⭕️⭕️
@yortchi_bosjin_pdf
#فقه
💠معنای الی در آیه وضو
فقهای شیعه معتقدند که برای وضو ساختن، شستن دست ها از بالا به پایین واجب است، ولی اهل تسنن به اتفاق می گویند: «شخص مخیر است دست ها را از پایین به بالا یا به عکس بشوید، ولی شستن از پایین (از سر انگشت ها) به بالا مستحب است».[۱]
دلیل فقهای شیعه «روایات بیانیه» می باشد، که می فرمایند: رسول الله (ص) دست ها را از بالا به پایین می شست[۲] و روایت صحیحه ای که امامان معصوم (ع) در مقام تفسیر آیه مربوط به وضو[۳] فرموده اند: «باید دست ها را از بالا به پایین بشویید».[۴]
اما درباره کلمه “الی” در این آیه شریفه قرآن: «یا ایها الذین آمنوا اذا قمتم الی الصلاه فاغسلوا وجوهکم و ایدیکم الی المرافق …»؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! هنگامی که به نماز می ایستید، صورت و دست ها را تا آرنج بشویید…»، باید گفت که فقط برای بیان حد شستن و مقدار آن می باشد نه کیفیت شستن.
#توضیح_این_ک_در_آیه_مبارک_حدو_مقدار دست ک باید در وضو شسته شود تا آرنج[۵] تعیین شده است، و از آن جایی که وقتی گفته شود دست را بشویید، ممکن است به ذهن بیاید که اگر دست ها را تا مچ بشوییم، کافی است؛ چرا که عرفاً این مقدار شسته می شود. برای رفع این توهم فرموده است، تا آرنج بشویید.
برای روشن شدن مطلب بالا می توان از این مثال بهره جست که مثلاً؛ به خادم مسجد می گویند: «اکنس المسجد من الباب الی المحراب»؛ مسجد را از درب آن تا محراب جارو بزن، در این جا منظور گوینده بیان حد و مقداری است که باید جارو زده شود و نمی خواهد بگوید از کجا شروع و به کجا ختم کن، خصوصاً که در آیه، کلمه «من» نیامده است.
پس کلمه «الی» در آیه فوق، ب_نحو استحباب هم نمی گوید_ک_دست ها را از سر انگشتان به طرف آرنج بشویید.
#عمل_و_سنت_رسول الله (ص)ک_ب_ وسیله اهل بیت آن_حضرت بیان شده است، بهترین گواه بر این معنا می باشد.[۶]
@yortchi_bosjin_pdf
#پس «الی» یا ب_معنای «غایت»[۷]
است، اما غایت مغسول[۸] نه غَسْل و شستن،[۹] و یا طبق فرمایش شیخ طوسی، به معنای «من»[۱۰] یا «مع»[۱۱] می باشد.[۱۲]
[۱]#مغنیه، محمد جواد، الفقه علی المذاهب الخمسه، ص ۸۰؛ جزیری، عبد الرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه، ج ۱، ص ۶۵، مبحث بیان عدد السنن و غیرها…؛ صلاه المؤمن القحطانی، ج ۱، ص ۴۱و۴۲٫
[۲]. وسائلالشیعه ج ۱، ص ۳۸۷، ابواب الوضوء، باب ۱۵، بَابُ کَیْفِیَّهِ الْوُضُوءِ وَ جُمْلَهٍ مِنْ أَحْکَامِهِ.
[۳]. مائده،۶٫
[۴]. وسائل الشیعه، ج۱، ابواب الوضوء، باب ۱۹، ح ۱٫
[۵]. «مرافق» جمع «مرفق» به معنای «آرنج» است.
[۶]. برای آگاهی بیشتر رجوع شود به: عطائی اصفهانی، علی؛ چرا؟ چرا؟؛ ص، ۲۷-۱۹٫
@yortchi_bosjin_pdf
[۷]. غایت به معنای «تا».
[۸]#یعنی محدوده دستی ک_باید_شسته شود تا آرنج است.
[۹]#یعنی_ن_این_ک_شستن تا آرنج است و از این_جهت_توهم شود_ک_کیفیت شستن باید_ب_سمت و سوی آرنج باشد.
[۱۰]. من به معنای «از».
[۱۱]. مع ب_معنای «با».
