گنجینه مکتوب

آقای امیر معزی در این نوشته به تشیع نخستین در سده اول پرداخته و نخستین رگه های تشیع را با توجه به روایتی متفاوت از شکلگیری هویت اسلامی در سده اول بررسیده است. بعد از چند سال که آقای امیر معزی عموماً روی نخستین تحولات تشیع بر اساس متون شیعی و درون سنتی کارهایی را منتشر کرد به نظرم این کار جدید رویکرد تازه ای است در راستای تفسیری از تشیع در بدنه کلی اسلام. این رویکرد جدید را نخستین بار آقای امیر معزی در مقاله ای که با عنوان دین علی منتشر کرد ارائه نمود منتهی در مقاله جدید اساساً تفسیر تازه ای ارائه می دهد از تشیع در بستر نگاهی متفاوت از اسلام و چگونگی شکل گیری هویتی دینی تازه ای به نام اسلام. در مقدمه کتاب قرآن صامت، قرآن ناطق هم آقای امیر معزی این رویکرد تازه را در پژوهش هایش درباره تشیع نخستین دنبال کرده بود، البته با عنایت به نقش خشونت های مذهبی در عصر فتنه های اولیه سده نخست و چگونگی گذار از تنزیل به تأویل. شاید بتوان گفت این رویکرد تازه تلاشی است برای فهم آنچه بعدها در سده های دوم و سوم تحت عنوان تشیع و عمدتاً تشیع باطنی نتایجش به ظهور پیوست.
👇👇👇👇

اسلام پژوهی غربیان در آغاز صورتی غیرآکادمیک داشت و عموما در تلاش برای دفاع از مسیحیت در برابر اسلام، نگاهی ایدئولوژیک بر آن حاکم بود اما این روند از آغاز تا کنون تحولات و تطوراتی به خود دیده است و اکنون دیگر رویکرد آکادمیک و روشمند در حوزه‌ی مطالعات اسلامی در غرب برجسته و قابل ملاحظه است.

در نشست تخصصی "مطالعات اسلامی در غرب" که به همت گروه قرآن وحدیث دانشکده‌ی علوم انسانی-اجتماعی با حضور دکتر سعید عدالت‌نژاد برگزارخواهدشد، این نگاه روشمند تبیین می‌شود و ضمن معرفی روش ها و نظریه پردازیهای موجود در این حوزه، به تحلیل آنها نیز پرداخته می‌شود.

تاریخ سیستان: از آمدن تازیان تا برآمدن دولت صفاریان
نویسنده: ادموند کلیفورد باسورث
مترجم: حسن انوشه
در این اثر جغرافیاى سیاسى سیستان از پیش از اسلام تا زمان صفاریان مورد بحث قرار گرفته است و از منابع ارزشمند در این موضوع به شمار مى‌رود. کتاب از یک پیش‌گفتار و پنج بخش تشکیل شده است. مطالب بخش‌ها را به ترتیب اوضاع سیستان پیش از اسلام، در زمان فتح سیستان بدست اعراب، در دوره امویان و عباسیان و در آخر نیز در زمان افول عباسیان و جانشینى یعقوب لیث تشکیل مى‌دهد:
سیستان نام خود را از سکاها، مردمى از گروه اقوام هند و اروپایى گرفته که در ادامه این بخش به شرح حال این اقوام تا زمان حکومت ساسانیان پرداخته شده است. نویسنده براى بررسى جامع‌تر پاره‌اى موضوعاتى که در این جا از آنها سخن رفته، خواننده را به مجموعه گزارش‌ها و یادداشت‌هاى مرکز مطالعات و بررسى‌هاى باستانشناسى در آسیا ارجاع مى‌دهد...

