Basatin

معاون همكاريهاي علمي و فرهنگي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي خبر داد؛

همايش بين‌المللي آراء و انديشه‌هاي ابوسعيد ابوالخير برگزار مي‌شود
سيد محمدحسين هاشمي، صبح امروز (21 بهمن‌ماه) در هم‌انديشي اساتيد تركمنستان و ايران در خصوص آراء و عقايد شيخ ابوسعيد ابوالخير در كتابخانه ديپلماتيك مؤسسه فرهنگي اكو، از برگزاري همايش انديشه‌هاي ابوالخير در تهران و عشق‌آباد خبر داد.

به گزارش روابط عمومي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، هم‌انديشي اساتيد تركمنستان و ايران در خصوص آراء و عقايد شيخ ابوسعيد ابوالخير، صبح امروز (21 بهمن ماه) با حضور محمدمهدي مظاهري، رييس مؤسسه فرهنگي اكو، سيد محمدحسين هاشمي، معاون فرهنگي و محسن شجاع‌خاني، مدير كل همكاري‌هاي فرهنگي و دانشگاهي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، هاشمي‌گلپايگاني، سفير سابق جمهوري اسلامي ايران در تركمنستان، احمد قربان‌اف، سفير تركمنستان در ايران، داود اوراز صحت‌اوف، رييس مركز نسخ خطي تركمنستان، وابسته فرهنگي سفارت جمهوري افغانستان در ايران، دبير سوم سفارت تاجيكستان در تهران و اساتيدي از كشورمان، در محل كتابخانه تخصصي ديپلماتيك مؤسسه فرهنگي اكو برگزار شد.

در اين هم‌انديشي معاون همكاريهاي علمي و فرهنگي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي در سخناني گفت: روابط فرهنگي دو كشور در سطح مقبولي است و مبادلات فرهنگي بين ايران و تركمنستان با نظر مساعد مقامات فرهنگي به خوبي انجام مي‌شود و همچنين شاهد رويدادهاي مثبتي در حوزه روابط فرهنگي هستيم.

وي افزود: سال گذشته هفته فرهنگي تركمنستان در تهران برگزار شد و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي با همكاري سفارت تركمنستان ميزبان جمع قابل توجهي از فرهنگيان و هنرمندان اين كشور بود كه در اين مراسم شمه‌اي از فرهنگ دو كشور ارايه شد و مورد استقبال و بازديد علاقمندان قرار گرفت و متقابلاً اوايل پاييز امسال نيز هفته فرهنگي ايران در تركمنستان برگزار و با استقبال بسيار خيلي خوب مردم و رسانه‌هاي اين كشور همراه بود.

هاشمي تصريح كرد: اين رويدادها و مبادلات مي‌تواند تأثير بسيار بسزايي در روابط فرهنگي دو كشور داشته باشد. خوشبختانه پيوندهاي محكم و قوي بين دو كشور دوست و همسايه است و چهره‌هايي بسيار شاخص وجود دارد كه مي‌تواند به عنوان اهرم بسيار مؤثر در نزديكي و پيوند كشورها نقش داشته باشد.

معاون فرهنگي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي اظهار كرد: چهره‌هايي همچون مختومقلي و ابوسعيد ابوالخير، تأثيرات بسيار خوبي دارند و با همكاري مؤسسه فرهنگي اكو و سفارت تركمنستان در تهران در تلاش هستيم كه به زودي همايش آراء و انديشه‌هاي شيخ ابوسعيد ابوالخير را در تهران و عشق‌آباد برگزار كنيم.

وي افزود: با رصدي كه در حوزه كشورهاي همسايه داريم، خطر رشد جريان‌هاي افراطي‌گرايي، سلفي و وهابي بسيار جدي است و يكي از راه‌هاي جدي مقابله با اين جريان‌ها، اشاعه فرهنگ، فكر و انديشه‌هاي مختومقلي و شيخ ابوسيعد ابوالخير است.

