الحجة

‍ ?Let's Get Digital: How To Self-Publish, And Why You Should
by: David Gaughran, Published: July 18th 2011, by: Arriba Arriba Books, 261 pages.
همیشه اینگونه بیان شده است که شما اگر ناشر مولف باشید، از چاپ کتابتان هیچ بهره مالی نخواهید برد. اما به واقع این جمله در عصر حاضر کاملا بی معناست اگر که قواعد بازی را خوب بلد باشید. امروزه وجود تکنولوژی و اینترنت نه تنها تمامی امور زندگی بلکه به ویژه بخش چاپ و نشر را نیز کاملا متحول ساخته است. انتخاب با شماست، پس با مطالعه این کتاب که مجموعه مقاله هایی کاربردی و تخصصی از ناشر مولفان برجسته و پردرآمد است، به رونق اقتصادی نشر خود امیدوار شوید و راه و رسم کار را از بزرگان این حوزه بیاموزید.
@majidjaliseh

?تازه های نشر
?انتشارات بریل نسخه سوم از مجموعه دائره المعارف اسلامی را برای سال 2017 منتشر خواهد کرد.
?Encyclopaedia of Islam – Three 2017-1

Edited by Kate Fleet, Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas and Everett Rowson
The Third Edition of Brill’s Encyclopaedia of Islam appears in four substantial segments each year, both online and in print. The new scope includes comprehensive coverage of Islam in the twentieth century and of Muslim minorities all over the world.
This Part 2017-1 of the Third Edition of Brill’s Encyclopaedia of Islam will contain 47 new articles, reflecting the great diversity of current scholarship in the fields of Islamic Studies.

?مرکز و کتابخانه مطالعات اسلامی به زبان های اروپایی (وابسته به آل البیت)
@Islamicstudies
http://clisel.com/encyclopaedia-of-islam/

این هم مدخل برسیان در ایرانیکا
https://referenceworks.brillonline.com/entries/encyclopaedia-iranica-online/barsian-COM_6698?s.num=0&s.f.s2_parent=s.f.book.encyclopaedia-iranica-online&s.q=barsian

🔗سایت جدید دائرةالمعارف ایرانیکا
Full Access. user/pass: oa / oa
◀️به ما بپیوندید.
@TARIKHNAMEH

نخستین خبر خوش پس از گذشت چهارده قرن از رحلت پیامبر(ص)

... و اما آنچه در پی می آید، اصل و اساسش از ماجرای فلسطین آغاز می شود. تصرف سرزمین فلسطین، ظلم و ستم صهیونیستها، اخراج و کشتار و آوارگی مسلمانان از فلسطین، جنگهای خانمانسوز و بی ثمر بین اعراب و اسرائیل، حمایت های تمام قد غرب از اسرائیل، مسلمانان را سخت آزرده خاطر کرده و به دنبال راه نجاتی بودند. در این میان، کسانی متوجه آیاتی در سوره اسرا شدند که خبر افساد بنی اسرائیل را برای دو بار داده، این که طبق یک وعده قطعی الهی، بار اول بندگان خدا آنان را شکست داده اند، و بار دوم پس از قدرت یافتن بنی اسرائیل، نوبت دومی به آنان حمله شده و نابود خواهند شد. مفسران قدیم آن را مربوط به گذشته می دانستند، اما از وقتی که اسرائیل پا گرفته بود، این حس وجود داشت که شاید یعنی ای کاش، داستان این دو افساد و دو انتقام، هنوز نیامده باشد و یا لااقل شاید دومی هنوز محقق نشده باشد. اگر اتفاق نیفتاده، کی این وعده محقق خواهد شد؟ آیا زمان مهدی (ع) یا در روزگار ما؟ آیا ممکن است همین اعراب، آن بندگان خدا باشند که بار دیگر بنی اسرائیل را سرکوب می کنند؟ انقلاب اسلامی چطور؟ ایرانیان؟ اینجا بود که یک مرتبه، زمان گذشته، به حال تبدیل شد.
اولین بار ـ تا آنجا که بنده خبر دارم ـ شیخ ابراهیم انصاری در مجله الهادی در قم، این تفسیر را از این آیات ارائه داد. این مربوط به سال 1391 ق / 1351 شمسی بود. چند سال بعد از آن انقلاب شد، و این بار، با توجه به شعار انقلاب ایران که دیروز الجزایر، امروز ایران و فردا فلسطین، بحث نجات فلسطین به عنوان یکی از اهداف اصلی انقلاب مطرح گردید.....

