گنجینه مکتوب

? چیدن کتاب و نام‌نویسی در کتابخانه‌های قدیم

کتاب‌ها را در کتابخانه‌های قدیم اغلب به طور افقی به روی هم می‌چیدند. این ترتیب هنوز در کتاب‌فروشی‌های قدیمی و بساط فروشی‌هایی که به اسلوب دوران کهن چیده می‌شود، دیده می‌شود.
برای آنکه بتوانند کتاب‌هایی را که به روی هم چیده می‌شده است تشخیص بدهند معمولاً نام آن را بر لبۀ کتاب با مرکب می‌نوشته‌اند. بعضی از اسم‌های کتاب‌ها هنوز بر لبۀ کتاب‌های خطی قرون قدیم باقی است و شاید نام‌های بعضی از کتب چنان باشد که نزدیک به هزار سال از عصر نوشتن آنها گذشته باشد. ولی هنوز آثار آن بر لبۀ کتاب به صورت کامل یا نیمه محو باقی است.
علت اینکه نام کتاب را بر لبۀ کاغذین آن می‌نوشتند نه بر عطف چرمین آن، علی‌الظاهر به مناسبت آن است که مرکب به مرور ایام از روی چرم محو می‌شود. در حالی‌که مرکب بر اثر آن‌که در لبه کتاب به‌طور مؤثر اثر می‌گذارده و در جسم کاغذ فرو می‌رفته ماندگار می‌شده است.
کاغذ چسباندن بر عطف کتاب، به منظور نوشتن نام کتاب بر آن، از روش‌هایی است که در قرن گذشته از غرب به شرق رسیده است.

منبع: عظیمی، میلاد، هفتاد گفتار از ایرج افشار، صص342-343.
@Ketabpazhohi

حال که بحث جناب بیرجندی پیش اومد، کسی از دوستان کتاب ابعاد و اجرام بیرجندی رو که اون هم در 1381 به مناسبت کنگره ی بیرجندی چاپ شده، در اختیار داره؟ خیلی به دنبال تهیه اش بودم ولی نشد پیدا کنم. حتی از پدیدآور اثر یعنی محسن ناجی نصرآبادی هم نتونستم لینک ارتباطی ای پیدا کنم.

سلام علیکم؛ این عبارت، مربوط است به پایان کتاب شرح الإشارات والتنبیهات؛ اثر جناب خواجه نصیرالدین طوسی. البته لازم به ذکر است که این انجامه از قلم جناب خواجه صادر نشده (گرچه احوالات خواجه در حین نگارش این اثر، همین گونه بوده است که کاتب آورد)، بلکه از کاتب چاپ سنگی صادر شده، و شاهد آن هم، دستخط خود جناب خواجه از همین اثر است که در سال های اخیر از سوی کتابخانۀ ملی ایران، به صورت عکسی به طبع رسیده است.

حقاً طرح اینگونه از مطالب نیز که از مصادیق اتمّ گفتگوهای تراثی (و فحص در محتوای تُراثِ سلفِ صالح) است، موجب مسرّت است.

فکر می کنم ترجمه کتاب به فارسی هم در مراحل پایانی باشه
به همت آقای دکتر بهشتی و تلاش جمعی از مترجمین سالهاست که این کتاب داره ترجمه میشه

هنوز نسخه ای از کتاب سخاوی با عنوان الاصل الاصیل دستیاب نشده است. در برخی فهارس از آن به عنوان یکی از آثر سخاوی نام برده شده است. البته ولید صالح در مقدمه گفته است که نسخه ای از این اثر را دیده اما آدرس دقیقی نداده است

این اثر جدید هم که پیرامون زندگی صاحب بن عباد است حتما مطالب خوبی در این باره داره البته هنوز چاپ نشده

