گفتگوهای تراثی

با سلام عزيزان و احترام به درخواست جناب اباذري عزيز، به عنوان حسن ختام، عرض کنم، گراميان، روي موضوعاتي دست گذاشته اند که دردي عمومي است و اختصاص به يک نفر يا ناشر و ووو نيست اگر هزاران ساعت هم در اين مقوله ها بحث شود به به هيچ نقطه‌اي نخواهيم رسيد، چون موارد آنقدر کثير است که لايعد و لايحصی، حقيقتاً اين بحث به قول منطقيين از مقوله «تشکيک» است! براي مثال همين مقوله تصحيح امري نسبي است و صرف نظر از بيان مصاديق آن يا با ذکر نمونه هاي آن، و نيز بررسي هر يک و بيان شواهد و دلائل ضعفها و قوتها وووو، همگي نيازمند بررسي همه جانبه است که طبعا در چنين گروههايي نه مقتضي موجود است و نه مانع مفقود ولي آنچه که ضروري است بيان شود اينکه: «هر امري نيازمند گذران مقدمات است، حقيقت آن است که بسياري حقيقتا مقوله نسخ خطي اعم از فهرست نويسي و تصحيح و ... را بسيار سهل گرفته اند»، امور مرتبط با نسخ خطي بسيار بسيار عميقتر از آن است که به راحتي بتوان درباره ابعاد آن نظر داد و يا وارد کارهاي علمي در اين عرصه شد بسيار مقدمات ميطلبد ... متأسفانه بسياري از گراميان، فکر ميکنند امر تصحيح کار سهل است ... خلاصه اينکه امري که اساس آن «نسبي» است و هر کسي در هر مرحله اي از کار باشد، مصبّ تبيين ضعف و قوتها از سوي محقق زبده تر است، جاي بحث ندارد، اما به عنوان آخرين کلام، با احترام به همه گرامياني که در عرصه تصحيح فعاليت ميکنند، آنچه از اساتيد داخلي و خارجي شنيده ايم اينکه: «اگر کسي کارش فقط تصحيح يک متن باشد (و لاغير) و کار و اشتغال ديگري هم نداشته باشد، مطمئناً کار تصحيح نسخه (از بس کار علمي نياز دارد بخصوص بخش مقدمه آن) و انتشار آن کمتر از يکسال منطقا و عقلاً ميسور و مقدور نيست و طبعاً اگر کمتر از اين باشد، يا کم کاري است، يا تصحيح نيست و لذا به تعبير آن اساتيد، آن اثر حقش ادا نشده است و بايستي دوباره از نو تصحيح شود، با پوزش از تطويل???

طبعا این مباحث از حوزه رسالت این گروه خارج است، در گروههای دیگر همچون منتدی و مکتبة المجلسی و .. دوستان حداقل ده پانزده نقد درباره این متن و برداشت جناب بابایی نوشته اند، قاعدتا این مباحث صدر و ذیل و مطالعاتی میخواهد که طرح مباحث پیرامونی آن از حوصله این گروه خارج است، در کنگره ای که ده سال قبل در دارالحدیث قم، با محوریت این اثر برگزار گردید صدها مقاله با محوریت این کتاب ارائه گردید طبعا باید مراجعه شود، دریایی از مطالب هست، قاعدتا با نوشتن و گفتن یک متن درباره این اثر که به تعبیر عزیزی «یکصد پایان نامه» میتوان از این اثر استخراج و تعریف نمود، آسان نیست، با پوزش از تطویل??

عرض سلام خدمت اعضای محترم
اینجانب در حال تحقیق بر روی کاغذهای ابری از زمان پیدایش تا دوره پهلوی هستم. اما تمرکز فعلی من بیشتر تا قرن12 است.
با دیدن ابریهای جناب محمدی فرصت را مغتنم دانستم تا اگر در بین شما دوستان شخصی هست که حین مطالعاتش با
مرقعات خوشنویسی که یا بر زمینه ابری نوشته شده اند
یا با کاغذ های ابری آراسته شده اند
و یا کتبی که با بدرقه ابری زینت یافته اند
.
.
.
مواجه شدید این حقیر را با ارسال تصویری از آن بهره مند سازید.
اجرکم عند الله