هاشمي در پايان سخنانش با اشاره به انديشه‌هاي‌ منحرف افراطي‌گرايي اسلامي در منطقه تصريح كرد: اين خطر را نبايد ساده گرفت و واقعاً امروزه جهان اسلام از اين حيث آسيب‌پذير است و در كشورهاي شمال و خيلي از كشورهاي منطقه افراطي‌گرايي به وقوع پيوسته است كه با تكيه بر اين انديشه‌ها مي‌توانيم مقابله جدي داشته باشيم.

در ادامه اين نشست ميهمانان حاضر به بررسي آراء و عقايد شيخ ابوسعيد ابوالخير پرداختند.
️
??@kiani694??

میراث بانی ناتوان برای فرهنگ کشورمان بودیم....
بخشی از مصاحبه با فارس نیوز
***
تنها چیزی که به ذهنم می‌­رسد این است که لازم است از خودمان بپرسیم، چرا در ارتباط با محیط فرهنگی خارج از ایران موفقیت­‌های شایانی را کمتر به دست آوردیم؟ به این معنا که انتظار می‌رود ایران، کشوری با فرهنگ، تمدن، تاریخ و زبان و گستره هویتی، تمدنی فرامرزی و فراسرزمینی نقش موثرتری را داشته باشد و اینگونه نباشد که گاه در دسته برخی کشورهای درجه دوم طبقه­‌بندی شود. زیرا به لحاظ هویت و فرهنگی، هزار سال تولید و انباشت ادبیاتی در تمام شاخه­‌های علوم را به زبان فارسی داریم که یک گنجینه با ارزشی را برای ما گذاشته است و این فرصت را به مردم ما می‌دهد.
اگر چه ۱ هزار سال بعد از فردوسی متولد شدیم، بتوانیم همانگونه که فردوسی شاهنامه را سروده و فهمیده، آن را بخوانیم و مضامینش را درک کنیم. در حالی که در یک کشوری مانند آلمان این ویژگی وجود ندارد؛ یعنی اگر الان شما آثار گوته، متعلق به دو سده پیش را در مقابل یک جوان معاصر آلمانی قرار بدهید، او در خوانش و درک مفاهیمش دچار اشکال اساسی است. زبان تا حدی تغییر پیدا کرده است. اما با این حال سهم فرهنگ آلمان، سهم فرهنگ فرانسه، سهم فرهنگ کشور کوچکی مانند پرتغال در میراث ادبیات جهانی اگرچه به میزان مضامین و تولیدات ادبی ما نیست، اما با همین دارایی خود در دنیای معاصر گاهی اوقات به سهم و موقعیت فرهنگی ما طعنه می‌زنند. این برای ما دردآور است که میراث‌بان شایسته و مروج مناسبی برای فرهنگ و هویت و سرمایه نیاکان خود نبوده‌ایم.
از این رو به نظرم می­­‌رسد به عنوان یک رایزن فرهنگی یا به عنوان کسی که در محیط فرهنگی کار کرده است لازم است ببینیم اشکال از کجاست؟ اشکال از نوع و ویژگی­‌ها و شاخص­‌ها و مؤلفه­‌های فرهنگی است یا از عملکرد، برنامه­‌ریزی اجرایی و رفتار عملیاتی ما؟ از این باب است که معتقدم رسانه­‌ها فرصت بسیار خوبی را می­‌توانند در مقابل افکار عمومی بگذارند که درک کنند چه اتفاقی می­‌افتد؟ دنیای امروز به کدام سمت می­‌رود و ما باید از چه سیاست­‌ها و برنامه­‌های فرهنگی­‌ای برای تأثیرگذاری مستقیم استفاده کنیم. برای اینکه مخاطبان بیشتری داشته باشیم. برای اینکه با هجمه سیاسی رسانه یا مواضع آدم­‌هایی که قواعد را رعایت نمی­‌کنند مانند ترامپ اینگونه فشار در اطراف ما شکل نگیرد.
برای این کار باید محیط بین­‌الملل را پایش کنیم و تقویم فرهنگی­‌ای را داشته باشیم که به همان میزانی که الزامات و ویژگی­‌های فرهنگی خودمان را دارا باشد، با نظام بین­‌الملل هم همسان باشد. مثلاً برنامه­‌ای به نام نوروز داریم، همه ساله سازمان­‌های فرهنگی و سفارت­خانه­‌ها برای نوروز برنامه­‌ای دارند و در تمام این برنامه­‌های ویژگی­‌های مشترکی وجود دارد سفره هفت­‌سین، پیام نوروزی سفیر و رایزن و ... ، سخنرانی فلان شخصیت در آداب نوروز، دید و بازدید، گفت‌وگو، پذیرایی و اجرای یک موسیقی. در نگاه این بنده این محدود عمل کردن و ساده‌سازی مسائل گاه برای رفع تکلیف و مسئولیت است. از خودمان سؤال کنیم آیا نوروز یک پدیده ایرانی صرف است که می­‌خواهیم آن را در بسته محدود ایرانیان مقیم یک کشور آن هم مرتبطین با نهادهای فرهنگی، اسلامی و سیاسی خود برگرار کنیم یا نوروز که امروز برای ۱۱ کشور ثبت جهانی شده است. اجازه می‌دهد ما هدایت فرهنگی لااقل بخشی از این ۱۱ کشوری که روزی در قلمرو سیاسی و قرن‌ها در اقلیم فرهنگی ما جای دارند را عهده‌دار شویم؟ اگر ما واقعاً به ابعاد متعدد فرهنگ ایرانی اعتقاد داریم، باید از ظرف و از قوه ۱۱ کشور و یک نگاه بین­‌المللی برای معرفی نوروز استفاده کنیم.
از نگاه بنده، پدیده­‌های ما که در تقویم­‌مان است، بعضی از آن‌ها ابعاد جهانی دارند. ولی قدرش را نمی­‌دانیم چرا که سازمان­­‌ها و نهادهای برنامه‌­ریز و مؤثر در حوزه فرهنگ به ساده‌­ترین وجه اجرایی آن بیشتر توجه نشان می‌دهد، این آن چیزی است که من و همکارانم لااقل در دوران مسئولیت در برلین سعی کردیم از آن فرار کنیم

