#شماره_اول #نشریه_نقد
سال اول- شماره اول- اسفند ۱۳۶۸
#ش_والامنش #ماکس_هورکهایمر
#امیر_هاشمی #کارل_لویت
@litera9

@litera9
#شماره_اول #نشریه_نقد
سال اول- شماره اول- اسفند ۱۳۶۸
#ش_والامنش #ماکس_هورکهایمر
#امیر_هاشمی #کارل_لویت

آیا ما به عنوان روشنفکر چپ ایرانی در شرایط ویژه ای هستیم؟ آیا این ویژگی ماست به عنوان روشنفکر چپ یا ویژگی شرایط اجتماعی / تاریخی ماست : یا از دیالکتیک این دو موقعیت ناشی شده است؟ و آیا باید براین اساس برای خود وظیفه ای ویژه قایل شویم ؟ دشوار نیست که با اتکا بر انچه روشنفکر چپ ایرانی دست کم در یک دهه ی اخیر کرده و یا با آنچه بر او رفته است، برایش نوعی ویژگی دست و پا کنیم و دشوار نیست که با استناد به موقعیت جامعه ی ایران، تاریخش، تحولات اخیرش و جایگاهش در روابط جهانی آن را ویژه بنامیم ۰ اما ویژه خواندن خود به عنوان روشنفکر چپ یا موقعیت اجتماعی / تاریخی خود، همواره سازنده ی تعینی دقیق نیست . بسا که تنها میل سرشتی روشنفکرانه را ارضاء کند که همواره با تعیین جغرافیایش، خود را از دیگران و دیگر چیزها ممتاز میکند تا جدارهای قلعه ی هویتش نفوذ ناپذیر باقی بمانند، چون واحه ای از دانایی در برهوت نادانی غبطه انگیز باشد و رسول و ناجی و پیام آور دیده شود، همواره خود و موقعیتش را خطیر بپندارد و روزنه ها را برباد شورانگیز آگاهی ناخوش ببندد .

#شماره_اول نشریه نقد
سال اول- شماره اول- اسفند ۱۳۶۸
#ش_والامنش #ماکس_هورکهایمر
#امیر_هاشمی #کارل_لویت
@litera9

@litera9
سپیده دمان #فلسفه_تاریخ_بورژوایی
#ماکس_هورکهایمر
#محمد_جعفر_پوینده

سپیده دمان فلسفه تاریخ بورژوایی


نویسنده: ماکس هورکهایمر

مترجم: محمدجعفر پوینده

تعداد صفحه: 162


سپیده دمان فلسفه ی تاریخ بورژوایی، که همزمان با انتصاب هورکهایمر به ریاست موسسه ی تحقیقات اجتماعی فرانکفورت نوشته شده (1930)، آزمایشگاهی بود برای آشکار شدن «نظریه ی انتقادی» در پگاه زایش آن. هورکهایمر با ماکیاولی، هابز، یوتوپیاپردازان بزرگ دوره ی رنسانس، ویکو و هگل تبادل نظر می کند. مسیری انتقادی که در پایان آن آشکار می شود که راه به سوی حقیقت، بخشی از حقیقت است .
هورکهایمر به دور از بی طرفیِ تاریخمندی و خواست فروکاهنده ی جامعه شناسیِ شناخت «به یک موضوع تاریخی نزدیک نمی شود مگر هنگامی که با آن چونان جوهر فرد (موناد) برخورد کند.» (والتر بنیامین). فلسفه نمی تواند به ایدئولوژی فروکاسته شود .
سپیده دمان فلسفه ی تاریخ بورژوایی، افزون بر افشای ابزار انگاری سیاسی (سیاست در مقام فن چیرگی بر انسان ها، در تداوم برنامه ی غربیِ سلطه بر طبیعت) طرح تاریخ انتقادی عقل سیاسی را که از پیدایش دولت خودکامه جدایی ناپذیر است، ارائه می دهد .
فراخوان به عمل، مایه ی وحدت و توان این اثر است. هورکهایمر در همان حال که با متافیزیک و ذات های شیءواره ی حاصل آن (هستی، روح، طبیعت یا تاریخ) مبارزه می کند از هشدار دادن مورد «فروتنی اندیشه» و بردباری ایدئالیسم دمی باز نمی ایستد .
«آن کس که شکیبایی در برابر رنج و مرگ را موعظه می کند، نباید از یاد ببرد که شکیبایی همگانی که رویاروی حرکت تاریخی می ایستد، دلیل اساسی بر "ضرورت انتظار کشیدن" است.»

#ماکس_هورکهایمر
👇👇👇👇👇
@philosophic_books