مقاله را در لینک زیر مطالعه فرمایید

https://historylib.com/articles/1911/

@litera9
#کلیات_فلسفه
#ریچارد_پاپکین

از همان آغاز فلسفه در یونان باستان، یعنی از دو هزار و پانصد سال پیش، عقیده راسخ متفکرانی که به این نوع پژوهشی ها و تتبعات سرگرم بودند، این بود که نظریاتی را که دربارهٔ جهان و دربارهٔ خود قبول می کنیم باید مورد مداقه قرار دهیم تا ببینیم آیا عقلاً پذیرفتنی است یا نه. همهٔ ما عقاید و معلوماتی دربارهٔ جهان و انسان حاصل کرده ایم؛ لیکن فقط معدودی از ما تأمل و امعان نظر کرده‌ایم که آیا این عقاید و معلومات قابل اعتماد و معتبر است یا نه. ما معمولاً مایلیم که بدون بحث و چون و چرا اکتشافات علمی و بعضی عقاید جاری و متداول و افکار و آراء گوناگونی را که مبتنی بر تجارب شخصی خود ماست بپذیریم. اما فیلسوف اصرار دارد که این همه را در معرض مطالعه و بررسی انتقادی دقیق قرار دهد تا دریابد که آیا این نظریات و آراء و عقاید مبتنی بر دلیل و مدرک کافی است یا نه، و آیا یک شخص منصف می تواند با دلیل و منطق آنها را موجه بداند و تصدیق کند یا نه.

روش سقراطی: سقراط در محاکمهٔ خود در ۳۹۹ ق. م. چنین اظهار عقیده کرد که دلیل توجه و اعتنای وی به فلسفه این بوده است که «زندگی بی تحقیق و بدون مطالعه زندگی نیست و ارزش ندارد». وی دریافت که تقریباً همهٔ معاصران او زندگانی خود را در نیل به هدفها و اغراض گوناگون، مانند شهرت و ثروت و لذات، صرف می کنند بدون آنکه هرگز از خود بپرسند که آیا این امور مهم و قابل اعتنا است یا نه. و چون چنین
سؤالی طرح نمی کردند و در جستوجوی جدی برای یافتن جواب برنمی‌امدند نمی‌توانستند بدانند که درست عمل می‌کنند یا نه، و سراسر حیات آنان در طلب مقاصد و اغراضی بی فایدہ یا حتی مضر تلف می شد

همهٔ ما دیدی کلی دربارهٔ آن نوع جهانی که فکر می کنیم در آن زندگی می کنیم، و آن گونه اشیائی که در چنان جهانی باارزش است، و از این قبیل مسائل، داریم. لیکن اغلب ما، مانند معاصران سقراط، هیچ اهتمامی به تحقیق و بررسی افکار و نظریات خود و کشف اساس و پایهٔ آنها نداریم؛ و در مقام دانستن این نیستیم که آیا دلایل کافی و قابل قبول برای اعتقاد به آنچه می کنیم داریم یا نه، یا مجموع نظریات و آراء ما منطقی و هماهنگ و مرتبط است یا نه. پس اغلب ما به یک معنی نوعی «فلسفه» داریم، اما هیچ تفکر و تحقیق فلسفی نمی کنیم تا ببینیم که آن فلسفه درست و موجه است یا نه.

@litera9
کتاب در شناخت فنون مهندسی
بدیع الزمان اسماعیل بن رزاز الجزری
ترجمع دونالد ر. هیل
نشر دی. ریدل. 2012 ویراست هفتم
دانشمند کرد ایرانی با اثر معروفش" کتاب فی معرفه الحیل المهندسیه". جزری در این کتاب طرز کار و ساخت دستگاه هایی که خود ساخته و به کار برده را تشریح می‌کند. این دستگاه‌ها شامل ساعت‌های آبی و شمعی، ظرف‌ها و فواره‌های خودکار، وسایل آبرسانی از نهر و چاه، ابزار خودکار نواختن نی و دیگر وسایل از جمله قفل رمزی و قفل کلون‌دار و ابزار هندسی است. او را پدر علم مهندسی رباتیک لقب داده‌اند.
#دانش_مهندسی_ایران
#ایران_دانش_مهندسی
#علم_قرون_وسطی
https://books.google.com/books?id=EUTqCAAAQBAJ&dq=ibn-al+razzaz-al+jazari-the-book-of-knowledge-of-ingenious-mechanical-devices&source=gbs_navlinks_s