✅ با سلام و‌ احترام و سپاس به نظر میرسد، تا زمانی‌ که مسؤولان سازمان فرهنگ و‌ ارتباطات اسلامی، به میراث فرهنگی و‌ تمدنی اسلام و ایران، در فراسوی مرزها، نگاهی کاملاً فرودستانه و‌ کاملا مقطعی دارند (هیچ برنامه راهبردی در این زمینه وجود ندارد) و به صراحت اعلام میکنند، ابداً اولویت سازمان این امور نیست، طبعاً تا این نگاه ضعیف تغییر نکند، مطلقا نباید در این مقولات که فرمودید، انتظاری داشت.
برای نمونه بارز آن، راه دور نرویم، وقتی جنابعالی به عنوان رایزن فرهنگی ایران در آلمان انتخاب شدید، با توجه به شناختی که میراث پژوهان از کارهای بسیار سترگ پ ارزشمندی که در حوزه نسخ خطی از حضرتعالی (در وزارت خارجه)، طی دو‌ دهه گذشته در خاطر داشتند، برداشت اولیه این بود که در دوره ماموریت حضرتعالی، نسبت به معرفی میراث فرهنگی - تمدنی ایران اسلامی، در جای جای آلمان، دست کم در حوزه نسخ خطی و‌ اسناد، چندین‌کار سترگ در قالب کتاب، شکل خواهد گرفت، ولی از آنجا که عزیزان در سازمان به صراحت اعلام‌ میفرمایند، اولویت سازمان اینها نیست، طبعاً آن میشود که میبینیم، با اینکه دهها هزار مواد ناب و‌ دست اول پژوهشی از فرهنگ ایران در این خزانه ها و‌آرشیوهای این کشورها هست - که میتواند مجامع علمی ما را رونق دهد - ولی از آنجایی که اولویت سازمان اینها نیست، ماموریت رایزنهای محترم بعد از چند سال، تمام میشود، گاه دریغ از یک برگ معرفی این آثار و‌ تزریق آن به فرهنگ ایران، و متاسفانه تنها اخباری که از رایزنیهای ایران در وبسایتشان همواره میخوانیم، همان برنامه های معمولی روزمره و مقطعی! در حالی که اگر هر رایزن بزرگواری، تصمیم‌ میگرفت در دوره ماموریت خود، یکی دو‌‌ کار سترگ و‌ فاخر و‌ ماندگار، در معرفی میراث تاریخی ایران (فرهنگی و‌تمدنی) در حوزه ماموریت خود، به یادگار گذارد، هر ساله، دست کم، چهل اثر میبایست در سازمان‌ منتشر میگردید ...،
با اینکه تمامی فرهنگبانان خدوم این مرز و بوم، متفق القول و معترفند، رکن رکین "فرهنگ ایران زمین"، در همه ابعاد آن، بر میراث فرهنگی (دستاوردهای نامحسوس و‌ معنوی) و‌ میراث تمدنی (دستاوردهای ملموس و‌مادی) استوار است، با این حال و از عجایب روزگار است، این اساسی ترین و‌ اولین و‌ مهمترین اولویت (که از وظایف اصلی تمامی رایزنیهای فرهنگی همه کشورها شمرده میشود) چطور نادیده گرفته میشود، و صد ای کاش برای یکبار هم که شده یک بزرگواری، از درون یا برون سازمان، سکوت چندین ساله را میشکست و این کلمه "فرهنگ" و‌ حدود و‌ ثغور (که از زمان‌ تاسیس سازمان بر تارکِ آن‌ نقش بسته است) را برای جامعه‌ علمی‌ کشور تعریف‌ مینمود تا معلوم شود، دقیقاً ارتکاز و‌ تبادر ذهنی عزیزان سازمان، از مقوله "فرهنگ" چیست؟ با سپاس و‌پوزش از تطویل💐

