🔸نخستین کتاب از مجموعه‌ی سرو منتشر شد.🔸


پیش‌تر نوید انتشار مجموعه کتاب‌هایی با موضوع مطالعات اجتماعی ـ فرهنگی تشیع زیسته را داده‌ بودم. مجموعه‌ای که با عنوان «#کتابهای_سرو» توسط #نشر_آرما منتشر می‌شود و افتخار دبیری‌اش برعهده‌ی من است.
حال خوشوقتم که خبر انتشار نخستین عنوان این مجموعه را بدهم:



📗تصوف ایرانی و عزاداری عاشورا📗
نقش صوفیه، اهل فتوت و قلندریه در بنیان‌گذاری آیین‌های محرم
(از سری کتاب‌های سرو ـ ۵)
دکتر محمد مشهدی نوش‌آبادی
400 صفحه (مصور) ـ رقعی




پرسش اصلی کتاب این است که آیا صوفیه در برپایی آیین‌های عزاداری نقش داشته‌اند؟ در صورت مثبت‌بودن پاسخ، میزان تأثیر‌گذاری آن‌ها بر آیین‌های عزاداری محرم به چه اندازه بوده است؟ و از میان آیین‌ها و عناصر عزاداری محرم، کدام‌یک به‌طور مشخص، اصلی صوفیانه دارد؟
فرضیۀ مطرح‌شده این است که صوفیه در بسیاری از آیین‌های عزاداری به‌طور اساسی و تعیین‌کننده تأثیر گذاشته و بلکه منشأ بسیاری از آن‌هاست. براین‌اساس، بسیاری از آیین‌ها و عناصر عزاداری یا به‌کلی صوفیانه است یا اینکه صوفیان واسطۀ انتقال آن از فرهنگ ایرانی و شرقی به فرهنگ شیعی و اسلامی بوده‌اند.
در این کتاب، ابتدا ضمن معرفی موضوع و دسته‌بندی و مرور منابع، سابقۀ عزاداری در سنت اسلامی و ایرانی مطرح شده است. سپس درخصوص اهل فتوت، اعم از فتوت صوفیانه و عیاری و نیز نسبت آنان با تصوف بحث شده و در فصولی مجزا، آیین‌های عزاداری محرم که گروه‌های صوفی در آن نقش ایفا کرده‌اند، بررسی شده است. همچنین در چند فصل به نقش صوفیه در هنرهای آیینی مربوط‌ به واقعۀ عاشورا، همچون قصه‌خوانی و نقالی، روضه‌خوانی و تعزیه پرداخته شده است.
*
برای تهیه این کتاب می‌توانید با شماره تلفن ۳۲۳۵۱۷۰۹-۰۳۱ تماس کنید. همچنین می‌توانید برای خرید اینترنتی به سایت «چهارسوق» به نشانی 4soooq.ir مراجعه کنید.

#جامعه_شناسی_تشیع
#مطالعات_فرهنگ_شیعی

http://uupload.ir/files/5ur5_soofie.jpg
@mohsenhesammazaheri

🔸کتاب «پیاده‌روی اربعین: تأملات جامعه‌شناختی»🔸
(مجموعه مقالات)
به‌کوشش محسن حسام مظاهری
نشر آرما


برشی از مقدمه‌ی کتاب:

اگر بخواهیم مشخصه‌های جامعه‌ی شیعه در زمانه‌ی حاضر را برشمریم، بی‌شک یکی از مشخصه‌ها «فربهی بُعد مناسکی» آن‌ خواهد بود. در یکی دو دهه‌ی اخیر، آیین‌ها و مناسک جدیدی در جامعه‌ی شیعه ظهور کرده و با روندی شتابان رشد کرده‌اند که اغلب سابقه‌ای در ادوار پیشین نداشتند یا حداقل به‌صورت امروزی‌شان آیینی فراگیر محسوب نمی‌شدند. یکی از این آیین‌ها، «پیاده‌روی اربعین» است. آیینی که قدمت آن حدوداً به میانه‌ی قرن 13 هجری می‌رسد و تا همین چند سال پیش آیینی مخصوص شیعیان عراق و محدود به ایشان به‌شمار می‌رفت، اما امروزه به یکی از آیین‌های فراگیر شیعیان تبدیل شده است. این توسعه، خصوصاً در بین شیعیان ایرانی بسیار سریع و گسترده بوده است.

