حدود ۱۲۰ سال پیش، مظفرالدین شاه قاجار تصمیم گرفت یکی از همسران پدرش را به سفر حج بفرستد. سکینه سلطان اصفهانی که به وقارالدوله ملقب شده بود، مورد عنایت قرار گرفت و عازم حج شد. او دستی بر قلم داشت و تصمیم گرفت خاطرات روزانه‌اش را بنویسد؛ نتیجه شده است سفرنامه‌ای خواندنی و جذاب به قلم زنی از خاندان سلطنتی قاجار در سال‌های پس از مشروطه. وقارالدوله دهم مهر ۱۲۷۸ شمسی (سه‌شنبه ۲۶ جمادی‌الاولی سنه ۱۳۱۸ تنکوزئیل) عازم سفر می‌شود و ۱۸ ماه بعد به دارالخلافه بازمی‌گردد. سفر از راه لبنان و حلب انجام گرفته و برای همین طولانی شده است. اقامت دو ماهه در عتبات در رفت و برگشت هم به مدت سفر افزوده. البته او در مدت اقامت در کربلا از نوشتن دست کشیده و بنابراین اتفاقات حدود ۲ماه از سفرش چندان روشن نیست. جالب است که نویسنده به مخارج سفر توجه نشان داده و هر جا چیزی خریده و یا مبلغی داده، چه به عنوان مزد و انعام و چه به عنوان عوارض، آن را یادداشت کرده. باز از نکات جالب سفرنامه، توجه وقارالدوله به زرق و برق شهر‌هاست؛ او بیروت، پرت‌سعید و کربلا و نجف و... را خوب توصیف می‌کند و مزایای هر کدام از شهرها را به قلم می‌آورد. #نشر_علم @bybook
دهم ربیع الاول سالروز ازدواج پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با حضرت خدیجه سلام الله علیها.
و سالروز وفات حضرت عبدالمطلب علیه السلام
از سفرنامه سکینه وقارالدوله (1279 شمسی) :
«صبح به عزم زیارت وادی ابوطالب رفتیم، هنوز طلوع نکرده اول زیارت حضرت خدیجه خاتون (س) مشرف شده و بعد.... و حضرت عبدالمطلب (ع) مشرف شدیم که در یک اتاق مدفون هستند ولی صندوقشان جداست... » . ص98
هنوز جریان وهابیت دست به تخریب قبور ایشان نزده بودند. حدود 120 سال پیش
www.safarvaname.ir
https://t.me/safarvaname
https://www.instagram.com/safarname.insta?r=nametag