@litera9

در این اثر ارزنده، ایران از دوران‌های قدیم تا عهد صفوی از دید فیلسوفان و نویسندگان و سیاحان اروپایی تصویر شده است و نقش بزرگی که این کشور باستانی در راه هدایت و دگرگونی و تحول اوضاع اجتماعی و فرهنگی جهان غرب داشته شرح داده شده است مصنف ، محقق این اثر را به سائقه اشتیاق وافر به شناخت فرهنگ و تمدن ایران برای گذراندن رساله دکترای خود تدوین کرده است.

ایران فرهنگی
ویراستار: مهدی جامی
مجموعه‌ای که در قالب این دفتر ویژه‌ی آسو می‌خوانید چیزی میان مجله و جُنگ و مجموعه مقاله است. دفترهای ویژه‌ی آسو هر کدام مشخصه‌های خود را دارند. برای این دفتر تلاش کرده‌ایم که مجموعه‌ای از یادداشت و جستار و مصاحبه و نیز نظرسنجی فراهم آوریم که طبعاً به سوی ژانر مجله گرایش پیدا کرده است. اما دقیقاً همان نیست چون از نظر تصویری یا توزیع صفحات و تنوع آن‌ها در چارچوب مجله نمی‌گنجد. مطالب سبک‌تر که معمولاً در مجله از ضروریات است در این‌جا در نظر گرفته نشده است. افزون بر این، یادداشت‌های کوتاه مثلاً در معرفی کتاب که می‌توانسته در آخر دفتر بیاید تدارک نشده است. برای همین می‌بینید که تقریباً همه‌ی صفحات دارای مقاله و یادداشت‌های به‌ نسبت طولانی است
آن‌چه هدف اصلی بوده فراهم آوردن مجموعه‌ای در جهت روشنگری مفهوم «ایران فرهنگی» بوده است. بنابراین، از کسانی دعوت کرده‌ایم که با مؤلفه‌های مختلف ایران و فرهنگ سر و کار داشته‌اند و دارند، گرچه همه‌ی کسانی که دعوت شده‌اند نتوانسته‌اند به دعوت ما پاسخ گویند. همچنین با دعوت از خانم فرزانه خجندی، عزیز حکیمی، شهزاده سمرقندی، اسفندیار آدینه از تاجیکستان و ازبکستان و افغانستان سعی کرده‌ایم تنوعی در مشارکت‌کنندگان داشته باشیم که به نحوی تنوع حوزه‌ی ایران فرهنگی را نشان دهد. اما این مجموعه را صرفاً گامی اولیه برای مباحث ایران فرهنگی می‌دانیم و ناچار از آن‌چه در نظر داشته‌ایم تنها بخشی منعکس شده است.
تهیه‌ی این مجموعه به دلایل مختلف به درازا کشید و یک دو بار انتشار آن به تعویق افتاد تا مقاله‌ی تازه‌ای برسد یا پاسخ تازه‌ای به نظرسنجی دریافت شود و در هر صورت کار با کیفیت و وزن بیشتری ارائه شود. از همه‌ی دوستان و سروران که بردباری نشان دادند تا روز انتشار برسد از جانب خود و تحریریه‌ی آسو سپاس‌گزارم.
