#آداب_مداحی

🔹محدث نوری رحمه الله:

«چنانچه روضه خوان بناى درستكاری دارد و مشتاق است كه خود را در سلك ملازمان خاص درآرد، و در خود قدرت فهمِ كتاب معتمد هرچند از ثقه خبير غير عالِم باشد، از كتاب غير معتمد هرچند از عالِم متقي باشد نمی‌بیند و به اين مقام نرسيده، از اساتيد اهل فن جويا شود و از گفته ايشان تجاوز نكند، و الا كه به اغوای شيطان رسم تازه‌گویی را گذاشته و از هر كتابى هرچند جنگ المزخرفات باشد، نقل می‌كند، و آن را هم به صورت جزم بيان می‌كند...»

📗 صدق در مقتل خوانی، ‌( تصحیح لؤلؤ و مرجان _ محدث نوری رحمه الله، ویرایش استادولی) ص ٣٢

@ashkvareh

#آداب_مداحی

✍🏻 محدث نوری رحمه الله:

برخی عیوب مداحی و وعظ:

➖سخن گفتن بیجا، صدا را بی‌حد بلند کردن، نداشتن اخلاص، دروغ گرفتن و افترا بستن بر خداوند عزوجل و رسول خدا وائمه طاهرین علیهم السلام و علمای اعلام، خوانندگی کردن، بچه های نورسیده را با الحان فسوق پیش از خود به خوانندگی واداشتن، بی اذن بلکه با نهی صریح به خانه غیر در آمدن و بر منبر بالا رفتن، آزردن حاضرین در گریه نکردن به کلمات کنایه که علت گریه نکردن آنها به خاطر حرامزدگی آنهاست❗ترویج باطل در وقت دعا و قبل از آن، ستایشِ کسانی که مستحق ستایش نیستند، اهانت به بزرگان دین، افشای اسرار آل محمد علیهم السلام و برانگیختن فتنه، یاری کردن ستمکاران و مغرور کردن مجرمین، متجری نمودن فاسقين، کوچک نمودن معاصی در نظر مردم، خلط کردن حدیثی به حدیث دیگر، تفسیر آیات شریفه به آرای بی رونق، نقل حدیث با معانی باطل فاسد، فتوا دادن با نداشتن اهلیتِ آن _ چه بحق یا بخلاف آن _؛ کم کردن مقام انبیای عظام و اوصیا کرام علیهم السلام جهت بزرگ کردن و بلند نمودن مقامات ائمه علیهم السلام، انداختن بعضی از فقرات حدیث به جهت منافی بودن آن با غرض فاسد خود، گفتن سخنان متناقض، داخل نمودن قصه در قصه، متوسل شدن برای زینت دادن کلام و رونق گرفتن مجلس به سخنان کفار و حکایات خنده دار، اشعار قبيح و فسق آور و مطالب منکردار، ذكر شبهات در مسائل اصول دین بی بیان رفع آن یا نداشتن قوه آن، خراب کردن پایه اصول دینِ ضعفاء مسلمين، ذكر آنچه منافی عصمت و طهارت اهل بیت نبوت علیهم السلام است، طول دادن سخن به جهت غرض های زیاد فاسد خود، محروم نمودن حاضرین از اوقات فضیلت نماز، و امثال این مفاسد که شمردن آن در قوة امثال حقیر نیست.
👈🏻 پس اصل سرمایه چنین کاسبی از چند جهت حرام و کسب به آن مانند کسب به گوشت خوک و مُرده و مُسكر و غناست، و چون با قصد حرام جمع شود خراب اندر خراب، و آنچه گیرد حرام اندر حرام، و مشغول الذمة صاحب پول واقع می شود.
بلکه اگر فی‌الجمله وجاهت و ریاست در این فن دارد بنحوی که سایر روضه خوانان به او اقتدا کنند و از او یاد گیرند و به روش او سیر نمایند، در تمام مفاسد و خرابی‌های آنها و خرابی کسانی که از آنها یاد گیرند تا روز قیامت شریک و سهیم خواهد بود و در نامه عملش خواهند نوشت هرآنچه را که آنها انجام دهند که از او آموختند، بی آنکه از آن جماعت چیزی بکاهد، بمقتضای احادیث زیادی که در این باره رسیده است.
🔻پس روضه خوانِ اینچنینیِ نادان مسکین، اگر کمی تأمل در حال خود و مفاد آثار اهل بیت علیهم السلام کند، باید محاسن بی شمار روضه خوانی برای انواع مصیبت هایی که با اختیار و شعور برای خود تحصیل نموده تربیت دهد و برای خود بخواند و بگِرید و آه کشد و افسوس خورد که چه نعمتهای زیبایی را از دست داده، با آنکه دیگران را به آنها رسانده و خود محروم مانده، و در چه دفترهای زشتی نام خود را ثبت نموده است، با آنکه با همت و خالص کردن نیت و پاک کردن خود، میتوانست اسم خود را در دفتر یاری دهندگان و ستایش کنندگان و ناشرین آثار اهل بیت علیهم السلام و امثال آنها از اصحاب کتاب عليين درآورد.