ده سال پیش اگر فهرستی از آیین‌های شیعی ایرانیان تنظیم می‌شد، نامی از پیاده‌روی اربعین در آن نبود. گرامی‌داشت اربعین برای ایرانی‌ها به برگزاری مجالس عزاداری منحصر می‌شد؛ مشابه دیگر ایام سوگ مذهبی. امروزه اما این آیین در عرض تنها چند سال چنان رشد و توسعه‌ای داشته که به‌سختی می‌توان از آن صرف‌نظر کرد و ناگزیر باید در کنار عزاداری دهه‌ی محرم، مراسم شب‌های قدر، عزاداری فاطمیه و عید غدیر، نام پیاده‌روی اربعین را به‌عنوان یکی از پنج آیین بزرگ و فراگیر مورداهتمامِ شیعیان ایرانی ذکر کنیم.

به‌نظر می‌رسد رشد اربعین آن‌قدر ‌به‌سرعت رخ داده که پژوهشگران اجتماعی را غافلگیر کرده است. به‌همین دلیل هنوز ادبیات نظری و پژوهشی قابل‌توجه‌ای پیرامون این آیین پدید نیامده است. (گرچه به‌طور کلی مطالعات اجتماعی تشیع و دین‌داری در ایران حوزه‌ای بسیار نحیف و تهی‌دست است؛ متأسفانه.) آنچه تا کنون درباره‌ی پیاده‌روی اربعین در منابع مکتوب فارسی آمده است، نوعاً متونی با رویکرد تبلیغی ـ‌ ترویجی بوده است. اغلب این آثار، سفرنامه‌ها و آثار ادبی ـ هنری است و در معدود آثاری هم که با رویکرد پژوهشی نگاشته شده‌اند، نوعاً ادبیات مذهبی بر سویه‌ی علمی غلبه داشته و نویسندگان بیش‌تر زبان به ستایش این آیین ـ این‌ پدیده‌ی بی‌تردید عظیم و شگفت ـ گشوده‌اند. در مجموعه مقالات حاضر، اما نویسندگان ـ که همه متعلق به نسل جامعه‌شناسان جوان ایرانی‌اند و بر مطالعات دین و تشیع تمرکز دارند ـ کوشیده‌اند بر تعلقات شخصی و مذهبی خود حتی‌الامکان فایق آمده و از منظر جامعه‌شناختی و بعضاً با سویه‌ی «انتقادی» به این پدیده بنگرند.
*

عناوین مقالات:

1. تشیع پساصدام و پایان سندرم حسرت جغرافیای مقدس در تشیع: جامعه‌ی شیعی به‌مثابه‌ی جامعه‌‌ای در فراغ / دکتر جبار رحمانی

2. اربعین؛ دانسته‌ها و نادانسته‌ها: منظری اجتماعی / مهدی سلیمانیه

3. میزبانان اربعین / دکتر احمد شکرچی

4. از نهادی‌شدن آیین اربعین تا عرفی‌شدن امر قدسی / دکتر محمدرضا پویافر

5. حاد واقعیت ژان بودریار؛ بررسی شایعات رسانه‌ای پیرامون آیین پیاده‌روی اربعین / محسن امین

6. «اربعینِ ایرانی»: رشد تصاعدی آمار ایرانی‌ها‌ در پیاده‌روی اربعین: دلایل و پیامدها / محسن‌حسام مظاهری

*

کتاب «پیاده‌روی اربعین: تأملات جامعه‌‌شناختی» از سری «کتاب‌های سرو» (مطالعات فرهنگ شیعی) به‌زودی توسط نشر آرما منتشر خواهد شد.


#کتابهای_سرو
#مطالعات_فرهنگ_شیعی
#نشر_آرما
#جامعه_شناسی_تشیع

http://uupload.ir/files/866q_photo_2017-10-29_13-06-25.jpg
@mohsenhesammazaheri

🔸نخستین کتاب از مجموعه‌ی سرو منتشر شد.🔸


پیش‌تر نوید انتشار مجموعه کتاب‌هایی با موضوع مطالعات اجتماعی ـ فرهنگی تشیع زیسته را داده‌ بودم. مجموعه‌ای که با عنوان «#کتابهای_سرو» توسط #نشر_آرما منتشر می‌شود و افتخار دبیری‌اش برعهده‌ی من است.
حال خوشوقتم که خبر انتشار نخستین عنوان این مجموعه را بدهم:



📗تصوف ایرانی و عزاداری عاشورا📗
نقش صوفیه، اهل فتوت و قلندریه در بنیان‌گذاری آیین‌های محرم
(از سری کتاب‌های سرو ـ ۵)
دکتر محمد مشهدی نوش‌آبادی
400 صفحه (مصور) ـ رقعی




پرسش اصلی کتاب این است که آیا صوفیه در برپایی آیین‌های عزاداری نقش داشته‌اند؟ در صورت مثبت‌بودن پاسخ، میزان تأثیر‌گذاری آن‌ها بر آیین‌های عزاداری محرم به چه اندازه بوده است؟ و از میان آیین‌ها و عناصر عزاداری محرم، کدام‌یک به‌طور مشخص، اصلی صوفیانه دارد؟
فرضیۀ مطرح‌شده این است که صوفیه در بسیاری از آیین‌های عزاداری به‌طور اساسی و تعیین‌کننده تأثیر گذاشته و بلکه منشأ بسیاری از آن‌هاست. براین‌اساس، بسیاری از آیین‌ها و عناصر عزاداری یا به‌کلی صوفیانه است یا اینکه صوفیان واسطۀ انتقال آن از فرهنگ ایرانی و شرقی به فرهنگ شیعی و اسلامی بوده‌اند.
در این کتاب، ابتدا ضمن معرفی موضوع و دسته‌بندی و مرور منابع، سابقۀ عزاداری در سنت اسلامی و ایرانی مطرح شده است. سپس درخصوص اهل فتوت، اعم از فتوت صوفیانه و عیاری و نیز نسبت آنان با تصوف بحث شده و در فصولی مجزا، آیین‌های عزاداری محرم که گروه‌های صوفی در آن نقش ایفا کرده‌اند، بررسی شده است. همچنین در چند فصل به نقش صوفیه در هنرهای آیینی مربوط‌ به واقعۀ عاشورا، همچون قصه‌خوانی و نقالی، روضه‌خوانی و تعزیه پرداخته شده است.
*
برای تهیه این کتاب می‌توانید با شماره تلفن ۳۲۳۵۱۷۰۹-۰۳۱ تماس کنید. همچنین می‌توانید برای خرید اینترنتی به سایت «چهارسوق» به نشانی 4soooq.ir مراجعه کنید.

#جامعه_شناسی_تشیع
#مطالعات_فرهنگ_شیعی

http://uupload.ir/files/5ur5_soofie.jpg
@mohsenhesammazaheri

🔸کتاب «پیاده‌روی اربعین: تأملات جامعه‌شناختی»🔸
(مجموعه مقالات)
به‌کوشش محسن حسام مظاهری
نشر آرما


برشی از مقدمه‌ی کتاب:

اگر بخواهیم مشخصه‌های جامعه‌ی شیعه در زمانه‌ی حاضر را برشمریم، بی‌شک یکی از مشخصه‌ها «فربهی بُعد مناسکی» آن‌ خواهد بود. در یکی دو دهه‌ی اخیر، آیین‌ها و مناسک جدیدی در جامعه‌ی شیعه ظهور کرده و با روندی شتابان رشد کرده‌اند که اغلب سابقه‌ای در ادوار پیشین نداشتند یا حداقل به‌صورت امروزی‌شان آیینی فراگیر محسوب نمی‌شدند. یکی از این آیین‌ها، «پیاده‌روی اربعین» است. آیینی که قدمت آن حدوداً به میانه‌ی قرن 13 هجری می‌رسد و تا همین چند سال پیش آیینی مخصوص شیعیان عراق و محدود به ایشان به‌شمار می‌رفت، اما امروزه به یکی از آیین‌های فراگیر شیعیان تبدیل شده است. این توسعه، خصوصاً در بین شیعیان ایرانی بسیار سریع و گسترده بوده است.

ده سال پیش اگر فهرستی از آیین‌های شیعی ایرانیان تنظیم می‌شد، نامی از پیاده‌روی اربعین در آن نبود. گرامی‌داشت اربعین برای ایرانی‌ها به برگزاری مجالس عزاداری منحصر می‌شد؛ مشابه دیگر ایام سوگ مذهبی. امروزه اما این آیین در عرض تنها چند سال چنان رشد و توسعه‌ای داشته که به‌سختی می‌توان از آن صرف‌نظر کرد و ناگزیر باید در کنار عزاداری دهه‌ی محرم، مراسم شب‌های قدر، عزاداری فاطمیه و عید غدیر، نام پیاده‌روی اربعین را به‌عنوان یکی از پنج آیین بزرگ و فراگیر مورداهتمامِ شیعیان ایرانی ذکر کنیم.

