#اخلاق_آداب_ذاکری
مرحوم حاج نادعلی کربلایی: مداح باید در خواندن مودب باشد. گاهی می‌بینم بعضی در روضه به مستمع می‌گویند: «صداش بزن» مگر نعوذبالله اهل بیت، آب حوضی هستند که می‌گویی صداش بزن؟
#دعبل

شعر خوانی احد ده بزرگی در بنیاد دعبل خزاعی

اشعاری شنیده نشده در رثای قمر بنی هاشم (ع)

#معرفی_نمایندگان
#اختصاصی
#بنیاد_دعبل_خزاعی
#دعبل
@deabelnews

#معرفی_کتاب
#سلوک_ماتم
درشیوه های عزاداری ازدیدگاه اهل البیت
سیدمسعودعمرانی
نشرخیمه

#دعبل
@deabelnews

#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
#شعر
#محمد_جواد_غفورزاده

این همه ابرکه برگسترهءشب جاری ست
مدآهی ست که ازسینهءزینب جاری ست

آسمان شرح بسیط غم او را ننوشت
گرچه بر صفحه ی ایام مرکب جاری است

تا تبرک شود از ذکر جمیلش سخنم
نام آن پاک ترین زمزمه بر لب جاری ست

داشت سرچشمهءاشکی که به گلهابدهد
آب از شط فراتی که مرتب جاری ست

روز اگر کاخ ستم از سخنش می لرزد
در نماز شب او جلوه ی یارب جاری ست

گر چه از چار جهت سنگ جفایش بزنند
بر لبش باز هزار آینه مطلب جاری ست

از زلال نفس قدسی او مایه گرفت
این همه فیض که ازچشمهءمکتب جاریست

پس ازآن خطبهءسوزان که به جامانده ازاو
روی نبض دل هستی اثر تب جاری ست

#دعبل
@deabelnews

#حضرت_عبدالعظیم
#شعر
#غلامرضا_سازگار

ای به شهر ری مزارت رشک جنات النعیم
آیت عظمای حق نجل الحسن عبدالعظیم

آفتاب فاطمه چشم و چراغ اهل بیت
منشأفضل وکرامت صاحب لطف عمیم

هم شریف ابن شریف ابن شریف ابن شریف
هم کریم ابن کریم ابن کریم ابن کریم

قبله دل کعبه اهل ولایی ،نی عجب
گر زند بیت الحرامت بوسه بر خاک حریم

در پی احیای دل کار مسیحا می کند
بامدادی گر وزد از تربت پاکت نسیم

زائر قبر تو یعنی زائر قبر حسین
خادم کوی تو یعنی خادم حجر و حطیم

شهر ری تا متکی بر آستان قدس تواست
تا قیامت نیستش از فتنه بیگانه بیم

نی عجب گر سائل درگاهت از احسان کند
دامن طفل یتیمی را پر از در یتیم

چارمین نجل کریم اهلبیتی میتوان
هشت جنت را ببخشایی به شیطان رجیم

لاله سرخ آورد از شعله سبزش برون
باد اگر خاک حریمت را برد سوی جحیم

طلعت نورانیت مرآت الله الصمد
طاق ابروی تو بسم الله رحمان الرحیم

مظهر توحیدی و در بیت دل داری مقام
آفتاب عرشی و در شهر ری گشتی مقیم

شاهراه زائرت اناهدیناه السبیل
چلچراغ تربتت شمع صراط المستقیم

کشور ایران سپهری کش تو عیسای مسیح
شهرری چون طورسیناوتوموسای کلیم

بر مشام جان دهد در هر نفس عطر حسین
هر کجا آرد نسیم از تربت پاکت شمیم

اینکه من امروز می گردم به دور تربتت
مرغ جانم زائر کوی تو بوده از قدیم

دست من گرکوته ست ازمرقدپاک حسین
یافتم از تربتت اینجا همان فوز عظیم

هرکه دراین سرزمین برخاک توصورت نهاد