در تاريخ اسلام، آرمان بازگشت به روزگار سلف با جريان فكري اصحاب حديث كليد خورد و در ميان حنابله و با ظهور ابن تيميه به اوج خود رسيد. بي شك تفكر سلفي يكي از چالش هاي خطرناك پيش روي جهان اسلام است. اثر حاضر با نام انديشه سلفي در گذر زمان تلاش كرده است تا با بررسي سير تاريخي اين انديشه و تطورات آن با دو رويكرد سلفي سنتي و نو، گذشته و حال، اين پديده را مورد كنكاش قرار دهد كه اين مهم در قالب دو جلد و ٨ فصل به انجام رسيده است.
فصل اول درباره معرفي تاريخ و پژوهه تاريخي و انديشه وحدت اسلامي و ماجراي سقيفه صحبت شده است. فصل دوم با عنوان " اصحاب حديث، داعيان پيروي از سلف" ، به چگونگي تشكيل جريان سلفي قديم مي پردازد. فصل سوم جريان نوحنبلي و ظهور ابن تيميه را بررسي ميكند. فصل چهارم به سلفيه ي وهابي اختصاص دارد. فصل پنجم مربوط به " سلفي صوفي دهلويه ي هند و خاندان آلوسي عراق" است. فصل ششم برآمدن انديشه ي نوسلفي را بررسي ميكند. فصل هفتم از مبسوط ترين فصول اين پژوهش به بررسي مقوله سلفيه جهادي- تكفيري مي پردازد. در نهايت فصل هشتم آن تفكر سلفي گري در ايران را بررسي ميكند.
این کتاب در دو مجلد توسط نشر منیر منتشر شده است.

هدایة المتعلمین

انواع صفرا در بدن:

باب 04 : درباره صفرا و انواع آن و شرح آن (اندر انواع صفرا)
انواع صفرا پنج نوع است:
• يك نوع آن صفرايي است كه شبيه كفك خون است : چنانكه ياد كرديم و اين صفرا به رنگ سرخ و
روشن بوده و به عربي اين نوع را احمر خوانند و به چشيدن، سخت تلخ نيست و به قوام روغن است و به
لمس كردن، نغز است همچو روغن و هر كجا بگذرد ريش نكند و اين نوع از صفرا طبيعي است و بدان
مزاج است كه بايد منفعت تن را و من لختي از منافع وي ياد كنم.
o نخستين منفعت از وي آن است كه مواد زايد را از تن براند و برون آرد و
o با خون برود و آن اندامها را كه غذا گرمتر بايد غذا دهد و خون را مانندة مزاج آن اندام گرداند و
o خون را گرم كند تا به راه گدارهاي تنگ و باريك بگنجد و به هرجايي برسد و ت جاذبه را
بيدار كند تا قوي گردد و
o حرارت غريزي را قوت كند و
o دل را قوي كند و
o قوت غضبي را بيفزايد و
o مزاج اوتار را يبوست بيفزايد تا حركات ارادي قويتر گردد و منفعت وي بسيار است و اگر همه
ياد كنم به درازا كِشد.
• و اگر با اين صفرا از رطوبتي رقيق آميخته شود صفرايي پديد آيد نام وي اصفر و اين صفرا به گرمي
كمتر باشد از آن صفراي طبيعي و به حسب آنكه از آن صفرا ي طبيعي منفعت است از اين
مضرت باشد و سبب گردد بيماريهاي صفراوي را خاصه نمله را و اسهال صفرايي را و اين صفرا اگرچه
به مزاج بدان گرمي نيست زود تُند گردد و تباه گردد و عفونت پذيرد و تبهاي غب غيرخالص را سبب
گردد و سحج آرد و مضرتهاي ديگر كه در اينجا ياد نتوان كردن تا كتاب دراز نگردد.
• اگر با آن صفراي طبيعي رطوبتي غليظ آميخته گردد نوعي ديگر پديد آيد از صفرا نامش محي است و
مح به عربي، زرده تخم مرغ باشد و از مضار اين صفرا آن است كه قي افتد از وي و بيماريهاي صفرايي
را سبب گردد و اگر عفونت پذيرد از وي آن تب آيد كه آن را اينيالوس خوانند و اين آن تبي است كه
اندرون تن بسوزد و از بيرون سرد باشد و آماسهايي آرد كه دير تحليل پذيرد و اگر با خون برآميزد ازو
طاعون آيد.
• و اگر از اين صفراها كه ياد كردم در معده افتد از دو حال بيرون نيست كه يا به قِي بيرون آيد ي ا به
اسهال يا همانجا بماند. اگر آنجا بماند و در معده تيزتر گردد و گرمتر زيانكار به غايت گردد و در معده
شتاب افكند و تلهب، اگر به قي بيرون آيد به رنگ، دو گونه باشد يك گونه به رنگ تره (گندنا) و ديگر
به رنگ زنگار يا به رنگ نيل و برگ چغندر و اين هر دو سخت بد باشند و كشنده و گرم به غايت و باشد
كه اين صفراي ترهاي (كُراثي) و زنگاري از سوختن آيد و از اين صفرا است كه تبهاي محرقه آيد
• و از بهر اين است كه ترهاي و زنگاري تيزتر باشد از سلقي و نيلي و باشد كه غذاي گرم در معده بماند

