قابل توجه آنانکه ارزش و ثواب اشک بر امام حسین علیه السلام را با عقل خود میسنجند و انکار میکنند.
مرحوم علامه مجلسی ره می گوید :
بعضی از بزرگان در تألیفاتشان از سید علی حسینی نقل کرده اند که گفته :
من در مشهد الرضا علیه السلام ساکن بودم. با عده ای از مؤمنین در روز عاشورا مشغول عزادارای بودیم که یکی از آنان مقتل خوانی میکرد و روایتی خواند که امام باقر علیه السلام فرموده‌اند : 🌺
«هرکس در مصائب امام حسین علیه السلام اشک از چشمش خارج شود، حتی اگر به اندازه بال مگس باشد، خداوند گناهان اورا میبخشد اگر چه به اندازه کف روی دریا باشد.»
در آن جمع یک جاهل مدعی علم بود. تا این روایت را شنید گفت :
اینها دروغ است و باعقل سازگار نیست. بین ما بحث شد و او قانع نشد و اصرار بر تکذیب داشت و با آن حال جدا شدیم و به خانه رفتیم.
آن شخص روز بعد گفت : در خواب دیدم که هنگام قیامت است و ترازوی اعمال و حساب و کتاب و هول و هراس قیامت. من تشنه شدم بقدری که نزدیک بود هلاک شوم. دیدم یک حوضی که بسیار وسیع است و طول و عرض آن معلوم نیست نمایان شد. با خود گفتم حوض کوثر است. برای رفع عطش بسمت آن حوض رفتم و دیدم یک زن و دو مرد که همگی سیاه پوشیده و گریان و محزون بودند آنجا ایستاده اند. پرسیدم اینان چه کسانی هستند؟ گفتند رسول اکرم اسلام و امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا سلام الله علیهما اجمعین هستند. گفتم چرا سیاه پوشیده اند؟ گفتند مگر نمیدانی روز عاشورا است و زمین و آسمان محزون و گریان است! من رفتم خدمت حضرت زهرا سلام الله علیها گفتم من تشنه ام و آبم دهید. ایشان بمن تندی کردند و فرمودند : 🌺
آیا تو بودی که ثواب اشک بر فرزند مظلوم و شهیدم حسین را انکار کردی؟ خدا قاتلانش و کسانی که او را از آب منع کردند لعنت کند.
من از خواب پریدم و لرزان و ترسان بودم. و بسیار استغفار میکردم. حال آمده ام به هرکس که در آن جمع بود و در حضورش انکار روایت کردم، این موضوع را بگویم و اظهار پشیمانی کنم.
📚 بحارالانوار، مؤسسة الوفاء، ۴۴/۲۹۳
#اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرج
@maktab_alhosein_zanjan
مرحوم علامه مجلسی ره می گوید :
بعضی از بزرگان در تألیفاتشان از سید علی حسینی نقل کرده اند که گفته :
من در مشهد الرضا علیه السلام ساکن بودم. با عده ای از مؤمنین در روز عاشورا مشغول عزادارای بودیم که یکی از آنان مقتل خوانی میکرد و روایتی خواند که امام باقر علیه السلام فرموده‌اند : 🌺
«هرکس در مصائب امام حسین علیه السلام اشک از چشمش خارج شود، حتی اگر به اندازه بال مگس باشد، خداوند گناهان اورا میبخشد اگر چه به اندازه کف روی دریا باشد.»
در آن جمع یک جاهل مدعی علم بود. تا این روایت را شنید گفت :
اینها دروغ است و باعقل سازگار نیست. بین ما بحث شد و او قانع نشد و اصرار بر تکذیب داشت و با آن حال جدا شدیم و به خانه رفتیم.
آن شخص روز بعد گفت : در خواب دیدم که هنگام قیامت است و ترازوی اعمال و حساب و کتاب و هول و هراس قیامت. من تشنه شدم بقدری که نزدیک بود هلاک شوم. دیدم یک حوضی که بسیار وسیع است و طول و عرض آن معلوم نیست نمایان شد. با خود گفتم حوض کوثر است. برای رفع عطش بسمت آن حوض رفتم و دیدم یک زن و دو مرد که همگی سیاه پوشیده و گریان و محزون بودند آنجا ایستاده اند. پرسیدم اینان چه کسانی هستند؟ گفتند رسول اکرم اسلام و امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا سلام الله علیهما اجمعین هستند. گفتم چرا سیاه پوشیده اند؟ گفتند مگر نمیدانی روز عاشورا است و زمین و آسمان محزون و گریان است! من رفتم خدمت حضرت زهرا سلام الله علیها گفتم من تشنه ام و آبم دهید. ایشان بمن تندی کردند و فرمودند : 🌺
آیا تو بودی که ثواب اشک بر فرزند مظلوم و شهیدم حسین را انکار کردی؟ خدا قاتلانش و کسانی که او را از آب منع کردند لعنت کند.
من از خواب پریدم و لرزان و ترسان بودم. و بسیار استغفار میکردم. حال آمده ام به هرکس که در آن جمع بود و در حضورش انکار روایت کردم، این موضوع را بگویم و اظهار پشیمانی کنم.
📚 بحارالانوار، مؤسسة الوفاء، ۴۴/۲۹۳
#اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرج
@maktab_alhosein_zanjan
