Forwarded From مباهله قرن21
عاشورا

💢چرا شمرِ ملعون سر امام حسین(ع) را از #پشت برید؟

✅در این درباره چند #احتمال وجود دارد:

#احتمال_اول

افراد دیگری -غیر از شمر- که می‌خواستند نزدیک امام حسین(ع) شوند و او را به #شهادت برسانند، همین که امام به آنها نظری می‌افکند، تنشان می‌لرزید و شمشیر از #دستشان می‌افتاد؛ 

«اولین شخصی که با #شمشیر کشیده به سوی امام پیش تاخت، شبث بن ربعى بود. امام حسین(ع) به جانب او نظرى افکند. شبث را #رعده‌اى گرفت و لرزید و شمشیر از دستش افتاد و ‏گفت:

«معاذ اللّه که من خداى را #ملاقات کنم و ذمه من مشغول به خون حسین باشد».

📚قندوزی ج 3، ص 82،

سنان بن أنس با #شماتت و با عصبانیت رو به شبث کرد و گفت: «مادر بر تو بگرید و قوم تو تباه گردد! چرا از #قتل او دست بازداشتى و روى برداشتی؟»

شبث گفت: «چون #چشم بگشود و مرا نظاره کرد، چشم‌هاى رسول خدا را دیدم. نیروى من برفت و اندامم بلرزید».
سنان گفت: «این شمشیر مرا ده که من از براى قتل او #شایسته‌‌تر از تو هستم»

اما او هم با نگاه اباعبدالله #منصرف شد.

شمر او را سرزنش کرد و گفت: «چرا بگریختى؟»

سنان گفت: «چون چشم به سوى من بگشود، #شجاعت پدر او یادم آمد. پس گریختم».
خولى بن یزید اصبحى، تصمیم گرفت که سر مبارک امام(ع) را از تن دور کند. وى نیز چند قدمى برداشت و رعدتى او را گرفت و فرار کرد.

شمر گفت: «چه مردم #ترسویی هستید! هیچ‌کس سزاوارتر از من نیست در قتل او». سپس شمشیر گرفت و بر سینه حسین(ع) نشست...

📚ینابیع ج3 ص 82 – 83.

✅شاید با توجه به این جریانات، برای این‌که شمر ملعون به #عاقبت این افراد دچار نشود، سر امام حسین(ع) را از پشت برید تا چشم او به #چشم امام حسین(ع) نیفتد.

#احتمال_دوم

✅علامه مجلسی می‌نویسد: در بعضى از کتاب‌های معتبر از طبری و او از طاوس یمانى نقل کرده است: «...پیامبر اسلام(ص) پیشانی و #گلوى امام حسین(ع) را زیاد می‌بوسید»

📚بحار الانوار، ج 44، ص 187 – 188،

این مطلب در کتاب «معدن البکاء فی مقتل سید الشهداء» نیز آمده است.

به هر حال، با فرض پذیرش این نقل؛ چون گلوی امام حسین(ع) مکان بوسه پیامبر اسلام(ص) بوده، شمر سر امام حسین(ع) را از پشت برید.

📚ج 21، ص 220 – 221،

#مباهله_قرن_21


@mobahelegharne21
Forwarded From
بسم الله الرحمن الرحیم
چند نکته بسیار مهم درباره عاشورا

1. عاشورا، برای حاجات دنیوی، مبارک نیست:

در روایتی از امام باقر، عاشورا برای نیازهای دنیوی همچون انتخاب شغل، و تجارت، انتخاب #همسر (متاسفانه برخی در مراسم های روضه عاشورا برای آینده فرزندانشان، در حال جستجو هستند) و ...، شوم و نامبارک و بدون برکت، دانسته شده است و تصریح شده است حتی اگر به ظاهر برآورده شود، سرنوشت و #عاقبت خوبی نخواهد داشت.
متن
#حدیث:
فَإِنِ استَطَعتَ أن لا تَنتَشِرَ يَومَكَ في حاجَةٍ فَافعَل، فَإِنَّهُ يَومُ نَحسٍ، لا تُقضى‏ فيهِ حاجَةٌ، وإن قُضِيَت لَم يُبارَك لَهُ فيها، ولَم يَرَ رُشداً، ولا تَدَّخِرَنَّ لِمَنزِلِكَ شَيئاً، فَإِنَّهُ مَنِ ادَّخَرَ لِمَنزِلِهِ شَيئاً في ذلِكَ اليَومِ لَم يُبارَكَ لَهُ فيما يَدَّخِرُهُ، ولا يُبارَكُ لَهُ في أهلِه‏. (این قولویه، کامل الزیارات، ص 326)
از امام باقر عليه السلام، در باره روز عاشورا، نقل شده است: اگر توانستىد در پىِ بر آوردن حاجتى نروىد، نروید؛ چرا كه عاشورا، روز شومى است و حاجتى در آن، برآورده #نمى‏شود، و اگر هم برآورده شود، بركتى ندارد و پيشرفتى نمى‏بيند. همچنين [در اين روز]، براى خانه‏ات چيزى را ذخيره نكن، كه هر كس در روز عاشورا براى خانه‏اش چيزى بيندوزد، در اندوخته‏اش بركتى نخواهد بود و در خانواده‏اش نيز بركتى نخواهد بود.