@persian_marbling

با سلام و احترام. از بزرگواراني كه محضر جناب آقاي دكتر پاكتچي را درك كرده اند سوالي داشتم. آيا مطلبي از ايشان درباره معاهدات و نامه هاي نبوي كه در كتاب وثائق و مكاتيب الرسول جمع اوري شده است، شنيده ايد؟ درباره اسناد، تحليل معاهدات و يا هر مطلبي.
همچنين در فايلي از درس تاريخ حديث سال ٨٦ ايشان شنيدم كه قبلا دوره اي تدريس تاريخ اسلام داشته اند. آيا كسي از اين دوره اطلاعي دارد و فايلي داشته كه قابل دسترس برا علاقه و استفاده شخصي باشد؟ با سپاس.

آتش؛ گزارشی از حیات عرفانی یونس امره


مولف: پروفسور اسکندر پالا
ترجمه: استاد کاظم آذری سیسی

«آتش؛ زندگی عرفانی یونس امره» عنوان کتابی است که به بررسی اشعار و افکار یونس امره، عارف و شاعر انسان گرای ترکیه، پرداخته است.
کتاب «آتش؛ زندگی عرفانی یونس امره» دربردارنده رمانی است که پروفسور اسکندر پالا، استاد دانشگاه استانبول در رشته ادبیات دیوانی ترک، نوشته و استاد کاظم آذری سیسی آن را ترجمه کرده است.
وی در این رمان، زندگی عرفانی و سفرهای یونس امره را به شیوایی نقل کرده است؛ یونس امره عارف و شاعر انسان‌گرای ترکیه در قرن چهاردهم میلادی هم عصر مولانا در آناتولی زندگی می‌کرد. یونس امره مثل عارفان، صوفیان و شاعران دیگر برای تربیت نفس و تزکیه روح به اقصی نقاط سرزمین‌های اسلامی آن روز سفرهای زیادی داشته است.
یونس امره که در فاصله سال‌های ۶۳۸ تا ۷۲۰ هجری قمری در آناتولی زیسته، نقش مهمی در شکل‌گیری شیوه‌ای داشت که اکنون با نام ترکی قدیم آناتولی شناخته می‌شود؛ شیوه مذکور نخستین برگ از دفتر زبانی است که امروز نام ترکی ترکیه بر آن نهاده شده است.
یونس امره یکی از نامدارترین چهره‌های ادبیات ترکی، شاعر متصوفی است که توانست از عناصر ریشه‌دار فرهنگی در بیان مفاهیم عرفان اسلامی بهره گرفته، با سروده‌هایش به دل مرده مردمان نفسی تازه ببخشد و آنها را با عشق ناب و حقایق الهی آشنا کند. او هم عاشق بود و هم واعظ.
در منابع قدیمی نام و تخلص شاعر، همواره یونس امره ذکر شده، اما او گاه در شعرهایش از تخلص‌های زیر هم استفاده کرده است: عاشق، بیچاره، قوجا، دده‌م، تاپدوق، مسکین و درویش.
از یونس امره دو اثر به جا مانده است: رسالة النُصحیه (کتاب اندرز) و دیوان الهیات (شعرها). رسالة النصحیه پندنامه‌ای است متصوفانه که در قالب مثنوی و با هدف شرح مراحل سیروسلوک معنوی سروده شده است، رساله ششصد بیت دارد.