📗لؤلؤ و مرجان، نشر بنی الزهرا علیهاالسلام، ص ٨٠_٨٣

@ashkvareh

#آداب_مداحی

📸 این کتاب به نقل مصائب و وقایع کربلا فقط از طریق "روایات معصومین علیهم السلام" پرداخته است، لذا تاریخی نیست و "مأثور" است. در مجموع، گِردآوری خوب و قابل استفاده‌ای شده و مطالعه آن مفید است.

✅ به زبان عربی می‌باشد و ترجمه ندارد.

@ashkvareh

#آداب_مداحی

➖ محدث نوری رحمه الله:

«اما شغل روضه خوان مثل شغل طالبين علوم دینیه که از عبادات محسوب می شود و دارای قصد قربت است، میان دو چیز مردد است: یا خیرِ عظیم، اگر دارای اخلاص و قصد قربت باشد، و یا زیان عظیم، اگر مقصد جز تحصیل مال و جاه دنیوی نباشد! چه این سرمایه گرانبها را به او مرحمت فرمودند به جهت تجارت آخرت و تحصیل رضای حضرت احدیت و رسیدن به نعمت های بهشت، نه به جهت کسب متاع دنیای پست و جلب متاع پر اکنده و مال کم و زیاد دنیا که فانی است.»

📕لؤلؤ و مرجان، نشر بنی الزهرا علیهاالسلام، ص ٥٢

@ashkvareh

#شاعران‌اهل‌بیت‌عصمت #آداب_مداحی

💥 نصیحتی عالمانه و برگرفته از روایات، به ذاکرین و واعظین، از لسانِ شیخ عباس قمی رحمه الله

⚠️ از جعل و دروغ _ تا تعیین پول!

👈🏻 ایشان می‌نویسد:

شایسته است سلسله جلیله اهل منبر و ذاکرین که عَلمِ عزای امام حسین علیه‌السلام را به دوش گرفته‌اند، مراقب باشند که از این طریق دنبال جاه و مال نباشند و اخلاص را از دست ندهند. غِنا نخوانند و به نوجوان نیز چنین خواندنی نیاموزند. دروغ نگویند و بر خدا و اهل بیت علیهم‌السلام نیز دروغ نبندند. بدونِ اذن گرفتن از بانی مجلس روی منبر نروند. نالایقان و نااهلان را دعا و مدح نکنند. افرادی از اهل مجلس را که نمی‌توانند گریه کنند طعن نزنند. به بزرگان مذهب توهین نکنند. ترک تقیه نکنند. تفرقه نیندازند. فاسقین و مجرمین را تقویت نکنند. جعل حدیث نکنند. تفسیر به رأی از قرآن نکنند. احادیث را با مضامین باطل تأویل نکند. برای داغ شدن مجلس غُلو نکنند و کفر نگویند. حکایات مضحکه و اشعار فسق و فجور و زبانِ‌حالِ دروغ نخوانند. مجلس را بی جهت طول ندهند. مبادا از مذمت دنیاطلبی و غرور بگویند و دم از زهد و اخلاص زنند و خود را متصف به این اوصاف نشان دهند، ولی خودشان بخاطرِ عدم‌پذیرایی و عدم‌التفاتِ بانی مجلس به آنان (که سرش به مجلس داری گرم است) برَنجند و دَرهم شوند و گلایه کنند و اخلاصشان از بین رود که با این حال شایسته نیست خود را چاکر سیدالشهدا علیه السلام بدانند. و مبادا بخاطر حفظیاتشان از مطالب و معارف که روی منبر می‌گویند، خود را از صفات رذیله عاری ببینند و فقط مستمعین را در معرضِ صفات رذیله بدانند.