نکته بسیار جالب توجه در جشنواره کتاب سال امسال 🌺📚☘

در بخش تاریخ کتابی حائز رتبه برتر شده است که در جشنواره فارابی امسال هم اثر برگزیده اول در قسمت بزرگسال در بخش تاریخ جغرافیا و باستان شناسی شد و فقط همین اثر به طور مشترک امسال در کتاب سال هم رتبه اورده است که با بررسی بنده از سایر اثار برگزیده مکتوب فارابی که ویژه و مختص تحقیقات علوم انسانی اسلامی است در جشنواره کتاب سال امسال اثری مشاهده نشد. توضیحات اثر برگزیده در هر دو جشنواره در تصویر زیر قابل مشاهده است...👇📚💐

این سخن دقیق به نظر نمی آید. الهدایه که به کل کارکرد فقهی ندارد. تحف هم آن قدر در میان نصیریان سلف رایج نبوده. بلکه در آثار سلف نصیریه گرایش به کتب شدیداً فاسد مانند رستباشیه و الهفت بسیار زیاد است. و در بسیاری از آثارشان از آن نقل می کنند یا حاشیه می زنند و...
محتملا ابن شعبه تحف را در دوران -به قول خودشان- تقصیر نگاشته باشد. این مطلب شواهدی دارد که در گروه رجال ذکر نمودم.
هم چنین در حقائق اسرار الدین چند با فقهی اباحی دارد و به تفصیل ادله اباحه خمر، شطرنج، غنا و... را آورده. مجموع الاعیاد طبرانی و نیز الرسالة المصریة قطیعی بغدادی هم حاوی مطالب مفصلی در آداب غالیانه است، که مواردی از آن آشکارا رنگ اباحی دارد.
علاوه بر کتب امامیه و عامه در مصادر دروز نیز آرایی اباحی مثلا اشتراک جنسی از نصیریان نقل و نقد شده است.

دوستان فرهیخته!
کسی از مجموعه روایی که در ترکیه چاپ شده خبری داره؟این اثر به زبان ترکی در تدوین واستفاده از روایات موضوعی نگاشته شده.

@litera9
این کتاب در دو موقعیت متفاوت نگارش یافته است. بخش اول کتاب یعنی درهای ادراک مربوط به تصورات هاکسلی پیش از مصرف مواد مخدر است و کتاب دوم یعنی 'بهشت و دوزخ' نام کتابی است که وی پس از مصرف مواد مخدر و خارج شدن از حالت عادی به نگارش درآورده است. هر دو کتاب فاقد موضوعی واحد و مشخص است که طی آن، خیال‌پردازی‌ها و اوهام هاکسلی در حالت نامتعادل بازگو می‌شود. هاکسلی در این کتاب کوشیده است اعمال و رفتار انسان‌هایی را که مواد مخدر مصرف می‌کنند، منعکس نماید.
«آلدوس هاکسلی» (Aldous Huxley) در اثر مشهور خود به نام «درهای ادراک: بهشت و دورخ» یک راست به سراغ تاثیر مواد مخدر در آفرینش ادبی می‌رود. انتشار این کتاب در سال 1954 توفانی به همراه داشت، هر چند که او به عنوان یکی از پیشاهنگان ادبیات مدرن در روزگار خودش می‌نوشت، با این حال شرح تجربیات او پس از مصرف «ال اس دی» حتی بسیاری از طرفدارانش را هم آشفته کرد. او معتقد بود: «خلسه معنوی که به خلق یک اثر هنری منجر می‌شود، تنها در سایه خلسه یک مخدر امکان‌پذیر است».
این کتاب قبل از گفته های کارلوس کاستاندا در مورد گیاهان توهم زا نوشته شده است.

✍🏼 مصحح اثر یاد شده (ماکس سیمون) که البته ترجمه و شرحی ارزشمند هم بر این اثر نگاشته است (به زبان آلمانی)، یادآور شده که از بخشی از اثر نسخه ای یونانی در دسترس نیست و فقط متن عربی در اختیار است. اتفاقا از میانه همین نیمه فصل نهم که به تشریح مغز می پردازد نسخه هایی که در اختیار ایشان بوده فاقد متن یونانی است. با این حال، خوشبختانه متن عربی نشان دهنده محتوای اصل اثر است و سیمون آن را نیز در اختیار قرار داده است.
🔹ادامه فصل نهم در تشریح مغز کتاب عمل التشریح جالینوس را تقدیم می نمایم. (این بار بدون متن یونانی):

یک سوال شما قبل از این سه دهه گذشته کدام مرجع بزرگوار را دارید که به سخنرانی عمومی و حضور در تلویزیون و ... بپردازند. این اتفاقات از اموری است که الان رایج شده. ایشان هم دارند به روش سلف مراجع امور مرجعیت را ادامه می دهند.

