Forwarded From جرعه‌ای آگاهی
مطمئناً هنگامی‌که در هشتم آبان ۱۳۴۵ دکتر حسینقلی مؤیدی (استاد #دانشگاه_فردوسی) یک نسخه از چاپ اول کتاب خود تحت عنوان «امپراطوری روم شرقی» را با افتخار پیشکش کتابخانه شخصی دکتر لطف‌الله مفخم پایان(استاد گروه جغرافیا #دانشگاه_فردوسی و موسیقی‌دان و نوازنده و آهنگ‌سازی که بخش مهمی از ردیف موسیقی ایرانی به روایت معروفی، به کوشش او نظم و سامان یافت) تقدیم می‌کرد، سرشار از غرور و سرخوشی بود.

و بازهم مطمئناً روزی که مرحوم دکتر لطف‌الله مفخم پایان کتابخانه شخصی‌اش که حاصل یک‌عمر تلاش و مجاهدت علمی بود و انبوهی از کتاب‌های نفیس و ارزنده را در خود گنجانده بود، به کتابخانه #دانشگاه_فردوسی اهدا می‌کرد، بسیار امیدوار و خرسند از این اندیشه بود که کتاب‌های اهدایی او سرمایه‌ای ارزنده برای دانشجویانی است که پس‌ازآن در #دانشگاه_فردوسی مشغول تحصیل علم و دانش خواهند شد.

اما بعید میدانم هیچ‌کدام از آن دو بزرگوار پیش‌بینی کرده باشند: روزی فرا خواهد رسید که مدیران #دانشگاه_فردوسی این کتاب‌ها و سرمایه‌های علمی ارزنده را به‌عنوان کتاب #وجین_شده و بی‌مصرف به فروش برساند.

#فروش_کتاب‌های_اهدایی_به_دانشگاه_فردوسی
#جمعه_بازار_کتاب_مشهد
Forwarded From جرعه‌ای آگاهی
مطمئناً هنگامی‌که در هشتم آبان ۱۳۴۵ دکتر حسینقلی مؤیدی (استاد #دانشگاه_فردوسی) یک نسخه از چاپ اول کتاب خود تحت عنوان «امپراطوری روم شرقی» را با افتخار پیشکش کتابخانه شخصی دکتر لطف‌الله مفخم پایان(استاد گروه جغرافیا #دانشگاه_فردوسی و موسیقی‌دان و نوازنده و آهنگ‌سازی که بخش مهمی از ردیف موسیقی ایرانی به روایت معروفی، به کوشش او نظم و سامان یافت) تقدیم می‌کرد، سرشار از غرور و سرخوشی بود.

و بازهم مطمئناً روزی که مرحوم دکتر لطف‌الله مفخم پایان کتابخانه شخصی‌اش که حاصل یک‌عمر تلاش و مجاهدت علمی بود و انبوهی از کتاب‌های نفیس و ارزنده را در خود گنجانده بود، به کتابخانه #دانشگاه_فردوسی اهدا می‌کرد، بسیار امیدوار و خرسند از این اندیشه بود که کتاب‌های اهدایی او سرمایه‌ای ارزنده برای دانشجویانی است که پس‌ازآن در #دانشگاه_فردوسی مشغول تحصیل علم و دانش خواهند شد.

اما بعید میدانم هیچ‌کدام از آن دو بزرگوار پیش‌بینی کرده باشند: روزی فرا خواهد رسید که مدیران #دانشگاه_فردوسی این کتاب‌ها و سرمایه‌های علمی ارزنده را به‌عنوان کتاب #وجین_شده و بی‌مصرف به فروش برساند.

#فروش_کتاب‌های_اهدایی_به_دانشگاه_فردوسی
#جمعه_بازار_کتاب_مشهد
Forwarded From unknown
🔸دیدار با استاد دکتر #محمود_مهدوی_دامغانی ـ #بخش_اول

عصر روز پنجشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۷ فرصتی دست داد تا در بین برنامه‌های کاری ِتقریبا متراکم، دیداری هم با استاد محمود مهدوی دامغانی استاد بازنشسته #دانشگاه_فردوسی مشهد و مترجم پرآوازه متون تاریخی و ادبی و اخلاقی کهن عربی در منزل ایشان داشته باشیم. افسوس که حضرت استاد که حافظه شگفت‌آور و شیرینی بیانشان ما را مبهوت کرده بود، اجازه ضبط این دیدار پرنکته، آکنده از خاطرات، سرشار از لطائف و دقائق، بسیار صمیمی و درس‌آموز را ندادند؛ ولی نشر این خاطرات با اجازه ایشان صورت گرفته است. کلیه مطالب داخل پرانتز از سوی بنده افزوده شده است.