👈🏻 تكليف مستمعان و بانيان مجالس‏:

امّا تكليف ديگران كه از واعظ و مرثیه‌خوان بهره‌‏مند شوند و به فيوضات بى‏‌حدّ و شماره رسند، چه صاحب مجلس و چه غير او از حاضرين و مستمعين، اعانت و رعايت و توقير و اكرام و احسان و انعام است به واعظ و مرثیه‌خوان، با مال و زبان و ساير جوارح بقدر آنچه از قوّه برآيد و از عهده تواند درآيد و آنچه با او كنند هرگز وفا به حقّى كه در اين عمل بر ايشان پيدا كرده نخواهد كرد. چه آنچه با او كنند و به او دهند از متاع دنيا، تمام به يك تارِ جامهٔ بهشتى كه هزارها از آن توسّط آن روضه‏‌خوان به آن‏ها رسيده مقابله نخواهد كرد؛ پس هرچه دهند كم دادند و هرچه كنند كم كردند. چنانچه سيره مرضيّه ائمه طاهرين عليهم السّلام چنين بوده با اين طايفه و امثال ايشان. لَختى رجوع به احاديث و آثار كن ببين حضرت امام زين العابدين عليه السّلام چگونه عطاها فرمود به فرزدقِ شاعر پس از آن كه قصيده معروفه را خواند. و ملاحظه كن عطاى حضرت صادق عليه السّلام را به اشجع سلمى پس از آن كه به عيادت آن حضرت آمد و دو بيت خواند و نزد حضرت چهارصد درهم بود که به وى عطا فرمود و او نیز شُكركنان گرفت و برفت. حضرت او را طلبيد و انگشترى به او عطا كرد كه ده هزار درهم قيمت داشت‏. همین‌گونه بوده سیره سائر أئمه طاهرین که از پیش خود هدیه‌ای به آنان می‌دادند. (سپس ایشان به نقل چند روایت در این زمینه می‌پردازد)

📚منتهی‌الامال، نشر دلیل ما، ٢/١٠٨٠

❌ متأسفانه تمام مواردِ انحرافیِ مذکور، در حال حاضر توسط «برخی» واعظین و ذاکرین انجام می‌پذیرد. برخی نیز بجای اینکه به هدیه و عطای بانی مجلس راضی باشند، خودشان مبلغی تعیین می‌کنند که در صورت توافق، مجلس را بعهده می‌گیرند و در صورت عدم تواناییِ بانی برای پرداخت آن مبلغ، به آن مجلس حاضر نمی‌شوند! توجه شود که اگر کسی نرخ تعیین کند و بانی موافقت کند، هم بانی و هم شخص تعیین کننده، هردو برخلاف سیره اهل بیت علیهم‌السلام عمل نموده‌اند.

@ashkvareh

#آداب_مداحی

📸 کتاب "عبرات المصطفین في مقتل الحسين عليه السلام"

👈🏻 فحص مؤلف در جمع آوری مطالب کتاب چشم‌گیر و تحسین برانگیز است. یکی از امتیازات این کتاب این است که مطالبش مأخوذ از منابع کهن و متقدم می‌باشد و از چندین منبع در جمع آوری کتاب استفاده شده است. این کتاب بزبان عربی است.

@ashkvareh

#آداب_مداحی

⚠️ وقتی سند برخی روضه‌ها، به استاد و مادربزرگ و پدر و پدر بزرگ ختم می‌شود

✍🏻 محدث نوری رحمه الله ( در لؤلؤ و مرجان، باب تنبیهات ) ضمن اشاره به اینکه برخی اخبار نامعتبر و بی‌سند، در دهان‌ها افتاده و اثری از آن‌ها در منابع نیست، می‌نویسد:

ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺏ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮبی - ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺻﺤﺖ ﺳﻨﺪ ﻭ ﻗﻮﺕ ﻣﺘﻦ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﺎﻋﺖ، ﻛﻪ بعضی ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻭ ﺑﻠﺎﻏﺖ ﺍﺳﺖ - در میان ﺭﻭﺿﻪﺧﻮﺍﻧﺎﻥ ﺩﺍﺋﺮ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﻮﺕ ﻗﻠﺐ ﺑﺎﻟﺎی ﻣﻨﺎﺑﺮ می‌ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ، ﻭ ﺑﺮﺍی ﺟﻤﻠﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍﻭی ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻣﻌﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻣﺎﺗﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻭ ﺣﻜﺎﻳﺎﺕ، ﺭﻭنقی ﺗﺎﺯﻩ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﮕﺮﻳﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ، ﻭ ﻟﻜﻦ ﺩﺭ ﺳﻨﻴﻦ ﻣﺘﻄﺎﻭﻟﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﺧﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﺎعتی ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺍﻃﻠﺎﻉ ﻭ ﺧﺒﺮه ﻭ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﺑﺼﻴﺮﺕ، ﺑﻪ ﻗﺪﺭ توان ﻭ ﺑﻀﺎﻋﺖ، ﺩﺭﺻﺪﺩ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﺄﺧﺬ ﺁﻥ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻭ ﻛﺘﺎبی ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ، ﺍﻳﻦ نوع ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ، ﺗﺎ ﻛﻨﻮﻥ ﺍﺛﺮی ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﺸﺪ. ﻭ ﺩﺭ ﻛﺘﺐ ﺍﺳﺎﺗﻴﺪ ﻓﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﻭ ﺧﺒﺮ ﻭ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻛﺘﺐ بی ﺣﺼﺮ ﻭ ﺣﺪ ﺩﺭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﻋﺼﺮﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﻧﺸﺎنی ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ؛ حتی ﺩﺭ ﻛﺘﺐ ﺟﻤﺎعتی ﻛﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻘﻞ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺿﻌﻴﻔﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ؛ ﻭ ﻣﻜﺮﺭ ﺳﺆﺍﻝ ﺍﺯ ﻣﺄﺧﺬ ﺷﺪ، ﮔﺎهی ﺣﻮﺍﻟﻪ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻛﺘﺎﺏ بعضی ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎء ﻛﻪ ﺍﺯ ﺻﻨﻒ ﻣﺴﺎﻣﺤﻴﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻣﻨﺪ، ﻋﻤﺮی ﺻﺮﻑ ﻛﺮﺩیم ﻭ ﺭﻧﺞ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻛﺸﻴﺪیم، ﺁﻥ ﻛﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ، ﺣﻮﺍﻟﻪ بی ﻣﺤﻞ ﺑﻮﺩ؛ ﮔﺎهی ﺣﻮﺍﻟﻪ ﺑﻪ ﻛﺘﺎبی ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﺻﻠﺎ ﺫﻛﺮی ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﻫﻞ ﻓﻦ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﻭ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ #ﻣﻘﺘﻞ ﻋﺎلمی ﺟﻠﻴﻞ ﻛﻪ ﺍﺣﺪی ﺩﺭ ﻣﺆﻟﻔﺎﺗﺶ ﺍﺳمی ﺍﺯ ﻣﻘﺘﻞ ﻧﺒﺮﺩﻩ؛ ﻭ ﮔﺎهی ﺣﻮﺍﻟﻪ ﺑﻪ ﺑﻠﺎﺩی ﻣﺜﻞ ﺑﺤﺮﻳﻦ ﻭ ﻗﻄﻴﻒ، ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﺗﻔﺤﺺ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻗِﺴﻢ‌ﻫﺎ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺍﻋﺬﺍﺭ، ﻃﻔﺮﻩ ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳِﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺟﺎﻧﺐ مخفی ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﻭ ﭼﻮﻥ ﺟﻤﻠﻪ‌ای ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﺍﻋﺪﺍﺩ ﻣﻌﺘﺒﺮﻳﻦ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻭ ﺑﻨﺎی ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺗﺤﺮﺯ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ گفتن ﺟﺰمی ﺍﺳﺖ، ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﺎید ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺣﻤﻞ ﻛﺎﺭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺻﺤﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎی ﺍﺧﻮﺕ ﻣﺴﻠﻤﺎنی ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ، ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺳﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺩﺭ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﻗﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ، ﺍﻧﺪﻙ ﺍﻧﺪﻙ ﺑﻨﺎی ﺟﻤﻊ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﮔﺎهی ﺑﻪ ﻗﻮﻝ بعضی ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮعهٔ «ﻭﺍﻟﺪ ﻣﺮﺣﻮﻡ» ﻭ ﮔﺎهی ﺩﺭ «کتاب ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﻐﻔﻮﺭ» ﻭ ﮔﺎهی ﺩﺭ «ﻣﻘﺘﻞ ﻓﺎﺿﻞ ﻛﺬﺍئی» نقل ‌شده ﻭ ﮔﺎهی ﺑﺮﺍی ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﻢ ﺗﺎﺯﻩ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ می‌ﺷﻮﺩ و قوت می‌گیرد ... ( پایان کلام ایشان )