هنوز نسخه ای از کتاب سخاوی با عنوان الاصل الاصیل دستیاب نشده است. در برخی فهارس از آن به عنوان یکی از آثر سخاوی نام برده شده است. البته ولید صالح در مقدمه گفته است که نسخه ای از این اثر را دیده اما آدرس دقیقی نداده است

احتمال داره مراد از (المفید) در پایان نسخه عبد الجبار بن عبد الله که صاحب نسخه بوده است باشد نه ابو علی طوسی فرزند شیخ..
می دانید که عبد الجبار مقری رازی هم ملقب به مفید است.

اینکه مشاهده می شود در برخی از دانشنامه ها، نامی از این اثر جونپوری به میان نیامده، ناشی از عدم تتبّع مدخل-نویسان است؛ مثلاً در دانشنامۀ بزرگ اسلامی، ذیل مدخل میر سید شریف جرجانی، نویسندۀ آن مدخل، به هنگام ذکر آثار وی، مهمترین اثر منطقی او را از قلم انداخته است که عبارتست از حاشیۀ میر بر بخش تصوّراتِ شرح علامه ملاقطب الدین رازی بر قسمت منطق «مطالع الأنوار» أرموی.

در اینجا من مطمئن نیستم این خط از کاتب یا ملا صالح باشد (از کاتب که قطعا نیست). در واقع می تواند خط فروشنده باشد. نوشته در واقع دلالت بر فروش و مبایعه است ولی تصریح شده که مهر پایین از محمد صالح است. در حاشیه خود نسخه، حاشیه هایی از ملا صالح هست که البته با این خط متفاوت است و عکسش را در بالا قرار دادم. در صفحه انتهایی نسخه، شرح حاشیه مانندی بر برهان ابوالقاسم میرفندرسکی هست که آن هم به خط ملا صالح است. خود اصل نسخه متعلق به دوره صفوی (قرن یازدهم) است و کاتبش محمد محسن رشتی است.

کتاب عکس های بابل
(معرفی کتاب عکس های بابل، تالیف صمد صالح طبری)
*** این اثر یکی از کتاب های مهم و مفید در باره شهرستان بابل است که بیشتر عکس های آن را مولف اثر یا خود انداخته، یا آن را گرد آورده است.
این کتاب حاصل تلاش یکی از خبرنگاران نام آشنا و پژوهشگران با پشتکار بابل، صمد صالح طبری می باشد که در قطع وزیری در 610 صفحه به صورت تمام رنگی، به شکل ضمیمه هفته نامه بابل نامه منتشر شده است.
صالح طبری متولد 1334 شمسی در بابل بوده و از نوجوانی با دنیای مطبوعات پیوند داشته است. او حتی به شوق کار در این عرصه، معلمی را رها کرد تا در قامت خبرنگار به ثبت و ضبط روزهای مردم شهرستان خود بپردازد.
صالح طبری در سال های 1364 و 1365 شمسی در شماره هایی چند از روزنامه های اطلاعات و جمهوری اسلامی به معرفی شهرستان بابل پرداخت و این انگیزه نخستین انتشار کتاب هایی برای زادگاهش شد. او توانست در سال 1378 شمسی کتاب «بابل سرزمین طلای سبز» را به چاپ برساند که اولین اثر برای این شهرستان، پس از پیروزی انقلاب اسلامی است.
پس از آن کتاب «بابل سبزه دیار» را در سال 1387 به چاپ رساند که تکلمه کتاب پیشین وی می باشد و کتاب عکس های بابل