وفات جمال الدین خوانساری (1125ق)
|۸:۲۸,۱۳۹۶/۳/۳۱| بازدید : 96 بار
جمال الدین فرزند محقق خوانساری معروف به آقاجمال «محقق خوانساری» یکی از بزرگترین علمای شیعه در قرن دوازدهم هجری است. وی در بیت علم و حکمت، نشو و نما نمود و سنوات عمر خود را در اصفهان سپری نمود. آقاجمال از محضر پدر دانشمند خویش و محقق سبزواری و دیگر اساتید اصفهان به کمالات علمی نائل آمد. وی در علم کلام، منطق، فلسفه، حکمت، فقه، اصول، تفسیر و... پس از پدر، یگانه عصر خویش گشت؛ معظمله نیز به محقق خوانساری معروف است و با مدقق شیروانی معاصر و در یک ترازو. آقاجمال را برادری عالم و فاضل بهنام رضی الدین محمد بود که با برادر در دروس علمی شریک بودند؛ هرچند شهرت آقاجمال از آقارضی بیشتر گشت. علامه خوانساری صاحب روضات می نویسد: آقاجمال در روزگار خود ریاست تدریس را به عهده داشت و از برکات انفاسش گروهی از فضلا و اعیان به عالیترین مقامات علمی نائل آمدند. او دانشمندی ظریف، خوش طبع، نیکوچهره، جلیل القدر و با اندیشه متنفذ و بزرگوار بود و آنی از اشتغال به علم غافل نبود... محصلین خویش را به درس مدام تشویق مینمود و ببه آنها می گفت عزیزان من بدانید در سایه پشتکار و اشتغال به تحصیل، شما از آقاجمال کمتر نیستید. معاصرش شیخ حر عاملی در کتاب امل او را به عنوان حکیمی دانشمند و فقیهی فاضل ستوده و محدث نوری و محدث قمی نیز در آثار خود بهدنبال جمال معنویاش رفتهاند. آقاجمال شرحی بر "شفا" و "اشارات" ابن سینا نوشت و "شرایع"، "معالم"، "شرح لمعه"، "تهذیب" و "مختصرالاصول" را نیز حاشیه زد و شرحی فارسی بر "مفتاح الفلاح" در ادعیه زد. آقاجمال، قرآن مجید و صحیفه سجادیه را ترجمه نمود و شرحی نیز بر غرر و درر آمدی زد. آقاجمال حاشیه ای بر من لا یحضره الفقیه نیز نوشت و فصول مختار سیدمرتضی را ترجمه نمود و در اصول دین (و امامت نیز) کتابی مفید به رشته تحریر درآورد. آقاجمال دانشمندی خوش ذوق، پرحافظه، خوش محضر و عالمی حاضرجواب بود. در فکاهیات و مطائبه کم نظیر بود. هیچگاه سخن یا مزاح کسی را به خانه نبرد. آقاجمال الدین خوانساری این دانشمند نیکو صورت و نیکو سیرت در بیست و ششم رمضانالمبارک سال ۱۱۲۵ هجری قمری به حضور مولایش شتافت. قبر او در تکیه خوانساری در تخت فولاد اصفهان واقع گردیده است.