به‌نظر می‌رسد رشد اربعین آن‌قدر ‌به‌سرعت رخ داده که پژوهشگران اجتماعی را غافلگیر کرده است. به‌همین دلیل هنوز ادبیات نظری و پژوهشی قابل‌توجه‌ای پیرامون این آیین پدید نیامده است. (گرچه به‌طور کلی مطالعات اجتماعی تشیع و دین‌داری در ایران حوزه‌ای بسیار نحیف و تهی‌دست است؛ متأسفانه.) آنچه تا کنون درباره‌ی پیاده‌روی اربعین در منابع مکتوب فارسی آمده است، نوعاً متونی با رویکرد تبلیغی ـ‌ ترویجی بوده است. اغلب این آثار، سفرنامه‌ها و آثار ادبی ـ هنری است و در معدود آثاری هم که با رویکرد پژوهشی نگاشته شده‌اند، نوعاً ادبیات مذهبی بر سویه‌ی علمی غلبه داشته و نویسندگان بیش‌تر زبان به ستایش این آیین ـ این‌ پدیده‌ی بی‌تردید عظیم و شگفت ـ گشوده‌اند. در مجموعه مقالات حاضر، اما نویسندگان ـ که همه متعلق به نسل جامعه‌شناسان جوان ایرانی‌اند و بر مطالعات دین و تشیع تمرکز دارند ـ کوشیده‌اند بر تعلقات شخصی و مذهبی خود حتی‌الامکان فایق آمده و از منظر جامعه‌شناختی و بعضاً با سویه‌ی «انتقادی» به این پدیده بنگرند.
*

عناوین مقالات:

1. تشیع پساصدام و پایان سندرم حسرت جغرافیای مقدس در تشیع: جامعه‌ی شیعی به‌مثابه‌ی جامعه‌‌ای در فراغ / دکتر جبار رحمانی

2. اربعین؛ دانسته‌ها و نادانسته‌ها: منظری اجتماعی / مهدی سلیمانیه

3. میزبانان اربعین / دکتر احمد شکرچی

4. از نهادی‌شدن آیین اربعین تا عرفی‌شدن امر قدسی / دکتر محمدرضا پویافر

5. حاد واقعیت ژان بودریار؛ بررسی شایعات رسانه‌ای پیرامون آیین پیاده‌روی اربعین / محسن امین

6. «اربعینِ ایرانی»: رشد تصاعدی آمار ایرانی‌ها‌ در پیاده‌روی اربعین: دلایل و پیامدها / محسن‌حسام مظاهری

*

کتاب «پیاده‌روی اربعین: تأملات جامعه‌‌شناختی» از سری «کتاب‌های سرو» (مطالعات فرهنگ شیعی) به‌زودی توسط نشر آرما منتشر خواهد شد.


#کتابهای_سرو
#مطالعات_فرهنگ_شیعی
#نشر_آرما
#جامعه_شناسی_تشیع

http://uupload.ir/files/866q_photo_2017-10-29_13-06-25.jpg
@mohsenhesammazaheri

🔸نخستین کتاب از مجموعه‌ی سرو منتشر شد.🔸


پیش‌تر نوید انتشار مجموعه کتاب‌هایی با موضوع مطالعات اجتماعی ـ فرهنگی تشیع زیسته را داده‌ بودم. مجموعه‌ای که با عنوان «#کتابهای_سرو» توسط #نشر_آرما منتشر می‌شود و افتخار دبیری‌اش برعهده‌ی من است.
حال خوشوقتم که خبر انتشار نخستین عنوان این مجموعه را بدهم:



📗تصوف ایرانی و عزاداری عاشورا📗
نقش صوفیه، اهل فتوت و قلندریه در بنیان‌گذاری آیین‌های محرم
(از سری کتاب‌های سرو ـ ۵)
دکتر محمد مشهدی نوش‌آبادی
400 صفحه (مصور) ـ رقعی