کتاب: نقشه های جدید غرب علیه مسلمین
مؤلف: دکتر محمد عماره
تعداد صفحات: ۷۲
در باره این کتاب:
افشای توطئه‌ها و نقشه‌های کشورهای غربی برای ایجاد اختلاف و تفرقه بین مسلمانان و فتنه‌انگیزی در جوامع اسلامی است. به تصریح نویسنده پس از آن که جوامع مسیحی و یهودی و گروه‌های سیاسی غربی از مبارزه عقیدتی با مسلمانان (به دلیل دانش وافر و غنای علمی اسلام) ناامید شدند، درصدد توطئه و دسیسه علیه دولت‌های اسلامی برآمدند و وی در این اثر بر آن است تا برخی از طرح‌های شیطانی را برملا سازد. وی در آغاز، رویکرد غرب را در قبال گسترش و پیشرفتِ روزافزون اسلامِ عزیز در جهان بیان کرده و سپس به توضیح سه طرح اصلی غرب برای تخریب و تفرقه در جوامع اسلامی می‌پردازد: تحریک اقلیت‌های نژادی و مذهبی، تجزیه جغرافیایی کشورهای اسلامی و ترویج مسیحیت. بخش پایانی متن گفت‌وگوی چهار تن از اندیشمندان اسلامی درباره طرح‌های استعماری غرب است.

هدایة المتعلمین

انواع صفرا در بدن:

باب 04 : درباره صفرا و انواع آن و شرح آن (اندر انواع صفرا)
انواع صفرا پنج نوع است:
• يك نوع آن صفرايي است كه شبيه كفك خون است : چنانكه ياد كرديم و اين صفرا به رنگ سرخ و
روشن بوده و به عربي اين نوع را احمر خوانند و به چشيدن، سخت تلخ نيست و به قوام روغن است و به
لمس كردن، نغز است همچو روغن و هر كجا بگذرد ريش نكند و اين نوع از صفرا طبيعي است و بدان
مزاج است كه بايد منفعت تن را و من لختي از منافع وي ياد كنم.
o نخستين منفعت از وي آن است كه مواد زايد را از تن براند و برون آرد و
o با خون برود و آن اندامها را كه غذا گرمتر بايد غذا دهد و خون را مانندة مزاج آن اندام گرداند و
o خون را گرم كند تا به راه گدارهاي تنگ و باريك بگنجد و به هرجايي برسد و ت جاذبه را
بيدار كند تا قوي گردد و
o حرارت غريزي را قوت كند و
o دل را قوي كند و
o قوت غضبي را بيفزايد و
o مزاج اوتار را يبوست بيفزايد تا حركات ارادي قويتر گردد و منفعت وي بسيار است و اگر همه
ياد كنم به درازا كِشد.
• و اگر با اين صفرا از رطوبتي رقيق آميخته شود صفرايي پديد آيد نام وي اصفر و اين صفرا به گرمي
كمتر باشد از آن صفراي طبيعي و به حسب آنكه از آن صفرا ي طبيعي منفعت است از اين
مضرت باشد و سبب گردد بيماريهاي صفراوي را خاصه نمله را و اسهال صفرايي را و اين صفرا اگرچه
به مزاج بدان گرمي نيست زود تُند گردد و تباه گردد و عفونت پذيرد و تبهاي غب غيرخالص را سبب
گردد و سحج آرد و مضرتهاي ديگر كه در اينجا ياد نتوان كردن تا كتاب دراز نگردد.
• اگر با آن صفراي طبيعي رطوبتي غليظ آميخته گردد نوعي ديگر پديد آيد از صفرا نامش محي است و
مح به عربي، زرده تخم مرغ باشد و از مضار اين صفرا آن است كه قي افتد از وي و بيماريهاي صفرايي
را سبب گردد و اگر عفونت پذيرد از وي آن تب آيد كه آن را اينيالوس خوانند و اين آن تبي است كه
اندرون تن بسوزد و از بيرون سرد باشد و آماسهايي آرد كه دير تحليل پذيرد و اگر با خون برآميزد ازو
طاعون آيد.
• و اگر از اين صفراها كه ياد كردم در معده افتد از دو حال بيرون نيست كه يا به قِي بيرون آيد ي ا به
اسهال يا همانجا بماند. اگر آنجا بماند و در معده تيزتر گردد و گرمتر زيانكار به غايت گردد و در معده
شتاب افكند و تلهب، اگر به قي بيرون آيد به رنگ، دو گونه باشد يك گونه به رنگ تره (گندنا) و ديگر
به رنگ زنگار يا به رنگ نيل و برگ چغندر و اين هر دو سخت بد باشند و كشنده و گرم به غايت و باشد
كه اين صفراي ترهاي (كُراثي) و زنگاري از سوختن آيد و از اين صفرا است كه تبهاي محرقه آيد
• و از بهر اين است كه ترهاي و زنگاري تيزتر باشد از سلقي و نيلي و باشد كه غذاي گرم در معده بماند

این سؤال، سؤال خوبی است و پاسخش جای بحث دارد.
اجازه دهید پیش از این سؤال، به سؤال بنیادی تری بیندیشیم. به گفتۀ نجاشی در مقدمۀ کتاب رجالی اش، وی این کتاب را با امر همین استادش؛ یعنی: سید مرتضی، با هدف معرفی راویان شیعی نگاشته است. پس چرا با آنکه به امامی مذهب بودن جناب اطروش (نه زیدی بودن او) اذعان نموده (و دربارۀ وی گفته است: «کان یعتقد الإمامة»)، وی را توثیق نکرده است؟!! چرا این کار مورد اعتراض استادش واقع نشد؟!! با آنکه بسیار بعید است نجاشی اهتمام سید مرتضی را به اثر فقهی پدربزرگش در کتابی مثل مسائل ناصریّات ندیده باشد یا شهرت و مقبولیت تاریخی و اجتماعی اطروش به گوشش نرسیده باشد؟!!
شاید بتوان گفت که امثال نجاشی و ابن غضائری در آراء رجالی شان ملاحظاتی نه آشکارا و صریح، بلکه خفیّ و البته هوشمندانه داشتند. این دو نفر اگرچه راویان زیدی را نیز در کتابهایشان نام برده اند، اما در مورد شخصیتی مشهور و تأثیرگذار مثل اطروش، که آثارش را بالغ بر سیصد کتاب ذکر کرده اند، روشی دیگر را اتخاذ کرده اند. هوشمندی امثال نجاشی آنگاه خود را نشان می دهد که بدانیم این کار (یعنی: تعریفشان از مفهوم وثاقت) و امثال چنین رویکردهایی چگونه جلو نشر بسیاری از جریان ها و فرقه های شیعی غیر دوازده امامی را گرفته است.
نجاشی شاید می دانست که با مسکوت نگاه داشتن توثیق امثال اطروش، نمی تواند جلو نشر کتب وی و جریان فکری او را بگیرد، با این حال او را ترویج هم نمی کند. از سوی دیگر، بسیاری از فرقه ها عمرشان با همین رویکردهای رجالی به سر آمد، اما دیدیم و می بینید که این در مورد زیدیه رخ نداد (به جهت همان جایگاه تاریخی و اجتماعی اطروش و امثال وی که شما هم به درستی به آن اشاره نمودید). امثال نجاشی و ابن غضائری با این رویکرد هوشمندانه و محدود نگاه داشتن دایرۀ وثاقت، برای رجالیون متأخر از خود نیز محدوده تعیین کرده اند. تأثیر نگاه نجاشی بر رجالیون متأخر شاید امروزه دیگر پوشیده نباشد.
اینجاست که عرض می کنم نباید به منطوق اینگونه کتب اکتفا نمود. این بحث های رجالی باید با رویکردها و دغدغه های تاریخی، اجتماعی و سیاسیِ امثال نجاشی ارزیابی شود و جای کار دارد.