«دیوان الهیات» تجلی‌گاه هنر اصلی یونس امره است. عشق و ایمان شاعر، اندیشه‌هایش پیرامون توحید و زیبایی‌های الهی به صورت تمام‌قد در این مجموعه بازتابانیده شده است. یونس در دیوانش افزون بر شعرهای عرفانی و نطق یا نفس، اگرچه بسیار اندک طبع خود را در انواع شعری مناجات، نعت، استشفاء، معراج‌نامه، وجودنامه، صلاةنامه، نصیحت‌نامه، بهارنامه، شطحیه، محشرنامه، لغز و فتوت‌نامه نیز آزموده است.
فصل نخست کتاب «آتش؛ زندگی عرفانی یونس امره» به بررسی موضوعات زیر می‌پردازد: زادگاه و مزار یونس، تخلص شاعر، زندگی خانوادگی، امّی بودن یا امّی نبودن وی، سفرهای شاعر و طریقت او؛ مولف دیدگاه‌های متنوع و متفاوت مطرح پیرامون هر مقوله را گردآورده و کوشیده بر اساس اسلوب‌های پژوهشی، به تنظیم اثر مبادرت بورزد.
در فصل دوم زندگی داستانی یونس امره در مناقب عرفانی مورد بازبینی قرار گرفته است. بین این مناقب، گروهی به امی بودن شاعر تاکید دارند و برخی دیگر به اهل علم و مدرسه بودن وی. دیدگاه سومی هم است که می‌گوید: ‌می‌توان قبول کرد درویشی امی سروده‌های آیینی و شعرهای عرفانی کوتاهی نوشته باشد؛ اما یونس مثنوی‌ای با بیش از پانصد بیت سروده که نوشتن‌اش برای فرد امی غیرممکن است؛ همان قدر که ادعای ناتوانی شاعر در تلفظ «حروف هجاء» دیدگاهی افراطی است، به تمامی اهل علم و مدرسه دانستن این درویش بی‌ریا نیز نشان از تفریط دارد.
در فصل سوم، آثار یونس معرفی و به شکل مختصر بررسی شده و فصل پایانی کتاب گذری بر جهان شعری یونس امره دارد.
در بخشی از این فصل می‌خوانیم: نبوغ اصلی یونس را باید در حساسیت هنرمندانه وی در کاربرد زبان ترکی جستجو کرد. او بنیان‌گذار زبان معناگرا و متصوفانه ترکی است. ترکی با قلم او بعد زیبایی‌شناختی یافته، ادبی شده و برای بقا جانی دوباره گرفته است.
زبان شعری وی تمام غنای تمدن اسلامی ترکان و ارزش‌های اعتقادی آنها را در آن مقطع در خود درونی کرده و بازتابانده است. در آن ایام زبانی که یونس برای شاعری برگزید، همچون طفلی نوپا بود که هنوز قادر نیست روی پاهای خودش بایستد. در چنان شرایطی شاعر توانست زبان ساده‌ای را که در کوچه‌ها و خانه‌ها به کار می‌رفت، به خدمت معنا درآورد.
وی کلمات را در کارکرد خاصی که خود مراد می‌کند به خدمت گرفته و موفق شده معانی بلند مد نظرش را با زبانی ساده بیان کند.
یونس توانست با کلامش تن‌پوشی از عشق و دانایی بر قامت زبان ترکی بدوزد؛ اسلوب حاکم بر شعرهای او اسلوب گفتاری است و راز جاودانگی شعرهای عرفانی‌اش در ذهن مردم چیزی نیست جز بیان حقایق الهی به واسطه‌ی زبانی که مردم روزانه با آن سخن می‌گفتند.
این کتاب توسط اسکندر پالا نوشته شده و استاد کاظم آذری سیسی آن را ترجمه کرده است؛کتاب در شمارگان ۱۰۰۰ جلد توسط انتشارات اختر به زیور طبع آراسته شده است.