در این‌جا نمی‌خواهم وارد بحث معنا و مفهوم ایران فرهنگی شوم. هم در خلال مصاحبه‌ها و هم در نوشته‌هایی که خواهید خواند و نیز در مقاله‌ای که برای این مجموعه نوشته‌ام درک و تصوری از ایران فرهنگی ارائه شده است که گاه روشن‌تر است و گاه با ابهام بیشتری روبه‌رو است. امری که به خودی خود نشان می‌دهد مفهوم ایران فرهنگی نیازمند بحث بیشتر است تا توافق جمعی وسیع‌تری درباره‌ی آن پیدا شود. اما آن‌چه روشن است حوزه‌ی سه‌گانه‌ی زبان فارسی است که اکنون در سه کشور گسترده است و در حوزه‌ی میراث ایرانی البته از این سه کشور هم فراتر می‌رود و جهان ایرانی را که امروز میراث آن در کشورها و مرزهای سیاسی مختلف زنده است در بر می‌گیرد. موضوع تبعید و مهاجرت اختیاری هم خاصه در جماعت ایرانی به مسئله‌ی ایران فرهنگی ابعاد تازه‌ای بخشیده است.
مجموعه را پس از جستاری در شناسایی حوزه‌های میراث فرهنگی ایران به گفتگو با استاد داریوش آشوری پیوند می‌زنیم. استاد عمری را به جستجو در گوشه و کنار و سرشت و سرنوشت زبان فارسی گذرانده است. اصل بحث با او هویت و زبان است که امروز بین سه کشور و سه نام فارسی و دری و تاجیکی تقسیم شده است.
گفتگو با دکتر مهرزاد بروجردی در واقع نوعی نقد سیاسی بر بحث زبان و هویت است چرا که او چندان با این گزاره که زبان فارسی حامل هویت ما است موافق نیست و مایل است از نگاه ادیبانه به هویت دور شویم.
گفتگوی سوم با خانم فرزانه خجندی است که از شاعران شاخص تاجیکستان است. داستان اصلی در این گفتگو پیوندهای مردم سه کشور حول زبان است. زبانی که او آن را یگانه می‌خواند گرچه سه نام داشته باشد.
چنین دیدگاهی در مقاله‌ی عزیز حکیمی هم آمده است. او که خود از روزنامه‌نگاران، مترجمان و نثرنویسان خوب افغانستان است گوشه‌ای از سیاست زبانی در افغانستان را شرح می‌دهد و چرایی این‌که فارسی افغانستان به نام دری نامیده شد.
انعکاس میهن و وطن در سینما یکی از مهم‌ترین موضوعات شناخت فرهنگ ملی از چشم دوربین است. علاقه‌مند بودیم درباره‌ی هر سه کشور این موضوع را بررسی کنیم اما حالیا به بررسی پرویز جاهد درباره سینمای «ایران» بسنده کرده‌ایم.
در قدم بعدی وضع مهاجران را سنجیده‌ایم که وطن خود را شهر به شهر با خود می‌برند. ماهرخ غلامحسین‌پور که خود داستان‌نویس است در این‌جا گزارشی از نظرات مختلف اهل قلم به دست داده است که در عنوان مطلب به‌خوبی چکیده شده است: ایرانی که وطن مهاجر است همان ایران فرهنگی است.
این ایران با خادمان و نخبگان خود ایران شده است. منصوره شجاعی که کنشگر شناخته‌شده‌ای در مبارزات زنان ایران است چهره‌های پیشگام زنان ایران را به کوتاهی معرفی می‌کند.