2. ذخیره مواد غذایی، سنت بنی امیه:

همچنین امام رضا، در باب آداب روز عاشورا، از تهیه و ذخیره مواد غذایی، نیز نهی فرموده اند:

... وَ مَنِ ادَّخَرَ إِلَى مَنْزِلِهِ ذَخِیرَهً أَعْقَبَهُ اللَّهُ تَعَالَى نِفَاقاً فِی قَلْبِهِ إِلَى یَوْمِ یَلْقَاهُ، وَ انْتَزَعَ الْبَرَکَهَ عَنْهُ وَ عَنْ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ وُلْدِهِ، وَ شَارَکَهُ الشَّیْطَانُ فِی جَمِیعِ ذَلِکَ. (کلینی، الکافی، ج 4، ص 147)
...کسی که در این روز، برای منزلش چیزی ذخیره کند، در قلبش تا روز قیامت نفاق جای گیرد و برکت از او و خانواده و فرزندانش گرفته می شود و شیطان در همه این موارد با او همراهی و مشارکت خواهد کرد.

3. از نذری و مهمانی و اطعام در روز عاشورا، پرهیز شود:

طبق سیره ائمه که فرمودند، بدون نیت روزه گرفتن، در روز عاشورا، گرسنه و تشنه باشید، و تا عصر عاشورا، چیزی میل نکنید، و به شربه من الماء (و به جرعه آبی اکتفا کنید)؛ بنابراین، شایسته است از نذری و دعوت و خوردن غذاهای لذیذ و چرب و شیرین، در روز عاشورا خودداری شود، امری که #متاسفانه در سال های اخیر، به خاطر ناآگاهی مردم به این مساله و دستور اهل بیت در حال فراموشی است؛ به خاطر حساسیت و عظمت روز عاشورا، اهل بیت حتی به کوچکترین مسائل، نیز اهمیت داده اند لکن متاسفانه، توجه چندانی نمی شود.
و شاهد محکم بر این مساله، روایتی است که از امام صادق(ع) نقل شده است. زیرا وقتى از ایشان درباره روزه روز عاشورا پرسیده شد فرمودند: صُمهُ مِن غَیرِ تَبییتٍ وأفطِرهُ مِن غَیرِ تَشمیتٍ و لا تَجعَلهُ یَومَ صَومٍ كَمَلًا وَلیَكُن إفطارُكَ بَعدَ صَلاةِ العَصرِ بِسَاعَةٍ عَلى شَربَةٍ مِن ماءٍ. (شیخ طوسی، مصباح المتهجّد ص782). در آن روز، روزه بگیرید؛ امّا بدون تصمیم شبانه (یعنى بى آن كه شب، قصد روزه ‏كنىد) و بخورید ؛ امّا نه به قصد شادى (یعنی افطار كن؛ امّا نه براى شماتت و خوش‏حالى؛ بلكه به منظور مخالفت با كسانى كه به قصد تبرّك، روزه مى‏گیرند) و روزه آن را كامل نكن و خوردنت هم ساعتى پس از وقت نماز #عصر روز عاشورا با نوشیدن #جرعه‏اى آب باشد و نه چیز دیگری (غذا باید شبیه غذای مصیب زده ها باشد).
همانطور که امام صادق، تصریح فرمودند، شیعیان، در روز عاشورا، بهتر است به "شربه من الماء"، اکتفا کنند اما بدون اینکه نیت روزه داشته باشند، به احترام شهادت امام حسین در عاشورا، گرسنه و تشنه باشند و ضمن حضور در مراسم های عاشورا، به احترام تشنگی امام حسین، از پذیرش طعام و غذاهای لذیذ، صرفنظر کنند و به روزهای دیگر، موکول کنند که ایام سال، بسی گسترده است.