@litera9
کتاب «مردگان زرخرید»
اثر نیکلای گوگول، نویسنده مشهور و بنیان‌گذار سبک رئالیسم انتقادی روسیه است. این کتاب که مشهورترین اثر اوست به نام «نفوس مرده» نیز در ایران شناخته می‌شود. او در این کتاب انتقادات تند و تیزی به طبقه مرفه روسیه و غرب‌زدگی آنها مطرح می‌کند. نکته بارز روایت در این اثر هم‌چون دیگر آثار گوگول این است که در بخش‌هایی از کتاب به جای روایت داستان به سخنرانی و دردل درباره موضوع اصلی می‌پردازد. نکته‌ای که به نظر خوانندگان امروزی شاید کمی عجیب به نظر برسد. آنچه نثر گوگول را از دیگر نویسندگان هم نسلش متمایز می‌سازد، بازی‌های زبانی و زیبای اوست. اما این کتاب در صفحات پایانی خود دچار سرنوشتی عجیب شد، نیکولای در روزهای پایانی عمرش با کشیشی ملاقات کرد که به شدت تحت تاثیر آموزه‌های مذهبی او قرار گرفت و بخشی از این کتاب را سوزاند!

بیشتر:
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwikiK_Dov3kAhWLVBUIHXLRDvoQFjAAegQIARAB&url=https%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2Fwiki%2F%25D9%2586%25D9%2581%25D9%2588%25D8%25B3_%25D9%2585%25D8%25B1%25D8%25AF%25D9%2587&usg=AOvVaw2zr-JOfIECieo6i3oQLP5p

کتاب الایضاح ابن شاذان

حسین مدرسی در کتاب میراث حدیث شیعه معتقد است کتاب الایضاح تألیفی است از ابن رستم طبری (آخر سده سوم قمری) و نه از فضل بن شاذان نیشابوری (نیمه سده سوم قمری). در این چند نوشته به داوری درباره این کتاب پرداخته و این نظر را تأیید کرده ام که کتاب الایضاح تألیف ابن شاذان است. شباهت قسمتی از کتاب المسترشد ابن رستم با قسمتی بسیار کوتاه از کتاب الایضاح دلیلی نمی سازد تا نسبت کتاب الایضاح را به ابن شاذان رد کنیم. این مقالات چند بخش تکمیلی هم دارد که به زودی عرضه خواهد شد. به زودی درباره این موضوع یک سخنرانی در مؤسسه مطالعات پیشرفته پرینستون خواهم داشت. لیست مقالات:

http://ansari.kateban.com/post/1215
http://ansari.kateban.com/post/1736
http://ansari.kateban.com/post/2663
http://ansari.kateban.com/post/2675
http://ansari.kateban.com/post/2676

کتاب الایضاح ابن شاذان

آقای دکتر حسین مدرسی در کتاب میراث حدیث شیعه معتقد است کتاب الایضاح تألیفی است از ابن رستم طبری (آخر سده سوم قمری) و نه از فضل بن شاذان نیشابوری (نیمه سده سوم قمری). در این چند نوشته به داوری درباره این کتاب پرداخته و این نظر را تأیید کرده ام که کتاب الایضاح تألیف ابن شاذان است. شباهت قسمتی از کتاب المسترشد ابن رستم با قسمتی بسیار کوتاه از کتاب الایضاح دلیلی نمی سازد تا نسبت کتاب الایضاح را به ابن شاذان رد کنیم. این مقالات چند بخش تکمیلی هم دارد که ان شاء الله در آينده عرضه خواهد شد. متأسفانه محتوای کتاب الايضاح کمتر برای مطالعه تاریخ انديشه های اماميه در نيمه سده سوم قمری به کار گرفته شده است. در جلسه آينده سلسله درسگفتارهای علمای ابرار بخش هایی از اين کتاب را خواهيم خواند و مورد بحث و بررسی قرار خواهيم داد. لیست مقالات:

http://ansari.kateban.com/post/1215
http://ansari.kateban.com/post/1736
http://ansari.kateban.com/post/2663
http://ansari.kateban.com/post/2675
http://ansari.kateban.com/post/2676


https://t.me/azbarresihayetarikhi

‍
🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺
🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻


ادامه پرسش آیا دین مخالف فلسفه است؟

🔻
حال چه جور مسائل این طور است باید خیلی دقیق بشویم و نمی توانیم تا یک جایی مساله فلسفی را نفهمیدیم بگوییم مخالف با وحی است باید خوب دقیق بشویم، موافقت و مخالفت و قیاس و ... تا آخر سر معین کنیم که مخالف با وحی است ووقتی مخالفت آن با وحی احراز شد وحی بر عقل مقدم می شود و مساله فلسفی کنار گذاشته می شود.
هم چنان که برخی از مسائل طبیعیات قدیم با اثبات علم جدید کنار گذاشته می شود نه با فرضیه علم جدید ،زیرا با فرضیه نمی توانیم مساله طبیعی فلسفه قدیم را کنار بگذاریم باید ببینیم فرضیه اثبات می شود یا نه؟ اگر اثبات شد تمام می شود و آن وقت مساله طبیعی قدیم را کنار می گذاریم و حکم به بطلان آن می کنیم.


🔻
در مورد روایات هم همین طور است باید کاملا کنجکاوی کنیم ببینیم با این مساله فلسفی هیچ جور سازگار نیست زیرا ممکن است با برخی توجیهات سازگار باشد حالا یا فلسفه را توجیه کنیم یا اگر وحی قابل توجیه است توجیه می کنیم نه این که تاویل کنیم و با توجیه شاید بتوانیم مسالمت بر قرار کنیم و اگر نتوانستیم مسالمه کنیم وحی را کنار نمی گذاریم و فلسفه را کنار می گذاریم مگر این که در فلسفه یک مطلب کاملا بدیهی باشد و ما بدانیم همه عقلای عالم در همه ادیان و ملل، به این مساله فلسفی توجه دارند و آن وقت یک روایت مخالفی هم وجود دارد در این جا چه کار باید کرد؟

🔻
در این جا ممکن است وحی ظهورش نیاز به توجیه داشته باشد و ما آن را توجیه کنیم،مثلاً فلسفه می گوید: خدا جسم نیست اما وحی می گوید:« الرحمن علی العرش استوی»[1] خدا بر تخت قرار گرفته است، اگر عرش به معنای مقام علم بگیریم باز اشکالی ندارد و خداوند در مقام علم، استیلاء و برتری دارد، اما اگر عرش را جسمانی بگیریم که متبادر به تفاهم ظاهری هم همین است این نیاز به توجیه دارد و اگر نتوانیم توجیه کنیم آن طرف فلسفی، مساله بیّن است و در این جا ساکت می شویم و حرفی نمی زنیم چون آن طرف بیّن است و نمی توان انکارش کرد و این طرف را هم نمی توانیم توجیه کنیم و نمی دانیم که با آن یکی نمی سازد در این جا متوقف می شویم ولی آیا چنین چیزی داریم؟ به نظر می رسد چنین موردی نداریم،آن جایی که وحی با حکم بیّن عقلی مخالف باشد اصلا نداریم ، این جور جاهایی که داریم« الرحمن علی العرش استوی» به راحتی قابل توجیه است زیرا «استوی» در لغت به معنای استیلاء است و «استوا» به معنای نشستن نیست،آن جا این جور معنا می کنیم که خداوند بر عرش استیلاء و تسلط دارد و این خلاف ظاهر هم نیست و توجیه هم نکرده ایم و فقط یک لفظی که مشترک بین معنای «نشستن و قرار گرفتن» و «استیلا» بوده است ،یک طرف از معنای مشترک را تعیین کرده ایم و به این توجیه گفته نمی شود و خلاف واقع نیست،اگر مخالفتی باشد این سنخ مخالفت است،مخالفتی که ما در آن متحیر بمانیم نداریم پس نمی توانیم بگوییم فلسفه از ناحیه ائمه مورد نهی قرار گرفته است .