روایتی از دکتر اکبر ایرانی رئیس مرکز پژوهشی میراث مکتوب

نام ایران از منظر دکتر ژاله آموزگار

دکتر ژاله آموزگار استاد تاریخ و فرهنگ و زبانهای باستانی را با آن قامت رعنا کیست که نشناسد؟ فخر بانوان مراکز علمی و دانشگاهی است. دو هفته پیش که در محفل انس ماهانه میراث مکتوب شرکت فرموده بودند لطف نموده کتاب "از گذشته های ایران"مجموعه مقالات چاپ شده خود در سال ۹۶ از سوی انتشارات معین را به مؤسسه میراث مکتوب اهدا فرمودند. در مقاله اول که توفیق مطالعه آن را یافتم، حیفم آمد این عبارت ایشان را درباره ‌‌"ایران" به اشتراک نگذارم و بیشتر از آن روی که یادی از این رادزن فرهنگ ایران نموده و شما را در دعای خیر و آرزوهای بلند برای ایشان سهیم کرده باشم.
ایشان می نویسند:

"واژه ایران برای این سرزمین و همچنین عبارتهای ایرانشهر و شهر ایران،آغازین کاربردسیاسی و اجتماعی خود را از دوره اشکانیان دارد و در دوره ساسانیان اهمیت آن به اوج خود می رسد. اما چرا یونانیان و به تبع آنها غرب با این همه روایت های آریایی این سرزمین را پرسpersa نامیدند؟ در این مورد این چنین می توان استدلال کرد: از آنجا که یونانی ها در آن سده ها بیشترین ارتباط را با ایالت پارس و فرمانروایان آن داشتند، این سرزمین را به نام و مشتق از پارس،پرسه نامیدند و از این راه این نام در زبانهای اروپایی به صورت persa,persia, persian درآمد، همان گونه که ما نیز سرزمین "هلن" را با نام نزدیک ترین استان آن که "ایونیا" Ionia نام داشت. "یونان" نامیده ایم وگرنه از دیرباز ایران، ایران بوده است و قانونی که در سال ۱۳۱۲تصویب شد،برای این بود که در کشورهای دیگر هم به جای پرس، ایران، ایران نامیده شود."

سرافرازباد چنین بانویی که افتخار ایران است.

@safinehyetabriz

بسم الله الرحمن الرحیم

مهمانان گرامی
اساتید و محققان دانشگاه آزاد برلین
سرکار خانم پرفسور دکتر ایزابلا تُورال نیهوف

