در سال ۱۹۹۸ توسط گرهارد شروودر، صدراعظم وقت آلمان، راهاندازی شد تا فعالیتهای فرهنگی که پیش از این توسط وزارتخانههای مختلف انجام می‌شد، در یک اداره مرکزی انجام شود. مسئول این اداره در کابینه فدرال حق رای ندارد و به عنوان مشاور ارشد یا وزیر مشاور در دولت آلمان فعالیت میکند.
فرهنگ
با توجه به قانون اساسی آلمان، تصمیمگیری و اجرای برنامههای هنری و فرهنگی برعهده دولتهای ایالتی و شهرداریهاست. با این وجود دولت فدرال همواره موظف بوده که بخشی از بودجه خود را صرف فعالیتهای هنری و فرهنگی در عرصه ملی کند. مبلغ بودجه در سال ۲۰۱۷ ، در حدود ۳۱۲ میلیون یورو بود. این در حالی است که پارلمان آلمان در واپسین روزهای ماه ژوئن ۲۰۱۸، تصمیم گرفت که بودجه بخش فرهنگی این کشور را افزایش دهد و مبلغ آن را به ۱.۶۷ میلیارد یورو رساند. مسئولان بخش فرهنگی امیدوارند که بودجه جدید بتواند به پیشبرد فعالیتها و پروژههای فرهنگی دولت فدرال کمک کند.
یکی از این پروژهها، کمک به ساخت مرکز فرهنگی انجمن هومبولت در برلین است. این مرکز که قرار است در سال ۲۰۱۹ در قصر برلین افتتاح شود، مکانی برای نمایش آثار و مجموعههای فرهنگهای جهان خواهد بود. در این مرکز همچنین کارگاهها و دورههایی برای آشنایی با فرهنگهای جهان برگزار میشود. به گفته مونیکا گروترس، وزیر مشاور دولت آلمان در امور فرهنگی، در سه سال اول، بازدید از این مرکز رایگان خواهد بود. برهمین اساس مسئولان انجمن هومبولت انتظار دارند که ۳ تا ۴ میلیون نفر در سال از این مرکز بازدید کنند و سالانه هزار برنامه در آن اجرا شود.
از دیگر فعالیتهای فرهنگی اداره فرهنگ و رسانه آلمان میتوان به ارتقای فرهنگ و هنر اشاره کرد. حمایت از بنیاد فرهنگی آلمان، برگزاری رویدادهای فرهنگی مانند جشنواره بینالمللی فیلم برلین، حمایت از بنیاد میراث فرهنگی پروس، حفاظت از موزهها و برگزاری نمایشگاههای مختلف، حمایت از بنیاد وایمار و همچنین حفاظت از کتابخانهها و بایگانیهای کشور از جمله این فعالیتهاست. همچنین این اداره از پروژههایی که برای حفاظت از میراث موسیقی، ادبیات، تئاتر، رقص، هنرهای تجسمی و آثار تاریخی انجام میشود، حمایت میکند. علاوه بر اینها جمعآوری آثار هنر معاصر آلمان برعهده اداره فرهنگ و رسانه قرار دارد. مجموعه هنر معاصر فدرال که از سال ۱۹۷۱ جمعآوری شده است، در مکان خاصی نگهداری نمیشود. بلکه در نمایشگاهها و موزههای مختلف قابل رویت است.
@kultur
ادامه مطلب را در لینک زیر مطالعه نمایید:
http://fa.berlin.icro.ir/index.aspx?fkeyid=&siteid=190&pageid=11680&newsview=720284⭕️ "بهبود جهان، تابع اصل تدریج است."
✍️ مصطفی ملکیان
🔹وضع موجود جهان، تابع اصل «بی‌ٍثباتی» است و بهبود آن تابع اصل «تدریج» است. برای اصلاح خود که اصلاح جهان را در پی دارد، باید به اصل تدریج، توجه کرد. فرض کنید که معتاد به سیگار باشید و روزی ۵۰ سیگار می‌کشید. بعد ناگهان تحولی در شما رخ می‌دهد و تصمیم می‌گیرید از این لحظه دیگر به سیگار لب نزنید. اگر اینگونه عمل کردید من ضمانت میکنم که تا آخر عمرتان سیگاری باقی خواهید ماند. اما اگر گفتید من تصمیم دارم سیگار را ترک کنم اما از الان تا دوماه دیگر به جای ۵۰ سیگار، ۴۹ سیگار مصرف میکنم، من تضمین میکنم شما روزی سیگار را ترک می‌کنید.