✅ آری، برخی مطالب آنقدر دهان به دهان نقل و نوشته شده، که معامله اخبار معتبر با آنها می‌شود. و حقیر متحیرم با اين‌همه اخبار تاریخی و روایات در باب شهادت امام حسین علیه السلام، چه نیازی به مطالب بی‌سند و تحریفی و جعلی ⁉️ یکی از علل این جریان خطرناک، این است که برخی وعاظ و مرثیه‌خوانان در نقل مصائب، دنبال بیان مطلب و محتوای جدید هستند، و گمان می‌کنند اگر اخبار متواتر و معتبر _ يا به قول خودشان تکراری _ را نقل کنند کسی اشک نمی‌ریزد! در حالی که مصائب اهل بیت علیهم السلام اگر قرار بود کهنه شود، در طی قرن‌ها، میلیون‌ها نفر برای همان مصائب اقامه عزا نمی‌کردند. لذا وظیفه گوینده نقل اخبار مستند است با اخلاص، دیگر باقی کار را باید به اهل بیت علیهم السلام سپرد، و مکرر دیده و شنیده‌ایم که با یک روایت یا گزارش معتبرِ تکراری، به قدری مردم #جزع کرده و #اشک ریخته‌اند که عددش قابل شمارش و حساب نیست؛ لذا هیچ توجیهی ندارد که به قول یکی از ثقات، جناب #بندانی_نیشابوری بگوید " این روضه را از مادربزرگم نقل می‌کنم!!! " جالب اینکه این جریان در زمان محدث نوری هم رواج داشته که در متن فوق از آن یاد نموده است؛ باید دقت نمود که حتی اگر این مبنا تا این حد وسیع باشد ( که فيه تأمل ) باب جریانی را باز کرده که دیگر قابل اصلاح نیست، کما اینکه چند سالی شاهد اوج این جریان هستیم و چنان فراگیر شده و مورد سوء استفاده قرار گرفته که اصلاحش نشاید.

➖ باید زحمت کشید و تتبع کرد، آن وقت خواهیم دید چه حجمی از اخبار متقدم و معتبر در باب شهادت امام حسین علیه السلام موجود است که مرثیه‌خوان را غنی می‌کند. به عنوان نمونه می‌توان کتاب شریف "کامل الزیارات" را نام برد که انبوهی از محتوا در باب اشک و حزن و جزع را در بر گرفته؛ همچنین روایاتی که در کتب شیخ صدوق مانند "أمالی" نقل شده، و بخش‌هایی از روايات شیخ کلینی در کتاب شریف "الکافی" و برخی روایاتِ شيخ طوسی ( رحمهم الله ) که در "أمالی" آمده از این دست می‌باشد. یا مقاتل متقدم که اخبار شهادت امام حسین علیه السلام را در حد تواتر گزارش کرده‌اند. از کتب متأخر می‌توان به بخش تاریخ امام حسین علیه السلام در کتاب شریف "بحارالانوار" و "جلاء العیون _ که فارسی است" تألیف علامه مجلسی رحمه الله اشاره کرد، که با جامعیتی ستودنی، اخبار را جمع نموده و باب‌بندی کرده و هر آنچه از منابع متقدم و از منابع قبل از علامه مجلسی نقل شده، آنجا گردآوری شده؛ همچنین کتابی با عنوان "مقتل علامه مجلسی"

#آداب_مداحی

🔻سؤال:

روضه خوانى براى عزادارى اهل بيت عليهم السلام اولويت دارد يا تعزيه خوانى؟

✍🏻 جواب:

آنچه واقعاً عزادارى محسوب شود اعمّ از روضه‌خوانى و تعزيه خوانى و غيره كه مشتمل بر گناه، مانند استفاده از نى و آلات موسيقى و غير اينها نباشد، رجحان و مطلوبيت دارد، و موجب زنده نگه داشتن حادثه كربلا است، و بهترين عمل در عزادارى، بيان مصايب آن بزرگوار و اهل بيت عليهم السلام بر طبق مدارك معتبره مى باشد.