نخست اجازه می خواهم به عنوان سفیر ج.ا.ا در آلمان مراتب خرسندی عمیق خود را از این رویداد مهم در صحنه روابط فی مابین فرهنگی دو کشور اعلام نمایم.
در حقیقت آنچه امروز در این جلسه روی می دهد صرفاً تجلیل از مقام شامخ یک محقق و پژوهشگر به شمار نمی آید بلکه این برنامه اقدامی نمادین است برای نشان دادن شناخت و درک عمیق جامعة علمی ایران از تحولات و مطالعات علمی در جامعة آلمانی زبان.
برگزیده شدن اثر پژوهشی محقق ارجمند خانم پرفسور دکتر نیهوف با عنوان «الحیره» که اختصاص به تاریخ کهن نجف اشرف داشته و به توسط دبیرخانه شورای کتاب سال ج.ا.ا و به کارگزاری و هماهنگی رایزنی فرهنگی سفارت ج.ا.ا، عنوان اثر برتر در حوزة مطالعات اسلام، ایران و تشیع را به خود اختصاص داده است، نشان دهندة تلاشی فراگیر و پیوسته طی یکسال اخیر برای بررسی دامنة مطالعات و پژوهش ها در حوزة آلمانی زبان و معرفی آن به نخبگان علمی و فرهنگی کشورم است.
این نکته خود نشان از آن دارد که اشتیاق و عطش وافری نزد پژوهندگان ایرانی برای آگاهی از رویکرد مطالعاتی دقیق و کاربردی جوامع اروپایی به ویژه محیط آلمانی زبان وجود دارد. مشاهده این اشتیاق ما را به این اندیشه وامی‏دارد که بکوشیم با کمک نخبگان فرهنگی و علمی آلمان زمینة افزایش سطح علمی همکاری های فیمابین مراکز علمی و پژوهشی دو کشور را تسهیل نموده و اجازه دهیم که فرهیختگان و نخبگان برگزیدة این دو ملت بتوانند در همکاری و هماهنگی با یکدیگر مرزهای دانش را درنوردند و به سطح دانایی بشری بیفزایند.
بنابر گزارشی که اینجانب از بخش فرهنگی سفارت ج.ا.ا دریافت داشتم طی یکسال اخیر بیش از 57 اثر در حوزه ادبیات آلمانی زبان که به نوعی به مسائل عمومی و تخصصی اسلام، ایران و تشیع ارتباط داشتند شناسایی شدند و مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند.
پژوهندگان و اساتید برجسته ای در ج.ا.ا و یا داورانی از نویسندگان و دانشگاهیان سایر کشورها آثار منتخب این دوره را زیر نظر دبیرخانة جایزه جهانی کتاب سال ج.ا.ا مورد بررسی و دقت قرار دادند تا اینکه حاصل داوری این کارگروه علمی نهایتاً منتهی به انتخاب اثر گرانسنگ «الحیره» گردید. پژوهشی که با 95 نمره از مآخذ 100 حائز کسب جایزة مشترک رایزنی فرهنگی و دبیرخانة کتاب سال در حوزة ادبیات آلمانی زبان برای سال 2016 میلادی شد.
امروز با خرسندی تمام در کنار شما و در یکی از مهمترین مراکز علمی و آموزشی کشوری که افتخار مأموریت در آن یافته ام، حضور پیدا نموده ام تا بتوانم نهایت سطح و منزلتی را که ملت و مسئولان کشورم نسبت به این مهم از خود نشان داده اند را به نمایش بگذارم.
ترجمه اثر خانم نیهوف امری است که در افقی نزدیک انشاءالله با کمک مترجمین برجستة ایرانی بدان جامة عمل پوشانده خواهد شد و زمینه ای را فراهم خواهد ساخت که مخاطبانی تازه از دنیای اسلام، ایران و شیعیان با اثر بدیعی که مهمترین کانون های فکر پویای شیعی معاصر را به لحاظ پیشینه و دیرینگی تاریخی مورد مطالعه قرار می دهد، آشنا گردند.
در پایان مایلم مراتب قدردانی عمیق خود را نسبت به فعالیت به عمل آمده توسط رایزنی فرهنگی ج.ا.ا در آلمان و دبیرخانة کتاب سال ج.ا.ا در ایران ابراز نموده و آرزو نمایم که این برنامه همانگونه که در نظر گرفته شده بتواند همه ساله مسیر دقیق و کارشناسی علمی خود را طی نموده و با معرفی پژوهش های تازه در جامعة آلمانی زبان زمینة افزایش ارتباط علمی و فرهنگی میان دو کشور را برقرار سازد.

