الحجة

موت آدم عليه السلام:

وكبر آدم. ومرت سنوات وسنوات.. وعن فراش موته، يروي أبي بن كعب، فقال: إن آدم لما حضره الموت قال لبنيه: أي بني، إني أشتهي من ثمار الجنة. قال: فذهبوا يطلبون له، فاستقبلتهم الملائكة ومعهم أكفانه وحنوطه، ومعهم الفؤوس والمساحي والمكاتل، فقالوا لهم: يا بني آدم ما تريدون وما تطلبون؟ أو ما تريدون وأين تطلبون؟ قالوا: أبونا مريض واشتهى من ثمار الجنة، فقالوا لهم: ارجعوا فقد قضي أبوكم. فجاءوا فلما رأتهم حواء عرفتهم فلاذت بآدم، فقال: إليك عني فإني إنما أتيت من قبلك، فخلي بيني وبين ملائكة ربي عز وجل. فقبضوه وغسلوه وكفنوه وحنطوه، وحفروا له ولحدوه وصلوا عليه ثم أدخلوه قبره فوضعوه في قبره، ثم حثوا عليه، ثم قالوا: يا بني آدم هذه سنتكم.

وفي موته يروي الترمذي: حدثنا عبد بن حميد، حدثنا أبو نعيم، حدثنا هشام بن سعد، عن زيد بن أسلم، عن أبي صالح، عن أبي هريرة قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : "لما خلق الله آدم مسح ظهره، فسقط من ظهره كل نسمة هو خالقها من ذريته إلى يوم القيامة، وجعل بين عيني كل إنسان منهم وبيصاً من نور، ثم عرضهم على آدم فقال: أي رب من هؤلاء؟ قال: هؤلاء ذريتك، فرأى رجلاً فأعجبه وبيص ما بين عينيه، فقال: أي رب من هذا؟ قال هذا رجل من آخر الأمم من ذريتك يقال له داود، قال: رب وكم جعلت عمره؟ قال ستين سنة، قال: أي رب زده من عمري أربعين سنة. فلما انقضى عمر آدم جاءه ملك الموت، قال: أو لم يبق من عمري أربعون سنة؟ قال: أو لم تعطها ابنك داود؟ قال فجحد فجحدت ذريته، ونسي آدم فنسيت ذريته، وخطىء آدم فخطئت ذريته".

لحظات احتضار عمر بن خطاب و نظر سیدهاشم بحرانی بر اینکه آن روز نهم ربیع الاول بود

مدینة المعاجز، ج۲، ص۹۵-۹۷

روي في حديث وفاة عمر بن الخطاب، عن ابن عباس و كعب الاحبار و الحديث طويل و فيه: انه قال عبد الله بن عمر:

و لما دنت وفاة أبي، كان يغمى عليه تارة و يفيق اخرى، فلما أفاق قال: يا بنى ادركني بعلي ابن أبي طالب قبل الموت،
فقلت: و ما تصنع بعلي بن أبي طالب، وقد جعلتها شورى، و أشركت عنده غيره ؟

قال: يا بني، سمعت رسول الله صلى الله عليه و آله يقول: إن في النار تابوتا يحشر فيه اثنا عشر رجلا من أصحابي، ثم التفت إلى أبي بكر، و قال: احذر أن تكون أولهم، ثم التفت إلى معاذ بن جبل و قال: إياك يا معاذ أن تكون الثاني، ثم التفت إلي ثم قال: يا عمر إياك أن تكون الثالث، و قد اغمي عليه فأفاق.

ثم قال: علي بابني، و رأيت التابوت و ليس فيه إلا أبو بكر و معاذ بن جبل و أنا الثالث لا أشك فيه. قال عبد الله:
فمضيت إلى علي بن أبي طالب و قلت:
يا بن عم رسول الله إن أبي يدعوك لامر قد أحزنه، فقام علي عليه السلام معه، فلما دخل عليه قال له: يا بن عم رسول الله ألا تعفو عني و تحللني عنك، وعن زوجتك فاطمة، و اسلم إليك الخلافة ؟

فقال له علي: نعم غير أنك تجمع المهاجرين و الانصار، و اعط الحق الذي خرجت عليه من ملكه، و ما كان بينك و بين صاحبك من معاهدتنا، و أقر لنا بحقنا، و أعفو عنك، و احللك، و أضمن لك عن ابنة عمي فاطمة.

