#عید_فطر#غاصبان_شئون_ومقامات_وألقاب_وحقوق_اهل_بیت_علیهم_السلام🔰 أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ عَمْرِو بْنِ عُثْمَانَ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ دِينَارٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ: يَا عَبْدَ اَللَّهِ مَا مِنْ عِيدٍ لِلْمُسْلِمِينَ أَضْحًى وَ لاَ فِطْرٍ إِلاَّ وَ هُوَ يُجَدِّدُ لآِلِ مُحَمَّدٍ فِيهِ حُزْناً قُلْتُ وَ لِمَ ذَاكَ قَالَ لِأَنَّهُمْ يَرَوْنَ حَقَّهُمْ فِي يَدِ غَيْرِهِمْ .
امام صادق ع فرمودند : هیچ عید فطر و قربانی نیست، مگر آن كه با آمدن آن غم و اندوه آل محمد صلی الله علیه و آله تجدید مىشود. راوى گفت: چرا ؟! امام فرمود: زیرا آنان حق خویش را در دست دیگران مىبینند.
📚 الکافي ، ج ۴ ، ص ۱۶۸ .
********************************
🔰لزوم یاد کردن از غربت و مهجوریت حجت خدا در اعیاد اسلامی
أَبُو جَعْفَرٍ أَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْقُرَشِيُّ قَالَ أَخْبَرَنِي بَعْضُ أَصْحَابِنَا قَالَ:
كَانَ الْمُعَلَّى بْنُ خُنَيْسٍ رَحِمَهُ اللَّهُ إِذَا كَانَ يَوْمُ الْعِيدِ خَرَجَ إِلَى الصَّحْرَاءِ شَعِثاً مُغْبَرّاً فِي زِيِّ مَلْهُوفٍ، فَإِذَا صَعِدَ الْخَطِيبُ الْمِنْبَرَ مَدَّ يَدَهُ نَحْوَ السَّمَاءِ ثُمَّ قَالَ: اللَّهُمَّ هَذَا مَقَامُ خُلَفَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ، وَ مَوْضِعُ أُمَنَائِكَ الَّذِينَ خَصَصْتَهُمْ بِهَا ابْتَزُّوهَا، وَ أَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِمَا تَشَاءُ لَا يُغْلَبُ قَضَاؤُكَ، وَ لَا يُجَاوَزُ الْمَحْتُومُ مِنْ تَدْبِيرِكَ كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ، عِلْمُكَ فِي إِرَادَتِكَ كَعِلْمِكَ فِي خَلْقِكَ، حَتَّى عَادَ صَفْوَتُكَ وَ خُلَفَاؤُكَ مَغْلُوبِينَ مَقْهُورِينَ مُسْتَتِرِينَ، يَرَوْنَ حُكْمَكَ مُبَدَّلًا وَ كِتَابَكَ مَنْبُوذاً، وَ فَرَائِضَكَ مُحَرَّفَةً عَنْ جِهَاتِ شَرَائِعِكَ، وَ سُنَنَ نَبِيِّكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ مَتْرُوكَةً، اللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ الْغَادِينَ وَ الرَّائِحِينَ وَ الْمَاضِينَ وَ الْغَابِرِينَ، اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ زَمَانِنَا وَ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ وَ أَحْزَابَهُمْ وَ أَعْوَانَهُمْ، إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
احمد بن ابراهیم قُرَشی گوید: بعضی از یاران ما برایم نقل کرد؛ مُعلّی بن خُنَیس [از اصحاب امام صادق علیه السلام] چنین بود که هر گاه روز عید فرا می رسید با حالی ژولیده و غبارآلود و در هیئتی غمزده [همراه نمازگزاران] به صحرا خارج می شد و زمانی که خطیب [نماز عید] بالای منبر می رفت دستش را به سوی آسمان بلند کرده و می گفت:
پروردگارا، این جایگاهِ خلفا و برگزیدگانِ تو و محلِ امانت دارانی است که ایشان را مخصوص این مقام گردانیده ای. این [جایگاه] را به زور از ایشان سلب کردند -و تو تقدیر کننده ی امور هستی که تقدیرت مغلوب نگردد و از تدابیر حتمی ات تخلف نشود، هر گونه که بخواهی و هر چه که بخواهی. عِلمت در اراده ات مانند علمت در آفرینش ات است- [غصب این مقام] تا [به] این [جا رسید] که برگزیدگان و خلفایت مورد قهر و غلبه قرار گرفته و در پس پرده نهان گشته اند، حُکمت را تغییر یافته و کتابت را دور افکنده شده و فرائضت را از راستای شریعتت تحریف شده و سنّت های رسولت را رها شده می بینند،
پروردگارا لعنت نما دشمنانِ ایشان را از اولین و آخرین شان و صبح و شب کنندگان شان و گذشتگان و باقی ماندگان شان، پروردگارا لعنت نما ستم پیشگان زمانِ ما را و پیروان و دنباله رو ها و دسته ها و یاری کنندگان شان را که همانا تو بر هر کاری توانایی.
👈کلام علامه مجلسی (ره) در توضیح این روایت:
این روایت دلالت دارد بر مستحب بودن اظهار غم و اندوه در عید فطر و قربان در روزگار تسلط ائمه ی گمراهی و مغلوبیت ائمه ی هدایت صلوات الله علیهم وقتی بزرگان اصحاب ائمه معصومین (علیه السلام) چنین رفتار کرده اند به علاوه اینکه اظهار اندوه اقتدایی است به ائمه (علیه السلام) آنچنان که نقل شده در هر عیدی به خاطر دیدن حقِ خویش در دست دیگران غم و اندوه شان تجدید می شود.
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج47، ص363 / ج87، ص369
📚رجال الكشي - إختيار معرفة الرجال، ص381
📚مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج6،
ص146
https://t.me/antimortad