@safinehyetabriz

✅ کتاب İstanbul’un 100 Hattatı (یکصد خطاط استانبول) پنجاه و هفتمین کتاب از مجموعۀ کتاب‌های «صدگانه‌های استانبول» است که توسّط شهرداری استانبول دربارۀ انواع گوناگون هنرها و جاذبه‌های شهر استانبول –به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام- در سال ۲۰۱۲ م. به چاپ رسیده‌ است.

نویسندۀ کتاب، دکتر سلیمان برک است که خود از خوشنویسان معاصر ترکیه و پژوهشگر هنر خوشنویسی تُرک بوده و صاحب ده‌ها عنوان کتاب و مقاله در این موضوع می‌باشد. وی کوشیده تا در مجموعه‌ای محدود، یکصد تن از خطّاطان استانبول را معرّفی نماید و در این کار بسیار موفّق بوده است. هر خوشنویس با شرح کوتاهی از حیات و یک یا چند اثر مشهورش به مخاطبان شناسانده می‌شود.

با توجّه به کمبود منابع معتبر فارسی در خصوص هنر خوشنویسی عثمانی و ترکیه، این کتاب توسط ثریا منیری و مهدی قربانی از ترکی به فارسی ترجمه و با نام «خوشنویسان استانبول» منتشر شد. شاید پیش از این نیز در بعضی منابع فارسی، از خطّاطان بزرگ تُرک و به خصوص استادان متقدّم همچون شیخ حمدالله، حافظ عثمان، قره‌حصاری، مصطفی راقم و دیگران، نام برده شده باشد؛ امّا این نخستین بار است که اطّلاعات جامعی دربارۀ یکصد هنرمند خوشنویس تُرک در مجموعه‌ای یکپارچه به مخاطبان ارائه می‌شود. تردیدی نیست که خوشنویسان تُرک، سهم بزرگی در رشد و گسترش هنر خوشنویسی در جهان اسلام داشته‌اند و همین امر، اهمّیت شناخت و بررسی شیوه‌ها و آثار آنان را روشن می‌‏کند.

«خوشنویسان استانبول» نخستین کتابی است که در حوزۀ هنر خوشنویسی تُرکی و عثمانی در ایران منتشر می‌شود. این کتاب با ۳۵۶ تصویر و ۳۶۶ صفحه با همکاری وزارت فرهنگ جمهوری ترکیه در قالب پروژۀ TEDA توسط انتشارات پیکره در تهران به چاپ رسیده است.

مراسم رونمایی این کتاب با حضور نویسندۀ کتاب و جمعی از اساتید و علاقمندان ساعت ۱۷ روز دوشنبه ۱۱ اردیبهشت ماه در مؤسسۀ یونس امره در تهران برگزار خواهد شد.

@MehdiQorbani

با سلام

این پاسخ دوستمان جناب آقای دکتر کریمی نیا است:

سلام. خیلی ممنونم.
من مقاله ی اقای صدوقی سها و نوشته ی آقای رحمتی را دیده ام. این هر دو بزرگوار در خصوص نسخه 3496 در چستربیتی سخن گفته اند و نوشته اند و من درباره ی نسخه 3738. مطالب ایشان در باب نسخه ی 3492 چستربیتی صحیح است اما ارتباطی با نسخه 3738 چستربیتی نمی تواند داشته باشد.
هر دو نسخه را دیده ام. با آنکه هر دو به مکتب خراسان و مفسران نیشابور تعلق دارند و شباهت هایی هم دارند، اما ساختار متن تفسیر در آنها به کلی متفاوت است.
این تفاوت ها خیلی زیاد است اما فقط به این نکته توجه بفرمایید که اگر نسخه 3738 از آن ابوالقاسم ابن حبیب نیشابوری (م 406) باشد چگونه می تواند این همه نقل از ابوالقاسم قشیری (م 465) داشته باشد؟

سلام و عرض ادب
از دوستان ترک زبان آیا کسی ترجمه فارسی لیلی و مجنون فضولی را در اختیار دارد یا جایی دیده اند که چاپ شده باشد؟
با سپاس

سلام و عرض ادب
از دوستان ترک زبان آیا کسی ترجمه فارسی لیلی و مجنون فضولی را در اختیار دارد یا جایی دیده اند که چاپ شده باشد؟
با سپاس

توضیحاتی که در بین سطور یا در کنار سطور نوشته می شوند (چه از سوی کاتب و چه از سوی مؤلف اثر) جزء متن اثر نیستند، مگر آنکه با علائم اختصاری خاصی به این نکته اشاره شده باشد (یعنی با علائمی اشاره شده باشد که این توضیح هم جزء متن اثر است). اینگونه علائم هم در کتب مربوط به شیوۀ تصحیح متون بیان شده اند.

با عرض سلام و احترام.
اجازه دهید ما هم از دکتر جعفریان عاجزانه درخواست کنیم که اگر ممکن است اجازه بفرمایند تا پی دی اف "اطلس شیعه" در اختیار گروهمان قرار داده شود.
چون یکی از موضوعات علاقه مندی دکتر جعفریان سفرنامه است، همین الان بنده در گروه فایل دو سفرنامه به زبان اردو، چاپ سنگی که درباره ایران نوشته اند را ارسال می کند که جزو نخستین سفرنامه های چاپ شده درباره ایران هستند.
* ما نامه نوشتیم به سلطان که رساند
👇👇👇

با عرض سلام و احترام.
اجازه دهید ما هم از دکتر جعفریان عاجزانه درخواست کنیم که اگر ممکن است اجازه بفرمایند تا پی دی اف "اطلس شیعه" در اختیار گروهمان قرار داده شود.
چون یکی از موضوعات علاقه مندی دکتر جعفریان سفرنامه است، همین الان بنده در گروه فایل دو سفرنامه به زبان اردو، چاپ سنگی که درباره ایران نوشته اند را ارسال می کند که جزو نخستین سفرنامه های چاپ شده درباره ایران هستند.
* ما نامه نوشتیم به سلطان که رساند
👇👇👇