علی ماجدی

@kultur

420. در مراکز علمی فدراسیون روسیه، از زمان پترکبیر تاکنون هزاران، کتاب، مقاله، پایان نامه درباره اسلام، شیعه، ایران و مانند آن، نوشته شده است که بجهت فضای بسته دوره شوروی، بکر مانده اند. بررسی همه جانبه آنها از مناظر، زوایا و رویکردهای مختلف، قطعا زمینه ساز صدها پژوهش در عرصه های گوناگون علمی است. برای نمونه موضوعاتی همچون روش شناسی مطالعات شیعی در روسیه، روش شناسی خاورشناسان روس، گونه شناسی مطالعات اسلامی در مراکز علمی روسیه، بررسی تحلیلی رویکردهای پژوهشی روسها در مطالعات اسلامی، بررسی تحلیلی جایگاه ادبیات فارسی در مراکز علمی روسیه، متون تصحیح شده فارسی در روسیه، تاریخ ادبیات فارسی در روسیه و ... محور کارهای علمی بشود.

🔴 فراخوان بنیاد ملی نخبگان

🔸به اطلاع می‌رساند بنیاد ملی نخبگان در چارچوب برنامه توسعه فعالیت‌های علمی و فرهنگی دانشجویان مستعد تحصیلی کشور، در سال تحصیلی 1402-1401، اعتبارها و تسهیلاتی را به دانشجویان برتر دانشگاه‌ها و مراکز آموزش‌عالی کشور اعطا می‌کند.

🔸دانشجویان هر یک از دانشگا‌ه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور که واجد شرایط مذکور در «شیوه‌نامه توسعه فعالیت‌های علمی و فرهنگی دانشجویان مستعد تحصیلی کشور در سال تحصیلی 1402-1401» هستند، می‌توانند درخواست خود را از طریق سامانه اطلاعاتی بنیاد، به نشانی sina.bmn.ir، ارائه کنند.

🔸فرایند ثبت‌نام آن دسته از متقاضیانی که در حال حاضر دانشجو هستند، از ۱۷ خرداد ماه آغاز شده است و لازم است این دانشجویان اطلاعات و مستندات خود را به همراه تصاویر مربوط، در سامانه سینا بارگذاری یا به‌روزرسانی کنند.

❇️بزرگترین قرآن چاپی جهان در موزه شهر «بولقار» روسیه

⬅️قرآن چاپی با اندازه یک و نیم متر در دو متر که در موزه شهر بولقار روسیه نگهداری می شود، عنوان بزرگترین قرآن جهان را از آن خود کرده است.
⬅️این قرآن که در سال 2011 به سفارش جمهوری تاتارستان روسیه و در انتشارات معروف ایتالیایی «ACR Group» به انتشار رسیده است، دارای 632 صفحه و 800 کیلوگرم وزن است.
⬅️در چاپ این قرآن نفیس از ورق مخصوص اسکاتلندی استفاده شده است که در برابر پوسیدگی در طول گذشت قرنها، مقاوم است.
⬅️جلد این قرآن نیز از فلزهایی چون طلا ، نقره و سنگهایی چون یشم، فیروزه، توپاز، مالاهیت و ... است.
⬅️ این قرآن که برای تورق آن سازه ویژه ای به کار گرفته شده در سال 2011 و قبل از اینکه بعد از چاپ وارد روسیه شود، توسط وزارت فرهنگ روسیه بعنوان «میراث فرهنگی» این کشور به ثبت رسید و در همان سال در کتاب رکوردهای گینس بعنوان«بزرگترین قرآن چاپی جهان » ثبت شد.
@drmehdisanaei

نگاره ورود هیئت دیپلماتیک ایران به پترزبورگ روسیه. در راس این هیئت میرزا ابوالحسن ایلچی یاد شده قرار داشت. بعد از انعقاد دو قرارداد گلستان و ترکمنچای ' دربار ایران این هیئت را روانه روسیه کرده بود تا در مورد برخی مواد دو قرارداد ذکر شده با روسها مذاکره کرده و انها را تعدیل دهند. از جمله بر گرداندن تعدادی از شهرهای ایران که طبق این دو قرارداد از سرزمین ایران جدا شده و به روسها تعلق گرفته بود. ولی شوربختانه پس از 3 سال دستاوردی برای این هیئت و ایرانیان نداشت.
@matoofiasadolah