یکی از خاطراتی که ایشان نقل کردند مربوط به مصاحبت ایام نوجوانی با مرحوم #شیخ_هاشم_قزوینی (۱۲۷۰ ـ ۱۳۳۹ ش.) بود. ایشان فرمودند یکبار شیخ هاشم را به همراه پدرم (آیت‌الله) شیخ (محمد) کاظم مهدوی دامغانی (۱۳۱۶ ـ ۱۴۰۱ ق.) با فولکس قورباغه‌ای که داشتم به جایی می‌بردم. در فرصتی مناسب از ایشان و پدرم اجازه خواستم که پرسشی را مطرح کنم. وقتی اجازه فرمودند، پرسیدم مقام #شیخ_طوسی بالاتر است یا شما؟ مرحوم شیخ هاشم پس از مکثی کوتاه پرسیدند که فاصله شیخ طوسی با امام معصوم چقدر بود؟ من با مبنا قرار دادن سال شهادت امام حسن عسکری علیه السلام گفتم حدود دویست سال. ایشان پرسیدند: این دویست سال یعنی چند نسل؟ هر نسل را چقدر در نظر میگیری؟ من هم با عذرخواهی از سخن گفتن در برابر این بزرگان عرض کردم حدود سی سال، یعنی تقریبا هفت نسل، ایشان فرمودند بر این اساس شیخ طوسی با هفت واسطه به امام معصوم می‌رسید و برای شناخت قول و فعل معصوم علیه السلام فقط سند و رجال هفت نسل را باید بررسی می‌کرد ولی من باید با حدود چهل نسل به امام برسم، پس زحمتی که من باید بکشم بیشتر است. من گفتم پس چرا شیخ طوسی آنگونه درخشید و همچنان در قله قرار دارد؟ مگر نه این است که به این خاطر بود که دست به قلم برد و آثاری چون استبصار و تهذیب و مبسوط و خلاف را نوشت؟ شما دو بزرگوار با این همه علم چرا دست به قلم نمی‌برید؟

آقای دکتر مهدوی دامغانی در ادامه این صحبت، محدود ماندن دانشگاهیان و پژوهشگران به نوشتن مقاله را نکوهیدند و فرمودند مقاله‌نویسی ارزش زیادی ندارد، علمایی مانند شیخ طوسی با نگارش جواب مسائل مردمان این شهر و آن شهر و رساله‌های کوتاه شیخ طوسی نشدند بلکه با نوشتن کتابهایی مانند #التبیان شیخ طوسی شدند.

خاطره‌ای دیگر که آقای دکتر مهدوی دامغانی نقل کردند مربوط به سال ۱۳۲۸ ش. و آمدن #امام_خمینی به #مشهد به امر #آیت_‌الله_بروجردی برای تحقیق در باره کسی بود که از کارخانه نخ‌ریسی دویست هزار تومان به عنوان خمس گرفته و این امر سر و صدایی در مشهد به پا کرده بود. آیت الله بروجردی از امام خواسته بودند در این باره و برای روشن شدن حقیقت موضوع فقط از آقایان شیخ هاشم (قزوینی) و شیخ کاظم (مهدوی دامغانی) پرس و جو شود. ایشان گفتند من در آن زمان نوجوانی سیزده ساله بودم و امام که به منزل ما آمده بودند از من پرسیدند که می‌خواهی طلبه بشوی یا نه؟ و من عرض کردم اگر شما و یا پدرم دستور بدهید طلبه می‌شوم ولی اگر به میل خودم واگذار شود، خیر ! ایشان گفتند آخرین دیدار من با امام خمینی ۱۸ شهریور ۱۳۵۷ در عراق و آخرین روزهای اقامت امام در این کشور بود و در آن زمان کسی جز آقایان دعایی و فردوسی با امام نبود. در این دیدار هم امام فرمودند: بالاخره طلبه نشدی!

آقای دکتر مهدوی دامغانی در خاطره‌ای دیگر گفتند من در بین اساتیدم کسی را به صفای باطن مرحوم (آیت الله) محمد حسین #فاضل_تونی (۱۲۵۹ ـ ۱۳۳۹ ش. مدفون در شیخان قم) ندیدم. من در سال دوم دوره دکتری ادبیات فارسی به همراه چند تن دیگر از جمله مهدی اسدی خوانساری (فرزند آیت‌الله محمدتقی خوانساری) و شفیعی کدکنی و علی شیخ‌الاسلامی و دیگران که شاگرد ایشان بودیم، به خانم‌های عضو کلاس سفارش کرده بودیم که از نظر پوشش حرمت استاد را نگاه دارند. روزی ایشان به دنبال تکدر خاطر از یکی از بانوان، گفتند که امروز #انگلستان به کانال سوئز حمله کرده است و کفار به جهان اسلام رخنه کرده‌اند، و با ناراحتی عمیق چند بار گفتند: وا اسلاما و وا محمدا و همان لحظه در کلاس سکته کردند و به منزل منتقل شدند و بر اثر همان سکته به رحمت خدا پیوستند. (اگر مراد از حمله انگلستان به کانال سوئز، بحران سوئز در سال ۱۹۵۶ م. (۶۲ سال پیش) باشد و سال رحلت مرحوم فاضل تونی ۱۳۳۹ ش. (۵۶ سال پیش) همزمانی این دو رویداد محل تأمل است، مگر این که مراد سالگرد حمله انگلیس باشد.)