پرسش اصلی کتاب این است که آیا صوفیه در برپایی آیین‌های عزاداری نقش داشته‌اند؟ در صورت مثبت‌بودن پاسخ، میزان تأثیر‌گذاری آن‌ها بر آیین‌های عزاداری محرم به چه اندازه بوده است؟ و از میان آیین‌ها و عناصر عزاداری محرم، کدام‌یک به‌طور مشخص، اصلی صوفیانه دارد؟
فرضیۀ مطرح‌شده این است که صوفیه در بسیاری از آیین‌های عزاداری به‌طور اساسی و تعیین‌کننده تأثیر گذاشته و بلکه منشأ بسیاری از آن‌هاست. براین‌اساس، بسیاری از آیین‌ها و عناصر عزاداری یا به‌کلی صوفیانه است یا اینکه صوفیان واسطۀ انتقال آن از فرهنگ ایرانی و شرقی به فرهنگ شیعی و اسلامی بوده‌اند.
در این کتاب، ابتدا ضمن معرفی موضوع و دسته‌بندی و مرور منابع، سابقۀ عزاداری در سنت اسلامی و ایرانی مطرح شده است. سپس درخصوص اهل فتوت، اعم از فتوت صوفیانه و عیاری و نیز نسبت آنان با تصوف بحث شده و در فصولی مجزا، آیین‌های عزاداری محرم که گروه‌های صوفی در آن نقش ایفا کرده‌اند، بررسی شده است. همچنین در چند فصل به نقش صوفیه در هنرهای آیینی مربوط‌ به واقعۀ عاشورا، همچون قصه‌خوانی و نقالی، روضه‌خوانی و تعزیه پرداخته شده است.
*
برای تهیه این کتاب می‌توانید با شماره تلفن ۳۲۳۵۱۷۰۹-۰۳۱ تماس کنید. همچنین می‌توانید برای خرید اینترنتی به سایت «چهارسوق» به نشانی 4soooq.ir مراجعه کنید.

#جامعه_شناسی_تشیع
#مطالعات_فرهنگ_شیعی

http://uupload.ir/files/5ur5_soofie.jpg
@mohsenhesammazaheri

«تراژدی جهان اسلام»
عزاداری شیعیان ایران به روایت سفرنامه‌نویسان، مستشرقان و ایران‌شناسان (از صفویه تا جمهوری اسلامی)


این عنوان کتاب جدید من است که اگر خدا بخواهد در چند هفته‌ی آینده، توسط «نشر آرما» منتشر خواهد شد.


جرقه‌ی این کتاب، بیش از ده ‌سال پیش و زمانی‌که مشغول تحقیقات تاریخی‌ برای کتاب «رسانه‌ی شیعه» بودم، زده شد. در رسانه‌ی شیعه، دغدغه‌ی من فهمِ منطقِ پیدایش و تغییر در مناسک شیعی و مشخصاً مراسم و آیین‌های عزاداری بود. با این فرضیه که عزاداری ـ به‌عنوان مهم‌ترین نمودِ بُعدِ مناسکی شیعه ـ مدام در حال تغییر بوده و در هر عصر، صورت و فرمی داشته (و خواهد داشت) متأثر از مجموعه شرایط اجتماعی، فرهنگی، سیاسی جامعه (به‌طور عام) و ویژگی‌ها، نیازها و مقتضیات دین‌داری و دین‌داران آن عصر (به‌طور خاص). برای سنجش این فرضیه، نیاز به ترسیم خط تاریخی واحدی از روند پیدایش، تکوین، تطور و توسعه‌ی عزاداری در طول زمان داشتم و برای این کار هم نیاز به انبوهی داده‌های تاریخی که نقطه نقطه، آن خط را تشکیل دهند.

از آن‌جا که از دوره‌ی صفویه تا حداقل میانه‌ی قاجار، منابع اصلی و دست اول حیات اجتماعی جامعه‌ی ایران گزارش‌هایی‌ است که غیرایرانیان (عمدتاً ‌اروپاییان) براساس مشاهدات و تجارب‌‌شان از سفر و اقامت در ایران نگاشته‌اند، به سراغ این منابع رفتم.
در این قریب به یک دهه، به شیوه‌ی اکتشافی، کوشیدم حتی‌الامکان هر منبعی که از نویسندگان و محققان خارجی در موضوع تاریخ و فرهنگ اسلام، تشیع و ایران ترجمه شده و می‌شود را بیابم و حریصانه بکاوم تا مگر به داده‌ای ولو جزیی و گزارش و روایتی ولو گذرا و مختصر از عزاداری دست یابم.

