اختیارات قانونی (آیت الله) خمینی با قدرت شاه قابل قیاس نبود. انقلاب 1285 یک نظام پادشاهی #مشروطه ایجاد کرد، در حالی که انقلاب 1357 قدرتی به اندازه پیشوایی مذهبی برای رهبری در نظر گرفت. چنانچه یکی از شاگردان اصلی (آیت الله) خمینی (ح منتظری 16 مهر58) گفت اگر قرار باشد میان دموکراسی و ولایت فقیه یکی را انتخاب کند، در انتخاب دومی هیچ تردیدی نخواهد کرد زیرا ولایت فقیه در واقع صدای خداوند است.
@IranSociology
خود (آیت الله) خمینی بر این باور بود که قانون اساسی ابدا با #دموکراسی تناقض ندارد. زیرا " #ملت، روحانیون را دوست دارد. به روحانیون اعتقاد دارد. می خواهد رهبری اش به دست روحانیون باشد. پس درست است که مرجع نظارت داشته باشد بر اعمال نخست وزیر یا ریاست جمهوری. برای اینکه جلوگیری شود از اشتباهات یا برخلاف قانون که قرآن است عملی انجام نشود(1)". چند سال بعد (آیت الله) خمینی به این نکته اشاره کرد که دولت اسلامی در مقام امانتی الهی است که خداوند به پیامبر سپرده است_ می تواند بر اساس مصلحت، برخی از قوانین را معلق کند. مصلحت، نگره ای است مربوط به اهل سنت که در گذشته شیعه آن را رد کرده بود.

پ.ن1: ر،خمینی، « #دولت قدرت حاکمه ای است که از طریق خداوند به پیامبر تفویض شده است» کیهان هوایی، 30 دی 1367

منبع: #تاریخ #ایران #مدرن ، نوشته #یرواند_آبراهامیان ، ترجمه ابراهیم فتاحی، #نشر_نی ص 292-293

✅به کانال جامعه شناسی بپیوندید
@IranSociology