قال عبد الله: فلما سمع ذلك أبي حول وجهه إلى الحائط، و قال: النار🔥🔥🔥 يا أمير المؤمنين و لا العار،

فقام علي صلوات الله عليه و خرج من عنده، فقال له ابنه: لقد أنصفك الرجل يا أبت، فقال له: يا بني إنه أراد أن ينشر أبا بكر من قبره، و يضرم له و لابيك النار، و تصبح قريش موالين لعلي بن أبي طالب، و الله لا كان ذلك أبدا.

قال: ثم إن عليا قال لعبد الله بن عمر: ناشدتك بالله يا عبد الله بن عمر ما قال لك حين خرجت من عنده ؟

قال: أما إذا ناشدتني الله و ما قال لي بعدك فإنه قال: إن أصلع قريش يحملهم على المحجة البيضاء، واقامهم على كتاب ربهم و سنة نبيهم.

قال: يا بن عمر فما قلت له عند ذلك ؟

قال: قلت له: فما يمنعك أن تستخلفه ؟

قال: و ما رد عليك.

قال: رد علي: اكتمه.

قال علي عليه السلام: فإن رسول الله صلى الله عليه و آله أخبرني به في حياته، ثم أخبرني في ليلة وفاته، فأنشدتك الله يا بن عمر إن أنا أخبرتك به لتصدقني،

قال: إذا سألت،

قال: إنه قال لك حين قلت له: فما يمنعك أن تستخلفه ؟

قال: يمنعني الصحيفة التي كتبناها بيننا و العهد في الكعبة، فسكت ابن عمر، فقال له علي: سألتك بحق رسول الله صلى الله عليه و آله لما سكت عني.

قال أبي: سليم: رأيت ابن عمر في ذلك المحل قد خنقته العبرة: و دمعت عيناه، 💥ثم ان عمر تأوه ساعة و مات آخر ليلة التاسع من شهر ربيع الاول سنة ثلاث وعشرين من الهجرة،💥 وقيل لاربع بقين من ذي الحجة من السنة المذكورة و الاول أصح، وله يومئذ ثلاث و سبعون سنة.

این سید مصطفی به نظرم داماد مرحوم میرزا خلیل کمره ای بود و همراه وی به سفر مصر هم رفت. از شاگردان آیت الله بروجردی بوده و این را در مقدمه کتاب ازدواج در اسلام نوشته است

به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی،امروز ۲۹ مهر ماه، در آیین «چله عشق» از هفت نویسنده مطرح که در زمینه تاریخ عاشورا پژوهشهای ارزنده ای انجام داده اند تجلیل شد. در این مراسم از حجت الاسلام دکتر رسول جعفریان به دلیل خلق اثر ماندگار «تاملی در نهضت عاشورا» تقدیر به عمل آمد.
همچنین از مرحوم سیدشهاب‌الدین مرعشی‌نجفی مولف کتاب های «موسوعه الامامه فی نصوص اهل السنه» و «ملحقات الاحقاق الحق»، مرحوم شیخ‌عباس قمی به دلیل تالیف اثر ماندگار«نفس المهموم»، مرحوم محمدابراهیم آیتی مولف کتاب «بررسی تاریخ عاشورا»، مرحوم علی شریعتی به دلیل تالیف کتاب «شهادت و حسین وارث آدم» و مرحوم سیدجعفر شهیدی برای کتاب «پس از پنجاه سال (پژوهشی تازه پیرامون قیام امام حسین ع)» و محمد اسفندیاری نویسنده کتاب ماندگار «کتاب شناسی تاریخی امام حسین(ع)» تجلیل شد. 
آیین «چله عشق» با هدف تجلیل از اسناد چهره‌های موثر فرهنگی و هنری که طی یک قرن اخیر در حوزه واقعه عاشورا آثار ماندگاری خلق کرده‌اند، تدارک دیده شده است. 