در ثواب زائران کربلا گردد سهیم

خورده ازاول دل«میثم»گره برمرقدت
وصل اجداد تو خواهد از خداوند کریم


#دعبل

https://t.me/deabelnews

#آبرومندان_درگاه_اهل_البیت
#محمد_عابد_تبریزی

۱۴ آذر: سال‌روز درگذشت عابد تبريزی

🔸محمّد عابد، شاعر خوش‌قریحه‌ی معاصر كه تخلّص «عابد» را برای خود برگزیده بود، متولّد ۱۳۱۴ ش در تبریز است. پدرش نیز شاعر بود و «یتیم»، تخّلص می‌كرد كه اوّلین استاد و مشوّق «عابد» در شعر نیز به شمار می‌رفت.

🔹شهرت‌گریزی او باعث شد تا چون گوهری در صدف پنهان بماند؛ امّا آنان كه با كلام و مرامش آشنا بودند، به استادی‌اش اقرار داشتند.

📚دو اثر ارزشمند او، «ماه در مُحاق» و «مهر در شفق» در زمان حیاتش منتشر شد؛ نام كتاب‌ها، خود حاكی از ذوق سراینده‌ی آن است و پس از درگذشت وی، «دیوان استاد محمّد عابد» چاپ شد كه امیدواریم روزی در یك مجلّد شاهد تمام آثار این شاعر باشیم.
#طرح: باشد که روزی شاهد تلفیق شایسته‌ی این آثار در یک جلد باشیم.
«عابد خلوت‌نشین» نیز نام كتابی است كه به همّت #فانی_تبریزی از اشعار وی و خاطرات دوستان و بستگانش در مورد او جمع‌آوری شد و به طبع رسید.


🔸دریغا که در تاریخ چهاردهم آذر ۱۳۸۵ شمسی در سفری كه به تهران داشت، مسافر عالم آخرت می‌شود و پس از انتقال پیكرش به تبریز، در قبرستان وادی رحمت رخ به خاک می‌گذارد!


🔹تضمین غزل «حافظ» به این ترتیب كه تمام مصراع‌های زوج از #حافظ_شیرازی است و تمام مصاریع فرد از #عابد_تبریزی.

به قتلگه ز سر شوق، گفت شاه حجاز
«منم كه دیده به دیدار دوست، كردم باز»

بدین شرف كه شَوَم كشته‌ی محبّت او
«چه شكر گویمت؟ ای كارساز بنده‌نواز!»

ز شاه‌راه شهادت چو بگذری، ای دوست!
«بسا كه بر رخ دولت كنی كرشمه و ناز»

به خون وضو نكند، گر قتیل راه وفا
«به قول مفتی عشقش، درست نیست، نماز»

به آستان جلالت، جبین به عجز نَهم
«كه كیمیای مراد است، خاك كوی نیاز»

سرم به عرش سنان بِه، تنم به فرش تراب
«كه مرد راه نیندیشد از نشیب و فراز»

ازل به گوش دلم، پیر می‌فروشان گفت:
«در این سراچه‌ی بازیچه، غیر عشق مباز»

به جز خیال تو، اسرار دل كه را گویم؟
«چو سروِ راست در این باغ، نیست محرم راز»

به عشق دوست قسم! هر بلا رَود به سرم
«من آن نی‌ام كه از این عشق‌بازی آیم باز»

چه جای گفته ناجور چون تویی؟ «عابد»!
«در آن مقام، كه «حافظ» برآورد آواز»

#دعبل
https://t.me/deabelnews

#در_محضر_بزرگان

آیت الله العظمی خویی:

گریه بر امام حسین شاه بیت اعمال است خودپیامبرواهل بیت او هم گریه و عزاداری و توسل پیدا میکردند دستگاه امام حسین نقطه اتصال خوبی برای وصل شدن به خداست امید بزرگان وعلمای مابه همین روضه ها و توسل ها بوده است.