🔻
البته منظور کل علم است و گرنه اشکالی ندارد که برخی از مسائل مورد رد قرار گرفته باشد و شاید هم واقع شده باشد.

🔻
البته دفاع از فلسفه به معنای این نیست که ما چشم بسته از فلسفه دفاع کنیم،همه ما از نعمت عقل برخورداریم و خداوند به ما اجازه فکر کردن داده است، به هر مساله ای که برخورد می کنیم حالا چه روایتی در این مساله داشته باشیم و چه نداشته باشیم،خداوند به ما عقل داده و عقلمان را به کار می بریم،همان طور که نویسنده کتاب ،عقل داشته است و با عقلش این جا را حل کرده است، ما هم عقل داریم و حل می کنیم اما نه این که ما از راه برسیم و مطلبی را که سال ها در مورد آن فکر شده است باطل کنیم و باید در مورد حرف های دیگران تامل کنیم و اگر گفته اش واقعا باطل بود،باطل کنیم و اگر قابل اصلاح است اصلاحش کنیم،این طور نیست که تا به ذهنمان یک حرفی مانوس نیامد بلافاصله ردش کنیم، این جایز نیست و باید دقت شود و آن جا که روایت است این روایت را باید اخذ کرد و آن جا که روایتی نداریم به عقلمان مراجعه می کنیم

🔻
،علی ایّ حال نگفتیم که چشم بسته فلسفه را بپذیریم نه در فلسفه و نه در هیچ علمی نباید چشم بسته آن را بپذیریم زیرا عقلی که خدا به مولف داده به ما هم داده و ما باید در باره ان فکر کنیم منتهی آن ها که زیاد زحمت کشیده اند و استاد های آن علم بوده اند باید به دید مهم تری به آن ها نظر شود و زود هم جرأت بر رد کردن پیدا نکنیم و بگوییم شاید این جا خوب متوجه نشده باشیم و بهتر است که بیشتر فکر کنیم و با دیگران مشورت کنیم ووقتی کاملا برای ما ثابت شد که این حرف قابل توجیه نیست آن را باطل کنیم.

منابع:
[1] سوره طه، آیه5.