🕋

قَالَ آدَمُ :

يَا رَبِّ،

فَمَا لِي أَرَى بَعْضَ اَلذَّرِّ أَعْظَمَ مِنْ بَعْضٍ؟! وَ بَعْضُهُمْ لَهُ نُورٌ كَثِيرٌ؟! وَ بَعْضُهُمْ لَهُ نُورٌ قَلِيلٌ؟! وَ بَعْضُهُمْ لَيْسَ لَهُ نُورٌ؟!

فَقَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ:

لِذَلِكَ خَلَقْتُهُمْ لِأَبْلُوَهُمْ فِي كُلِّ حَالاَتِهِمْ.

🕋

[تفسير القمي ] ، ذَكَرَ بَعْدَ اَلْخَبَرِ اَلْمُتَقَدِّمِ:

فَخَلَقَ اَللَّهُ آدَمَ فَبَقِيَ أَرْبَعِينَ سَنَةً مُصَوَّراً

وَ كَانَ يَمُرُّ بِهِ إِبْلِيسُ اَللَّعِينُ

فَيَقُولُ لِأَمْرٍ مَا خُلِقْتَ

فَقَالَ اَلْعَالِمُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ

فَقَالَ إِبْلِيسُ لَئِنْ أَمَرَنِيَ اَللَّهُ بِالسُّجُودِ لِهَذَا لَعَصَيْتُهُ

قَالَ ثُمَّ نَفَخَ فِيهِ فَلَمَّا بَلَغَتْ فِيهِ اَلرُّوحُ إِلَى دِمَاغِهِ عَطَسَ

فَقَالَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ

فَقَالَ اَللَّهُ لَهُ يَرْحَمُكَ اَللَّهُ

قَالَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَسَبَقَتْ لَهُ مِنَ اَللَّهِ اَلرَّحْمَةُ

😓 در روز قیامت چه پاسخی خواهیم داشت؟

مرحوم آیت الله میرزا سید علی حائری یزدی یکی از فقها و علمای بزرگ یزد و از شاگردان مرحوم آیت الله فاضل اردکانی محسوب می گردد. وی از کسانی است که به دیدار امام عصر علیه السلام نائل آمده است.
مرحوم آیت الله خراسانی رحمت الله علیه می فرمود:
"يكى از اساتيد من، مرحوم حاج شيخ حسن‌على نخودکی اصفهانى اعلى‌الله‌مقامه گفت: صبح عيدی به ديدن مرحوم سید علی حائری یزدی رفتم. ديدم دو دستى روى زانويش مي‌زند و گريه مي‌كند.
گفتم: آقا خدا نكند! چه شده؟ اعتنا نكرد. همينطور گريه مي‌كرد. مرتبه دوم وسوم كه گفتم، گفت: حسن‌على! دست از دلم بردار. من توى اين فكر افتادم اگر جدّم پيغمبر صلی الله علیه و آله بگويد نصراني‌ها، يهودي‌ها، بي‌دين‌ها را تو نصرانى و يهودى و بي‌دين كردى جواب پيغمبر را چه بدهم؟
من گفتم: آقا! به شما چه ربط دارد؟
گفت: مگر نمي‌دانى اينها اسلام را از آیينه من نگاه مي‌كنند. من هر چه باشم آنها مي‌گويند اسلام همين است. من درست نيستم، اسلام را نادرست تلقّى مي‌كنند، لذا به اسلام بى‌اعتنا مي‌شوند، لذا مسلمان نمي‌شوند. اي‌كاش من حمّالى مي‌بودم، زارعى مي‌بودم كه از مجراى من، مردم اسلام را نمي‌خواستند ببينند".
(منابر مسجد ملک، شانزدهم ماه رمضان1383قمری)

بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ الْأَصَمِّ قَالَ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قَالَ: أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ هَلْ یُزَارُ وَالِدُکَ قَالَ فَقَالَ نَعَمْ وَ یُصَلَّی عِنْدَهُ وَ قَالَ یُصَلَّی خَلْفَهُ وَ لَا یُتَقَدَّمُ عَلَیْهِ قَالَ فَمَا لِمَنْ أَتَاهُ قَالَ الْجَنَّةُ إِنْ کَانَ یَأْتَمُّ بِهِ قَالَ فَمَا لِمَنْ تَرَکَهُ رَغْبَةً عَنْهُ قَالَ الْحَسْرَةُ یَوْمَ الْحَسْرَةِ قَالَ فَمَا لِمَنْ أَقَامَ عِنْدَهُ قَالَ کُلُّ یَوْمٍ بِأَلْفِ شَهْرٍ قَالَ فَمَا لِلْمُنْفِقِ فِی خُرُوجِهِ إِلَیْهِ وَ الْمُنْفِقِ عِنْدَهُ قَالَ دِرْهَمٌ بِأَلْفِ دِرْهَمٍ.
*قَالَ فَمَا لِمَنْ مَاتَ فِی سَفَرِهِ إِلَیْهِ قَالَ تُشَیِّعُهُ الْمَلَائِکَةُ تَأْتِیهِ بِالْحَنُوطِ وَ الْکِسْوَةِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ تُصَلِّی عَلَیْهِ إِذَا کُفِّنَ وَ تُکَفِّنُهُ فَوْقَ أَکْفَانِهِ وَ تَفْرُشُ لَهُ الرَّیْحَانَ تَحْتَهُ وَ تَدْفَعُ الْأَرْضَ حَتَّی تَصَوَّرَ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ مَسِیرَةَ ثَلَاثَةِ أَمْیَالٍ وَ مِنْ خَلْفِهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ عِنْدَ رَأْسِهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ عِنْدَ رِجْلَیْهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ یُفْتَحَ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّةِ إِلَی قَبْرِهِ وَ یَدْخُلُ عَلَیْهِ رَوْحُهَا وَ رَیْحَانُهَا حَتَّی تَقُومَ السَّاعَةُ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ صَلَّی عِنْدَهُ قَالَ مَنْ صَلَّی عِنْدَهُ رَکْعَتَیْنِ لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ إِیَّاهُ*

قُلْتُ مَا لِمَنِ اغْتَسَلَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ ثُمَّ أَتَاهُ إِذَا اغْتَسَلَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ وَ هُوَ یُرِیدُهُ تَسَاقَطَتْ عَنْهُ خَطَایَاهُ کَیَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ قَالَ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ یُجَهِّزَ إِلَیْهِ وَ لَمْ یَخْرُجْ لِعِلَّةٍ تُصِیبُهُ قَالَ یُعْطِیهِ اللَّهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ مِثْلَ أُحُدٍ مِنَ الْحَسَنَاتِ وَ یُخْلِفُ عَلَیْهِ أَضْعَافَ مَا أَنْفَقَ وَ یَصْرِفُ عَنْهُ الْبَلَاءَ مِمَّا قَدْ نَزَلَ لِیُصِیبَهُ وَ یُدْفَعُ عَنْهُ وَ یُحْفَظُ فِی مَالِهِ