#دعبل

@deabelnews

#بزرگداشت_آیت_الله_میرجهانی

🌼۲۵ آذر: سال‌روز درگذشت آية الله ميرجهانی «حیران»🌼

🔹سیّدحسن میرجهانی طباطبایی اصفهانی که نسبش به حضرت امام مجتبی (علیه السّلام) می‌رسد، در روز دوشنبه ۲۲ ذی القعده‌ی سال ۱۳۱۹ قمری (۱۲۷۹ شمسی) در جرقویه‌ی اصفهان متولّد شد و در ۲۱ جمادی‌الثّانیه‌ی سال ۱۴۱۳ قمری (۲۵ آذر ۱۳۷۱ شمسی) در اصفهان درگذشت و در کنار آرامگاه علّامه‌ی #مجلسی به خاک سپرده شد.

🔸میرجهانی از شاگردان #سید_ابوالحسن_اصفهانی در نجف بود. از وی بیش از ۵۰ اثر در موضوعات مختلف به یادگار مانده که کتاب جنّة العاصمة درباره‌ی زندگانی حضرت زهرا (سلام الله علیها) از مشهورترین آنان است.

📕دیوان حیران، نام مجموعه اشعار اوست که به وسیله‌ی انتشارات کتابخانه‌ی صدر در سال (۱۳۷۱) هجری شمسی به خطّ خود شاعر چاپ شده است.

(به نیابتش برای امر فرج، صلوات)


#دعبل

https://t.me/deabelnews

#آبرومندان_درگاه_اهل_البیت
#احمد_شمشیری

نه تنها یکی از مداحان کمیاب زمانه خود بود که شاید نظیر او کم‌تر پا به عرصه ستایش #اهل_بیت_(ع) گذاشته باشد؛ چرا که تقریباً کسی را نمی‌توان یافت که همپای او شعر حفظ بوده باشد. این بزرگمرد عرصه مداحی، به جای آنکه وقت خود را صرف امور بیهوده روزگار کند، از هر فرصتی برای حفظ کردن شعر استفاده می‌کرد و همیشه در پی یافتن سروده‌های جدید و به قول خودش استخوان‌دار بود. خیلی رفت و آمدی با دیگران نداشت و حضور در جمع را صرفاً برای استفاده از محضر دیگران تجربه می‌کرد. به همین دلیل، با تمام شهرتی که داشت، شاید سالی حتی یک بار هم به جلسات جامعه مداحان نمی‌آمد. حتی بعضی‌ها می‌گفتند که احمد شمشیری، هیچ کسی غیر از خودش را قبول ندارد. این گمان، زمانی تقویت می‌شود که می‌بینیم این مداح بزرگ و یگانه، شاگردان کم و گزینش‌شده‌ای داشت و برای تماشای مداحی دیگران، پای منبر همکارانش نمی‌نشست.

شمشیری که در اصل احمد شمشیرگران نام داشت، سال 1307 در محله گذر لوطی صالح تهران متولد شده بود. این پیرغلام حضرت #اباعبدالله_الحسین_(ع) نزد شاعرانی همچون صغیر اصفهانی، خوشدل تهرانی، مرحوم هادی رنجی، مرحوم پرتو بیضایی و مشفق کاشانی شاگردی کرده بود و بر همین اساس بود که هم شعرشناس بود، هم خود گاهی شعر می‌گفت. اما نه اینها که حفظ بودن هزاران تک بیت از صدها قصیده و غزل او را احمد شمشیری کرده بود؛ وگرنه مداحانی از او خوش‌صداتر و مسلط‌تر به دستگاه‌های آوازی در دوره و زمانه او زندگی می‌کردند.

شمشیری خود می‌گوید که دست کم 20 سال با صغیر اصفهانی مأنوس بوده و نتیجه این انس و الفت، ثبت تقریباً تمام اشعار دیوان این شاعر بزرگ آئینی در حافظه اوست. هرگاه حاج احمد قصد داشت درمجلس روضه یا عزا شرکت کند ماجرا را به تفضیل برای خوشدل بیان میکرد و از وی می خواست تا برای آن ماجرا شعری را بسراید.