نقل از کانال استاد محسن الویری


@sibawayhis
Forwarded From اتچ بات
? #فراخوان همكاري جهت انتشار شماره #یازدهم #فصلنامه_سيمرغ

⚜️"کانون فرهنگ و ایران شناسی" #دانشگاه_فردوسی مشهد جهت انتشار شماره یازدهم فصلنامه •ســیــمــرغ•

?ارگان اختصاصی ایران شناسی و پژوهش های مسائل ایران
?اقدام به دریافت مقالات و نوشتارهای اساتید، پژوهشگران و دانشجویان ارجمند در بخش های زير مينمايد:

١.زنـان در جامعه ایرانی
۲.اقتصاد ملی
۳.نـگاه مـلی (تحلیلی-خبری)
۴.تاريخ و تمدن
۵.فلسفه و انديشه (غرب،شرق،اسلام و ایران)
۶.ادب پارسی و مطالعات تطبیقی
۷.فرهنگ پژوهی, مردم شناسی, زیست بوم و جغرافيای ايران
۸.سـياست، ديپـلماسی و جغـرافـيای سياسی

?محورهای ویژه مورد پذیرش این شماره:

?فدرالیسم؛مرکز گریزی یا ملت سازی
?ویژه بزرگداشت حکیم فردوسی
?ایران و فناوری هسته ای، چرایی حق کاربری صلح آمیز و نظامی
?ارتش و نقش آفرینی در پاسداشت هویت و منافع ملی
?سهروردی و ایرانشهر
?انعکاس هویت ایرانی در اندیشه خیام
?فراز و نشیب جنبش کارگری در ایران و نسبت رویکرد ملی
?خلیج فارس و اقتدار ژئوپلیتیک


?پژوهشگران و نویسندگان محترم مقالات خود را در قالب فایل ورد و پی دی اف، همراه با شماره تماس، عکس ۳*۴ و مشخصات شخصی و تحصیلی به آدرس الکترونیکی زیر ارسال نمایند:
?Iranshenasi.um@gmail.com

?مهلت ارسال مقالات:
?بيستم فروردين ماه نود و هشت|١٣۹۸/٠١/٢٠?


?جهت پیگیری و اطلاعات بیشتر:

محمدرضا رجبی (سردبیر)
09372844062

علی فانی(مدیر مسئول)
09156218125


✅@fum_iranshenasi
Forwarded From موسسه تاریخ متون
🔸دیدار با استاد دکتر #محمود_مهدوی_دامغانی ـ #بخش_اول

عصر روز پنجشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۷ فرصتی دست داد تا در بین برنامه‌های کاری ِتقریبا متراکم، دیداری هم با استاد محمود مهدوی دامغانی استاد بازنشسته #دانشگاه_فردوسی مشهد و مترجم پرآوازه متون تاریخی و ادبی و اخلاقی کهن عربی در منزل ایشان داشته باشیم. افسوس که حضرت استاد که حافظه شگفت‌آور و شیرینی بیانشان ما را مبهوت کرده بود، اجازه ضبط این دیدار پرنکته، آکنده از خاطرات، سرشار از لطائف و دقائق، بسیار صمیمی و درس‌آموز را ندادند؛ ولی نشر این خاطرات با اجازه ایشان صورت گرفته است. کلیه مطالب داخل پرانتز از سوی بنده افزوده شده است.

