#آشنایی_با_کتب_آیت_الله_سند (2)
? #الشهادة_الثالثة ( بخش دوم )
? مبحث اول کتاب
بررسی شهادت ثالثه در اذان و اجزاى نماز . در سه فصل ؛
?فصل اول : اثبات جزئيت شهادت ثالثه در اذان و اقامه
ایشان مى‌گويد: غير از آنكه عده‌اى از روايات به صراحت و روشنى بر اين مطلب دلالت دارند، در دو جهت ديگر نيز بحث قابل تعقيب است :
?جهت اول، بيان رواياتى است كه صدوق در كتاب "من لا يحضره الفقيه" آورده و در اين‌جا غير از متون سند و دلالت روایات را نيز مورد بررسى قرار می دهند .
?جهت دوم در مقتضاى قاعده « شرطيت ولايت و ايمان در صحت اعمال و عبادات »، براى اثبات شرطيت شهادت ثالثه در اذان مى‌باشد. مفاد قاعده با پنج بيان تقرير گرديده است.
ايشان روايات به چند گروه تقسیم می کنند و ابتدا سه گروه را مطرح کرده و نظر بزرگانى چون صدوق، شيخ طوسى، سيد مرتضى، ابن براج، محقق، علامه، مجلسى اول، علامه مجلسى، صاحب حدائق، صاحب جواهر، شيخ حر عاملى، صاحب قوانين، نراقى، حكيم، خويى، و ديگران را درباره آنها ذكر می کنند.
?طايفه چهارم، رواياتى كه شهادت ثالثه را جزو اذان دانسته‌اند.
?طايفه پنجم ،رواياتى كه حكايت اذان را طبق آنچه مؤذن مى‌گويد لازم دانسته‌اند.
?طايفه ششم ،تصريح در تطابق تشهد در اذان با تشهد در نماز دارند.
?طايفه هفتم، مستحب بودن ذكر اسامى ائمه را در نماز ياد آورى نموده‌اند.
?طائفه هشتم، هم رواياتى كه اقتران شهادات سه گانه را مستحب شمرده‌اند.
?فصل دوم : اثبات استحباب شهادت ثالثه در پنج جهت
?جهت اول به بررسى اقوال در استحباب بودن شهادت ثالثه به گونه خاص و عام، پرداخته است.
?جهت دوم در بيان روايات استحباب خاص است.
?جهت سوم در بيان روايات استحباب عام است.
?جهت چهارم در بيان سيره متشرعه بر شهادت ثالثه مى‌باشد .
?جهت پنجم ، در اثبات جزئيت شهادت سوم؛ يعنى همان استحباب خاص به حسب قاعده تسامح در ادله سنن مى‌باشد، لكن طبق آنچه خود مؤلف بدان اعتراف نموده، در ميان فقهاى معاصر، اين قاعده دلالتى بر استحباب ندارد، بلكه ارشادى است به اميد احتياط ؛ لکن مؤلف اين نظريه را نپذيرفته و بر استحباب آنچه كه با قاعده تسامح در ادله سنن ثابت شود تأكيد مى‌نمايد.
?فصل سوم : اثبات اینکه شهادت ثالثه در اذان و اقامه از جمله شعائر است .
ايشان ابتدا به دنبال اثبات شعاريت است كه با استفاده از اقوال علما صورت گرفته ، سپس اقوال نادر در حكم شهادت ثالثه را بیان می کنند .
? ادامه دارد...
?@ayatullahsanad
? #الشهادة_الثالثة ( بخش دوم )
? مبحث اول کتاب
بررسی شهادت ثالثه در اذان و اجزاى نماز . در سه فصل ؛
?فصل اول : اثبات جزئيت شهادت ثالثه در اذان و اقامه
ایشان مى‌گويد: غير از آنكه عده‌اى از روايات به صراحت و روشنى بر اين مطلب دلالت دارند، در دو جهت ديگر نيز بحث قابل تعقيب است :
?جهت اول، بيان رواياتى است كه صدوق در كتاب "من لا يحضره الفقيه" آورده و در اين‌جا غير از متون سند و دلالت روایات را نيز مورد بررسى قرار می دهند .
?جهت دوم در مقتضاى قاعده « شرطيت ولايت و ايمان در صحت اعمال و عبادات »، براى اثبات شرطيت شهادت ثالثه در اذان مى‌باشد. مفاد قاعده با پنج بيان تقرير گرديده است.
ايشان روايات به چند گروه تقسیم می کنند و ابتدا سه گروه را مطرح کرده و نظر بزرگانى چون صدوق، شيخ طوسى، سيد مرتضى، ابن براج، محقق، علامه، مجلسى اول، علامه مجلسى، صاحب حدائق، صاحب جواهر، شيخ حر عاملى، صاحب قوانين، نراقى، حكيم، خويى، و ديگران را درباره آنها ذكر می کنند.
?طايفه چهارم، رواياتى كه شهادت ثالثه را جزو اذان دانسته‌اند.
?طايفه پنجم ،رواياتى كه حكايت اذان را طبق آنچه مؤذن مى‌گويد لازم دانسته‌اند.
?طايفه ششم ،تصريح در تطابق تشهد در اذان با تشهد در نماز دارند.
?طايفه هفتم، مستحب بودن ذكر اسامى ائمه را در نماز ياد آورى نموده‌اند.
?طائفه هشتم، هم رواياتى كه اقتران شهادات سه گانه را مستحب شمرده‌اند.
?فصل دوم : اثبات استحباب شهادت ثالثه در پنج جهت
?جهت اول به بررسى اقوال در استحباب بودن شهادت ثالثه به گونه خاص و عام، پرداخته است.
?جهت دوم در بيان روايات استحباب خاص است.
?جهت سوم در بيان روايات استحباب عام است.
?جهت چهارم در بيان سيره متشرعه بر شهادت ثالثه مى‌باشد .
?جهت پنجم ، در اثبات جزئيت شهادت سوم؛ يعنى همان استحباب خاص به حسب قاعده تسامح در ادله سنن مى‌باشد، لكن طبق آنچه خود مؤلف بدان اعتراف نموده، در ميان فقهاى معاصر، اين قاعده دلالتى بر استحباب ندارد، بلكه ارشادى است به اميد احتياط ؛ لکن مؤلف اين نظريه را نپذيرفته و بر استحباب آنچه كه با قاعده تسامح در ادله سنن ثابت شود تأكيد مى‌نمايد.
?فصل سوم : اثبات اینکه شهادت ثالثه در اذان و اقامه از جمله شعائر است .
ايشان ابتدا به دنبال اثبات شعاريت است كه با استفاده از اقوال علما صورت گرفته ، سپس اقوال نادر در حكم شهادت ثالثه را بیان می کنند .
? ادامه دارد...
?@ayatullahsanad