#احمد_شمشیری، با مداحانی چون #حاج_حسین_بهاری، (پدر مرحوم علیرضا بهاری و ‌معروف به «شاه حسین»)، #حاج_سیدمصطفی_هاشمی_دانا، #حاج_حسن_محمدی_دولابی، تقریباً همسال و هم دوره بود، اما وجه تمایز او در رکورد تعداد اشعار حفظی‌اش بود؛ وگرنه اغلب اینها در هیئت‌های معروف آن زمان، مانند مهدیون، فاطمیون، قائم آل محمد (عج)، حضرت رقیه (س)، ابوالفضلی‌ها و ... صاحب منبر مداحی بودند. دکتر حسین آهی شاعر و استاد ادبیات فارسی یکی دیگر از دوستان حاج احمد بود. حسین جوهری صاحب کتاب «گلبانگ محبت» و « سفینه شجره طوبی» یکی از کسانی بود که به طور غیر مستقیم برحاج احمد تأثیر گذار بود.

از میان کسانی که شاید حاج احمد شمشیری را به خوبی درک کرده باشند و می‌شود او را به عنوان شاگرد این مداح فاضل قلمداد کرد، مرحوم حاج رضا فرشچی، مداح بسیار توانمند #اهل_بیت_(ع) است که او نیز در سال 85 دار فانی را وداع گفت.

حاج احمد به واسطه دوستانی که داشت، همیشه برای گرفتن تذکره کربلا میانجی گری می کرد. اما برای کارهای دنیوی هیچ تلاشی نمی کرد. محسن شمشیرگران پسر حاج احمد می گوید : در خدمت سربازی به شهر پلدختر اعزام شده بودم و خیلی دلتنگ خانواده بودم و میدانستم پدرم برای اینگونه امور وساطت نمی کند. به همین دلیل به #امام_حسین_(ع) متوسل شدم و به مداحی پدر دلخوش بودم تا حضرت عنایتی کند.مدتی بعد خبر دادند که 200 نفر از افراد تنومند را به تهران اعزام کردند و من هم نفر 198 بودم.

در سال 1370 در دهه دوم محرم در شهر اصفهان به منبر رفت و ماجرای وهب را برای مردم خواند در آخر مجلس گفت «اگر عمری باشد، فردا شب ماجرای مادر وهب را می خوانم» اما عمری باقی نبود و همان شب با رسیدن به منزل حال ایشان بد شد و مدتی بعد از دنیا رفتند. ایشان را در ابن باویه شهر ری به خاک سپردند.همسر حاج احمد در روز تشییع جنازه که بسیار منقلب شده بود با صدای بلند گفت « اگر تو نوکر امام حسین علیه السلام هستی، من سوم تو را نبینم ». هنگام برگشت از مراسم خاکسپاری همسر حاج احمد دچار ایست قلبی شد و فردای آن روز پیکرش را در همان ابن باویه در جوار مداح قدیمی و مخلص اهل بیت (ع) دفن کردند.بعد از رحلت حاج احمد بسیاری معتقد بودند که نه حاج احمد ، بلکه یک کتابخانه ای از شعر و روایت و حدیث در زیر خاک مدفون شده است.

مرحوم احمد شمشیری به علت سکته مغزی در پنجم مردادماه سال 1370 رحلت کرد و جامعه مداحی کشور را در فقدان خود عزادار کرد. اگر کسی بخواهد هر وقت از مداحی دقیق، کارکشته و پروسواس نام ببرد، حتماً اولین نامی که به ذهنش خواهد آمد، نام آن مرحوم است.

#دعبل

https://t.me/deabelnews

#امام_حسین_علیه_السلام
#علی_اصغر_صائم_کاشانی

تا لوح فلق، نقش به نام تو گرفت
خورشید، فروغ از پیام تو گرفت
ای خون توجاری به رگ سرخ حیات!
اسلام، قوام از قیام تو گرفت

#دعبل

https://t.me/deabelnews