🔹برای اینکه ارگانیزم شما، هم به لحاظ جسمانی و بیولوژی و هم به لحاظ عصبی و هم روانی، با ۵۰ سیگار عادت کرده است، اگر فردا بخواهید هیچ سیگار نکشید تا ظهر هم تحمل می‌کنید اما واحد سایکوسوماتیک که با ۵۰ سیگار عادت کرده صددرصد در برابر بی‌سیگاری مطلق طغیان میکند. آن‌قت اگر یک سیگار بکشید، تصمیم‌تان بر ترک سیگار از بین رفته و شکسته شده است و شما ناکام می‌مانید.
بدنی که با ۵۰ سیگار عادت کرده است می‌تواند دوماه با ۴۹ سیگار عادت کند و همین‌طور به تدریج از تعداد سیگارها بکاهد.
🔹عرفا نگران می‌بودند که شما تصمیم‌تان بی‌توجه به این اصل باشد. اگر گفتید من از فردا صبح سکوت کامل میکنم تا آخر عُمر، ورّاج باقی می‌مانید.
مراجعه کنید به رمان «وجدان زنون» نوشته‌ی «ایتالو اسووو» که با ترجمه‌ِ مرتضی کلانتریان توسط نشر آگاه منتشر شده است. این کتاب قبل از انقلاب به زبان فارسی ترجمه شده است و ترجمه‌ِ خوبی دارد. اگر حوصله نکردید کل کتاب را بخوانید، فقط فصل اول را بخوانید. زنون تصمیم می‌گیرد سیگار را ترک کند و آن وقت می‌خواهد سیگار را بدون توجه به اصل تدریج ترک کند، ناکام می‌ماند و در آخر همان فصل به این نتیجه می‌رسد که باید از رذیلت دیگری آغاز کند و سیگار را نمی‌تواند ترک کند. این رمان، خیلی رمان روان‌شناختیِ جدی و مهمی است.
🔹اگر می‌خواهید خودتان را عوض کنید تدریج را رعایت کنید. برنامه‌ی‌‌های بلندپروازانه نداشته باشید. عارفان نه تنها با انقلاب‌های سیاسی-اجتماعی مخالفت می‌کردند بلکه می‌گفتند در رابطه با خودت هم نباید انقلاب کنید بلکه باید ذره ذره، رژیم روانی و اخلاقی خودتان را تغییر دهید.
🔅سخنرانی استاد مصطفی ملکیان تحت عنوان دوازده آموزه ی مشترک عارفان ( دوازده گام عرفان عملی)
@mostafamalekian🔸فروش اثر هنری حکاکی شده مصحف قران با قیمت ۷ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان در حراج
▫️در سومین دوره از حراج باران اثر هنری حکاکیشده مصحف قرآن کریم با قیمت ۷ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان به فروش رفت.
▫️مصحف شریف قرآن اثر رائین علیاکبر خانزاده که بین ۶ تا ۷ میلیارد تومان برآورد شده بود/ ایسنا
#فرهنگی
@KhabarOnline_IRهمتی: سالانه یک میلیارد اسکناس نابود میشود که ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه دارد/سکه 5 تومانی جایگزین اسکناس 5 هزار تومانی میشود
▫️عبدالناصر همتی، رئیس کل بانک مرکزی: هشت میلیارد اسکناس داریم که پنج میلیارد آن زیر ۲۰۰۰ تومان است.
▫️سالانه یک میلیارد اسکناس امحاء میشود که این هرسال ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه دارد. در دولت تاکید کردیم هر «تومان» معادل صد «قران» باشد.
▫️سکه‌های دو تومانی به جای اسکناس دو هزار تومانی و سکه ۵ تومانی هم به جای اسکناس ۵ هزار تومانی به مرور زمان وارد صحنه پولی و بانکی کشور خواهد شد./ایسنا🚬🚬از #سیگار_اشنو چه میدانید؟؟🚬🚬
با احداث نخستین کارخانه سیگارتسازی در سال 1316 در محل فعلی شرکت دخانیات تهران، سیگار اشنو به طور رسمی وارد بازار کشور شد.
