😢نوحه سنتی، ناآگاهانه نیست: نگاهی کوتاه به نوحه‌ای از یاسین الرمیثی
👈 یاسین الرمیثی (درگذشته به سال 2005م)، در کنار حمزه زغیر، یکی از مشهورترین نوحه‌خوانان عراقی در نیم قرن گذشته است. او از نظر نسل، سبک و فرهنگ، به طبقه نوحه‌خوانان سنتی عراقی تعلق دارد که بعد از سال 2003م و سقوط حزب بعث، به سبب برخی تغییرات از جمله ورود نسلی از نوحه‌خوانان عراقی که در ایران زندگی کرده بودند، دچار تغییر و تحول اساسی شد.
👈 یکی از مشهورترین نوحه‌های رمیثی، قصیده‌ای است با عنوان «ای حسین با تمام وجودمان» سروده شاعر عراقی رسول محیی الدین. این قصیده که به لهجه عراقی عامیانه سروده شده، در دهه 1970 میلادی در عراق مورد استقبال بسیار قرار گرفت و از مردم نقاط دور دست عراق تا «هیئت دانشجویان» حزب الدعوه عراق با آن ارتباط برقرار کردند (درباره این هیئت نگاه کنید به این
مقاله).
👈 این نوحه که کاملاً نسبت به مسائل خیال‌پردازانه همچون ویژگی‌های بدنی شهدای کربلا، بی‌تفاوت است، گوئی به ندای امام حسین (ع) در سخنان روز عاشورا پاسخ می‌دهد که فرمود: «ارْجِعُوا إِلَى أَنْفُسِكُمْ وَ عَاتِبُوهَا» (به خودتان بازگردید و آن را به پرسش بکشید). یاسین الرمیثی می‌خواند:
يـحـسـيـن بـضـمـايرنه [ای حسین با تمام وجودمان ]
صحنه بيك آمنه [فریاد می‌زنیم که به تو اعتقاد داریم]
لا صـيـحة عواطف هاي [این فریادی از سر احساس زودگذر نیست]
لا دعوة و مجرد رآي [و نه ادعائی و نه تنها سخنی]
هـذي مـن مـبـادئـنـه [این برگرفته از اصول باورهای ماست]
صـحنه بيك آمنه [فریاد می‌زنیم که به تو اعتقاد داریم]
👈 این نوحه و نمونه‌های مشابه، چه از حیث محتوا و چه از منظر نفوذ و محبوبیت چند دهه‌ای‌شان، نشان می‌دهد که نوحه سنتی و یا عامیانه، بر خلاف آنچه گفته می‌شود و بیش از آنچه تصور می‌شود، می‌تواند محملی برای اندیشیدن درباره واقعه کربلا و برقراری ارتباط فکری و نیز احساسی با عاشورا باشد. این میراثو می‌تواند انگیزه‌ای را فراهم کند که شنوندگان، هر یک به اندازه خود، در این زمینه بیندیشند و سعی در تطبیق خود با کلیت فکر اسلامی داشته باشند؛ کلیتی که واقعه عاشورا از منظر باورمندان تنها درون آن باید فهمیده شود.
#عراق #محرم1399
کانال جامعه و فرهنگ | پیمان اسحاقی
https://t.me/peymaneshaghi110