#فلسفه
#حشمت_پور




https://t.me/joinchat/AAAAAEOyBh9fy0yRLS521w

‍ ادامه پاسخ به سوال شماره 15
پاسخ دوم
به صورت کلی پاسخی را عرض می کنیم که اختصاص به این مورد ندارد و در همه موارد کاربرد دارد و آن این است که اگر ما بخواهیم بفهمیم که آیا ساختمان ادراکی انسان در این امر دخیل هستند یا نه؟ خوب است که ما انسان را حذف کنیم و فرض کنیم که انسان نباشد ببینیم باز آن حکم حاصل می شود یا نه؟
الان شما ملاحظه کنید و فرض کنید که خداوند انسان را نیافریده بود آیا این سنگی که در روی زمین بود می توانست در عین حال که در روی زمین است بر روی زمین نباشد،فرض کنید انسانی هم نبود که عدم امکان را ادراک کند نه این که ذهن انسان،عدم امکان را می سازد اگر ساخته ذهن بود بعد از حذف انسان از عالم خلقت،شما نمی توانستید آن را موجود بدانید برای این که اگر انسان را حذف کنیم و قطع نظر از وجودش کنیم باز هم می بینیم قانون حاکم است و می بینیم که این قانون ساخته ذهن انسان نیست و این طور نیست که فاعل که شناسه این قانون است در این قانون تاثیر گذاشته باشد، این فاعلی که آشنا با این قانون شده است این قانون را از خارج گرفته است نه این که ذهنش آن را ساخته باشد، دلیلش هم این است که بعد از این که فاعل را نادیده می گیریم باز این قانون برقرار و حاکم است ( این جواب بخش اول سوال شما)
بعد به صورت کلی پرسیده اید که بدیهی ها آیا می تواند حاصل ذهن ما باشد به طوری که اگر خداوند، ذهن ما را طور دیگری می آفرید شاید این اموری که الان آن را بدیهی می دانیم بدیهی نمی دانستیم و شاید ذهن من این ها را بدیهی می داند و اگر جور دیگری آفریده می شد بدیهی نبودند بنا بر این اگر به واقع مراجعه کنیم نباید آن را بدیهی بدانیم ووقتی به ذهنمان مراجعه می کنیم آن را بدیهی می دانیم.
پس واقعیت را ممکن است جور دیگر داشته باشیم و ذهن ما جور دیگری برداشت کند.
این سوال،کلی است و اختصاصی به مورد خاص که تناقض است ندارد.
در پاسخ به این پرسش می گوییم: اگر می خواهید بفهمید که این قانون،قانونی بدیهی است یا این که بداهتش ،ساخته ذهن ما هست باز انسان را نادیده بگیرید و ببینید که این قانون حاکم هست یا نه؟
گاهی ممکن است انسان را نادیده بگیرید و نتوانید بفهمید که این قانون حاکم است یا نه؟
در تناقض راحت می فهمیم که قانون حاکم است در برخی از قوانین اگر انسان را نادیده بگیریم نمی دانیم حکم چیست؟ نمی دانیم که بدیهی است یا بدیهی نیست این جا این قاعده ای که عرض کردم که انسان را نادیده بگیرید نمی تواند نتیجه بدهد در این جا چه کار باید بکنیم؟
پاسخ این است که بدیهی معنایش آن است که اگر ذهن را بردارید اصلا بحثی از واضح بودن و مبهم بودن نمی آید و مطلب این طور مطرح می شود که آیا مطلب این چنین است(این یک سوال است).
یک سوال این است که پیش من این چنین است و روشن است یا باید کسب کنم تا روشن بشود.؟
دو تا مطلب است یکی این که واقعا به واقع نظر کنیم و کاری به ذهن نداشته باشیم که این قضیه را کسب می کنیم یا بدیهی است ووقتی بحث بداهت پیش می آید ذهن من مطرح می شود که من می توانم آن را کسب کنم و پیداست که در قضایای بدیهی به لحاظ ذهن من بدیهی است وواقعیت خارجی چیز دیگری است و ممکن است واقعیت خارجی هم همین باشد و ممکن است که در خارج هم نتوانید چیزی را ببینید و در باره آن نظر بدهید.
علی ای حال وقتی بحث بداهت مطرح می شود غیر از بحث تناقض است ، در بحث تناقض واقعاً صرف نظر از ذهن،واقعیت دارد چه من بخواهم چه نخواهم ووقتی که بخواهم و با کسب بفهمم و چه بدون کسب،در هر صورت این یک قانون خارجی و واقعی است و به ذهن من ارتباطی ندارد اما اگر یک مساله ای بداهتش مطرح بود مربوط به ذهن است.

امروز باز کسی که بارها وعده ظهور نزدیک را داده، گفت «بر اساس روایات، ایرانی ها اسرائیل را قبل از ظهور نابود خواهند کرد». در مقاله زیر شرح خلق این مساله را آورده ام. راستش بیش از هزار سال است، هر گاه عده ای بنای کاری دارند، این طور از مواریث در قالب های مختلف بهره برداری های متفاوت را می کنند. داعش هم در شام با مسلمانان سنی مذهب همین کار را کرد و می کند. در این باره مقالات فراوانی نوشته شده است. اینها اغلب مردم را کم حافظه می پندارند و البته نسبت به بخشی از مردم هم حق دارند. اینها تاریخ ساز هستند نه تاریخ و فرهنگ دینی خوان. البته که امیدواریم اسرائیل به زودی از بین برود، اما راستش عثمانی ها پانصد سال آرزو می کردند اروپا نابود شود، اما نشد، به خاطر بی درایتی، خودشان از بین رفتند. به هر حال مقاله را اینجا نگاه بفرمایید:
https://historylib.com/articles/1911/

🇩🇪🇮🇷
به نقل از رایزنی فرهنگی سفارت ج ا ا در آلمان:

امکان بازدید آنلاین از 11 هزار اثر تاریخی در موزه‌ هنرهای اسلامی برلین

موزه پرگامون برلین، بیش از 11 هزار اثر از آثار موزه هنرهای اسلامی برلین را به‌صورت آنلاین در دسترس عموم قرار داده است، در این مجموعه، بالغ بر 5 هزار اثر تاریخی از ایران وجود دارد.