* قَالَ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ قُتِلَ عِنْدَهُ جَارٌ عَلَیْهِ سُلْطَانٌ فَقَتَلَهُ قَالَ أَوَّلُ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِهِ یُغْفَرُ لَهُ بِهَا کُلُّ خَطِیئَةٍ وَ تُغْسَلُ طِینَتُهُ الَّتِی مِنْهَا خُلِقَ الْمَلَائِکَةُ حَتَّی تَخْلُصَ کَمَا خَلَصَتِ الْأَنْبِیَاءُ المخلصین [الْمُخْلَصُونَ] وَ یُذْهَبَ عَنْهَا مَا کَانَ خَالَطَهَا مِنْ أَجْنَاسِ طِینِ أَهْلِ الْکُفْرِ وَ یُغْسَلُ قَلْبُهُ وَ یُشْرَحُ وَ یُمْلَأُ إِیمَاناً فَیَلْقَی اللَّهَ وَ هُوَ مُخْلَصٌ مِنْ کُلِّ مَا یُخَالِطُهُ الْأَبْدَانُ وَ الْقُلُوبُ وَ یُکْتَبُ لَهُ شَفَاعَةٌ فِی أَهْلِ بَیْتِهِ وَ أَلْفٍ مِنْ إِخْوَانِهِ وَ تَوَلَّی الصَّلَاةَ عَلَیْهِ الْمَلَائِکَةُ مَعَ جَبْرَئِیلَ وَ مَلَکِ الْمَوْتِ علیه السلام وَ یُؤْتَی بِکَفَنِهِ وَ حَنُوطِهِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ یُوَسَّعُ قَبْرُهُ عَلَیْهِ وَ یُوضَعُ لَهُ مَصَابِیحُ فِی قَبْرِهِ وَ یُفْتَحُ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّةِ وَ تَأْتِیهِ الْمَلَائِکَةُ بِالطُّرَفِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ یُرْفَعُ بَعْدَ ثَمَانِیَةَ عَشَرَ یَوْماً إِلَی حَظِیرَةِ الْقُدْسِ فَلَا یَزَالُ فِیهَا مَعَ أَوْلِیَاءِ اللَّهِ حَتَّی تُصِیبَهُ النَّفْخَةُ الَّتِی لَا تُبْقِی شَیْئاً فَإِذَا کَانَتِ النَّفْخَةُ الثَّانِیَةُ وَ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ کَانَ أَوَّلُ مَنْ یُصَافِحُهُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَوْصِیَاءَ وَ یُبَشِّرُونَهُ وَ یَقُولُونَ لَهُ الْزَمْنَا وَ یُقِیمُونَهُ عَلَی الْحَوْضِ فَیَشْرَبُ مِنْهُ وَ یَسْقِی مَنْ أَحَبَّ*

قُلْتُ فَمَا لِمَنْ حُبِسَ فِی إِتْیَانِهِ قَالَ لَهُ بِکُلِّ یَوْمٍ یُحْبَسُ وَ یَغْتَمُّ فَرْحَةُ یَوْمِ الْقِیَامَةِ.

🔸دکتر شریعتی از دیدگاه آیة الله طالقانی:

حجت‌الاسلام جعفری اصفهانی در کتاب خاطرات خود می‌گوید:

یک شب در ماه رمضان در برنامه افطاری که با آیت‌الله طالقانی داشتم از وی در مورد دکتر پرسیدم. سوال کردم نظر شما در رابطه با صحبت‌هایی که درباره دکتر می‌شود، چیست؟

وی گفت: «دکتر تحصیل‌کرده حوزه علمیه قم نیست. ایشان یک دانشگاهی است و تمام دنیا را گشته است. روشنفکر است و آن طوری که از یک طلبه انتظار داریم، نباید از او انتظار داشته باشیم. در حال حاضر نفع ایشان بیشتر از ضررش است.»

سید مهدی طالقانی: «پدر تا روزهای آخر زندگی‌ با غمی سنگین از دکتر یاد می‌کرد و می‌گفت سخنرانی‌های دکتر در شور انقلابی نقش مهمی داشت».

