بسیاری از مردم گمان می‌کنند که توکل بر خدا، با تدبیر و کوشش و تکاپو سازگار نیست، زیرا توکل را چنین معنی می‌کنند: انسان همۀ موجودیت و استعدادها و نیروهای خود را نادیده بگیرد و عالم هستی و قوانین حاکم بر آن را بی‌اثر تلقی کند و معتقد شود که خداوند متعال به مجرد توکل (واگذار کردن امور به خدا)، همۀ موجودیت و استعدادها و نیروهای آن انسان متوکل را کنار می‌گذارد و عالم هستی و قوانین حاکم بر آن را بایگانی می‌کند و خواستۀ آن شخص متوکل را برمی‌آورد!
خطای اساسی این‌گونه مردم پندارگرا که مغز خود را با امثال این تخیلات بی‌اساس و ضد حیات آکنده‌اند، در این است که به خدا چنین اعتراض می‌کنند: چرا هستی را طوری آفریده است که قانون در آن حکم‌فرماست، و وصول به نتیجه، به کار و کوشش نیازمند است؟ خطای دیگر اینان در تعریف و توصیف توکل است که نمی‌دانند معنای توکل، آن نیست که انسان وقتی تشنه شد، سیراب شدن خود را به خدا واگذار کند، یا هنگامی که می‌خواهد کاری را انجام دهد که احتیاج به تفکرات عمیق و دقیق دارد، بگوید: «توكلت على الله» و بدون فكر اقدام به کار کند!
#علامه_جعفری_رحمة_الله_علیه
خطای اساسی این‌گونه مردم پندارگرا که مغز خود را با امثال این تخیلات بی‌اساس و ضد حیات آکنده‌اند، در این است که به خدا چنین اعتراض می‌کنند: چرا هستی را طوری آفریده است که قانون در آن حکم‌فرماست، و وصول به نتیجه، به کار و کوشش نیازمند است؟ خطای دیگر اینان در تعریف و توصیف توکل است که نمی‌دانند معنای توکل، آن نیست که انسان وقتی تشنه شد، سیراب شدن خود را به خدا واگذار کند، یا هنگامی که می‌خواهد کاری را انجام دهد که احتیاج به تفکرات عمیق و دقیق دارد، بگوید: «توكلت على الله» و بدون فكر اقدام به کار کند!
#علامه_جعفری_رحمة_الله_علیه