درمجموع برای نگارش کتاب «تراژدی جهان اسلام»، حدود ۵۰۰ منبع فارسی (اعم از کتاب و مقاله) و بیش از ۱۵۰ منبع به زبان‌های دیگر، به قلم بیش از ۳۱۰ نفر شرق‌شناس، ایران‌شناس و سفرنامه‌نویس را بررسی کرده‌ام. این بررسی، منجر به یافتن اشارات، گزارش‌ها و تحلیل‌هایی از ۱۸۲ نفر شده است که آن‌ها را در این کتاب آورده و نقد و بررسی کرده‌ام.

این کتاب دو بخش اصلی دارد. در بخش نخست، گزارش‌ها و توصیفات سفرنامه‌نویسان خارجی از تجربه‌ی حضور در مراسم عزاداری و نیز اسناد تصویری مرتبط با این مراسم (اعم از عکس و نقاشی) گردآوری شده است. این داده‌ها، در ۸ فصل تدوین شده؛ مقاطعی که عزاداری در هرکدام آن‌ها کیفیت و تعریف و تشخص مستقلی داشته است:
۱. دوره‌ی صفویه: پیدایش و تکوین
۲. از زوال صفویه تا برآمدن قاجار: حیات منقطع
۳. از آغاز قاجار تا میانه‌ی مشروطه: توسعه و تراکم
۴. از مشروطه تا نیمه اول سلطنت رضاشاه: افول تدریجی
۵. سال‌های پایانی سلطنت رضاشاه: تحدید و فترت
۶. از آغاز سلطنت محمدرضاشاه تا آستانه‌ی انقلاب اسلامی: بازگشت تدریجی
۷. انقلاب اسلامی: خیزش و تحول
۸. جمهوری اسلامی: توسعه و تثبیت

در هر فصل، ابتدا توضیحی درباره‌ی زمینه‌ی تاریخی ـ فرهنگی و وضعیت کلی برگزاری آیین عزاداری در آن مقطع‌ آورده شده است. سپس گزارش آماری از وضعیت اسناد و گزارش‌های هر فصل (تعداد گزارش‌ها و پراکندگی زمانی و جغرافیایی آن‌ها، تعداد گزارش‌نویسان و مشخصات‌شان ازجمله جنسیت، ملیت و دلیل سفر به ایران) ارایه شده است. در ادامه، ویژ‌گی‌های برجسته‌ی عزاداری در آن مقطع براساس محورهای مشترک گزارش‌ها برشمرده شده‌اند. پس از این مقدمات، در زیرفصل‌های مستقل، متن کامل گزارش‌ها به‌ترتیب تاریخ ثبت‌شان، همراه با معرفی نویسنده و منبع، بررسی، نقد و ارزیابی شده‌اند.

در بخش یکم، مجموعاً ۲۸۶ گزارش و سند درباره‌ی کیفیت عزاداری در ادوار مختلف آمده است که ۲۱۶ مورد آن‌ها گزارش مکتوب و ۷۰ مورد نیز گزارش و سند تصویری است.

در بخش دوم کتاب، آثار نظری و تحلیلی ۴۰ نفر از مستشرقان و ایران‌شناسان در موضوع آیین‌ها و مراسم عزاداری را بررسی کرده‌ام. البته احصای منابع تحلیلی در این موضوع، به‌جهت فقر ترجمه‌ی منابع شیعه‌پژوهی در مقایسه با گزارش‌های تاریخی که در بخش یکم بررسی و تدوین شده‌اند، ناقص‌تر است. اما درمجموع، می‌تواند منظری کلی از مهم‌ترین نمونه‌های ادبیاتی که با موضوع تحلیل عزاداری توسط پژوهشگران غیرمسلمان تولید شده است را پیش روی مخاطبان قرار دهد.
*
این کتاب ـ که زمان و توان فراوانی را صرف تحقیق و نگارش آن کرده‌ام ـ به‌سبب ارایه انبوه داده‌ها و اسنادی که بسیاری‌شان کم‌تر محل توجه و اعتنا بوده‌اند، می‌تواند منبعی قابل استفاده برای پژوهشگران و علاقمندان مطالعات اجتماعی، تاریخی و دینی باشد. امیدوارم انتشار آن بتواند به غنای مطالعات آیین‌پژوهی و شیعه‌شناسی فرهنگی بیفزاید و در شناخت و فهم دقیق‌تر از تاریخ و فرهنگ عزاداری ـ به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های اصلی فرهنگ شیعی ـ کمک کند.

#مطالعات_فرهنگ_شیعی
#دین_در_جامعه_ایرانی
#جامعه_شناسی_تشیع
#تراژدی_جهان_اسلام

@mohsenhesammazaheri