انجمن ۹۷ ساله فردوسی
این عکس از نامه ای است با مهر و امضای #انجمن_فردوسی که سال ۱۳۰۳ در #مشهد بر پا شده بود. تاریخ خود نامه هم ۱۵ اسفند ۱۳۰۷ است. ۹۳ سال پیش. و آگاهی از چاپ تقویم سال نو داده. تقویمی که اکنون داشتن نسخه ای از آن آرزوست.
نه از آن انجمن خبری دارم و نه از پایه گذاران و گردانندگان آن. این انجمن هم به مانند دیگر موسسات #ایرانی عمری نکرده. اما سال تاسیس آن همزمانی دارد با دگرگونیهای بنیادین در فرهنگ و #تاریخ_ایران. و هم سندی است از دیرینگی #کار_گروهی و #مدنی در #ایران کنونی.
امروز دشوار توان شهری را در ایران یافت که انجمن فردوسی یا #انجمن_شاهنامه نداشته باشد.
یاد همه آنان گرامی که جریان #بازگشت_فرهنگی_ایرانی را به راه انداختند.
تا خویشتن را درست نشناسیم، دور از کین و مهر، همچنان پا از سال ۱۳۰۳ پیش تر نخواهیم گذاشت. اگر پس تر از آن نمانده باشیم.
ما ایرانیانیم. شناختن بنیادهای فرهنگ ایران و ایرانی بودن، بار گرانی است بر دوش یکان یکان ما. با آیین ها و راه های باورمندان آن هم درنمی ستیزد.
گریختن از اصل خویش به دستاویز احیای آیین، گرهی از کارمان نگشوده است.
آن خواننده سبکمایه که می تواند زمین همه ادعاهای پر هیاهوی آیینی را آسان بلرزاند، گواه نیازمندی ماست به آشتی با خویش؛ و بس کردن گریز به ناکجا در پوشش آیین!
۱۶ اسفند ۱۳۹۹
#محمود_فاضلی_بیرجندی
سند از بایگانی جناب #سید_مهدی_سیدقطبی است. با سپاس از ایشان.
این عکس از نامه ای است با مهر و امضای #انجمن_فردوسی که سال ۱۳۰۳ در #مشهد بر پا شده بود. تاریخ خود نامه هم ۱۵ اسفند ۱۳۰۷ است. ۹۳ سال پیش. و آگاهی از چاپ تقویم سال نو داده. تقویمی که اکنون داشتن نسخه ای از آن آرزوست.
نه از آن انجمن خبری دارم و نه از پایه گذاران و گردانندگان آن. این انجمن هم به مانند دیگر موسسات #ایرانی عمری نکرده. اما سال تاسیس آن همزمانی دارد با دگرگونیهای بنیادین در فرهنگ و #تاریخ_ایران. و هم سندی است از دیرینگی #کار_گروهی و #مدنی در #ایران کنونی.
امروز دشوار توان شهری را در ایران یافت که انجمن فردوسی یا #انجمن_شاهنامه نداشته باشد.
یاد همه آنان گرامی که جریان #بازگشت_فرهنگی_ایرانی را به راه انداختند.
تا خویشتن را درست نشناسیم، دور از کین و مهر، همچنان پا از سال ۱۳۰۳ پیش تر نخواهیم گذاشت. اگر پس تر از آن نمانده باشیم.
ما ایرانیانیم. شناختن بنیادهای فرهنگ ایران و ایرانی بودن، بار گرانی است بر دوش یکان یکان ما. با آیین ها و راه های باورمندان آن هم درنمی ستیزد.
گریختن از اصل خویش به دستاویز احیای آیین، گرهی از کارمان نگشوده است.
آن خواننده سبکمایه که می تواند زمین همه ادعاهای پر هیاهوی آیینی را آسان بلرزاند، گواه نیازمندی ماست به آشتی با خویش؛ و بس کردن گریز به ناکجا در پوشش آیین!
۱۶ اسفند ۱۳۹۹
#محمود_فاضلی_بیرجندی
سند از بایگانی جناب #سید_مهدی_سیدقطبی است. با سپاس از ایشان.