یکی از خاطراتی که ایشان نقل کردند مربوط به مصاحبت ایام نوجوانی با مرحوم #شیخ_هاشم_قزوینی (۱۲۷۰ ـ ۱۳۳۹ ش.) بود. ایشان فرمودند یکبار شیخ هاشم را به همراه پدرم (آیت‌الله) شیخ (محمد) کاظم مهدوی دامغانی (۱۳۱۶ ـ ۱۴۰۱ ق.) با فولکس قورباغه‌ای که داشتم به جایی می‌بردم. در فرصتی مناسب از ایشان و پدرم اجازه خواستم که پرسشی را مطرح کنم. وقتی اجازه فرمودند، پرسیدم مقام #شیخ_طوسی بالاتر است یا شما؟ مرحوم شیخ هاشم پس از مکثی کوتاه پرسیدند که فاصله شیخ طوسی با امام معصوم چقدر بود؟ من با مبنا قرار دادن سال شهادت امام حسن عسکری علیه السلام گفتم حدود دویست سال. ایشان پرسیدند: این دویست سال یعنی چند نسل؟ هر نسل را چقدر در نظر میگیری؟ من هم با عذرخواهی از سخن گفتن در برابر این بزرگان عرض کردم حدود سی سال، یعنی تقریبا هفت نسل، ایشان فرمودند بر این اساس شیخ طوسی با هفت واسطه به امام معصوم می‌رسید و برای شناخت قول و فعل معصوم علیه السلام فقط سند و رجال هفت نسل را باید بررسی می‌کرد ولی من باید با حدود چهل نسل به امام برسم، پس زحمتی که من باید بکشم بیشتر است. من گفتم پس چرا شیخ طوسی آنگونه درخشید و همچنان در قله قرار دارد؟ مگر نه این است که به این خاطر بود که دست به قلم برد و آثاری چون استبصار و تهذیب و مبسوط و خلاف را نوشت؟ شما دو بزرگوار با این همه علم چرا دست به قلم نمی‌برید؟

آقای دکتر مهدوی دامغانی در ادامه این صحبت، محدود ماندن دانشگاهیان و پژوهشگران به نوشتن مقاله را نکوهیدند و فرمودند مقاله‌نویسی ارزش زیادی ندارد، علمایی مانند شیخ طوسی با نگارش جواب مسائل مردمان این شهر و آن شهر و رساله‌های کوتاه شیخ طوسی نشدند بلکه با نوشتن کتابهایی مانند #التبیان شیخ طوسی شدند.

خاطره‌ای دیگر که آقای دکتر مهدوی دامغانی نقل کردند مربوط به سال ۱۳۲۸ ش. و آمدن #امام_خمینی به #مشهد به امر #آیت_‌الله_بروجردی برای تحقیق در باره کسی بود که از کارخانه نخ‌ریسی دویست هزار تومان به عنوان خمس گرفته و این امر سر و صدایی در مشهد به پا کرده بود. آیت الله بروجردی از امام خواسته بودند در این باره و برای روشن شدن حقیقت موضوع فقط از آقایان شیخ هاشم (قزوینی) و شیخ کاظم (مهدوی دامغانی) پرس و جو شود. ایشان گفتند من در آن زمان نوجوانی سیزده ساله بودم و امام که به منزل ما آمده بودند از من پرسیدند که می‌خواهی طلبه بشوی یا نه؟ و من عرض کردم اگر شما و یا پدرم دستور بدهید طلبه می‌شوم ولی اگر به میل خودم واگذار شود، خیر ! ایشان گفتند آخرین دیدار من با امام خمینی ۱۸ شهریور ۱۳۵۷ در عراق و آخرین روزهای اقامت امام در این کشور بود و در آن زمان کسی جز آقایان دعایی و فردوسی با امام نبود. در این دیدار هم امام فرمودند: بالاخره طلبه نشدی!

آقای دکتر مهدوی دامغانی در خاطره‌ای دیگر گفتند من در بین اساتیدم کسی را به صفای باطن مرحوم (آیت الله) محمد حسین #فاضل_تونی (۱۲۵۹ ـ ۱۳۳۹ ش. مدفون در شیخان قم) ندیدم. من در سال دوم دوره دکتری ادبیات فارسی به همراه چند تن دیگر از جمله مهدی اسدی خوانساری (فرزند آیت‌الله محمدتقی خوانساری) و شفیعی کدکنی و علی شیخ‌الاسلامی و دیگران که شاگرد ایشان بودیم، به خانم‌های عضو کلاس سفارش کرده بودیم که از نظر پوشش حرمت استاد را نگاه دارند. روزی ایشان به دنبال تکدر خاطر از یکی از بانوان، گفتند که امروز #انگلستان به کانال سوئز حمله کرده است و کفار به جهان اسلام رخنه کرده‌اند، و با ناراحتی عمیق چند بار گفتند: وا اسلاما و وا محمدا و همان لحظه در کلاس سکته کردند و به منزل منتقل شدند و بر اثر همان سکته به رحمت خدا پیوستند. (اگر مراد از حمله انگلستان به کانال سوئز، بحران سوئز در سال ۱۹۵۶ م. (۶۲ سال پیش) باشد و سال رحلت مرحوم فاضل تونی ۱۳۳۹ ش. (۵۶ سال پیش) همزمانی این دو رویداد محل تأمل است، مگر این که مراد سالگرد حمله انگلیس باشد.)

نقل از کانال استاد محسن الویری


@sibawayhis