سلام و عرض ادب
از دوستان ترک زبان آیا کسی ترجمه فارسی لیلی و مجنون فضولی را در اختیار دارد یا جایی دیده اند که چاپ شده باشد؟
با سپاس

با عرض سلام و احترام.
تشکر و سپاس‌.
در این مدخل بحث های نظری درباره ترجمه های قرآن کریم آمده است.
از نخستین ترجمه های قرآن کریم
"تاج التراجم" اسفراینی نام برده شده است.
برای بنده سوال این است با توجه به اینکه مدخل مذکور، سالها پیش نوشته شده است.
بین این ترجمه (تاج التراجم) و "ترجمه قرآن پارس" (البته عنوانی که برای شناخت به کار می رود) و نسخه های ترجمه قرآن کریم به فارسی که در سالهای اخیر به دست آمده اند، نخستین ترجمه کدام است؟
لطفا راهنمایی می فرمایید. با سپاس. 🙏🙏🙏

جناب میر غوغا و جناب متقی عزیز
سلام
وقت عالی بخیر
اگر منظورتان میرزا ابوالقاسم قمی معروف به میرزای قمی باشد
در سندی مربوط به سال 1261قمری ،تقریبا هشتادودو سال قبل تر از تاریخ 1343قمری یکی از علما به استناد نوشته میرزای قمی ،سندی راجع به سادات را تایید کرده است .
پس مهر مورد نظر شما میتواند از ایشان باشد؟
احتمال آن وجود دارد که میرزا ابوالقاسم دیگری قبل تر از ایشان وجود داشته باشد؟

سلام و عرض ادب جناب خسروشاهی عزیز
با توجه به وزن یا باید «درد مضمون» باشد یا «ورد مضمون»
هر کدام از این انتخاب ها زیبایی هایی دارد
«دردمضمون» همانطور که خودتان گفتید یعنی نامه هایی با مضمونِ درد که معنی کاملاً روشنی دارد و طبیعتاً اگر سواران اشک نامه ای از دل خونین برای چشم تر بیاورند آن نامه «دردناک» و «دردمضمون» باشد
اما «وردمضمون» هم می تواند باشد یعنی نامه هایی که با خون دل نوشته شده اند و به همین خاطر مضمونشان به رنگ گل سرخ است یا در مورد گل سرخ است (که می تواند استعاره ای از معشوق باشد) «ورد» در این حالت با «گلگون» و «خون» ارتباط پیدا می کند

با سلام
دیوان جناب یونس امره یکی از عرفای بزرگ قرن هفتم که حاوی نکات و دقایق و ظرایف و لطایف عشق الهی و عرفان است.
به جهت اینکه جناب‌عالی رو محقق در معرف حقه‌ی حقیقیه‌ی الهیه دیدم این کتاب رو خدمتتون فرستادم

سلام

داخلِ ل خجل یک الف ویک نقطه وجود دارد
اگر الف را الفِ از بدانیم
نقطه متعلق به کدام حرف است ؟
و همچنین در زیر ش خویشتن هم چند نقطه اضافه است

با سلام
کتاب‌های زیادی به زبان ترکی درباره‌ی زندگی‌نامه‌ی ایشون نوشته شده است
ولی اگر می‌خواهید شناخت نسبی به ایشون پیدا کنید، در ترکیه سریالی به اسم یونس امره ساخته شده که جز موارد اندکی مطابق با واقع هست. الحق والانصاف سریال رو زیبا و معنوی ساختن

امره در ترکی آناتولی بلکه در ترکیه آسیای میانه قرون میانه، به معنای عاشق می‌باشد
تاپدوک یا طاپدوق یا طپدوق که هر کدام با توجه به لهجه‌های گوناگون زبان ترکی است به معنای یافتنی است

با سلام.
اگر "ذاکر خجل از نام خویشتن" درست باشد، مناسب تر خواهد بود موزون خوانده شود:

خجل از نامِ خویشتن، ذاکر
یعنی بر وزنِ نزدیک به:

فعلاتن مفاعلن فعلن

شاید.