[۱۲]. وسائل الشیعه ج۱، ص،
@yortchi_bosjin_pdf
@yortchi_bosjin_pdf
#فقه
💠معنای الی در آیه وضو
فقهای شیعه معتقدند که برای وضو ساختن، شستن دست ها از بالا به پایین واجب است، ولی اهل تسنن به اتفاق می گویند: «شخص مخیر است دست ها را از پایین به بالا یا به عکس بشوید، ولی شستن از پایین (از سر انگشت ها) به بالا مستحب است».[۱]
دلیل فقهای شیعه «روایات بیانیه» می باشد، که می فرمایند: رسول الله (ص) دست ها را از بالا به پایین می شست[۲] و روایت صحیحه ای که امامان معصوم (ع) در مقام تفسیر آیه مربوط به وضو[۳] فرموده اند: «باید دست ها را از بالا به پایین بشویید».[۴]
اما درباره کلمه “الی” در این آیه شریفه قرآن: «یا ایها الذین آمنوا اذا قمتم الی الصلاه فاغسلوا وجوهکم و ایدیکم الی المرافق …»؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! هنگامی که به نماز می ایستید، صورت و دست ها را تا آرنج بشویید…»، باید گفت که فقط برای بیان حد شستن و مقدار آن می باشد نه کیفیت شستن.
#توضیح_این_ک_در_آیه_مبارک_حدو_مقدار دست ک باید در وضو شسته شود تا آرنج[۵] تعیین شده است، و از آن جایی که وقتی گفته شود دست را بشویید، ممکن است به ذهن بیاید که اگر دست ها را تا مچ بشوییم، کافی است؛ چرا که عرفاً این مقدار شسته می شود. برای رفع این توهم فرموده است، تا آرنج بشویید.
برای روشن شدن مطلب بالا می توان از این مثال بهره جست که مثلاً؛ به خادم مسجد می گویند: «اکنس المسجد من الباب الی المحراب»؛ مسجد را از درب آن تا محراب جارو بزن، در این جا منظور گوینده بیان حد و مقداری است که باید جارو زده شود و نمی خواهد بگوید از کجا شروع و به کجا ختم کن، خصوصاً که در آیه، کلمه «من» نیامده است.
پس کلمه «الی» در آیه فوق، ب_نحو استحباب هم نمی گوید_ک_دست ها را از سر انگشتان به طرف آرنج بشویید.
#عمل_و_سنت_رسول الله (ص)ک_ب_ وسیله اهل بیت آن_حضرت بیان شده است، بهترین گواه بر این معنا می باشد.[۶]
@yortchi_bosjin_pdf
#پس «الی» یا ب_معنای «غایت»[۷]
است، اما غایت مغسول[۸] نه غَسْل و شستن،[۹] و یا طبق فرمایش شیخ طوسی، به معنای «من»[۱۰] یا «مع»[۱۱] می باشد.[۱۲]
[۱]#مغنیه، محمد جواد، الفقه علی المذاهب الخمسه، ص ۸۰؛ جزیری، عبد الرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه، ج ۱، ص ۶۵، مبحث بیان عدد السنن و غیرها…؛ صلاه المؤمن القحطانی، ج ۱، ص ۴۱و۴۲٫
[۲]. وسائلالشیعه ج ۱، ص ۳۸۷، ابواب الوضوء، باب ۱۵، بَابُ کَیْفِیَّهِ الْوُضُوءِ وَ جُمْلَهٍ مِنْ أَحْکَامِهِ.
[۳]. مائده،۶٫
[۴]. وسائل الشیعه، ج۱، ابواب الوضوء، باب ۱۹، ح ۱٫
[۵]. «مرافق» جمع «مرفق» به معنای «آرنج» است.
[۶]. برای آگاهی بیشتر رجوع شود به: عطائی اصفهانی، علی؛ چرا؟ چرا؟؛ ص، ۲۷-۱۹٫
@yortchi_bosjin_pdf
[۷]. غایت به معنای «تا».
[۸]#یعنی محدوده دستی ک_باید_شسته شود تا آرنج است.
[۹]#یعنی_ن_این_ک_شستن تا آرنج است و از این_جهت_توهم شود_ک_کیفیت شستن باید_ب_سمت و سوی آرنج باشد.
[۱۰]. من به معنای «از».
[۱۱]. مع ب_معنای «با».
[۱۲]. وسائل الشیعه ج۱، ص،
@yortchi_bosjin_pdf