نام این سیگار برگرفته از نام منطقه ی «اشنویه» در آذربایجان غربی می باشد، که در گذشته مرغوبترین توتون کشور را تامین می کرده است.
اوج مصرف و شهرت این سیگار در دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی بود، به طوری که نیمی از فروش شرکت دخانیات در آن دوران به سیگارهای اشنو تعلق داشت؛ این در حالیست که ۱۰ برند سیگار ارائه می‌شد.
در طول مدت حیات اشنو، این سیگار با نام های ، «اشنو» ، «اشنو ویژه» ، «اشنو نو» و «اشنو پارس» ارائه می شده است.
از قدرت نفوذ این سیگار به عمق جامعه همین بس که اطرافیان نیما یوشیج او را عاشق سیگار اشنو معرفی کرده اند.
و یا سیمین دانشور در مصاحبه ای دلیل مرگ همسر خود یعنی جلال آل احمد را مصرف بیش از حد نه فقط سیگار، بلکه مشخصا سیگار «اشنو ویژه» عنوان کرده است.
🍃🌸 @beauty_iranworld 🌸🍃
─┅─═ঊঈ❤️ঊঈ═─┅─
طبیعت ❤️🔸دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
زریاب در شرایط فرهنگی عصر ما، شاید، والاترین مصداق کلمه «حکیم» بود یعنی فرزانه‌ای که بسیار خوانده است و بسیار آموخته و بسیار اندیشیده و از انبوه خوانده‌ها و دانسته‌های خویش، منظومه‌ای عقلانی برای تبیین جهان و فرهنگ ملی خویش تدارک دیده است و براساس این منظومه عقلانی و فرهنگی است که نگران پیرامون خویش است.
به راستی دیگر، در کجای ایران باید جست مردی را که بتواند «شفاء» و «اشارات» ابن‌سینا و «اسفار» صدرالمتالهین و «شاهنامه فردوسی» و «صیدنه» ابوریحان بیرونی و «دیوان خاقانی» و فلسفه تاریخ ایران و تاریخ فلسفه ایران را در عالی‌ترین سطوح ممکن تدریس و تحقیق کند و آنگاه که درباره گوته، شیلر، کانت، هگل، صادق هدایت و مهدی اخوان ثالث سخن می‌گوید سخنش از ژرف‌ترین سخن‌ها باشد؟
به راستی دیگر، در کجای ایران میتوان یافت مردی چون او که این چنین ترکیب متناقضی از کهنه و نو و شرق و غرب و عقل و نقل باشد با آن‌چنان حضور ذهن شگفت‌آور و هوشیاری و طنز و خاکساری و فروتنی اعجاب‌انگیز؟ به‌راستی که درمانده‌ام، چه بگویم جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
(دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی)رشد ۱۱ درصدی مصرف سیگار در زنان ایرانی
رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت:
🔹حدود ۱۰ میلیون مصرف‌کننده دخانیات در کشور برآورد میشود و این میزان مصرف سالانه موجب مرگ حدود ۶۰ هزار نفر میشود که تقریبا ۶ هزار نفر از آنها افرادی هستند که بر اثر مواجهه با دود حاصل از مصرف دیگران جان خود را از دست می‌دهند.
🔹اساس نتایج یک مطالعه ملی، تقریبا ۱۴درصد افراد بالای ۱۸ سال جامعه ایرانی دخانیات مصرف میکنند و این مصرف از سال ۱۳۹۵، با رشد حدود ۲.۵ درصدی در مردان و ۱۱درصدی در زنان بالای ۱۸ سال روبه‌رو بوده است./ تسنیم
الكتب والمواضيع والآراء فيها لا تعبر عن رأي الموقع
تنبيه: جميع المحتويات والكتب في هذا الموقع جمعت من القنوات والمجموعات بواسطة بوتات في تطبيق تلغرام (برنامج Telegram) تلقائيا، فإذا شاهدت مادة مخالفة للعرف أو لقوانين النشر وحقوق المؤلفين فالرجاء إرسال المادة عبر هذا الإيميل حتى يحذف فورا:
alkhazanah.com@gmail.com
Disclaimer
All contents and books on this website are collected from Telegram channels and groups by bots automatically. if you detect a post that is culturally inappropriate or violates publishing law or copyright, please send the permanent link of the post to the email below so the message will be deleted immediately:
alkhazanah.com@gmail.com