@bazmeghodsian

روي عن زكريا بن آدم، قال: إني لعند الرضا عليه السلام إذ جئ بأبي جعفر عليه السلام وسنه أقل من أربع سنين، فضرب بيديه إلى الأرض ورفع رأسه إلى السماء فأطال الفكر، فقال له الرضا عليه السلام: بنفسي فلم طال فكرك؟ فقال: فيما صنع بأمي فاطمة عليها السلام، أما والله لأخرجنهما ثم لأحرقنهما ثم لأذرينهما ثم لأنسفنهما في اليم نسفا، فاستدناه وقبل بين عينيه، ثم قال: بأبي أنت وأمي أنت لها ،يعني الإمامة
📚دلائل الإمامة: ص 212،
وعنه البحار: ج 50 ص 59 ضمن ح 34.

مرحوم آیت الله سید ابوالحسن حسینی درزی اخوی زاده مرحوم آیت الله سید عبدالغفار مازندرانی عالم اخلاقی شهیر نجف اشرف و از شاگردان فقیه و عارف بلند پایه مرحوم ملاحسینقلی همدانی.
جناب سید ابوالحسن حسینی از شاگردان مرحوم آیت الله العظمی بروجردی ره بوده ، که پس از بازگشت به وطن ( شهرستان بابل) از علمای طراز اول شهر ، بلکه در سطح استان مازندران
محسوب می شد و در مسجد بی سر تکیه بابل تا روز آخر عمر با برکتش به اقامه جماعت و ارشاد مؤمنین می پرداخت. رضوان الله تعالی علیه

فقیه اهل بیت (ع) حضرت آیة الله سید محمد مهدی موسوی خلخالی، از شاگردان آیة الله العظمی خوئی، و عالم ربانی شیخ مرتضی طالقانی، صاحب کتاب فقه الشیعة (مدارک العروة الوثقی) و حاکمیت در اسلام، از مدرّسان بزرگ حوزه علمیه مشهد، ساعتی پیش در سن 94 سالگی به رحمت الهی پیوست.

@bazmeghodsian

🔻از دیدگاه آقای طهرانی خطر امثال آیة الله طالقانی صاحب تفسیر ارجمند «پرتوی از قرآن» خیلی خیلی بیش از دکتر شریعتی است!!

(بیچاره طالقانی و شریعتی! کسی منکر اشتباهات علمی مرحوم طالقانی و شریعتی نیست اما شریعتی از چنان عظمت روحی برخوردار بود که در اوج شهرت و محبوبیت و صحت و سلامت 15 هزار صفحه میراث فکری و قلمی خود را در اختیار استاد حکیمی نهاده و به او اختیار تام داد که هرجا را اشتباه دید اصلاح نماید.
اما مدعیان عرفان حاضر به پذیرش سخیف ترین اشتباهات و توهمات پیشوایانشان نیستند و آنها را مطلع بر لوح محفوظ و دارای تسلطی همچون تسلط امیرالمؤمنین (ع) بر نفوس خلایق و واجد صفات آن حضرت می دانند!

ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا؟!

@bazmeghodsian

🔸دکتر شریعتی از دیدگاه آیة الله طالقانی:

حجت‌الاسلام جعفری اصفهانی در کتاب خاطرات خود می‌گوید:

یک شب در ماه رمضان در برنامه افطاری که با آیت‌الله طالقانی داشتم از وی در مورد دکتر پرسیدم. سوال کردم نظر شما در رابطه با صحبت‌هایی که درباره دکتر می‌شود، چیست؟

وی گفت: «دکتر تحصیل‌کرده حوزه علمیه قم نیست. ایشان یک دانشگاهی است و تمام دنیا را گشته است. روشنفکر است و آن طوری که از یک طلبه انتظار داریم، نباید از او انتظار داشته باشیم. در حال حاضر نفع ایشان بیشتر از ضررش است.»

سید مهدی طالقانی: «پدر تا روزهای آخر زندگی‌ با غمی سنگین از دکتر یاد می‌کرد و می‌گفت سخنرانی‌های دکتر در شور انقلابی نقش مهمی داشت».

@bazmeghodsian

🔺فرازی از آخرین خطبه نماز جمعه تهران به امامت مرحوم آیت اللّه طالقانی در هشدار نسبت به حاکمیت استبداد به نام خدا و دین
‌@nasiri42