موزه پرگامون برلین یکی از غنی‌‌ترین موزه‌‌های جهان است و مجموعه هنرهای اسلامی این موزه ، آثار ارزشمند مربوط به جهان اسلام را از قرن هشتم تا نوزدهم میلادی در خود جای داده‌ است. آثار ایرانی این موزه یکی از زیباترین بخش‌ها را تشکیل می‌دهد که شامل آثار متنوعی از تاریخ و فرهنگ ایران است.
در مجموعه‌ای که اخیرا به صورت آنلاین قابل مشاهده است، آثار زیبایی از معماری، صنایع دستی، جواهرات، سکه‌های قدیمی و هنرهای تجسمی اسلامی از کشورهایی مانند ایران، اردن، ترکیه، سوریه، پاکستان، عراق و سایر کشورهای اسلامی ارائه شده است. در میان آثار مهم این مجموعه، اتاق حلب به چشم می‌خورد. این اتاق مملو از نمادهای هنر اسلامی متعلق به سال ۱۶۰۰ میلادی است که محل پذیرایی یک تاجر مسیحی اهل حلب از میهمانانش در دوران حکومت امپراطوری عثمانی بر سوریه بوده ‌است. نمای قصر المشتی، یکی دیگر از آثار برجسته‌ای است که علاقمندان می‌توانند به صورت آنلاین مشاهده کنند. این اثر بخشی از باقی‌مانده‌ کاخ زمستانی ولید پسر یزید در اردن بوده که توسط سلطان عثمانی به قیصر آلمان هدیه شده است. از آثار ایرانی معروف در این مجموعه نیز می‌توان به محراب معروف مسجد عمادالدین میدان سنگ کاشان و یک برگ از گلستان سعدی شیرازی اشاره کرد. براساس اسناد تاریخی، محراب مسجد ميرعماد كاشان اولين محراب زرين فام رنگين كمانی در جهان است. همچنین از دیگر آثار شاخص این مجموعه می‌توان به فرش‌های دست‌باف و گنبدی از کاخ الحمرا در شهر گرانادا اسپانیا اشاره کرد.

@kultur

اگر علاقمند به بازدید از این مجموعه هستید و دوست دارید اطلاعات بیشتری درباره آثار موزه اسلامی پرگامون به دست آورید، به سایت زیر مراجعه کنید:

http://www.smb-digital.de/eMuseumPlus?service=direct/1/ResultListView/preselectFilterSection.$FilterGroupControl.$MpDirectLink&sp=10&sp=Scollection&sp=SfilterDefinition&sp=2&sp=15&sp=1&sp=SdetailList&sp=0&sp=Sdetail&sp=0&sp=F&sp=S10029&sp=S2

✅ آیة الله العظمی علوی بروجردی:

🔹اعتراض و انتقاد حق مردم است. «النصیحة لأئمة المسلمین» یعنی اگر شما مردم حاکم را نصیحت نکنید حق حاکم را ادا نکرده‌اید.

🔸ما باید امکانی ایجاد کنیم که مردم بتوانند اظهارنظر کنند. چرا در کشور ما اظهارنظر و اظهار مشکلات همیشه باید به اغتشاش کشیده شود؟!

🔻در این درگیری‌ها از هر قشری که از بین می‌رود ما غصه می‌خوریم؛ تفاوتی ندارد که از مردم باشد یا از بسیج یا از نیروی انتظامی. همۀ آن‌ها فرزندان ما هستند.

🔹عده‌ای الان دستگیر شده‌اند و در زندان هستند. حوادث زندان را شنیده‌اید. با این‌ها با رحمت برخورد کنید. می‌گویید این فرد از سران اغتشاش است. بسیار خب، این سران اغتشاش را جلب بکنید و بنشینید با او حرف بزنید که چرا این‌طور شد. با او رفیق بشوید و از طریق این سران، خود اغتشاشگرها را جذب بکنید. مگر نمی‌شود؟!

🔸ما هم اغتشاش را محکوم می‌کنیم، اما اعتراض و انتقاد را نه. «النصیحة لأئمة المسلمین» را نه‌تنها محکوم نمی‌کنیم، بلکه می‌گوییم لازم است.

https://fa.shafaqna.com/?p=1464519