نظری به فلسفه صدرالدین شیرازی (
ملاصدرا)
نویسنده: عبدالمحسن مشکوة الدینی
تعداد صفحات: ۲۳۷
در این کتاب آمده است که
ملاصدرا پايه ريز حكمت متعاليه است . حكمتی نوگرا در فلسفه كه با اتخاذ طريق سومی منبعث از اصول مشترك فريقين اشراق و مشا سعی در ارايه راه جديدی در فلسفه دارد . او عقل و دين را حقيقت واحدی می پندارد و اذعان مي كند كه هرگز نتايج عقليه به مخالفت با دين منجر نخواهند شد . در نظر
ملاصدرا سكون مفهومی خارجی نيست و جسم بی حركت متصور نخواهد بود . او حركت دوری را موجد جميع وقايع عالم می داند و می گويد امواج بطور اتصالی يكديگر را بوجود می آورند .
ملاصدرا زمان را نيز عين استمرار و اتصال امواج و حكمتی ازلی فرض مي كند ، و تصريح مي كند اشيا و حوادث اين عالم ، امواج جزيی و مشخص حركتي كلی اند . وی همچنين استدلال مي كند زمان ومكان امور زايد بر وجود جسم نيستند بلكه دو بخش طبيعی متعلق به وجود جسم اند .
ملاصدرا زمان را مستند به هيچ جسمی ندانسته ، مكان را نيز جسم خاصی قرار نداده است .
#ملاصدرا
👇👇👇👇👇
@philosophic_books