Imām e Baqer (peace be with him) said:
There are three things that which Almighty God never been asked like those.
🟩 O God make me most knowledgeable in faith and religion.
🟩 O God make me most beloved one among those who love you and you love them.
🟩 O God Make my name well known for the people of the future.
📚 Amali Sheykh Toosi: Hadith 603.

قال ابوجعفر الباقر عليهما الصلاة و السلام:
ثلاثٌ لَم يُسأل اللّهُ عز و جل بِمِثلِهِنَّ، أن تقول:
🟦اللّهُمّ فَقِّهْني في الدِّينِ،
🟦و حَبِّبْني إلَى المُسلِمينَ،
🟦و اجعَلْ لي لِسانَ صِدقٍ فِي الآخِرينَ


حضرت باقر سلام الله عليه فرمود:
از خداي متعال بهتر از اين سه دعا خواسته نشده؛ اينكه بگويي:
🟨خدايا مرا در دينم داناترين بگردان.
🟨و مرا محبوب مسلمين بساز.
🟨و در بين ديگران مرا زبان گوياي حق قرار بده.


حضرت باقر سلام الله عليه نے فرمایا:
پروردگار عالمین سے ان تین دعائوں سے بہتر کچھ بھی نہیں مانگا گیا؛ کہ ایسے دعا کی جایے:
🟧بارالہا میں اپنے دین کو گہرائی سے سمجھوں۔
🟧پروردگارا مجھے مسلمانوں کا محبوب بنا دے۔
🟧خدایا میں دوسروں کے درمیان حق کی بولتی زباں بن جائوں۔

Follow for the wisdoms👇🏻
@AbodeofWisdom

💠مکتب نگارگری بغداد

یا مکتب بین المللی عباسی که اولین مکتب نگارگری بعد از اسلام است و به سده های اولیه هجری و دوران خلافت عباسیان گفته میشود.

با روی کار آمدن عباسیان (۶۵۶–۱۳۳ه. ق)، بغداد به عنوان اولین مرکز مصورسازی کتب در دنیای اسلام مطرح شد و با مصورسازی کتبی که بیشتر جنبه علمی و فنی و کمتر جنبه ادبی داشتند کار خود را پی گرفت.

مکتب بغداد یا مکتب عباسی را نمی‌توان مکتبی کاملا ایرانی نامید چراکه از یک سو زیر تأثیر هنر بیزانس و از سویی دیگر در استیلای هنر ایرانی ساسانی است. از این روی این مکتب را مکتب بین‌المللی نیز گفته‌اند.

" بازیل گری " در كتاب "نگارگری ایران" می نویسد : "در واقع بررسی هنر نگارگری ایران را باید با نسخه های خطی دوره ی عباسیان آغاز كرد."مكتب عباسی" نامی جا افتاده برای كلیه ی نسخ خطی مـذهب و مصـور است كه به هنگام حكومت خلفای عباسی در پایتخت آنان یعنی بغداد( 656 ـ 132 هـ.ق. ) آفریده شده اند."