📚 معارف دين، آیت الله صافی گلپایگانی حفظه الله، ج ۳ ص ۱۲۲

@ashkvareh

#آداب_مداحی

➖ سؤال:

برخى از مداحان در مدح ائمه اطهار بخصوص مصيبت خوانى براى حضرت سيد الشهداء از همان آهنگهايى استفاده مى كنند كه خوانندگان در آلبوم هاى خود استفاده كرده اند (يعنى فقط شعر آن را تغيير مى دهند) كه ظاهراً بسيار تأثير گذار بوده، و باعث جذب بيشتر جوانان به اين شده است حكم آن چيست؟

✍🏻 جواب:

اگر آواز غنا باشد هر مضمون داشته باشد اگرچه مناجات و دعا باشد حرام است.

📚 معارف دين، آیت الله صافی گلپایگانی حفظه الله، ج ۲، ص ٢٦٩

➖سؤال:

آيا گفتن الفاظى، مانند انا عبدالرقيه، من سگ زينبم، حسين وجه الله، در عزادارى‌ها صحيح است؟

✍🏻 جواب:

بطور كلى هر شعارى كه با توحيد يا ساير اصول عقايد منافى باشد، جايز نيست و بايد از آن جلوگيرى شود. و در مورد كلب، بايد يادآورى شود كه براى اظهار كوچكى و تواضع نسبت به مقام ائمه عليهم السلام اگر در جايى كه مناسبت اقتضاء كند، تعبير به كلب آستان مقدس شود، نشانه علاقه و ايمان است كه سابق بر اين نام گذارى، به اسم كلب على و كلب حسين مرسوم و افتخار بوده است، و فعلًا هم در بين شيعه در بعضى نقاط متداول است و در اشعار شعراء نيز تكرار شده است، و اين يك لطف و ذوق ادبى و حاوى نكات است.

📚 همان، ج ۳، ص ١٢١

➖سؤال:

آيا اشعار خودمانى كه با الفاظ و عبارات خودمانى و زبان عاميانه براى اهلبيت- عليهم السّلام- مى‌گويند، صحيح است، يا نه؟

✍🏻 جواب:

چنانچه توهين آميز و دون شأن مقامات رفيع آن بزرگواران نباشد، اشكال ندارد. هرچه در سرودن شعر، ادب و حفظ حريم مقام آن بزرگواران رعايت شود، سزاوار است و بايد اشعار در مدايح و مصايب اهل بيت عليهم السّلام- شيوا و رسا بوده و مضامين آن موجب رشد فكرى و اعتلاى معارف دينى و اخلاقى باشد و شاعر، خواننده شعر و مدّاح، همه متعهّد باشند و غرض آنان بسط و نشر معارف اسلامى و بيدارى فطرت پاك انسانى باشد، 👈🏻 و از روش هاى اهل بدع و صوفيانه و مجالس وجد و سماع آنها منزّه باشد.

📚 همان، ج ۱ ص، ۱۱۱

@ashkvareh

#آداب_مداحی

➖ محدث نوری رحمه الله:

«اگر مداح و روضه‌خوان رياء کند، خود را به جهت آن غرض فاسد از فیوضات و ثواب های وعده داده شده که برای این طایفه مهیا نمودند محروم کرده و به جهت اندکی از لاشه گندیده دنیا، و غرض فاسد خودنمایی، دست از نعمت های بدون عیب و پایان ناپذیر آخرت کشیده است. زیرا از واضحات دین مبین است که ثواب در مقابل عبادت است و آن نعمت ها به ازای بندگی است، و عبادت بی اخلاص عبادت نیست، بلکه از شِرک خفی محسوب است.

🔻ثقة الاسلام کلینی رحمه الله از ابی عبدالله الصادق عليه السلام روایت نموده که فرمودند: "مَنْ أَرَادَ الْحَدِیثَ لِمَنْفَعَةِ الدُّنْیَا لَمْ یَکُنْ لَهُ فِی الْآخِرَةِ نَصِیبٌ وَ مَنْ أَرَادَ بِهِ خَیْرَ الْآخِرَةِ أَعْطَاهُ اللَّهُ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ."

✍🏻 هرکس از یادگرفتن و نقل کردن حديث، منفعت دنیا را قصد کند، برای او در آخرت حظ و نصیبی نخواهد بود. و هرکسی از تعلیم و تعلمِ آن خير آخرت را قصد کند، خداوند خیر دنیا و آخرت را به او عطا می‌فرماید.» (الکافي، ط_الاسلامیه، ١/٤٦)

📓لؤلؤ و مرجان، نشر بنی الزهرا علیها السلام، ص ٤٥

@ashkvareh