#آبرومندان_درگاه_اهل_البیت
#استاد_علی_آهی
#بخش_اول

استاد علي آهي هشتاد سال قبل دريكي از محلات قديمي تهران به دنيا آمد. پدر وي از اهالي آبعلي بود كه به تهران آمده و مقيم پايتخت گرديده بود از اين رو حاج علي آهي اصالتا اهل آبعلي است. در تهران متولد شده و رشد كرد. اما همه اينها باعث نشد او شهر و ديار خود را فراموش كند. اين نكته هم گفتني است كه مردم آبعلي، مردمي دوست داشتني ، مومن انقلابي و نمونه اند. آنها چه در قبل از انقلاب عليرغم تمركز تهاجم فرهنگي طاغوت ، اصالتهاي خود را حفظ كردند و پس از انقلاب اسلامي در حراست از انقلاب اسلامي و شركت در دفاع مقدس پيشتاز بودند. تعداد رزمندگان ، شهيدان، آزادگان و جانبازان اين منطقه گواه اين ادعاست.در اين بين از جمله افتخارات اين ديار شخصيتهاي ارزشمند در گذشته و حال هستند.

در شعر و ادب، نورس دماوندي (آهي) را در قرن دهم مي‌شناسيم كه از پيشتازان دوره بازگشت است و در زمان حال #حاج_علي_آهي از جمله اين افتخارات است كه بيش از 60 سال است در وادي شعر، آن هم فقط و فقط شعر ولایی و مذهبي قلم زده و گام برداشته است. جالب اينكه فرزند وي #استاد_حسين_آهي از نام آوران كم نظير – بلكه بي نظير – علم عروض در عصر حاضر و از شاعران به نام است كه صد افسوس در محافل و مجامع ادبي داخل و خارج مشهور و در بين ما ناشناخته و گمنام است.

🔶ويژگي هاي شعر ولایی:

هنر و از جمله شعر از واقعيت‌هاي قطعي هر تمدن و فرهنگ است. از نگاه اسلام شعري، مقبول است كه حقيقت را آنچنان كه هست به مخاطبانش ابلاغ كند و آيينه حقايق والاي آسماني و قدسي باشد.
شعري، شعر است كه انسان‌ها را به يقين حقيقي برساند و مصداق اين حديث باشد كه:«خذعنا، تكن منا؛ از ما توشه برگير تا از ما شوي». حقيقت اين است كه همه چيز از جمله علوم و معارف بشري آنگاه سودمند است كه در سير سعادت انسان باشد و اين مهم جز در خانه اهل بيت نيست.

شاعر آنگاه كه با انديشه پاك و انگيزه تابناك به شعر ولایی روي مي آورد، اثر وي ثمره شيرين شجره اي است كه داراي دو حسن است: حسن فعلي (شعر براي اهل بيت) و حسن فاعلي (انگيزه پاك شاعر).

اينجاست كه شعر و شاعر ولایی مصداق اين فراز از آيه شعرا است كه «الا الذين آمنوا و عملو الصالحات» و نمونه اين شعر خاقاني كه:

مرا به وادي الا الذين فرود آورد
فروگشاي زمن طمطراق الشعراء

شعر #آهي روان، همه فهم، ساده و صميمي است چون مصداق شعر ولایی است، آهي كوشيد خودرا از نازك انديشي ها و خيال‌پردازي هاي نا متعادل برهاند چرا كه مي كوشید شعرش ترجمان آيات و احاديث و سيره نوراني آن بزرگواران باشد.

🔹استاد آهي در ديباچه ديوان شعرش، ادبيات ولایی را داراي سه اصل مي داند:

1-اصل ادبي ؛ كه آشنايي، تسلط و مهارت بر علوم ادبي، شعري و بلاغي است.

2-تاريخ؛كه مبتني بر واقعيات و حقايق است.

3-عقايد و كلام؛ كه ريشه اي و بنيادين است.

از اين رو كه چند دهه با تفسير و فقه و كلام بود
چهل سالی بحث «عقيدتي» شعر را پي گرفته و بر ان پاي میفشرد

او بر اين باوربود كه شاعري ميتواند شعري ولایی بگويد كه عقايد قوي و محكم شيعي داشته باشد.

از نگاه او شعر ولایی داراي شاخصه هايي از اين قبيل است:

ولايي و اهل بيتي و قرآني است.

ادبيات او نزديك با ادبيات امامت و ولايت است نه خلافت و سلطنت.

اخلاق گرا است.

حماسي و سلحشور پرور است.

آهي كوشيد در اين مسير گام نهد و تاثير بگذارد، از اين رو نقش او در تربيت شاگرداني برجسته از ميان شاعران و ذاكران اهل بيت، نقش برجسته و ماندگار است و سهم او در چهل سال اخير بسيار.
بعد اينكه در بنياد دعبل خزاعي و مسجدي كه پدر نيكو كارش بنيان نهاده بودعاشقانه و خستگي ناپذير به تربيت شاگردان و حل مشكلات و معضلات اين قشر موثر و شيداي اهل بیت می‌پرداخت.
ادامه دارد...
#دعبل
https://t.me/deabelnews